Περίεργα πράγματα συμβαίνουν τελευταία. Οχι βέβαια ότι είναι πρωτότυπη ή αναπάντεχη η δολοφονία (από ρώσους πράκτορες που έφτασαν απ’ έξω και τον παρακολουθούσαν μέρες, οι ισπανικές μυστικές υπηρεσίες είναι πεπεισμένες για αυτό, πιθανολογούν μάλιστα ότι είχαν βοήθεια από ρώσους υπηκόους που κατοικούν στην Ιβηρική Χερσόνησο) του Μαξίμ Κουσμίνοφ, του ρώσου πιλότου που αυτομόλησε τον περασμένο Αύγουστο στην Ουκρανία και βρέθηκε γαζωμένος από σφαίρες στις 13 Φεβρουαρίου σε υπόγειο γκαράζ κοντά στο σπίτι του, στην πόλη Βιλαχογιόσα της Νότιας Ισπανίας.
Αλλο είναι το περίεργο: την αποκάλυψη πως ο αλλοδαπός που είχε βρεθεί δολοφονημένος στη Βιλαχογιόσα ήταν ο Μαξίμ Κουσμίνοφ, την έκανε, σε παγκόσμια πρώτη, μία ιταλική ψηφιακή εφημερίδα, άγνωστη στους περισσότερους, απολύτως ανώνυμη, και με ένα μότο στα λατινικά («In tenebris lucem servimus») το οποίο θυμίζει αδέξια μετάφραση εκείνου που ενέπνευσε τη δημοφιλή σειρά βιντεοπαιχνιδιών Assassin’s Creed: «Τίποτα δεν είναι αλήθεια, όλα επιτρέπονται. Δουλεύουμε στο σκοτάδι για να υπηρετήσουμε το φως. Είμαστε Δολοφόνοι».
Εννέα η ώρα το πρωί της Δευτέρας έκανε το «scoop» η ιταλική ψηφιακή εφημερίδα «Il Corrispondente», ενώ οι ισπανικές εφημερίδες ακόμα «κοιμούνταν». Αυτήν επικαλέστηκε, έξι ώρες αργότερα, το ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων Tass στέλνοντας την είδηση σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Ανάλογο ενδιαφέρον, όμως, έχει και ο τίτλος υπό τον οποίο παρουσίασε την αποκλειστικότητά του η «Il Corrispondente»: «Οι προδότες δεν ζουν πολύ». Κάτι αντίστοιχο, δηλαδή, με εκείνο που δήλωσε, εκ των υστέρων, ο Σεργκέι Ναρίσκιν, ο διευθυντής της ρωσικής αντικατασκοπίας: «Αυτός ο προδότης και εγκληματίας έγινε ένα ηθικό πτώμα ακριβώς τη στιγμή που σχεδίασε το βρωμερό και τρομερό έγκλημά του». Λίγο, όμως, να παρατηρήσει κανείς το περιεχόμενο του ιταλού «Ανταποκριτή», καταλαβαίνει πως ακολουθεί πάντα τη γραμμή των προπαγανδιστών του Κρεμλίνου. Στη χθεσινή έκδοση, για παράδειγμα, ξεχωρίζει ένα άρθρο με τίτλο «Ετσι μας οδηγεί η Μελόνι στην άβυσσο», που μιλάει για μία συμφωνία ασφαλείας ανάμεσα στη Ρώμη και το Κίεβο.
Κάποια άρθρα του «Ανταποκριτή» εγείρουν υποψίες μετάφρασης μέσω Google. Η διεύθυνση που δίνει η εφημερίδα, ανήκει στην πραγματικότητα σε μια μπουτίκ στην Πιάτσα ντι Σπάνια, όσο για τον ΑΦΜ που αναφέρει, απλώς δεν υφίσταται. Στο scoop του για τον Μαξίμ Κουσμίνοφ, επικαλείται «πηγές της Guardia Civil», της ισπανικής Εθνοφρουράς. Αδύνατο να μάθει κανείς περισσότερα: η εφημερίδα είναι απολύτως ανώνυμη – στο editorial, ωστόσο, επιμένει πως «όλα όσα διαβάζετε σε αυτό το σάιτ γράφτηκαν από ιταλούς πολίτες όπως εσείς».
Με τα πολλά, ο Αλεξ Ορλόφσκι, ένας ισπανός ειδικός στην κυβερνοπροπαγάνδα, κατάφερε να βρει μία σύνδεση ανάμεσα στον «Ανταποκριτή» και έναν 24χρονο Ιταλό από το Τορίνο ονόματι Αμεντέο Αβοντέτ. Πρώην μέλος των Αδελφών της Ιταλίας, του μεταφασιστικού κόμματος της Μελόνι, τα έσπασε μαζί του λόγω της «φιλοευρωπαϊκής και ατλαντικιστικής στροφής» του. Τον Μάιο του 2022, αφού οργάνωσε μία διαδήλωση υπέρ της εισβολής στην Ουκρανία, προσκλήθηκε σε αρκετά τοκ-σόου, όπου υποστήριξε ότι η Ιταλία «θα μπορούσε να αξιοποιήσει έναν άνδρα όπως ο Πούτιν». Δηλώνοντας απογοητευμένος από «την ασυνέπεια της Μελόνι που άλλαξε γνώμη για όλα», ίδρυσε το Italia Unita, ένα κόμμα στα πρότυπα της «Ενωμένης Ρωσίας», που παραμένει σε επαφή, όπως συχνά επισημαίνει ο ίδιος, με τους «μεγάλους αδελφούς» στη Μόσχα και «τάσσεται υπέρ μιας ιταλικής επανάστασης κατά της αμερικανικής αποικιοκρατίας».
Τον περασμένο Ιανουάριο, προσκλήθηκε στη Μόσχα και συναντήθηκε με τον αντιπρόεδρο της Δούμας. Εχει δώσει συνέντευξη στην «Pravda». Εχει ξεκινήσει διαδικτυακή συλλογή υπογραφών με την απαίτηση να διεξαχθεί έρευνα για τα «ουκρανικά εγκλήματα πολέμου», το Tass μάλιστα φρόντισε να της δώσει δημοσιότητα. Και το περασμένο Σάββατο διακήρυξε από το βήμα μιας συγκέντρωσης στο Μιλάνο πως «ο Ναβάλνι δεν ήταν ήρωας αλλά μπάσταρδος».
Οταν ήρθε βέβαια σε επαφή μαζί του η «La Reppublica», ο Αμεντέο Αβοντέτ επέμεινε πως η Italia Unita «δεν έχει λάβει ποτέ την οποιαδήποτε υλική ή οικονομική στήριξη από θεσμούς ή πολίτες της Ρωσίας». Παράλληλα, αρνήθηκε πως είναι ο εκδότης της «Il Corrispondente», ή ο συντάκτης του επίμαχου scoop, ή πως έχει την οποιαδήποτε επίσημη θέση στη συντακτική ομάδα της ψηφιακής εφημερίδας, αναγνώρισε μόνο πως έχει γράψει κάποια «τεχνικά άρθρα» για αυτήν, αναλύσεις του πολέμου στην Ουκρανία. Αλλά συμφωνεί απολύτως με τον ανώνυμο «Ανταποκριτή»: ο Μαξίμ Κουσμίνοφ ήταν «προδότης και κάθαρμα, και βρήκε το τέλος που του άξιζε».
Περίεργα πράγματα; Εξαρτάται, από το αν θεωρεί κανείς περίεργη την προχθεσινή «αυτοκτονία» εκείνου του ρώσου υπερεθνικιστή στρατιωτικού μπλόγκερ που τόλμησε να γράψει ότι για να καταλάβει τα ερείπια της Αβντιίβκα, στην Ουκρανία, η Μόσχα θυσίασε 16.000 στρατιώτες. Ή την ομολογία εκείνου του πρώην πληροφοριοδότη του FBI που διώκεται πλέον επίσημα επειδή είπε ψέματα και κατασκεύασε ψευδείς κατηγορίες για διαφθορά κατά του Τζο Μπάιντεν και του γιου του, ότι λάμβανε πληροφορίες από πρόσωπα που συνδέονται με τις ρωσικές υπηρεσίες πληροφοριών. Ολα με το μακρύ χέρι του Πούτιν έχουν να κάνουν. Λίγο ανοιχτά να έχει τα μάτια του κανείς, μπορεί να το δει να ελίσσεται και ανάμεσά μας, εδώ στην Ελλάδα. Τουλάχιστον, σύντροφοι, πληρώνει καλά;
Το «πιστόλι» από την Γαλλία που οδήγησε στο 5Χ5 στο ΟΑΚΑ και την 7η σερί νίκη του Ολυμπιακού επί του ΠΑΟ στην Ευρωλίγκα, ο ΤΡΟΜΕΡΟΣ Βιλντόζα και ο κυρίαρχος «Μιλού».
