Η ενοικίαση ειδών μόδας έφθασε τα 6,2 δισ. δολάρια το 2023
Παρά την υψηλή ζήτηση από τους καταναλωτές, οι επιχειρήσεις βρίσκουν τη μακροπρόθεσμη κερδοφορία πρόκληση
- Αποκάλυψη in: Μία πολυμήχανη 86χρονη παγίδευσε μέλη συμμορίας «εικονικών ατυχημάτων» στα Χανιά
- «Πνιγμός στα 30.000 πόδια» - Αεροπλάνο άρχισε να πλημμυρίζει εν ώρα πτήσης [Βίντεο]
- Δημήτρης Ήμελλος: Το τελευταίο αντίο στον αγαπημένο ηθοποιό -Τραγική φιγούρα η μητέρα του
- Τυχερά μου Χριστούγεννα: Για αυτά τα τρία ζώδια οι γιορτές θα είναι μέλι
Όταν το Rent the Runway άνοιξε το 2009, αποκάλεσε το μοντέλο του ρηξικέλευθο καθώς επέτρεπε στους χρήστες να νοικιάζουν ρούχα online. Η πλατφόρμα υποτίθεται ότι θα έφερνε επανάσταση στα ψώνια. Δεκαπέντε χρόνια αργότερα, η εταιρεία, η οποία σήμερα λέει ότι έχει 132.000 ενεργούς συνδρομητές, παραμένει μακράν της κερδοφορίας, παλεύοντας να συγκρατήσει το κόστος με σταθερά έσοδα και συνδρομές.
Το πρόβλημα δεν είναι η ζήτηση. Η αγορά ενοικίασης μόδας, την οποία η Global Data αποτίμησε σε 6,2 δισεκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως το 2023, αυξάνεται, υπερδιπλασιάζοντας το μέγεθος από το 2016. Οι αγοραστές, είτε για λόγους οικονομικούς ή βιωσιμότητας , έχουν ενθουσιαστεί με την ιδέα της ενοικίασης μόδας, η οποία, αν και όχι τόσο διαδεδομένη όσο η μεταπώληση, έχει γίνει μια αποδεκτή εναλλακτική λύση για νέους, σύμφωνα με τους Financial Times.
Πολλές εταιρείες ενοικίασης χρησιμοποιούν το μοντέλο που εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από απόθεμα που υποτιμάται γρήγορα, και έχει αποδειχθεί δύσκολο να διατηρηθεί μακροπρόθεσμα.
Πολλές μεταβλητές – Πολλά επιχειρηματικά μοντέλα
Υπάρχουν πολλές μεταβλητές στο παιχνίδι: ορισμένοι χρήστες προτιμούν να νοικιάζουν από άλλους χρήστες, ενώ άλλοι εμπιστεύονται μόνο μια συγκεκριμένη επωνυμία ή καθιερωμένο τρίτο παίκτη. Μερικοί πελάτες δεν μπορούν να νοικιάσουν χωρίς να δοκιμάσουν πρώτα. Ορισμένοι χρησιμοποιούν την ενοικίαση εφάπαξ για εκδηλώσεις, ενώ άλλοι το κάνουν μέρος της καθημερινής τους γκαρνταρόμπας.
Ο αποφασιστικός παράγοντας για το αν κάποιος νοικιάζει αντί να αγοράζει μπορεί να είναι η εξοικονόμηση χρημάτων, η πρόσβαση σε ένα προϊόν που διαφορετικά θα ήταν πολύ ακριβό ή η εύρεση ενός εναλλακτικού, πιο κυκλικού τρόπου κατανάλωσης μόδας.
Στις ΗΠΑ, η Nuuly, η υπηρεσία ενοικίασης της Urban Outfitters που ιδρύθηκε το 2019, σημείωσε κερδοφορία με την πρόσβαση στο μεγάλο απόθεμα ρούχων της Urban Outfitters και τις υλικοτεχνικές του δυνατότητες. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, μοντέλα peer-to-peer όπως το Hurr και το By Rotation, τα οποία κυκλοφόρησαν το 2018 και το 2019 αντίστοιχα, και επιτρέπουν στους χρήστες να δανείζονται και να νοικιάζουν μεταξύ τους, έχουν βρει οπαδούς σε μια πελατεία που προσανατολίζεται στη μόδα.
Για κάποιους καταναλωτές η ενοικίαση δίνει πρόσβαση σε επωνυμίες που κανονικά δεν θα μπορούσαν να αγοράσουν. Ένα φόρεμα που πωλείται £1.195 μπορεί να νοικιαστεί για τρεις ημέρες με £42 από την By Rotation, σημειώνουν οι FT.
Από επιχειρηματική σκοπιά, τα μοντέλα peer-to-peer δεν αγοράζουν ούτε κρατούν απόθεμα και δεν φροντίζουν για το καθάρισμα, το οποίο τους επιτρέπει να ελαχιστοποιούν το κόστος. Στη συνέχεια λαμβάνουν ποσοστό της τιμής ενοικίασης, συνήθως περίπου 15%.
Πλούσιος… για λίγο
Ο λόγος που η ενοικίαση έχει πιάσει τόσο πολύ είναι ότι οι καταναλωτές μπορούν να προσποιηθούν ότι έχουν πραγματικά ακριβά πράγματα.
Η By Rotation, η οποία στοχεύει να φτάσει σε κερδοφορία το 2025, έχει συγκεντρώσει 3 εκατομμύρια δολάρια σε χρηματοδότηση από την έναρξή της και έχει επεκταθεί στην αγορά των ΗΠΑ.
Αλλά το peer-to-peer έχει τα μειονεκτήματά του. Κάποια φορέματα επιστρέφουν κατεστραμμένα, άλλα αποδεικνύονται μαϊμούδες. Ορισμένες πλατφόρμες προσφέρουν προστασία μέσω ασφάλισης, για παράδειγμα, και εμπόδια εισόδου για ενοικιάσεις ακριβών ειδών, όπως απαιτούμενο αριθμό θετικών κριτικών χρηστών.
Στο Cocoon, οι χρήστες μπορούν να έχουν πρόσβαση σε πολυτελείς τσάντες μέσω συνδρομών ή εφάπαξ ενοικιάσεων, καθώς και να τις αγοράζουν μεταχειρισμένες.
Αυτοί είναι μερικοί από τους λόγους για τους οποίους ο Ματ Χάιμαν, ο οποίος συνίδρυσε την υπηρεσία ενοικίασης Cocoon το 2019, αποφάσισε να παρακάμψει το peer-to-peer, υιοθετώντας το μοντέλο διαχείρισης αποθεμάτων.
Η Cocoon αγοράζει το απόθεμά της κυρίως από λιανοπωλητές και brands, που συχνά συμφωνούν να τα πάρουν πίσω μετά από μερικούς κύκλους ενοικίασης.
Η Heiman λέει ότι η Cocoon είναι οικονομικά βιώσιμη, παρά το γεγονός ότι βασίζεται σε αποθέματα όπως το Rent the Runway, επειδή εστιάζει αποκλειστικά σε πολυτελείς τσάντες που δεν υποτιμώνται απαραίτητα με την πάροδο του χρόνου.
Τα αξεσουάρ πιο σίγουρα
Η εστίαση στα αξεσουάρ λύνει επίσης το ζήτημα του μεγέθους του Cocoon – ένα άλλο μειονέκτημα για τους χρήστες υπηρεσιών ενοικίασης μόνο στο διαδίκτυο, οι οποίοι σπάνια μπορούν να δοκιμάσουν προϊόντα πριν τα νοικιάσουν.
Η μεταπώληση είναι πρόσθετη υπηρεσία που παρέχουν πλέον οι περισσότερες πλατφόρμες ενοικίασης και προσελκύει επωνυμίες πολυτελείας στον χώρο, ενισχύοντας την απήχησή τους.
Μεταξύ των πολυτελών εμπορικών σημάτων που προσέγγισαν την κατηγορία είναι η Ralph Lauren, η οποία το 2021 ξεκίνησε την ενοικίαση κατ’ οίκον στις ΗΠΑ, αν και διέκοψε αργότερα. Η Burberry συνεργάστηκε με το My Wardrobe HQ και, επίσης, το 2021, ο πολυτελής όμιλος Kering σηματοδότησε το ενδιαφέρον του για ενοικίαση.
Αυτά είναι σημάδια ότι η ενοικίαση δεν είναι πλέον απλώς μια τακτική μάρκετινγκ για τους οίκους μόδας, αλλά ένα νέο επιχειρηματικό μοντέλο.
Πηγή: ΟΤ
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις