Habemus πρόεδρο ζητωκραύγασαν στο επεισοδιακό Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, απορρίπτοντας την πρόταση να γίνουν εκλογές. Και τώρα που οι φωνές υποχώρησαν, τα λιοντάρια χόρτασαν σάρκα και ο νέος ταυρομάχος «σκότωσε» τον παλιό, που με την παρέμβασή του τον πέταξε απότομα στην αρένα, αναλαμβάνει η ζωή και η ιστορία να αποδείξει ποιος έχει δίκιο.

«Ό,τι είχα να πω το είπα στη δήλωσή μου. Κανένα άλλο σχόλιο, όλοι θα κριθούν από τα αποτελέσματα» ήταν η σιβυλλική δήλωση του πρώην προέδρου Αλέξη Τσίπρα, μετά το τέλος του πρωτόγνωρου για πολλούς λόγους Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ.

Και σε αυτή τη δήλωση όπως και στην επιστολή, το ζουμί βρίσκεται στην αρχή, ενώ οι περισσότεροι εστιάζουν στο τέλος. Η ουσία βρίσκεται στο γιατί προέτρεψε σε προεδρικές εκλογές και προσφυγή στη βάση ο Τσίπρας, που, δικαίως, δέχθηκε αρνητική κριτική για τον χρόνο παρέμβασής του, αλλά όχι για την ουσία των όσων είπε, τουλάχιστον από τους ανθρώπους που όντως νοιάζονται για τον ΣΥΡΙΖΑ, την Αριστερά και την ύπαρξη σοσιαλιστικής πολιτικής διεξόδου.

Διαβάζοντας τη δήλωση Τσίπρα μετά τη διεξαγωγή του Συνεδρίου βρίσκει κανείς αρκετά σημεία στα οποία δικαιώνεται ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, που με την επιστολή αυτή υπέγραψε το πολιτικό διαζύγιο του με το κόμμα που το ανέδειξε και «το πόνεσε», αλλά και τον αποθέωσε και τον πόνεσε.

Πίσω από τις λέξεις του Αλέξη

Η βαθιά κρίση και ο πολιτικός εκφυλισμός του ΣΥΡΙΖΑ για τα οποία μίλησε χωρίς να μασάει τα λόγια του και αναλαμβάνοντας πλήρως την ευθύνη που του αναλογεί ο Αλέξης Τσίπρας, ήταν εμφανή στο 4ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ. Όπως και η απουσία πολιτικού λόγου που απομακρύνει τον ΣΥΡΙΖΑ από την κοινωνία και υπονομεύει το ρόλο του ως αξιωματική Αντιπολίτευση. Η εικόνα στο Συνέδριο ήταν αποκαρδιωτική και τα όσα συνέβησαν ξένα προς την κουλτούρα, το ήθος, την ευπρέπεια και την αξιοπρέπεια της Αριστεράς.

Οι τακτικισμοί και οι έντονες παρασκηνιακές διεργασίες επίσης δικαιώνουν τον Τσίπρα που μίλησε για κάποιους που «διαφωνούν στο παρασκήνιο, αλλά σιωπηλά περιμένουν να έρθει η εκλογική αποτυχία, ώστε να τη χρεώσουν» στον πρόεδρο του κόμματος, προς ίδιον όφελος.

Οι κινήσεις και οι επιλογές την κρίσιμη στιγμή συγκεκριμένων προβεβλημένων στελεχών δείχνουν ότι o φόβος του Κασσελάκη να πάει σε εκλογές, αφού το αποτέλεσμα ήταν τουλάχιστον αμφίρροπο, χωρίς να λείπουν τα στοιχεία που έδειχναν επικράτηση της Όλγας Γεροβασίλη, βόλεψε τους σχεδιασμούς τους για σταδιακή επικράτηση στο κόμμα ή πιο σωστά σε ό,τι θα έχει μείνει από αυτό.

«Στο συνέδριο έπεσαν οι μάσκες για μια σειρά από στελέχη που υποκριτικά στηρίζουν τον Στέφανο Κασσελάκη με ημερομηνία λήξης. Ίσως τελικά όλοι αυτοί θα έπρεπε να είχαν προβλέψει το συνέδριο αυτό να τελειώσει την Κυριακή των Βαΐων και όχι σήμερα», σχολίαζαν κύκλοι της Όλγας Γεροβασίλη μετά τα όσα δύσκολα ερμηνεύσιμα συνέβησαν. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν οι ίδιοι, υποστηρίζοντας ότι ο Στέφανος Κασσελάκης στην πραγματικότητα ποτέ δεν ήθελε εκλογές, «έβαλε τους δικούς του ανθρώπους να δουλεύουν για τη συλλογή υπογραφών για να μην γίνουν εκλογές» την ώρα που ο ίδιος τις ανακήρυσσε για τις 10 Μαρτίου.

Ο Αλέξης Τσίπρας στην δήλωσή του μιλά για πρόεδρο «που φέρεται να ζητά λευκή επιταγή τριετίας, ανεξαρτήτως αποτελέσματος στις ευρωεκλογές. Προεξοφλώντας έτσι την εκλογική αποτυχία και αδιαφορώντας και αυτός για τις συνέπειές της» αναφερόμενος με σκληρό τρόπο στον Στέφανο Κασσελάκη, οργίζοντας, δικαίως, όσους αναρωτιούνται γιατί του επέτρεπε τόσο καιρό να αφήνει να εννοηθεί ότι έχει τη στήριξή του.  Τα όσα είπε ο Στέφανος Κασσελάκης, με προσεκτική βεβαίως διατύπωση στην ομιλία του στο Συνέδριο, αποδίδοντας, εμμέσως πλην σαφώς, την όποια αποτυχία των ευρωεκλογών στην υπονόμευσή του από την εσωκομματική αντιπολίτευση και θέτοντας τον στόχο των εθνικών εκλογών, μάλλον επιβεβαιώνουν την ανάγνωση του Τσίπρα.

Ο πρώην πρόεδρος άφησε αιχμές και για όσους αποχώρησαν με τον Ευκλείδη Τσακαλώτο να σηκώνει πρώτος το γάντι, σαν έτοιμος από καιρό. Όντως σε ότι αφορά τον λόγο αποχώρησης ίσως ο Αλέξης Τσίπρας να ήταν αυστηρός και άδικος, δεδομένης της στάσης του Στέφανου Κασσελάκη απέναντι στα στελέχη που τελικά αποχώρησαν. Ωστόσο, σε ότι αφορά την παρατήρηση του πρώην προέδρου περί «πολυκερματισμού που τελικά λειτουργεί προς όφελος του πολιτικού αντιπάλου», δεν έχει και πολλά επιχειρήματα κανείς να αντιπαραβάλλει.

Στον Αλέξη Τσίπρα μπορεί κανείς να χρεώσει διάφορα λάθη, αν και ακόμη η συναισθηματική φόρτιση δεν επιτρέπει καθαρή κρίση. Ωστόσο, κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι πραγματικά στήριξε και πάλεψε για τον ΣΥΡΙΖΑ, τον πήρε στις πλάτες του μαζί με τους συντρόφους του κάνοντας για πρώτη φορά πραγματικότητα την κυβερνώσα Αριστερά. Πρέπει κάποιος να ‘ναι τουλάχιστον κακεντρεχής για να αμφισβητήσει ότι όντως τον απογοητεύει και τον προβληματίζει η σημερινή εικόνα του κόμματος, ανεξαρτήτως με το αν συμφωνεί ή όχι με την επιλογή του αρχικά να παραιτηθεί και κατόπιν να παραμείνει σε απόσταση και σιωπηλός όλο αυτό το διάστημα, συνεπής πάντως σε αυτό που είπε ότι θα πράξει την ημέρα που υπέβαλε την παραίτησή του.

«Αν συνεχίσουμε έτσι, οδηγούμαστε με μαθηματική ακρίβεια στο κενό. Και πρέπει να σοβαρευτούμε, να αλλάξουμε ρότα και να σκεφτούμε έξω από τα κλειστά όρια της εσωκομματικής διαπάλης, ποιος είναι και πρέπει να είναι ο ρόλος μας στην ελληνική κοινωνία. Και πώς μπορούμε να ανταποκριθούμε σ’ αυτόν […]. Πριν μία νέα εκλογική αποτυχία μετατραπεί σε αυτοεκπληρούμενη προφητεία και καταστεί αναπόφευκτη» ανέφερε ο Αλέξης Τσίπρας. Και όσο οι παροικούντες τον ΣΥΡΙΖΑ δεν εστιάζουν στο τι είπε αλλά αναλώνονται στην ύφανση σεναρίων – ομολογουμένως αξιοζήλευτα ευφάνταστα κάποια- για την σκοπιμότητα που κρύβεται πίσω από τη παρέμβασή του μάλλον θα δικαιωθεί πλήρως.

Headlines