Το τέλος του ΣΥΡΙΖΑ αρχή κάτι άλλου;

Το μεγάλο ερώτημα καραδοκεί: η διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν προωθητική για την υπόλοιπη Αριστερά ή μαζί με το συριζαϊκό ναυάγιο θα πάει αύτανδρη όλη ως υπόμνηση μιας ουτοπίας;

Οι οπαδοί της καθαρότητας προεξοφλούν πως το συριζαϊκό ναυάγιο θα αποδεσμεύσει τις πραγματικές κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις αριστερά του πολιτικού τόξου και μια ανασύνθεση σε άλλη βάση θα οικοδομήσει μια νέα αριστερή πρόταση.

Για εκείνους το μπρα ντε φερ του συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ στο γήπεδο του Τάε Κβον Ντο ήταν απλώς η επικύρωση ενός θανάτου σε δόσεις ενός χώρου που εν μέσω αντιφάσεων και αναιρέσεων τελικώς έβλαψε τη συνολική υπόθεση της αριστερής ματιάς στην κοινωνία και προξένησε και ένα είδος δυσφήμησης σε αυτή.

Οι πιο μπλεγμένοι με την όλη περιπέτεια, υπομνηματίζουν με νόημα και επιβεβαιωτική έμφαση πόσο έγκαιρα έφυγαν από τον χώρο – ακόμη και εκείνοι που αποχώρησαν μετά την εκλογή του Στέφανου Κασσελάκη.

Και παρατηρούν τα συριζαϊκά δρώμενα με μπόλικο ποπ κορν και αυταρέσκεια, βέβαιοι για την ορθή οδό των δικών τους επιλογών.

Οι ακόμη πιο καθαροί βλέπουν μια ακύρωση κάθε έννοιας τρίτου δρόμου ή ροζ διαχείρισης της πραγματικότητας.

Είναι όμως έτσι; Ή μήπως η όλη έκβαση του ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να καθιστά ανήσυχους ακόμη και τους αντιπάλους του;

Η απάντηση δεν μπορεί να είναι οριστική και μόνον σκέψεις ο γράφων μπορεί να καταθέσει.

Για τον πολύ κόσμο, ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν και είναι μέρος της Αριστεράς. Για έναν δοκιμαζόμενο σήμερα έλληνα πολίτη που δεν τη βγάζει με την ακρίβεια, είναι πολυτέλεια να εξετάσει τις διαφορετικές αποχρώσεις στον γαλαξία της Αριστεράς.

Η περιπέτεια ΣΥΡΙΖΑ στα μάτια του είναι περιπέτεια της Αριστεράς.

Οι αντιφάσεις που εκείνος βρήκε μπροστά του, ακόμη και τα υψηλά τείχη των αμετάβλητων δομών της Ευρώπης ή του εσωτερικού ελληνικού συστήματος, είναι αντιφάσεις και δοκιμασίες που θα βρει ο οποιοσδήποτε επίδοξος μνηστήρας της κυβέρνησης.

Η εξαέρωση (;) του ΣΥΡΙΖΑ είτε υπό τον Κασσελάκη είτε υπό άλλον θα έχει οδυνηρές συνέπειες σε όποιον στο μέλλον επιλέξει να μιλήσει για μια άλλη διαχείριση ή ένα άλλο πολιτικό δημοκρατικό παράδειγμα.

Παραδόξως και αν παρατηρήσετε το καθοδικό σπιράλ του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει ευνοήσει ούτε καν το ΠΑΣΟΚ.

Κι αυτό αφού μέρος της κοινωνίας έχει προεξοφλήσει πως οι χώροι είναι όμοροι και άρα έχουν τις ίδιες δομικές δυσκολίες.

Η εξαέρωση του ΣΥΡΙΖΑ και εδώ είναι το πιο παράδοξο θα έχει συνέπειες – άλλου προφανώς είδους – και στη ΝΔ.

Στον βαθμό που ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει αξιωματική αντιπολίτευση και άρα έχει θεσμικές υποχρεώσεις.

Το πιο εύκολο είναι σήμερα η χλεύη. Το πιο δύσκολο είναι η δεύτερη σκέψη.

Premium έκδοση «ΤΑ ΝΕΑ»