Την εξωτερική πολιτική του Κυριάκου Μητσοτάκη αμφισβήτησε, για μια ακόμη φορά, ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, λίγες εβδομάδες μετά την σφοδρή επίθεση που εξαπέλυσε στον σημερινό πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας στη Βουλή, επί του νομοσχεδίου της κυβέρνησης για τα ομόφυλα ζευγάρια.

Μιλώντας στο συνέδριο «Μεταπολίτευση: 50 χρόνια μετά», ο κ. Σαμαράς εξαπέλυσε «βέλη» κατά της κυβέρνησης της ΝΔ, όταν ρωτήθηκε για την τοποθέτηση της Ντόρας Μπακογιάννη, που είχε μιλήσει σχετικά με το ενδεχόμενο συναίνεσης των τριών κομμάτων της Βουλής που έχουν κυβερνήσει, για την επίτευξη λύσης στα ελληνοτουρκικά.

«Δεν υπήρχε ούτε μια εύκολη μέρα στο Μαξίμου. Με τον Ευάγγελο Βενιζέλο δεν υπήρχε μέρα που να τελειώνουμε πριν τα μεσάνυχτα. Νιώθαμε πάντα την απειλή ‘πέφτετε έξω, δεν θα σας πληρώσουμε τα ομόλογα’»

«Θεωρώ ότι απαιτεί πάρα πολύ καιρό για να υπάρξει πραγματική συναίνεση. Γιατί ζητάς τη συναίνεση των άλλων κομμάτων; Κυβέρνηση δεν είσαι; Σημαίνει ότι δεν μπορείς ο ίδιος να τα βγάλεις πέρα. Άρα, δεν συμφωνείς με ό,τι έχεις πει μέχρι τώρα, πρέπει να πας παραπάνω. Αυτό το παραπάνω είναι βήματα υποχώρησης», τόνισε χαρακτηριστικά.

«Στα Ίμια και τις Πρέσπες προδώσαμε γενιές αγώνων»

Ερωτηθείς για το θέμα της Βόρειας Μακεδονίας, υπενθύμισε τη συζήτηση των 12 υπουργών Εξωτερικών τον Δεκέβριο του 1991, όπου μπήκαν τρεις όροι οι οποίοι έγιναν δεκτοί από το υπουργικό και το συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών, λέγοντας πως ο ίδιος έλαβε συγχαρητήρια και από τον Ανδρέα Παπανδρέου.

«Αυτό που έγινε από όλους δεκτό, τελικά κατέρρευσε. Εγώ είπα ότι δεν μπορεί να υπάρξει λύση για έναν λόγο, που τον βλέπουμε και σήμερα, ως προς τη μακεδονικότητα για τους Βούλγαρους της γλώσσας τους. Αυτό τιθεται ως προϋπόθεση εισόδου στην ΕΕ από τους Βούλγαρους και άρα το θέμα αυτό δεν έχει λήξει», ανέφερε.

«Αισθάνομαι ότι στις Πρέσπες προδώσαμε γενιές και γενιές αγώνων», δήλωσε χαρακτηριστικά για την Συμφωνία των Πρεσπών.

Ο Αντώνης Σαμαράς αναφέρθηκε στα πρώτα χρόνια μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας και πώς τα έζησε ως νέος βουλευτής, κάνοντας αναφορά στον ιδρυτή της ΝΔ, Κωνσταντίνο Καραμανλή, ενώ μίλησε και για την σχέση του με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη.

«Με τίμησε ο Κ. Μητσοτάκης – Μόνο για τα Σκόπια διαφωνήσαμε»

Για τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη είπε πως η ομάδα που ήταν γύρω από τον Ευάγγελο Αβέρωφ, τον στήριξαν στη διαδοχή.

«Είναι δεδομένο ότι με τίμησε και έγινα πολύ μικρός υπουργός Οικονομικών και μετά Εξωτερικών. Δεν είχα ποτέ κάποιο πρόβλημα μαζί του ή διαφωνία. Εκεί που έγινε είναι για αυτό που είπα πριν. Ενώ πέρασε στο υπουργικό συμβούλιο με εισηγητές μάλιστα τον Μίκη Θεοδωράκη και τον Θανάση Κανελλόπουλο, ο Μητσοτάκης ξαφνικά ήταν τελείως εναντίον. Εκεί έγινε ρήξη», πρόσθεσε αναφερόμενος στο θέμα των Σκοπίων.

Για τον Ανδρέα Παπανδρέου, ανέφερε ότι «είχε την ευκολία της προσαρμογής σε αυτό που πολιτικά τού ήταν χρήσιμο».

Κατά τη διάρκεια των τοποθετήσεών του, αναφέρθηκε επίσης εκτενώς στη διάρκεια της πρωθυπουργίας του, τονίζοντας ότι «δεν υπήρχε ούτε μια εύκολη μέρα στο Μαξίμου. Με τον Ευάγγελο Βενιζέλο δεν υπήρχε μέρα που να τελειώνουμε πριν τα μεσάνυχτα. Τα μεσάνυχτα ήταν νωρίς. Νιώθαμε πάντα την απειλή ‘πέφτετε έξω, δεν θα σας πληρώσουμε τα ομόλογα’».

«Είπα στην Μέρκελ δεν θέλω να ακούσω κουβέντα»

Επανέλαβε τη διατυπωμένη του άποψη ότι, κατά τη διάρκεια των ημερών του, ήταν σίγουρη η έξοδος από το μνημόνιο, αλλά οι δανειστές «κλώτσησαν» για 900 εκατομμύρια ευρώ.

Στη συνέχεια, αποκάλυψε και μία συζήτηση που είχε με την Άνγκελα Μέρκελ, κατά την οποία η τότε καγκελάριος της Γερμανίας τού παρουσίασε αναλυτικά τα στοιχεία της ελληνικής οικονομίας και του πρότεινε να βγει η Ελλάδα από την ευρωζώνη, γιατί θα ήταν πολύ δύσκολο να τα βγάλουμε πέρα.

«Νωρίτερα τα είχε ζήσει ο Βαγγέλης Βενιζέλος. Μου το είπε στα ίσα. Την σταμάτησα στα ίσα. Είπα δεν θέλω να ακούσω κουβέντα. Θα μείνουμε και θα κάνουμε αυτό που πρέπει. Αυτές είναι τραυματικές εμπειρίες, αλλά διεγερτικές να κάνεις αυτό που πρέπει. Μπαίνει μπροστά σου ένα μεγάλο ‘πρέπει’», όπως είπε.

Ο ίδιος εξέφρασε τον προβληματισμό του για την πορεία της Ευρώπης, τονίζοντας πως «έπρεπε να ακουστεί ο θόρυβος των τρακτέρ, ώστε να ξυπνήσουν οι Βρυξέλλες για τους αγρότες; Το να μιλάς για τις αδυναμίες δεν σημαίνει ότι είσαι λαϊκιστής».

Κορυφαία στιγμή της Μεταπολίτευσης χαρακτήρισε την είσοδο της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ ως αρνητικές στιγμές ανέφερε τα Ίμια και τις Πρέσπες, λέγοντας: «εγώ αισθάνομαι ότι προδώσαμε γενιές και γενιές αγώνων, και το εννοώ».

«Τσίπρας-Βαρουφάκης ήταν ευτύχημα που μετά έκαναν στροφή 180 μοιρών»

Για το μνημόνιο είπε πως «είχαμε δει ότι οι πολλαπλασιαστές ήταν λάθος και τα μέτρα πιο σκληρά από αυτά που έπρεπε. Διορθώθηκε αυτό, αλλά δεν σας κρύβω ότι ήταν κάποια στιγμή που φοβήθηκα ότι δεν έβγαινε η Ελλάδα», πρόσθεσε.

«Η δεύτερη φορά που φοβήθηκα ήταν όταν ήξερα ότι ένα κόμματι του ευρωκατεστημένου, η παρέα Σόιμπλε, χαιρόταν που στο α’ εξάμηνο Τσίπρα-Βαρουφάκη είχαν πέσει στην παγίδα. Ήταν ευτύχημα που μετά έκαναν στροφή 180 μοιρών. Τα μνημόνια ήταν πολύ δύσκολα. Εγώ έχασα το μάτι μου, δεν με ενδιαφέρει. Σημασία έχει ότι με τον Βαγγέλη Βενιζέλο παραδώσαμε μια Ελλάδα καλύτερη από αυτήν που παραλάβαμε», σημείωσε.

Ερωτηθείς αν οι δανειστές τού «τράβηξαν την πρίζα», είπε ότι «κλωτσήσανε για 900 εκατ. ευρώ», γιατί «είχαν αντιληφθεί ότι ο Φώτης Κουβέλης δεν θα ψήφιζε για Πρόεδρο της Δημοκρατίας και άρα θα ερχόταν ο Τσίπρας και δεν ήθελαν από πριν να δώσουν απελευθέρωση από τα μνημόνια, για να μην μπορέσει ο Τσίπρας μετά να τους κάνει κουμάντο – το λέω ωμά, αυτή είναι η αλήθεια», είπε χαρακτηριστικά.

«Καλές οι μεταρρυθμίσεις, αλλά δεν αρκούν για την επιβίωση του λαού»

Ο Αντώνης Σαμαράς αναφέρθηκε και στο τηλεφώνημα του Γιώργου Παπανδρέου το 2011 να συμπράξουν κυβερνητικά, λέγοντας πως «μετά δεν πήρε εκ νέου τηλέφωνο», ενώ ερωτηθείς αν το θεωρεί αυτό χαμένη ευκαιρία, απάντησε «πιθανώς ναι».

Μιλώντας για το μεγαλύτερο μάθημα της Μεταπολίτευσης, δήλωσε μεταξύ άλλων με νόημα: «Έχω βαρεθεί να ακούω για μεταρρυθμίσεις και εκσυγχρονισμό. Καλά είναι, αλλά δεν είναι το ζητούμενο για την καθημερινή επιβίωση του ελληνικού λαού. Δεν αρκεί, θεωρώ, να γεμίσουμε το πλοίο που λέγεται Ελλάδα με όλα τα απαραίτητα που φέρνει κάθε εκσυγχρονισμός και κάθε αίσθηση μεταρρύθμισης. Είναι απαραίτητα, αλλά αυτό που λείπει είναι η πυξίδα. Χρειάζεται μεγάλη συζήτηση με την κοινωνία για το ποιοι είμαστε και πού θέλουμε να πάμε».

Τέλος, είπε ότι γράφει και πως θα συνεχίσει να γράφει. «Κοιτάξτε, είναι άλλο πράγμα να γράφεις έχοντας μέσα σου την ελευθερία να παρεμβαίνεις γράφοντας και μιλώντας, να ξεκαθαρίζεις τις θέσεις και τις απόψεις σου δημοσίως, και άλλο πράγμα να κάνεις απολογισμό ζωής. Εγώ κάνω το πρώτο και πιστεύω ότι το δεύτερο θα έρθει αργότερα», ανέφερε