Ας ανθίσουν τα πανεπιστήμια
Οι πολιτικοί μας, κυβερνητικοί και αντιπολιτευόμενοι, δεξιοί και αριστεροί, προοδευτικοί και συντηρητικοί, δεν μπόρεσαν να παράσχουν ανώτατη εκπαίδευση χωρίς αποκλεισμούς – ας την αναλάβουν ιδιώτες.
- Οι πριγκίπισσες της Disney κινδυνεύουν σύμφωνα με ένα νέο σατιρικό επιστημονικό άρθρο
- Γιατί η Βραζιλία έχει μεγάλη οικονομία αλλά απαίσιες αγορές
- «Είναι άρρωστος και διεστραμμένος, όσα μου έκανε δεν τα είχα διανοηθεί» - Σοκάρει η 35χρονη για τον αστυνομικό
- «Πιο κοντά από ποτέ» βρίσκεται μια συμφωνία για κατάπαυση του πυρός στη Γάζα, σύμφωνα με την Χαμάς
Τόση συζήτηση γίνεται, άνοιξα και εγώ να δω τι λέει το εκλογικό πρόγραμμα του ΠαΣοΚ – καλά τα λέει γενικώς, πολύ καλύτερα τα λέει τίτλος κεφαλαίου του προγράμματος:
«Να διατηρήσουμε το βασικό κεκτημένο μιας εκπαίδευσης χωρίς αποκλεισμούς για όλους τους πολίτες».
Μόνο που δεν αποτελεί «κεκτημένο» η «χωρίς αποκλεισμούς» πρόσβαση στην ανώτατη εκπαίδευση – στόχο θα έπρεπε να τον θέσει το ΠαΣοΚ αλλά είναι αργά πλέον.
Διότι –πριν ακόμη κάνει ακόμα χειρότερα τα πράγματα η «ελάχιστη βάση» της κυρίας Κεραμέως– κάθε χρόνο δεν χωρούσαν στην ανώτατη εκπαίδευση περισσότεροι από 20.000 υποψήφιοι: δεν υπήρχαν θέσεις, δεν «πετύχαιναν» σε καμιά σχολή.
Αυτοί οι «αποτυχόντες» από το 2012 προσέφυγαν στα κολλέγια: 20.000 φοιτούν σε 35 παραρτήματα ξένων πανεπιστημίων, εγγράφονται δηλαδή 5.000 – 6.000 τον χρόνο και παίρνουν πτυχία ισότιμα με τα κρατικά.
Χάρη στο ευρωπαϊκό δίκαιο.
Τι πιστεύουν στο ΠαΣοΚ;
Θα ήταν καλύτερα να μην έχουν πάρει πτυχία όλα αυτά τα χρόνια συνολικά 50.000-60.000 παιδιά επειδή το καθηγητικό (συνταγματολογικό, για την ακρίβεια) λόμπι της μεταπολίτευσης κατάφερε να περάσει αυτούσια στο δημοκρατικό σύνταγμα του 1975 τη διάταξη του χουντικού συντάγματος περί πανεπιστημίων ΝΠΔΔ και καθηγητών «δημοσίων λειτουργών»;
Το ίδιο λόμπι κατάφερε να εξαιρεθούν οι καθηγητές από την καθολική απαγόρευση του μεταπολιτευτικού συντάγματος να εκλέγονται βουλευτές οι δημόσιοι υπάλληλοι.
Εμβρόντητοι είχαμε μάθει τότε ότι έτσι ανταμείβονταν τα πανεπιστήμια για τα αντιχουντικά μικρά και μεγάλα «πολυτεχνεία».
Ανταμείβονταν οι καθηγητές και τιμωρούνταν με αποκλεισμό δεκάδες χιλιάδες δυνητικοί φοιτητές που έφευγαν στο εξωτερικό – ενώ η Ελλάδα τους απέκλειε, εκεί τους δέχονταν στα πανεπιστήμια.
Γιατί η χώρα μας είναι η μοναδική της Ένωσης που είχε και έχει κλειστό αριθμό εισακτέων στην ανώτατη εκπαίδευση.
Έπρεπε να είναι σπάνιο αγαθό η γνώση για να βασιλεύουν αμαθείς και ημιμαθείς.
Πρόκειται για κατόρθωμα των πολιτικών μας: τα ιδιωτικά πανεπιστήμια είναι παραδοχή της κυβέρνησης ότι, αντίθετα από ότι συμβαίνει σε όλη την Ευρώπη, δεν μπορεί να προσφέρει πρόσβαση στην ανώτατη εκπαίδευση σε όσους το αξίζουν.
Όπως δεν μπόρεσαν οι μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις να φτιάξουν τρένα που να μη σκοτώνουν.
Λιμάνια, αεροδρόμια τα ανέλαβαν ξένοι.
Τα δικαστήρια είναι προβληματικά (και ας έχουμε τους περισσότερους δικαστές στην Ένωση), αστυνομία έχουμε μόνο για τα «υψηλά πρόσωπα» – αλλά αυτά δυστυχώς δεν γίνεται να τα αναλάβουν ιδιώτες.
Ας αφήσουμε λοιπόν να ανθίσουν τα ιδιωτικά πανεπιστήμια για να μπορέσουν να ανθίσουν τα νέα παιδιά σπουδάζοντας.
Οι πολιτικοί μας, κυβερνητικοί και αντιπολιτευόμενοι, δεξιοί και αριστεροί, προοδευτικοί και συντηρητικοί, δεν μπόρεσαν να παράσχουν ανώτατη εκπαίδευση χωρίς αποκλεισμούς – ας την αναλάβουν ιδιώτες.
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις