Αυτό το διάσημο café στην Αίγυπτο είναι λες και έχει βγεί από την ταινία Αλαντίν
«Ο στόχος μου δεν ήταν τόσο το να βγάλω χρήματα όσο ένα ταξίδι αναζήτησης της ταυτότητας, του γούστου και του ανήκειν» λέει ο ιδιοκτήτης του viral café.
Στην αγκαλιά του λόφου Um Al-Sid στο Sharm El-Sheikh βρίσκεται το café Farsha. Χαλαρό, άνετο και ρομαντικό, προσφέρει εκπληκτική θέα στην θάλασσα και συγκεντρώνει πολλούς επισκέπτες που θέλουν να εγκαταλείψουν τα εγκόσμια.
«Το Sharm El-Sheikh έχει μια μυρωδιά που μπορώ να αναγνωρίσω αμέσως. Τώρα, ζω εδώ με τη μητέρα μου και επισκέπτομαι την πρωτεύουσα μόνο κάθε δύο ή τρία χρόνια»
Κατεβαίνοντας τις σκάλες στο πολυώροφο καφέ, μπορεί να επικρατήσει σύγχυση για το ποιο καθιστικό θα επιλέξετε. Κάθε ένα έχει διαφορετική διάθεση, αν και όλα αποτελούνται από χνουδωτά μαξιλάρια τοποθετημένα στο πάτωμα γύρω από έναν στρογγυλό μεταλλικό δίσκο που χρησιμεύει ως τραπέζι.
Το Farsha δεν είναι απλώς ένα συνηθισμένο café που σερβίρει ελαφριά σνακ, ζεστά και κρύα ροφήματα ή ναργιλέ. Αυτό που το διακρίνει είναι ότι φιλοξενεί επίσης μια πολύτιμη συλλογή από αντίκες που ο Alfred Suleiman, ο ιδιοκτήτης, συγκέντρωσε από όλη την Αίγυπτο. Κάθε κομμάτι έχει να διηγηθεί μια ιστορία.
Η καλύτερη ώρα για να επισκεφθείτε το Farsha είναι πριν από τη δύση του ηλίου. Κατά την άφιξή τους, οι επισκέπτες μπορούν να ξεναγηθούν στο καφέ για να δουν τη συλλογή με τις αντίκες πριν καθίσουν για να απολαύσουν τη μαγευτική θέα της θάλασσας καθώς ο ήλιος χάνεται στο νερό. Τη νύχτα, το καφέ φωτίζεται από προβολείς που τοποθετούνται προσεκτικά σε διάφορα σημεία του γύρω λόφου, επιτρέποντας στους επισκέπτες να βυθιστούν σε μια διαφορετική «χώρα» και να χαλαρώσουν υπό τους ήχους της μουσικής.
Το Farsha είναι έργο του Suleiman, η ιδέα του οποίου τον απασχολεί από την ηλικία των 10 ετών. Σήμερα είναι 42 ετών και θυμάται ότι ως παιδί «ταξίδευα στο Sharm El-Sheikh με τον πατέρα μου με το παλιό του αυτοκίνητο και έμενα 20 ημέρες στην έρημο. Εκεί άρχισα να λατρεύω την απλή ζωή του Σινά και την πρωτόγονη, εξαίσια φύση του, την εκτροφή καμήλων και ζώων και όλα τα υπόλοιπα», λέει.
«Καθόμουν σκεπτικός κοιτάζοντας τη θάλασσα και αναπολούσα τις φιλοδοξίες μου. Τότε σκέφτηκα να νοικιάσω το μέρος για να στήσω ένα μικρό καφέ
«Το Sharm El-Sheikh έχει μια μυρωδιά που μπορώ να αναγνωρίσω αμέσως. Τώρα, ζω εδώ με τη μητέρα μου και επισκέπτομαι την πρωτεύουσα μόνο κάθε δύο ή τρία χρόνια», δήλωσε ο Suleiman στο εβδομαδιαίο περιοδικό Al-Ahram.
«Έγραψα στο ημερολόγιό μου «ένα μέρος στα βουνά σαν το σπίτι ενός καουμπόη φτιαγμένο από ξύλο και έναν στάβλο σαν καλύβα που λειτουργεί μόνο τη νύχτα υπό τον ήχο της μουσικής». Στο τέλος, έγραψα «ανόητος», γνωρίζοντας ότι αυτό ήταν ένα δύσκολο όνειρο για να γίνει πραγματικότητα», είπε.
«Ο στόχος μου δεν ήταν τόσο το να βγάλω χρήματα όσο ένα ταξίδι αναζήτησης της ταυτότητας, του γούστου και του ανήκειν», πρόσθεσε.
«Αν δω ένα καρφί στο έδαφος, ξέρω αμέσως από πού προέρχεται»
Ο Suleiman αγάπησε τη διακόσμηση λόγω των όσων δεξιοτήτων διδάχθηκε στην εκκλησία του στη συνοικία Rod Al-Farag του Καΐρου. Συνήθιζε να πηγαίνει στην Ερυθρά Θάλασσα, όπου βρίσκεται τώρα το Farsha, στην εφηβεία του, όταν απογοητευόταν λόγω της αποτυχίας ενός από τα έργα του.
«Καθόμουν σκεπτικός κοιτάζοντας τη θάλασσα και αναπολούσα τις φιλοδοξίες μου. Τότε σκέφτηκα να νοικιάσω το μέρος για να στήσω ένα μικρό καφέ σε στυλ Βεδουίνων. Μαζί με έναν φίλο, ο Suleiman Ghabboush, νοίκιασε αυτό το μέρος για να σερβίρουνε τσάι και αραβικό καφέ στους πελάτες τους.
Η συλλογή του Suleiman είναι πολύ ιδιαίτερη. «Αν δω ένα καρφί στο έδαφος, ξέρω αμέσως από πού προέρχεται. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι σχεδίασα και διακόσμησα ο ίδιος το καφέ, και καθώς το έκανα αυτό ήρθα πιο κοντά στη φύση και γίναμε φίλοι», δήλωσε. «Το κύριο μέλημά μου τώρα είναι οι επισκέπτες να αισθάνονται ευτυχισμένοι, να απολαμβάνουν το τοπίο και τα φαγητά και τα ποτά που σερβίρονται στο καφέ».
Υπάρχει ένα μικρό σπιτάκι σκεπασμένο με τρίχες κατσίκας. Ο Suleiman αγόρασε το κάλυμμα από μια Βεδουίνα στην πόλη Ράφα που βρίσκεται στο νότιο άκρο της Λωρίδας της Γάζας, και σήμερα έχει μετατραπεί σε έναν τεράστιο προσφυγικό καταυλισμό.
Πρόσθεσε ότι «μάζεψα επίσης δίσκους διαφορετικών σχημάτων και μεγεθών που λειτουργούν ως τραπέζια στο καφέ. Αυτά τα αγόρασα από την ύπαιθρο και τα σφυρηλάτησα εκ νέου στο εργαστήριο του Am Mohamed που βρίσκεται στο Jews’ Alley. Όταν ο Am Mohamed πέθανε πριν από τρία χρόνια, ήθελα να αγοράσω τα εργαλεία και τον εξοπλισμό του από τους κληρονόμους του, αλλά δυστυχώς αρνήθηκαν».
Υπάρχουν πολλές πόρτες και παράθυρα στο καφέ Farsha, και κάθε μία από αυτές επιλέχθηκε από τον Suleiman, με τον ίδιο να μιλά για τις ιστορίες που κρύβονται πίσω από αυτές. «Μια από τις πόρτες είχε τοποθετηθεί σε μια διάσημη εκκλησία. Χρειάστηκαν πολλές διαπραγματευτέσεις για να πείσω τον έμπορο να μου την πουλήσει», συνέχισε.
Πινακίδες με λαϊκά ρητά κοσμούν τους τοίχους. «Αγόρασα τις αφίσες που έχουν κάποιο προσωπικό νόημα για μένα. Μία από αυτές γράφει «η υπομονή είναι το κλειδί για την ανακούφιση». Μια άλλη λέει, «η υπομονή μπορεί να ρίξει τα βουνά» και ούτω καθεξής».
Το Farsha έχει γίνει διάσημο σήμερα χάρη στην ατμόσφαιρα και τη φιλικότητα του προσωπικού του. Η ιδέα πίσω από το όνομα είναι απλή. «Όταν σχεδίαζα τον χώρο, ο αείμνηστος αδελφός μου με έπαιρνε συχνά τηλέφωνο για να με ρωτήσει αν είχα «εξοπλίσει» ακόμα το καφέ», είπε. Από εκεί προέκυψε το όνομα Farsha, που σημαίνει «τακτοποιώ», δήλωσε ο Suleiman.
Ερωτηθείς εάν πιστεύει ότι αυτό αποτελεί μεμονωμένο παράδειγμα ή εισερχόμαστε σε μια φάση κρίσης του κομματικού φαινομένου, ο πρόεδρος της Βουλής Κώστας Τασούλας απάντησε «και τα δύο»
Στο εργοτάξιο του μετρό των Εξαρχείων βρέθηκαν τα συνεργεία που εφαρμόζουν την απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών για την απομάκρυνση των λαμαρινών της οδού Θεμιστοκλέους.
Για να φτιάξουν τα κοστούμια της νέας ταινίας «Wicked», οι δημιουργοί της ταινίας απευθύνθηκαν σε έναν νικητή του Tony Award που ήδη γνώριζε τον κόσμο του Οζ.
Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη υποστήριξε ότι το γεγονός ότι τα όπλα που εντοπίστηκαν στο Παγκράτι ήταν καλά διατηρημένα, δείχνει ότι οι κάτοχοί τους επισκέπτονταν συχνά το χώρο.
