Κι όμως η νέα γενιά δεν συμφωνεί με τον «πατέρα σε ρόλο μητέρας» στο σπίτι

Σημαντικό ποσοστό νεαρών ενηλίκων πιστεύει ότι είναι «χειρότερο» για τα παιδιά να έχουν έναν πατέρα που μένει στο σπίτι παρά μια μητέρα που μένει στο σπίτι. Σε μια δημοσκόπηση που διεξήχθη από το Redfield & Wilton Strategies για το Newsweek, 1.500 ενήλικες στις ΗΠΑ ρωτήθηκαν: «Πιστεύετε ότι το να έχεις έναν πατέρα που μένει στο σπίτι είναι καλύτερο, χειρότερο ή εξίσου καλό για ένα παιδί με το να μένεις στο σπίτι με την μητέρα;».

Λίγο περισσότερο από έναν στους πέντε (21%) των ερωτηθέντων της Γενιάς Ζ, ηλικίας μεταξύ 18 και 26 ετών που συμμετείχαν στην έρευνα, στο πλαίσιο της δημοσκόπησης είπαν ότι πιστεύουν ότι είναι «χειρότερο».

Αυτό αντιπροσώπευε υψηλότερο ποσοστό από ό,τι σε οποιαδήποτε άλλη δημογραφική ηλικία στη δημοσκόπηση. Το 14% των millennials ηλικίας 27 έως 42 ετών πίστευαν ότι θα ήταν χειρότερο, ενώ το 10% της Γενιάς Χ (ηλικίες 43 έως 58) και το 12% των ατόμων ηλικίας 59 ετών και άνω είχαν την ίδια γνώμη.

To 21% των ερωτηθέντων της Γενιάς Ζ, ηλικίας μεταξύ 18 και 26 ετών είπαν ότι πιστεύουν ότι είναι «χειρότερο».

Περαιτέρω απόδειξη της λιγότερο ενθουσιώδους στάσης του Gen Z μπορεί να συλλεχθεί από το γεγονός ότι μόλις το 46% των ερωτηθέντων είπε ότι το να έχεις έναν μπαμπά που μένει στο σπίτι θα ήταν «εξίσου καλό» με το να έχεις μια μαμά που μένει στο σπίτι.

Αυτό το ποσοστό ήταν χαμηλότερο από οποιαδήποτε άλλη δημογραφική έρευνα ηλικίας. Αντίθετα, το 54% των millennials και το 65% αυτών των 59 ετών και άνω πιστεύουν ότι θα ήταν «εξίσου καλό».

«Κοινωνικές νόρμες»

Ανησυχώντας για τα ευρήματα της έρευνας, η Ruth E. Freeman, κλινική κοινωνική λειτουργός και πρόεδρος της Peace At Home Parenting Solutions, είπε στο Newsweek: «Οι πατέρες μπορούν να ανταποκρίνονται τόσο καλά όσο οι μητέρες. Ωστόσο, η εμπειρία επηρεάζει τον τρόπο λειτουργίας του εγκεφάλου μας. Αυτό σημαίνει ότι αν οι μπαμπάδες αφιερώνουν πολύ χρόνο φροντίζοντας το παιδί τους, μπορούν να φροντίσουν τό ίδιο καλά τα παιδιά όσο οι μητέρες».

Παρά το γεγονός αυτό, η Freeman αναγνώρισε ότι τα τελευταία χρόνια η διαφορά μεταξύ των ρόλων της μητέρας και του πατέρα στην οικογένεια έχει γίνει εμφανής. «Η πανδημία αποκάλυψε ότι οι μητέρες εξακολουθούν να αφιερώνουν πολύ περισσότερο χρόνο στις οικιακές υποχρεώσεις και για τις περισσότερες οικογένειες αυτές οι οικιακές υποχρεώσεις περιλαμβάνουν ένα ευρύ φάσμα ευθυνών φροντίδας, από το να γνωρίζουν ποιο είδος φρούτου αρέσει ένα παιδί στο μεσημεριανό του γεύμα μέχρι τον προγραμματισμό ιατρικών εξετάσεων μέχρι τη διαχείριση σχολικών δυσκολιών».

Η Freeman εκτιμά ότι οι αντιλήψεις των ερωτηθέντων από το Newsweek πιθανότατα «βασίζονται στις εμπειρίες τους να περνούν περισσότερο χρόνο με τις μαμάδες και τις μαμάδες τους να ξοδεύουν περισσότερο χρόνο από τους μπαμπάδες που φροντίζουν τα παιδιά». Είπε: «Αυτά είναι απλώς κοινωνικοί κανόνες, αλλά καθώς οι πατέρες συμμετέχουν περισσότερο στην ανατροφή των παιδιών, ελπίζουμε ότι οι μελλοντικές γενιές θα αντιληφθούν τους μπαμπάδες ως εξίσου ικανούς να κάνουν αυτή τη δουλειά».

Μπαμπάδες στο σπίτι

Τα ευρήματα της δημοσκόπησης του Newsweek έρχονται μετά από στοιχεία που δημοσιεύθηκαν από το Pew Research Center πέρυσι και ανέδειξαν μια αλλαγή στον αριθμό των μητέρων και των μπαμπάδων που μένουν στο σπίτι.

Σύμφωνα με ευρήματα που δημοσιεύθηκαν από την δεξαμενή σκέψης τον Αύγουστο του 2023, μεταξύ 1989 και 2021, υπήρξε μια ελαφρά μείωση στον αριθμό των μητέρων που μένουν στο σπίτι σε όλη την Αμερική με το ποσοστό να μειώνεται από 28 τοις εκατό σε 26%.

Ταυτόχρονα, ο αριθμός των μπαμπάδων που μένουν στο σπίτι έχει αυξηθεί ελαφρώς, με το Pew Research Center να εκτιμά ότι το μερίδιο των πατεράδων που δεν εργάζονταν με αμοιβή είχε αυξηθεί από 4% σε 7% κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.

Αν και αυτό μπορεί να μην ακούγεται σαν μεγάλη αλλαγή, τα διαφορετικά στοιχεία σημαίνουν ότι οι πατέρες αντιπροσωπεύουν τώρα περίπου το 18 τοις εκατό των γονέων που μένουν στο σπίτι, ή περίπου έναν στους πέντε. Αντίθετα, το 1989, αυτό το ποσοστό ήταν περίπου 11 τοις εκατό ή ένα στα δέκα.

Οι οικονομικοί παράγοντες μπορεί κάλλιστα να έπαιξαν ρόλο στη μετατόπιση. Σύμφωνα με τα δεδομένα του Pew Research Center, οι οικογένειες των μπαμπάδων που έμεναν στο σπίτι έτειναν να είναι λιγότερο ευκατάστατες από εκείνες όπου οι πατέρες εργάζονταν με αμοιβή. Στην πραγματικότητα, τα στοιχεία δείχνουν ότι το 40% των μπαμπάδων που μένουν στο σπίτι ζουν σε συνθήκες φτώχειας σε σύγκριση με μόλις 5% των μπαμπάδων που εργάζονται με αμοιβή.