Η Δάφνη Κιουρκτσόγλου είναι η Μαριάννα Σέκερη στο Famagusta

Η Μαριάννα Σέκερη αγαπάει την οικογένειά της, τη μητέρα της, Χριστίνα, τη φάρμα της, τα ζώα και φυσικά τον άντρα, τον Θοδωρή. Όμως, αγνοεί ένα μεγάλο μέρος της αλήθειας. Από την άλλη, το doppelganger της, η Δάφνη Κιουρκτσόγλου, επιδιώκει να φτάσει όσο πιο κοντά γίνεται στην προσωπική της αλήθεια έχοντας διαλέξει τον απαιτητικό δρόμο της ηθοποιίας.

Η Δάφνη πέρα από την εκλογίκευση, τη φαντασία και την παρατήρηση αναζητά την ερμηνεία των πραγμάτων μέσω του σώματος, κάτι που άλλωστε διδάχθηκε στις σπουδές σωματικού θεάτρου, στη Μαδρίτη και κάτι που, επίσης, αποφάσισε να εξασκήσει σαν παράλληλο επάγγελμα διδάσκοντας pilates.

«Αυτή η ενδυνάμωση του σώματος με βοηθάει και στη σκηνή» παραδέχεται η Δάφνη, η οποία άφησε τη Θεσσαλονίκη και την ως τότε θεατρική της πορεία για την Αθήνα και τις συγκινήσεις της. «Ήταν δύσκολη η μετάβαση» θα πει η ηθοποιός, η οποία φέτος κάνει το τηλεοπτικό της ντεμπούτο στο σήριαλ Famagusta, του MEGA, «αλλά βρήκα τον εαυτό μου εδώ».

«Με τον Θοδωρή; Είμαστε 15 χρόνια μαζί, σχεδόν η μισή μου ζωή. Είμαστε πολύ κοντά, πολύ αγαπημένοι, δουλεύουμε και μαζί… Εντάξει, αυτό καμιά φορά είναι πρόβλημα για τα ζευγάρια. Νομίζω ότι για εμάς δεν είναι» – Μαριάννα Σέκερη

Η Δάφνη Κιουρκτσόγλου ως Μαριάννα Σέκερη και η δημοσιογράφος του in, Έφη Αλεβίζου.

Μαριάννα Σέκερη – Για τις απαιτήσεις της καθημερινότητάς της

Η καθημερινότητά μου… Ξυπνάω αρκετά νωρίς, γύρω στις 7.30 π.μ. Πίνω έναν γρήγορο καφέ στο σπίτι και πηγαίνω στη φάρμα, οπωσδήποτε, κάθε μέρα. Θα μείνω ένα οκτάωρο, σίγουρα. Υπάρχουν πολλές δουλειές. Ευτυχώς όμως υπάρχει και πολύς κόσμος που απασχολείται εκεί. Αλλά δεν είναι και πολύ σίγουρο το πρόγραμμα μου κάθε φορά. Γιατί τα ζώα είναι απρόβλεπτα. Μπορεί να αρρωστήσει κάποιο, μπορεί να χρειαστεί το οτιδήποτε. Έχουμε πολλά ζώα, οπότε κάποιο θα γεννάει, κάποιο θα είναι άρρωστο, θα κάνουμε μια καινούργια αγορά… Δεχόμαστε, επίσης, και επισκέψεις ανθρώπων στη φάρμα…

Μαριάννα Σέκερη – Για την αντίδρασή της σχετικά με το λάθος του Τεύκρου

Θεωρώ ότι είμαι δίκαιη σχετικά με το θέμα του Τεύκρου. Μπορεί να φάνηκα λίγο περισσότερο σκληρή. Πάτησα όμως πάνω στο δίκαιο. Νιώθω ότι είχα δίκιο. Ναι, όμως, μπορεί να φάνηκα σκληρή. Ο Τεύκρος, αν μην τι άλλο, μας έχει σταθεί πάρα πολύ στη φάρμα. Καλά, είναι και το αγόρι της Δάφνης, οπότε θα μπορούσα ίσως να δείξω κατανόηση. Δεν το έκανα, γιατί όμως ήταν πάρα πολύ σημαντικό για μένα. Είχαμε τόσο μεγάλη ανάγκη εκείνη τη στιγμή από αυτόν και δεν μπορούσαμε να τον βρούμε, να μας δώσει μια συμβολή, να εξετάσει τα ζώα και πέθαναν. Χάθηκαν ζώα.

Μαριάννα Σέκερη – Για την επικοινωνία με τα ζώα

Όχι, δεν με καταλαβαίνουν καλύτερα τα ζώα από τους ανθρώπους. Αλλά με ηρεμεί το να βρίσκομαι κοντά τους. Δεν υπάρχουν πολλές παραπάνω απαιτήσεις. Υπάρχει αυτό το βασικό που χρειάζεται να γίνει και οι δύο πλευρές ξέρουμε. Εγώ θα τα φροντίσω, θα παρέχω κάποιες υπηρεσίες, κι αυτά θα είναι εκεί, θα είναι ήρεμα.

«Ξέρω κάθε φορά που θα έρχεται η επέτειος πώς θα είναι η μητέρα μου. Οπότε προσπαθώ να είμαι εκεί δίπλα της, να την κάνω να ξεχαστεί. Την αγαπώ» – Μαριάννα Σέκερη

«Μου αρέσει που περνάμε τόσο χρόνο μαζί με τον Θοδωρή, το ότι έχουμε τα ίδια ενδιαφέροντα, ίδιες ανησυχίες, νιώθω ότι έχω τον άνθρωπό μου» – Μαριάννα Σέκερη

Μαριάννα Σέκερη – Για τη στενή σχέση της οικογένειάς της

Έτσι μεγαλώσαμε –είμαστε μια πολύ δεμένη οικογένεια. Κάναμε πάρα πολύ παρέα και με τον Παύλο και με τη Δάφνη, από μικρά. Ίσως οι γονείς μας επειδή έζησαν όλο αυτό το περιστατικό, με την εισβολή και τον αδερφό μας που χάθηκε, έφτιαξαν μια οικογένεια πάρα πολύ δεμένη. Ώστε να πάνε κόντρα σ’ αυτό το παρελθόν, σ’ αυτή την εμπειρία που είναι πολύ σκληρή

Μαριάννα Σέκερη – Για τη συμπαράστασή της στη μητέρα της, Χριστίνα

Πώς συμπαραστέκομαι στο δράμα της μητέρας μου; Καταρχάς, έτσι έχω μεγαλώσει, με αυτή την ανάμνηση που δεν είναι δική μου, αλλά είναι από την παιδική μου ηλικία, με αυτή την εμπειρία που μοιράζομαι μαζί τους. Και ξέρω κάθε φορά που θα έρχεται η επέτειος πώς θα είναι η μητέρα μου. Οπότε προσπαθώ να είμαι εκεί δίπλα της, να την κάνω να ξεχαστεί. Την αγαπώ.

Μαριάννα Σέκερη – Για τη σχέση της με τον άντρας της, Θοδωρή

Με τον Θοδωρή; Είμαστε πολλά χρόνια μαζί. Είμαστε 15 χρόνια, σχεδόν η μισή μου ζωή. Είμαστε πολύ κοντά, πολύ αγαπημένοι, δουλεύουμε και μαζί… Εντάξει, αυτό καμιά φορά είναι πρόβλημα για τα ζευγάρια. Νομίζω ότι για εμάς δεν είναι. Εμένα τουλάχιστον μου αρέσει που περνάμε τόσο χρόνο μαζί, το ότι έχουμε τα ίδια ενδιαφέροντα, ίδιες ανησυχίες, νιώθω ότι έχω τον άνθρωπό μου.

Μαριάννα Σέκερη – Για την αγάπη ως μοναδικό συστατικό σε μια σχέση

Σίγουρα η αγάπη είναι απαραίτητη. Νομίζω σε αυτό συμφωνούμε όλοι. Αλλά η επικοινωνία και η αλληλοκατανόηση είναι αυτά που ολοκληρώνουν τη σχέση και είναι απαραίτητα για να μπορέσει να υπάρξει σε βάθος χρόνου.

«Η τηλεόραση προσφέρει μία άλλου τύπου εμπειρία στη δουλειά. Πολύ πιο γρήγορη και άμεση, έχει άλλους ρυθμούς. Άλλη αναγνωρισιμότητα σίγουρα. Και άλλες οικονομικές απολαβές» – Δάφνη Κιουρκτσόγλου

«Εικόνες, μυρωδιές, αναμνήσεις από τη Θεσσαλονίκη… Το μέρος που μεγάλωσα είναι ένας οικισμός που έχει πράσινο, ιδανικό μέρος για να μεγαλώσουν παιδιά. Είχε παιδική χαρά» – Δάφνη Κιουρκτσόγλου

Δάφνη Κιουρκτσόγλου – Για την πρώτη της επαφή με την τηλεόραση

Είναι η πρώτη μου επαφή με την τηλεόραση, στο Famagusta στο MEGA. Ωραία εμπειρία. Θα το ξαναδοκίμαζα σε επόμενη δουλειά. Είχα πολλή αγωνία για την αρχή των γυρισμάτων. Εν τέλει με το που μπήκα στα γυρίσματα ένιωσα αρκετά καλά και οικία. Και με τον Ανδρέα και με τους υπόλοιπους συναδέλφους και γενικά με το συνεργείο. Αυτοί συνεργάζονται πάντα μαζί οπότε υπάρχει ένα κλίμα οικογενειακό, που το δημιουργούν και για τους υπόλοιπους συνεργάτες.

Δάφνη Κιουρκτσόγλου – Για τα «υπέρ» της τηλεόρασης

Η τηλεόραση προσφέρει μία άλλου τύπου εμπειρία στη δουλειά. Πολύ πιο γρήγορη και άμεση, έχει άλλους ρυθμούς. Άλλη αναγνωρισιμότητα σίγουρα. Και άλλες οικονομικές απολαβές. Και πάνω στη δουλειά είναι διαφορετικά. Για μένα είναι ωραίο, από την άποψη ότι είναι προκλητικό να πρέπει να έχεις τόσο γρήγορο αποτέλεσμα. Δεν έχεις χρόνο για πρόβες. Να το σκεφτείς και δύο-τρεις μήνες, πώς θα πάει και από πού θα έρθει ο χαρακτήρας. Αλλά γίνεται πολύ άμεσα -και με τον συνάδελφο και με την οδηγία του σκηνοθέτη.

Δάφνη Κιουρκτσόγλου – Για τα παιδικά της χρόνια στη Θεσσαλονίκη

Εικόνες, μυρωδιές, αναμνήσεις από τη Θεσσαλονίκη… Το μέρος που μεγάλωσα είναι ένας οικισμός που έχει πράσινο, ιδανικό μέρος για να μεγαλώσουν παιδιά. Είχε παιδική χαρά. Παίζαμε μόνοι μας έξω, δεν χρειάζεται να είναι οι γονείς μας μαζί. Θυμάμαι χαρακτηριστικά, μια φορά που ήμουν 4-5 και ζητούσα από τη μαμά μου να με πάει στη παιδική χαρά να παίξουμε… Έκανε κάτι δουλειές, μου έλεγε σε λίγο, σε λίγο περίμενε, περίμενε… Και κάποια στιγμή βλέπει από το παράθυρο του σπιτιού ένα παιδάκι στη παιδική χαρά που μοιάζει με τη Δάφνη. «Α», λέει, «μοιάζει με την Δάφνη». Με φωνάζει, «Δάφνη, Δάφνη, Δάφνη». Είχε ανοίξει η Δάφνη την πόρτα, είχε φύγει μόνη της. Αλλά υπήρχε αυτή η ασφάλεια γενικά. Και ως εκ τούτου και μάλλον μια ανεμελιά. Δεν ξέρω πώς θα ήταν μέσα στην πόλη.

«Οι γονείς μου ήταν πάρα πολύ μορφωμένοι άνθρωποι, παρακολουθούσαν πολλή τέχνη και θέατρο και όπερα και τα λοιπά, αλλά παρόλα αυτά όταν αποκάλυψα ότι θέλω να γίνω ηθοποιός δεν ήταν ακριβώς ενθουσιασμένοι με την ιδέα» – Δάφνη Κιουρκτσόγλου

Δάφνη Κιουρκτσόγλου – Για τις μυρωδιές που τις φέρνουν αναμνήσεις

Μυρωδιές σαν αναμνήσεις; Μπήκα προχθές σε ένα μαγαζί και μύριζε μια συγκεκριμένη πούδρα. Και μου θύμισε μια κούκλα που είχα, το Baby Born. Το τάιζες και έκανε κακάκια. Και μύριζε αυτή την πούδρα. Επίσης το αγαπημένο μου φαγητό από τότε, που το έκανε η γιαγιά μου και η μαμά μου, είναι τα μακαρόνια με κοκκινιστό και πάρα πολύ κανέλα. Οπότε και αυτό είναι μια μυρωδιά από τότε.

Δάφνη Κιουρκτσόγλου – Για τις σπουδές της στην ηθοποιία

Το τμήμα θεάτρου στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης ήρθε γιατί αποφάσισα κάποια ακαθόριστη στιγμή στο μυαλό μου ότι θέλω να γίνω ηθοποιός. Αλλά δεν είχα ψάξει και πάρα πολύ τις επιλογές μου. Ας πούμε ότι μπορώ να πάω στο Κρατικό ή να δώσω στο Εθνικό ή οπουδήποτε αλλού που ήταν πιο συγκεκριμένες οι σπουδές της υποκριτικής. Οπότε σκέφτηκα ότι μπορώ να πάω στην Καλών Τεχνών, στο πανεπιστήμιο. Επέλεξα αυτή τη σχολή και δεν το μετανιώνω κιόλας.

Δάφνη Κιουρκτσόγλου – Για την αντίδραση των γονιών της

Στο σημείο αυτό να πω ότι οι γονείς μου ήταν πάρα πολύ μορφωμένοι άνθρωποι, παρακολουθούσαν πολλή τέχνη και θέατρο και όπερα και τα λοιπά, αλλά παρόλα αυτά όταν αποκάλυψα ότι θέλω να γίνω ηθοποιός δεν ήταν ακριβώς ενθουσιασμένοι με την ιδέα. Πιστεύω, ο μπαμπάς μου κυρίως ότι ένιωθε τρομερή ανασφάλεια για το τι μπορεί να χρειαστεί να κάνω για να γίνω ηθοποιός και να μπορώ να ζω από αυτό το επάγγελμα. Δεν είμαι σίγουρη, αλλά είναι και ένα επισφαλές επάγγελμα, αν μη τι άλλο.

«Η πρώτη δουλειά που έκανα στην Αθήνα ήταν με τον Άρη Μπινιάρη μετά από κάποια χρόνια που ήμουν σε ένα πολύ αβέβαιο σημείο της ζωής μου» – Δάφνη Κιουρκτσόγλου

«Με βοηθάει να αντιλαμβάνομαι τα πράγματα μέσω του σώματος πιο πολύ, από το να κάνω την εγκεφαλική διεργασία πρώτα» – Δάφνη Κιουρκτσόγλου

Δάφνη Κιουρκτσόγλου – Για την εμπειρία των σπουδών στη Μαδρίτη

Μέσα στις σπουδές έκανα και έναν χρόνο Erasmus στη Μαδρίτη, όπου σπούδασα σωματικό θέατρο. Αυτό σημαίνει ότι κάνεις παντομίμα της σχολής του ΝτεΚρού και του Λεκόκ και πολύ χορό… Μάρθα Γκράχαμ, ακροβατικά, εξαιρετική σχολή, εξαιρετικοί άνθρωποι, πολύ καλοί καθηγητές. Ουσιαστικά εκεί για μένα άνοιξε ένα πεδίο ώστε να αναγνωρίσω τον εαυτό μου περισσότερο. Μέσω της κίνησης και μέσω της εκφραστικότητας που μπορεί να έχει η κίνηση, δηλαδή. Στη σχολή μου αισθανόμουν πολύ μπλοκαρισμένη με το θέατρο όπως το μάθαινα. Πιο κλασικά, πιο συμβατικά. Η σωματική διαδικασία με βοήθησε. Πάρα πολύ.

Δάφνη Κιουρκτσόγλου – Για την επαφή της με το σώμα της

Ναι, μάλλον, έχω επαφή και εξοικείωση με το σώμα μου. Οπότε, ναι, με βοηθάει να αντιλαμβάνομαι τα πράγματα μέσω του σώματος πιο πολύ, από το να κάνω την εγκεφαλική διεργασία πρώτα.

Δάφνη Κιουρκτσόγλου – Για την επαγγελματική ενασχόληση με το pilates

Ναι, είμαι δάσκαλος στο pilates. Βέβαια, τώρα τελευταία αυτό. Έχει τρία, τέσσερα χρόνια που έχει γίνει. Άρα εξηγείται το πώς αναλαμβάνομαι τα πράγματα μέσω του σώματος. Το λέω έτσι γιατί κι εγώ συνεχίζω ακόμη να συνειδητοποιώ πράγματα σε σχέση με το pilates. Ή όταν αποφάσισα να κάνω τη σχολή για το pilates. Και κατάλαβα ότι μου ήταν πολύ εύκολο και το να το μάθω, αλλά και η διαδικασία της διδασκαλίας.

Δηλαδή αντιλαμβάνομαι και το σώμα του άλλου. Το πώς και τι χρειάζεται. Η διδασκαλία, βέβαια, είναι άλλο κομμάτι. Η μεταδοτικότητα… Και αυτό πρέπει να το έχεις, προφανώς. Πιστεύω ότι το έχω. Μ’ αρέσει κιόλας, όμως. Δεν ξέρω πώς να το εξηγήσω. Ας ρωτήσουμε τους μαθητές μου…

Δάφνη Κιουρκτσόγλου – Για την επιλογή του είδους εκγύμνασης

Γιατί διάλεξα pilates και όχι γιόγκα; Καλή ερώτηση. Δεν υπάρχει πολύ καλή απάντηση όμως. Διάλεξα pilates και όχι γιόγκα γιατί το ένιωσα πιο κοντά στο σώμα μου. Και για να είμαι ειλικρινής, έχω μια δασκάλα, εδώ στην Αθήνα, που την ξέρω άπειρα χρόνια, από όταν ήμουν μικρή, που διδάσκει γιόγκα. Είναι εξαιρετική, έχει την απόλυτη γνώση και δεν νιώθω ότι θα μπορούσα να φτάσω σε αυτό το επίπεδο. Οπότε αποφάσισα να επιλέξω το pilates, επειδή δεν έχω συναντήσει αυτόν τον καθηγητή που θα με τρελάνει. Και έτσι να μην έχω αυτό το μέτρο σύγκρισης.

Δάφνη Κιουρκτσόγλου – Για τα οφέλη του pilates στην ηθοποιία

Το pilates σε επιμηκύνει. Είναι αλήθεια. Δεν μπορώ να το παρατηρήσω πάνω μου αυτό αλλά σίγουρα φτιάχνει τρομερά τη στάση του σώματος. Ενδυναμώνει πάρα πολύ σε βάθος του μύες. Και η αλήθεια είναι ότι στην πρώτη μου εμπειρία με το pilates, που ήταν όταν ήμουν 16, στη Θεσσαλονίκη, το ένιωθα αυτό μετά από κάθε μάθημα. Ένιωθα ξαφνικά ότι έχω τεντωθεί πάρα πολύ.

Σίγουρα αυτό με ενδυναμώνει, να αντλήσω δύναμη για έναν ρόλο. Γιατί μπορεί ένας ρόλος να είναι κάτι πιο απλό, αλλά μπορεί αλλού να χρειάζεται μεγαλύτερο συναισθηματικό βάθος και μεγαλύτερη σωματικότητα κατά τη διάρκεια της παράστασης, ας πούμε.

Αλλά γενικότερα η καλή σχέση και το να διατηρούμε το σώμα μας δυνατό και υγιές ώστε να νιώθουμε ότι είναι πολύ πιο έτοιμο και πολύ πιο διαθέσιμο και πολύ πιο δυνατό βοηθάει… Να μην ρουφιέσαι προς τα κάτω, να μην πέφτεις αλλά να μένεις εκεί ψηλά και στο ρυθμό και σε στήσιμο.

Δάφνη Κιουρκτσόγλου – Για τη συνεργασία της με τον Άρη Μπινιάρη

Με τον Άρη Μπινιάρη έχω πολύ καλή σχέση. Έχω συνεργαστεί μαζί του και στα σεμινάρια που κάνει, στα οποία με βάση το σώμα και τη φωνή φτάνει στο θέατρο, και εγώ τους έκανα ουσιαστικά το ζέσταμα, και όλο το κινησιολογικό και στο τραγούδι βοηθούσα.

Ο Άρης μου έχει δώσει ουσιαστικά τη δεύτερη ευκαιρία μου στο θέατρο. Γιατί ήταν η πρώτη δουλειά που έκανα στην Αθήνα με τον Άρη μετά από κάποια χρόνια που ήμουν σε ένα πολύ αβέβαιο σημείο της ζωής μου. Οπότε μου έχει δώσει ξανά το θέατρο, και αυτό είναι πολύ σημαντικό και τον ευγνωμονώ. Αλλά έχει έναν τρόπο να δουλεύει, που θέλει γρήγορα το αποτέλεσμα και ξέρει και τι θέλει και αυτό εμένα με βοηθάει πολύ.

Δάφνη Κιουρκτσόγλου – Για το τι κρατάει από τη συνεργασία της με τον Θωμά Μοσχόπουλο

Μου έχει δώσει την πρώτη μου επαφή, την πρώτη μου φορά στην Επίδαυρο. Και την πρώτη αρχαία τραγωδία, τον πρώτο χορό στον οποίο συμμετείχα και έναν πάρα πολύ ιδιαίτερο τρόπο δουλειάς, γιατί αγαπάει πολύ το χορό της αρχαίας τραγωδίας ο Θωμάς και ξέρει πώς να δουλέψει την ομαδικότητα καθώς και οι συνεργάτες του, η Σοφία Πάσχου, ο Κορνήλιος Σελαμσής… Άψογη δουλειά. Από εκεί κρατάω και τη Σοφία, αλλά και τον Κορνήλιο, που είναι εξαιρετικός μουσικός και συνθέτης και έχει τρομερή μεταδοτικότητα σε αυτό που κάνει.

Δάφνη Κιουρκτσόγλου – Για την Κατερίνα Ευαγγελάτου

Επίσης την αγαπώ πάρα πολύ. Είχα κάνει ένα σεμινάριο παλιότερα μαζί της και ήταν πολύ μεγάλη επιθυμία μου να δουλέψω μαζί της στο θέατρο. Τι μου έχει δώσει; Έναν τρόπο δουλειάς. Έχει πολύ συγκεκριμένη μέθοδο η Κατερίνα για το λόγο, που είναι τρομερό κλειδί για πολλά πράγματα. Για το πώς να μελετήσεις, να διαβάσεις ένα κείμενο -γενικά δεν είναι κάτι που ο καθένας το προσφέρει, τη μέθοδο.

Δάφνη Κιουρκτσόγλου – Για την Μαριάννα Τόλη

Θα πω χαρά. Μας γέμιζε αυτοπεποίθηση και ένα vibe πιο ενεργειακό.

«Έκλεισα τα 30 και τη στιγμή που έσβηνα τα κεράκια μου πάρα πολλά ερωτήματα γεννιόντουσαν στο μυαλό μου. Ποια είμαι, πού πηγαίνω, τι κάνω, τι θέλω στη ζωή μου» – Δάφνη Κιουρκτσόγλου

«Εντάξει, κοίτα, ο καθένας παρουσιάζει ένα κομμάτι του εαυτού του στα social άρα σίγουρα είναι ένα κομμάτι της προσωπικότητας. Προέκταση δεν ξέρω» – Δάφνη Κιουρτσόγλου

Δάφνη Κιουρκτσόγλου – Για την απόφαση να εγκατασταθεί στην Αθήνα

Πώς άφησα το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος για να έρθω στην Αθήνα; Ήτανε όλα τα πράγματα που ξαφνικά οδηγούν σε κάτι. Οδήγησαν τα πάντα εκεί. Ναι, αυτό που λέω εγώ και σκέφτομαι είναι ότι έκλεισα τα 30 και τη στιγμή που έσβηνα τα κεράκια μου πάρα πολλά ερωτήματα γεννιόντουσαν στο μυαλό μου. Ποια είμαι, πού πηγαίνω, τι κάνω, τι θέλω στη ζωή μου. Και κάπως συνειδητοποίησα ότι έκλεινε για μένα ο κύκλος του Κρατικού. Και για να είμαι ειλικρινής δεν ένιωθα ότι εξελίσσομαι.

Δηλαδή έκανα πολύ ωραίες δουλειές. Απλώς για κάποιο λόγο δεν ένιωθα ίχνος αυτοπεποίθησης εκεί. Για να μπορώ να εξελιχθώ. Γιατί είναι απαραίτητο αυτό. Οπότε αυτό κατά βάση συν προσωπικά ζητήματα, κάπως πολλοί κύκλοι έκλειναν ταυτόχρονα. Και αποφάσισα ότι δεν με χωρούσε τίποτε άλλο στη Θεσσαλονίκη. Και ήρθα στην Αθήνα.

Δάφνη Κιουρκτσόγλου – Για τις πρώτες δυσκολίες στην Αθήνα

Πώς ήταν η μετάβαση; Ήταν δύσκολη. Ήταν πολύ δύσκολη. Ήταν πολύ δύσκολη και γιατί είμαι γυναίκα ηθοποιός και γιατί δεν είχα αυτή την αυτοπεποίθηση, που σου είπα. Ώστε μιας και δεν με ήξερε κανένας και δεν ήξερα κι εγώ κόσμο, να μπορέσω να κινηθώ μέσα σε αυτόν το κύκλο με κάποιον τρόπο. Να γνωρίσω ανθρώπους ως κι εγώ μια πιθανή συνεργάτης. Όχι καθόλου. Τρόμος. Επίσης οικονομικά ήμουν δύσκολα.

Οπότε έπρεπε να έχω μια δουλειά για να μπορώ να επιβιώνω. Και έτσι ξεκίνησα να δουλεύω σε ένα μαγαζί. Tre Sorelle, να το διαφημίσουμε κιόλας. Υπέροχη πιτσαρία, στο Παγκράτι, και την έχουν υπέροχοι άνθρωποι. Ξεκίνησα να δουλεύω εκεί για ένα εξάμηνο, είπα αρχικά, έμεινα τρία χρόνια. Με πολύ χαρά. Αλλά κάπως μέσα από αυτή τη διαδικασία εγώ ξαναβρήκα τον εαυτό μου. Ουσιαστικά πάτησα στα πόδια μου. Και ήταν πολύ σημαντικό γιατί  χωρίς να έχω δουλέψει στο θέατρο αυτά τα τρία χρόνια ένιωσα πολύ καλύτερα από αυτό που ένιωθα πριν, που δούλευα στο θέατρο.

Οπότε, ήταν δύσκολα αλλά και πολύ απαραίτητα για μένα αυτά τα βήματα να γίνουν. Στη συνέχεια έκανα το δίπλωμα του pilates, που αυτό επίσης με βοήθησε τρομερά στο να νιώσω πάλι πιο δημιουργική, πιο σίγουρη για τον εαυτό μου ότι μπορώ να κάνω πράγματα, να μην εξαρτώμαι από άλλους, αλλά να μπορώ να το κάνω και να το εξελίξω αυτό που θέλω μόνη μου. Συν ότι βρέθηκε ο Άρης Μπινιάρης στον δρόμο μου και κάπως έτσι το ένα έφερε το άλλο και ξαναξεκίνησα τη δουλειά αυτή.

Δάφνη Κιουρκτσόγλου – Για το τι αγαπάει και τι μισεί στην Αθήνα

Αγαπώ γενικά την Αθήνα. Θα σου πω ότι τα πρώτα τρία χρόνια που ήμουν εδώ όποτε περνούσα από την Ακρόπολη, την κοιτούσα και έλεγα «αχ, Ακροπολίτσα μου, τι ωραία, σε αγαπώ!». Η μικρή χωριατοπούλα… Αλλά είναι πανέμορφη. Δηλαδή δεν μπορεί να βλέπεις αυτόν το λόφο και να μην εκπλήσσεσαι κάθε φορά; Και όλες οι γύρω περιοχές. Βρίσκω ότι η Αθήνα έχει ένα πανέμορφο κέντρο. Πολύ ωραία σημεία.

Τι μισώ στην Αθήνα; Θα πω ότι οι ιδιοκτήτες των σπιτιών υποστηρίζουν ότι δεν έχει κρύο στην Αθήνα, οπότε δεν χρειάζεται να έχει θέρμανση. Η αλήθεια είναι ότι έχει κρύο στην Αθήνα. Δηλαδή, να έχει και μια θέρμανση, βρε αδερφέ, το σπίτι… Τώρα, για να είμαι ειλικρινής, στο σπίτι μου, στο πατρικό, είχε πολύ ωραία ζεστούλα… Επίσης, μισώ τις περιπτώσεις όπως σήμερα… που έχει πάρα πολλή κίνηση. Και βροχή.

Δάφνη Κιουρκτσόγλου – Για το πώς αψηφά τον κίνδυνο με τα ακροβατικά που κάνει

Λάθος, δεν αψηφώ τον κίνδυνο, παρά του τι φαίνεται από το Instagram μου. Έκανα εναέρια ακροβατικά για πολλά χρόνια… μετά τη Μαδρίτη ουσιαστικά ξεκίνησα, οπότε, να πω… 20 με 32, 33 χρόνων. Δεν φοβόμουνα καθόλου τότε. Και τραμπολίνο, και κολοτούμπες στον αέρα θα έκανα, και στα πανιά, στο σκοινί ανέβαινα… Μου άρεσε πάρα πολύ. Παρατήρησα ότι με το πέρας των χρόνων άρχισα να φοβάμαι.

Δηλαδή, ενώ μπορεί τώρα το σώμα μου να είναι πιο δυνατό και κάνω ασκήσεις και μόνη μου και ξέρω τι σημαίνει… Όχι, φοβάμαι περισσότερο. Εντάξει, ξέρω και έχω κάποια γνώση και πατήματα και θα δοκιμάσω καινούργια πράγματα αλλά φοβάμαι σε σχέση με παλιά, δυστυχώς.

«Αγαπώ γενικά την Αθήνα. Θα σου πω ότι τα πρώτα τρία χρόνια που ήμουν εδώ όποτε περνούσα από την Ακρόπολη, την κοιτούσα και έλεγα αχ, Ακροπολίτσα μου, τι ωραία, σε αγαπώ!» – Δάφνη Κουρκτσόγλου

Δάφνη Κιουρκτσόγλου – Για το τι άλλο φοβάται

Παρατήρησα ότι φοβάμαι τη μοναξιά. Τη φοβάμαι. Και την αβεβαιότητα, γενικά στα πράγματα. Και είμαι σε μία τέτοια περίοδο, μάλλον, τώρα. Απλώς ο καθένας κάνει τους κύκλους του… και τώρα νιώθω ότι  πάλι κάτι άνοιξε. Και όταν πριν ένιωθες ότι έχεις γερό πάτημα και ξαφνικά αρχίζει να κινείται πάλι το έδαφος τρομάζεις. Λες, τι γίνεται, αφού το είχα βρει, γιατί πάλι αυτό;

Δάφνη Κιουρκτσόγλου – Για το αν τα social είναι προέκταση της προσωπικότητας

Εντάξει, κοίτα, ο καθένας παρουσιάζει ένα κομμάτι του εαυτού του στα social άρα σίγουρα είναι ένα κομμάτι της προσωπικότητας. Προέκταση δεν ξέρω. Θεωρώ ότι είναι σίγουρα ένας τρόπος που μπορούμε να συστηθούμε όπως θέλουμε, που μπορεί να μην είναι ο πραγματικός όμως.

Καθώς και το πού θα δώσει έμφαση ο καθένας. Με ζορίζει αυτό, όπως βλέπεις. Δεν θέλω να απαντήσω και να λέω τα ίδια. Ότι δεν αγαπώ πολύ αυτό που συμβαίνει με την ενασχόληση με τα social. Αλλά εντάξει, συμβαίνει.

Δάφνη Κιουρκτσόγλου – Για το τι την «φτιάχνει»

Μ’ αρέσει η μόδα, αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν ασχολούμαι και πάρα πολύ με αυτήν. Δηλαδή, μ’ αρέσει να ντυθώ όπως νιώθω άνετα. Δεν είναι ότι δεν θα το σκεφτώ καθόλου. Αλλά δεν είναι ότι θα παρακολουθώ τα fashion weeks, όχι.

Οπότε, τι με φτιάχνει πάρα πολύ… Θα σου πω, ταξίδια έχω ξεκινήσει να κάνω, που είχα περάσει επίσης μια περίοδο που ήταν πολύ νεκρή. Και έχω πολλούς προορισμούς στο μυαλό μου τώρα που του σκέφτομαι, που θα ήθελα πάρα πολύ να πάω και περιμένω να έρθει η κατάλληλη στιγμή για να το κάνω.

Δάφνη Κιουρκτσόγλου – Για τις διεκδικήσεις της γενιάς της

Η δική μου η γενιά, καλλιτεχνικά διεκδικεί αυτό που διεκδικούν όλες οι γενιές, μάλλον. Το να μπορούν να έχουν τον δικό τους χαρακτήρα που θα επιλέξουν και να ακούγεται η φωνή τους. Και να μην είναι πάντα οι παλιότεροι που έχουν το σωστό, που έχουν το δίκαιο, που έχουν τη γνώση.