Ξεκίνησαν σήμερα Παρασκευή οι προεδρικές εκλογές στη Ρωσία με τα… δράματα να απουσιάζουν καθώς η νίκη του Βλαντιμίρ Πούτιν θεωρείται σχεδόν βέβαιη και κάπως έτσι μία ακόμη εξαετή θητεία απλώνεται μπροστά του.
Αυτό που τώρα ανησυχεί και τραβά την προσοχή πολλών, είναι το τι μέλλει γενέσθαι μόλις ο ρώσος ηγέτης περάσει τη γραμμή τερματισμού.
Η ψηφοφορία που ολοκληρώνεται την Κυριακή είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα επιτρέψει στον Πούτιν να παραμείνει στη θέση του μέχρι το 2030, ολοκληρώνοντας έτσι τρεις δεκαετίες ηγεσίας είτε ως πρόεδρος, είτε ως πρωθυπουργός της Ρωσίας.
«Οι προεδρικές εκλογές στη Ρωσία δεν είναι τόσο σημαντικές όσο το τι θα ακολουθήσει μετά»
Το βάρος αυτής της μακράς θητείας και η επιμελής καταστολή των φωνών της αντιπολίτευσης δίνουν στον Πούτιν ένα πολύ ισχυρό —και ίσως ασυγκράτητο— χέρι. Η θέση αυτή ενισχύεται από την ανθεκτικότητα της ρωσικής οικονομίας παρά τις εκτεταμένες δυτικές κυρώσεις που ακολούθησαν την εισβολή στην Ουκρανία.
Ενισχύεται επίσης από τις σταδιακές αλλά συνεχείς προόδους της Μόσχας στα πεδία των μαχών τους τελευταίους μήνες, τη μειωμένη υποστήριξη της στρατιωτικής βοήθειας προς το Κίεβο από τις Ηνωμένες Πολιτείες και άλλες πλευρές και τον αυξανόμενο σκεπτικισμό σε ορισμένες δυτικές χώρες σχετικά με τις πιο προοδευτικές κοινωνικές συμπεριφορές που απηχούν την ώθηση του Πούτιν για «παραδοσιακές αξίες», σημειώνει άρθρο του Associated Press.
Ο Πούτιν, εν ολίγοις, θα ξεκινούσε μια νέα θητεία με λίγους προφανείς περιορισμούς, και αυτό θα μπορούσε να μεταφραστεί γρήγορα σε νέες σημαντικές ενέργειες.
«Η ρωσική κοινωνία πρέπει να οργανωθεί για αέναο πόλεμο»
«Οι προεδρικές εκλογές στη Ρωσία δεν είναι τόσο σημαντικές όσο το τι θα ακολουθήσει μετά. Ο Πούτιν έχει αναβάλει συχνά αντιδημοφιλείς κινήσεις για μετά τις εκλογές», δήλωσε σε σχόλιό του ο Bryn Rosenfeld, καθηγητής του Πανεπιστημίου Cornell που μελετά τη μετακομμουνιστική πολιτική.
Πιθανότατα η πιο αντιδημοφιλής κίνηση που θα μπορούσε να κάνει στο εσωτερικό θα ήταν να διατάξει μια δεύτερη στρατιωτική κινητοποίηση για να πολεμήσει στην Ουκρανία. Ορισμένοι στη Ρωσία πιστεύουν ότι αυτό θα μπορούσε να συμβεί.
«Οι Ρώσοι ηγέτες μιλούν τώρα για ‘ενοποίηση ολόκληρης της ρωσικής κοινωνίας γύρω από τις αμυντικές της ανάγκες’», δήλωσε στο Associated Press ο Μπράιαν Μάικλ Τζένκινς, ανώτερος σύμβουλος στη δεξαμενή σκέψης RAND Corporation.
«Το ακριβές νόημα αυτής της φράσης δεν είναι απολύτως σαφές, αλλά υποδηλώνει ότι η ηγεσία της Ρωσίας κατανοεί ότι ο πόλεμος που περιγράφει ο Πούτιν θα συνεχιστεί για μεγάλο χρονικό διάστημα και επομένως πρέπει να αντληθούν πόροι», πρόσθεσε. «Με άλλα λόγια, η ρωσική κοινωνία πρέπει να οργανωθεί για αέναο πόλεμο».
Η εμφανής αυτοπεποίθηση του Πούτιν ότι ο πόλεμος στρέφεται υπέρ της Ρωσίας είναι πιθανό να τον κάνει να συνεχίσει να επιμένει ότι ο μόνος τρόπος για να τερματιστεί η σύγκρουση είναι να καθίσει η Ουκρανία στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων σημειώνει η Tatiana Stanovaya, μέλος του Carnegie Russia Eurasia Center.
«Το οποίο, στην πραγματικότητα, σημαίνει συνθηκολόγηση» επισημαίνει.
Η πιο αντιδημοφιλής κίνηση που θα μπορούσε να κάνει στο εσωτερικό θα ήταν να διατάξει μια δεύτερη στρατιωτική κινητοποίηση στην Ουκρανία
Ενώ η υποστήριξη προς την Ουκρανία χάνει έδαφος στην Ουάσινγκτον, τόσο ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν όσο και ο Πολωνός υπουργός Εξωτερικών Ράντεκ Σικόρσκι δήλωσαν πρόσφατα ότι η αποστολή στρατευμάτων για την υποστήριξη του Κιέβου είναι τουλάχιστον μια υποθετική πιθανότητα.
Με αυτές τις δηλώσεις κατά νου, ο Πούτιν μπορεί να έχει κίνητρο να δοκιμάσει την αποφασιστικότητα του ΝΑΤΟ.
Η Alexandra Vacroux, εκτελεστική διευθύντρια του Κέντρου Davis για τις Ρωσικές και Ευρασιατικές Σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, θεωρεί ότι η Ρωσία εντός αρκετών ετών θα επιχειρήσει να αξιολογήσει τη δέσμευση του ΝΑΤΟ στο άρθρο 5, την κοινή αμυντική εγγύηση της συμμαχίας, σύμφωνα με την οποία μια επίθεση σε ένα μέλος θεωρείται επίθεση σε όλα.
«Πώς μπορώ να κάνω όλους τους άλλους πιο αδύναμους;»
«Δεν νομίζω ότι ο Πούτιν πιστεύει ότι πρέπει να είναι σωματικά, στρατιωτικά ισχυρότερος από όλες τις άλλες χώρες. Απλώς χρειάζεται να είναι πιο αδύναμες και πιο κατακερματισμένες. Και έτσι το ερώτημα γι’ αυτόν είναι… αντί να ανησυχεί τόσο πολύ για το πώς θα γίνω εγώ ισχυρότερος, πώς μπορώ να κάνω όλους τους άλλους πιο αδύναμους;», λέει η Vacroux.
Αν και δεν είναι μέλος του ΝΑΤΟ, η χώρα της Μολδαβίας ανησυχεί όλο και περισσότερο για το ενδεχόμενο να γίνει ρωσικός στόχος. Μετά την εισβολή στην Ουκρανία, η γειτονική Μολδαβία αντιμετωπίζει κρίσεις που έχουν αυξήσει τους φόβους στην πρωτεύουσά της, το Κισινάου, ότι η χώρα βρίσκεται επίσης στο στόχαστρο του Κρεμλίνου.
Το συνέδριο στην αυτονομιστική περιοχή της Υπερδνειστερίας της Μολδαβίας, όπου η Ρωσία σταθμεύει περίπου 1.500 στρατιώτες ως ονομαστικούς ειρηνευτές, έχει απευθύνει έκκληση στη Μόσχα για διπλωματική «προστασία» λόγω της υποτιθέμενης αυξανόμενης πίεσης από τη Μολδαβία.
Η έκκληση αυτή αφήνει δυνητικά «πολλά περιθώρια για κλιμάκωση», δήλωσε ο Cristain Cantir, Μολδαβός καθηγητής διεθνών σχέσεων στο Πανεπιστήμιο του Όκλαντ. «Νομίζω ότι είναι χρήσιμο να δούμε το συνέδριο και το ψήφισμα ως μια προειδοποίηση προς τη Μολδαβία ότι η Ρωσία μπορεί να εμπλακεί περισσότερο στην Υπερδνειστερία αν το Κισινάου δεν κάνει παραχωρήσεις».
Στο εσωτερικό μέτωπο της Ρωσίας, περισσότερα κατασταλτικά μέτρα θα μπορούσαν να έρθουν με μια νέα θητεία Πούτιν, παρόλο που οι υποστηρικτές της αντιπολίτευσης και τα ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης έχουν ήδη φιμωθεί.
Η Stanovaya υποστήριξε ότι δεν οδηγεί ο ίδιος ο Πούτιν τα κατασταλτικά μέτρα, αλλά ότι εγκρίνει τέτοιες ενέργειες που σχεδιάζονται από άλλους με την προσδοκία ότι αυτές είναι αυτό που θέλει ο ηγέτης του Κρεμλίνου.
«Πολλοί παίκτες προσπαθούν να επιβιώσουν και να προσαρμοστούν και ανταγωνίζονται μεταξύ τους και συχνά έχουν αντικρουόμενα συμφέροντα», είπε. «Και προσπαθούν όλοι μαζί παράλληλα να διασφαλίσουν τις δικές τους προτεραιότητες και τη σταθερότητα του καθεστώτος», συμπλήρωσε.
Φόβοι για την κοινότητα ΛΟΑΤΚΙ+
Η Ρωσία απαγόρευσε πέρυσι το κίνημα των ΛΟΑΤΚΙ+ κηρύσσοντάς το εξτρεμιστικό σε μια προσπάθεια, σύμφωνα με τους αξιωματούχους, να υπερασπιστεί τις παραδοσιακές αξίες, όπως αυτές που πρεσβεύει η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, απέναντι στη δυτική επιρροή. Τα δικαστήρια απαγόρευσαν επίσης τη μετάβαση φύλου.
Ο Ben Noble, αναπληρωτής καθηγητής ρωσικής πολιτικής στο University College του Λονδίνου, δήλωσε ότι πιστεύει ότι η κοινότητα ΛΟΑΤΚΙ+ θα μπορούσε να αντιμετωπίσει περαιτέρω καταστολή σε μια νέα θητεία Πούτιν.
Στο μάτι του Κρεμλίνου, «μπορούν να θεωρηθούν ως εισαγωγή από την παρακμιακή Δύση» κατέληξε.
Οι Γλύξμπουργκ επέλεξαν για επίθετο το «De Grece», το οποίο παραπέμπει σε αξίωμα και δείχνει την εμμονή τους με τον τίτλο, τον οποίο ο ελληνικός λαός τους αφαίρεσε με το δημοψήφισμα του 1974.
Ζούμε σε μια εποχή με γρήγορους και έντονους ρυθμούς, που πολλά πράγματα μπορούν να φέρουν την καθημερινότητά μας άνω κάτω. Για αυτό ο αυτοέλεγχος είναι σημαντικός.
