Οι γάμοι της Τήλου: Βραβεύθηκε το ντοκιμαντέρ για τους πρώτους γάμους ομόφυλων ζευγαριών στην Ελλάδα

Το 2008, ο δήμαρχος της Τήλου Τάσος Αλιφέρης, συμφώνησε να τελέσει τους πρώτους ομόφυλους γάμους στην Ελλάδα. Η ταινία «Οι Γάμοι της Τήλου» παρακολουθεί την ιστορία αυτών των δύο πολιτικών γάμων μέσα από υλικό γυρισμένο στο νησί, αλλά και με λήψεις από το Gay Pride της ίδιας χρονιάς, συνεντεύξεις Τύπου και διαδηλώσεις για το ίδιο θέμα.

Η ειδική προβολή και η βράβευση

Την Παρασκευή 15 Μαρτίου, στην κατάμεστη αίθουσα του κινηματογράφου Ολύμπιον, πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του 26ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης η καθολικά προσβάσιμη προβολή του εξαιρετικά επίκαιρου ντοκιμαντέρ του Παναγιώτη Ευαγγελίδη.

Πριν την έναρξη της ταινίας απονεμήθηκε στον σπουδαίο σκηνοθέτη, σεναριογράφο, συγγραφέα και μεταφραστή τιμητικός Χρυσός Αλέξανδρος για το σύνολο της προσφοράς του στο σινεμά και στον πολιτισμό, από τον στενό του συνεργάτη και σκηνοθέτη Πάνο Κούτρα.

Το ντοκιμαντέρ επικεντρώνεται στους πρώτους γκέι και λεσβιακούς γάμους που τελέστηκαν στην Ελλάδα

Το καλοκαίρι του 2008, στην Τήλο. Κομβικής σημασίας για την ιστορία των ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιωμάτων στη χώρα μας, το ντοκιμαντέρ αποτελεί μια ιστορική καταγραφή και μια πολύτιμη μαρτυρία για τις επόμενες γενιές.

Στην ειδική εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε ο Παναγιώτης Ευαγγελίδης ευχαρίστησε το κοινό, λέγοντας: «Θέλω να πω μερικά λόγια, ώστε να τοποθετηθούμε στον χώρο, στον χρόνο και στη σημερινή περιρρέουσα πραγματικότητα.

Γιατί όλα είναι μια αλυσίδα και όλα μας είμαστε ένας ακόμα κρίκος

Ιούνιος του 2024, η Θεσσαλονίκη είναι η πόλη που φιλοξενεί το EuroPride. Μάρτιος του 2024, το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης τιμά το γεγονός, κάνοντας αφιέρωμα στον queer κινηματογράφο τεκμηρίωσης. Ιούνιος του 2008, οι πρώτοι γάμοι ομόφυλων ζευγαριών στην Τήλο, από τον τότε δήμαρχο, Τάσο Αλιφέρη.

Παντρεύεται ένα λεσβιακό και ένα γκέι ζευγάρι. Φεβρουάριος του 2024 ψηφίζεται ο νόμος για τον γάμο και την υιοθεσία στα ομόφυλα ζευγάρια, αν και με ελλείψεις, χωρίς τεκμήριο γονεϊκότητας, χωρίς πρόσβαση στην ιατρικά υποβοηθούμενη αναπαραγωγή, βγάζοντας από την εξίσωση τους τρανς γονείς.

Το 2024 ψηφίζεται επιτέλους, μία αναμενόμενη και αυτονόητη κατάκτηση για ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος

Παρόλα αυτά, το βασικό είναι ότι ψηφίζεται επιτέλους, μία αναμενόμενη και αυτονόητη κατάκτηση για ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος. Μπράβο και κρίμα μαζί, ήταν ευκαιρία για πιο συμπεριληπτικές λύσεις. Μάρτιος του 2024 στη Θεσσαλονίκη, στην πιο κεντρική πλατεία της πόλης,

Σαββατόβραδο, δύο νεαρά τρανς-queer άτομα προπηλακίζονται, γίνονται στόχος επίθεσης, καθυβρίζονται και απειλείται η σωματική τους ακεραιότητα. Για την ψυχική δεν το συζητώ, αυτή έχει ήδη κομματιαστεί.

Οι αντιδράσεις για την αφίσα της ταινίας Αδέσποτα Κορμιά

Το αρχικό μικρό πλήθος γίνεται όλο και μεγαλύτερο, γίνεται όχλος, μία μάζα που μπορεί μέχρι και να λιντσάρει. Παράλληλα, έχουμε διαμαρτυρίες και διαδηλώσεις της Εκκλησίας και των πιστών της για την αφίσα της ταινίας της Ελίνας Ψύκου, «Αδέσποτα κορμιά».

Μετά την προβολή των ταινιών ακολούθησε συζήτηση με το κοινό. Σε ερώτηση  αν αντιλαμβάνονταν εκείνες τις ημέρες πόσο σημαντικό και επαναστατικό ήταν όλο αυτό που έκαναν, ο Παναγιώτης Ευαγγελίδης απάντησε:

«Είχαμε απόλυτη συνείδηση του τι κάναμε, ναι.  Ειδικά τότε, γιατί ήταν όλοι εναντίον  μας» είπε. «Είχαν γίνει πολλά ατοπήματα, όπως γίνονται πάντα, και γι’ αυτό είχαμε απόλυτη συνείδηση και ήμασταν και κάπως σαν μεθυσμένοι από χαρά. Επιτέλους κάποιος είναι μαζί μας και μας επιτρέπει και το κάνουμε, λέγαμε».

Οι γάμοι της Τήλου δεν γυρίστηκαν για να γίνουν ταινία

Σχετικά με το αν ήταν από την αρχή στο μυαλό του να γίνει ταινία αυτή η ιστορία, απάντησε: «Δεν γυρίστηκε για να γίνει ταινία. Από την ΟΛΚΕ, ήμουν και εγώ τότε στην οργάνωση, είπαν ποιος ξέρει από κάμερα, ποιος κάνει ταινίες και κατέληξαν σε εμένα.

Με κάλεσαν θέλοντας να δημιουργηθεί ένα αρχείο για την κοινότητα. Ως αρχειακό υλικό γυρίστηκε αυτή η ταινία. Συναισθηματικός ήταν ο λόγος που με ώθησε να κάνω την ταινία και κυρίως ο θάνατος της Ευαγγελίας Βλάμη, η οποία ήταν πολύ στενή μου προσωπική φίλη».

Το ακτιβιστικό μήνυμα της ταινίας θα υφίσταται για πάντα

Εκείνη την εποχή, όλοι θεωρούσαν όλοι ότι χτυπούσαμε το κεφάλι μας στον τοίχο, ήταν πολύ μακρινό όλο αυτό για την Ελλάδα. Επομένως, το ακτιβιστικό μήνυμα της ταινίας θα υφίσταται για πάντα.

Ότι καμιά φορά πρέπει να χτυπάμε το κεφάλι μας στον τοίχο. Να είσαι ανυπάκουος, να τολμάς τα πράγματα που θα κάνουν τη ζωή σου καλύτερη και ας σου απαγορεύονται. Είναι μια ιστορική καταγραφή δέκα ατόμων που πήγαμε εκεί και ζήσαμε μια ουτοπία για μερικές ημέρες».

Τέλος, σε ερώτηση αν κατά τη γνώμη του αυτή η ταινία και η όλη διαδικασία με τους γάμους της Τήλου επηρέασε τη θεσμοθέτηση του γάμου για τα ομόφυλα ζευγάρια που πέρασε πρόσφατα με νόμο, εκείνος απάντησε:

«Θα ήθελα πολύ να απαντήσω ρομαντικά και να πω ότι βάλαμε και εμείς το λιθαράκι μας, αλλά δεν νομίζω ότι η ταινία οδήγησε στο σημερινό. Θέλω να είμαι ρεαλιστής και πραγματιστής. Εάν δεν υπήρχαν πολιτικές συγκυρίες και πολιτικοί λόγοι στην Ευρώπη, δεν νομίζω ότι θα γινόταν τίποτα.

Εμείς κάναμε αυτό που μας έκαιγε να κάνουμε ακτιβιστικά, το οποίο άφησε ένα αποτύπωμα ιστορικό. Ωστόσο, δεν είμαι σίγουρος αν επηρέασε κάποιον. Δηλαδή, πώς τους επηρέασε τώρα και όχι πριν πέντε χρόνια; Προσωπικά μιλώντας, έχω μια κυνική και απαισιόδοξη άποψη για την πολιτική και τον τρόπο που προχωρούν τα πράγματα».