Πόσο φεμινιστικός ήταν ο χαρακτήρας της Ούμα Θέρμαν στο θρυλικό «Kill Bill»
Αρκετοί κριτικοί κινηματογράφου αναλύουν την επιρροή της Beatrix Kiddo, ενός χαρακτήρα που είναι εξίσου τρυφερός και βίαιος.
- Αποκάλυψη in: Έψαξαν τις κάμερες για το ύποπτο «φορτίο» της τραγωδίας στα Τέμπη προ …δύο ημερών
- Αναγκαία η άμεση παρέμβαση του Αρείου Πάγου για το «χαμένο» υλικό από τις κάμερες στα Τέμπη, λέει το ΠΑΣΟΚ
- Πούτιν σε Σολτς: Οποιαδήποτε συμφωνία θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη της τη νέα εδαφική πραγματικότητα
- Η «νέα ελίτ» στη Ρωσία – Από τα πολεμικά μέτωπα στην Ουκρανία, στην πολιτική σκηνή
«Ο Pai Mei σου δίδαξε την τεχνική;» ρωτάει ο Μπιλ, κατανοώντας ότι η γυναίκα που αποκαλεί το αγαπημένο του πρόσωπο – πράγμα που δεν τον εμπόδισε από το να επιχειρήσει επανειλημμένως να τη δολοφονήσει – μόλις τον σκότωσε. «Φυσικά και το έκανε», απαντά εκείνη με δάκρυα στα μάτια.
«Η Beatrix Kiddo είναι ο πιο σημαντικός γυναικείος χαρακτήρας στη φιλμογραφία του Ταραντίνο, η οποία συνήθως είναι γεμάτη με άνδρες»
Και κάπως έτσι τελειώνει η Beatrix Kiddo (Ούμα Θέρμαν) το επικό Kill Bill (σκηνοθεσία Κουέντιν Ταραντίνο), ο τίτλος του οποίου προέρχεται από την επιθυμία της Beatrix να σκοτώσει τον άνδρα που της στέρησε την ευκαιρία να είναι ευτυχισμένη.
Η εξπέρ των πολεμικών τεχνών
Το γνωστό σίκουελ κλείνει 20 χρόνια φέτος τον Απρίλιο, αλλά συνεχίζει να προκαλεί μεγάλο ενδιαφέρον και σήμερα: «Το Kill Bill εμπλούτισε το ψυχαγωγικό τοπίο της εποχής του αλλά και το σημερινό. Έγινε είδωλο, και τα είδωλα δεν γερνούν ποτέ», λέει η María Castejón Leorza, κριτικός κινηματογράφου και συγγραφέας του βιβλίου Rebeldes y peligrosas de cine (Επαναστάτες και επικίνδυνες γυναίκες του κινηματογράφου).
Παρόλο που η ταινία θεωρήθηκε πρότυπο γυναικείας ενδυνάμωσης, η αλήθεια είναι ότι ο machο χαρακτήρας της βιομηχανίας, όπως εκπροσωπήθηκε από τον Χάρβεϊ Γουάινστιν, αποτέλεσε σημείο διαμάχης μεταξύ της ηθοποιού και του σκηνοθέτη
Όλοι θυμόμαστε πώς αρχίζει η ιστορία: μια ομάδα δολοφόνων, μεταξύ των οποίων και ο Μπιλ, ο πρώην σύντροφος της πρωταγωνίστριας, προσπαθεί να τη σκοτώσει την ημέρα του γάμου της, ένα συμβάν που για την ίδια συμβολίζει την αναγέννηση και την απεμπλοκή από την αιματοχυσία και το έγκλημα. Μετά από ένα διάστημα σε κώμα, η εξπέρ των πολεμικών τεχνών ξυπνάει, χρησιμοποιώντας την εκδίκηση ως κίνητρο για να συνεχίσει να ζει.
Στο δεύτερο μέρος, αν και έχει ήδη καταφέρει να εξοντώσει δύο από τους κύριους εχθρούς της, πρέπει να αποτελειώσει άλλους τρεις, μεταξύ των οποίων και τον Μπιλ, τις εντολές του οποίου εκτελούν.
Η καλή ηρωίδα
Κρίνοντας τόσο από τις πράξεις της στο παρελθόν όσο και από τα μελλοντικά της κίνητρα, θα μπορούσε κανείς να πει ότι η Beatrix Kiddo είναι από μόνη της ένα θανατηφόρο όπλο, αλλά είναι και κάτι πολύ περισσότερο από αυτό: η Black Mamba μπορεί να είναι τρυφερή, αλλά είναι επίσης ικανή να υπομείνει τα βασανιστήρια ενός αυστηρού δασκάλου για να γίνει μια ασυναγώνιστη μαχήτρια- δεν θα σκότωνε ποτέ μια μητέρα μπροστά στην κόρη της, αλλά δεν διστάζει να βυθίσει το κατάνα της στο σώμα του εχθρού της όταν η μικρή δεν είναι εκεί.
Είναι γεμάτη αντιφάσεις και έχει μια σειρά από χαρακτηριστικά που την κάνουν να διαφέρει από κάθε χαρακτήρα που έχουμε δει στο παρελθόν στον κινηματογράφο.
«Ο χαρακτήρας της Beatrix έχει πολλά χαρακτηριστικά που κερδίζουν την συμπάθεια μας: ως καλή ηρωίδα έχει έναν πολύ ξεκάθαρο στόχο και τίποτα δεν μπαίνει στο δρόμο της, όσο κι αν υποφέρει- έτσι, έχει τα κλασικά χαρακτηριστικά στοιχεία ενός μυθοπλαστικού ήρωα» λέει η Paloma Rando, σεναριογράφος και συγγραφέας με ειδίκευση στον πολιτισμό.
«Η Beatrix Kiddo είναι ο πιο σημαντικός γυναικείος χαρακτήρας στη φιλμογραφία του Ταραντίνο, η οποία συνήθως είναι γεμάτη με άνδρες. Υπάρχουν βέβαια και άλλοι, όπως η Pam Grier από το Jackie Brown, τα κορίτσια από το Death Proof, η Mia Wallace από το Pulp Fiction, η Shoshanna από το Inglourious Basterds και η Sharon Tate από το Once Upon a Time in Hollywood.
Ωστόσο, η Mia Wallace είναι ένας δευτερεύων χαρακτήρας, η Shoshanna, παρά τη σημασία της, επισκιάζεται από τους basterds του τίτλου, η Sharon Tate είναι ένας υπαρκτός χαρακτήρας, το Jackie Brown απέχει πολύ από το σύνηθες κινηματογραφικό έργο του σκηνοθέτη και οι πρωταγωνίστριες του Death Proof λειτουργούν περισσότερο ως ιδέα και κανείς δεν θυμάται τα ονόματά τους», εξηγεί ο Jordi Picatoste, δημοσιογράφος και κριτικός κινηματογράφου και συγγραφέας του βιβλίου «El efecto Tarantino» (Το φαινόμενο Ταραντίνο).
Η πρώτη του 21ου αιώνα
Πράγματι, δεν είναι ιδιαίτερα συνηθισμένο για έναν mainstream σκηνοθέτη να έχει μια γυναίκα σε πρωταγωνιστικό ρόλο, πόσο μάλλον μια γυναίκα που ασχολείται με δραστηριότητες που συνήθως συνδέονται με τους άνδρες.
Είναι πιθανό, αν δεν ήταν ένας σκηνοθέτης τόσο γνωστός όσο ο Ταραντίνο που πρότεινε την ταινία, δεν θα είχε δεχθεί τόσο θερμή υποδοχή εκείνη την εποχή, ούτε θα είχε γίνει τόσο εξαιρετικά δημοφιλής όσο έχει γίνει έκτοτε.
«Μεγάλο μέρος της επιτυχίας του Kill Bill προήλθε από το γεγονός ότι το σκηνοθέτησε [ο Ταραντίνο], αφού πολλοί άνθρωποι πηγαίνουν να δουν τις ταινίες του, ανεξάρτητα από το θέμα τους. Στην εποχή του, το ίδιο συνέβη και με το Thelma and Louise, που σκηνοθέτησε ο Ρίντλει Σκοτ», λέει η María Castejón.
Βέβαια, υπήρχαν ήδη άλλες παρόμοιες περιπτώσεις που εμπλούτισαν τη βιομηχανία του θεάματος από την άποψη του φύλου μέσω αυτής της μεθόδου, η οποία, όπως λέει η Paloma Rando, λειτουργεί ως δούρειος ίππος: «Την προηγούμενη δεκαετία, είχαμε άλλες σπουδαίες ηρωίδες δράσης, όπως η Ellen Ripley (Alien) και η Sarah Connor (Terminator), και οι δύο από ταινίες μεγάλων blockbuster σκηνοθετών. Έτσι, ενώ η περίπτωση του Kill Bill και του Ταραντίνο δεν είναι καινούργια, μπορεί να θεωρηθεί η πρώτη του 21ου αιώνα».
Ο αδιάφορος Ταραντίνο
Παρόλο που η ταινία θεωρήθηκε πρότυπο γυναικείας ενδυνάμωσης, η αλήθεια είναι ότι ο machο χαρακτήρας της βιομηχανίας, όπως εκπροσωπήθηκε από τον Χάρβεϊ Γουάινστιν, αποτέλεσε σημείο διαμάχης μεταξύ της ηθοποιού και του σκηνοθέτη. Η Θέρμαν είπε δύο φορές στον Ταραντίνο ότι ο Γουάινστιν την είχε κακοποιήσει. Ο Ταραντίνο, ο οποίος παραδέχτηκε ότι γνώριζε αυτή την πληροφορία, υποβάθμισε τη σημασία του επεισοδίου και έπεισε την Θέρμαν να συνεχίσει να συνεργάζεται μαζί του.
View this post on Instagram
Οι δύο τους διαπληκτίστηκαν επίσης για μια σκηνή στο Kill Bill 2, στην οποία η Θέρμαν αναγκάστηκε να οδηγήσει σε έναν δρόμο με στροφές, γεγονός που κατέληξε σε ατύχημα όταν χτύπησε σε δέντρο. Ως αποτέλεσμα, υπέστη τραυματισμούς στον αυχένα και τα πόδια της και χρειάστηκε πολύς χρόνος για να αναρρώσει.
Η ηθοποιός δεν ένιωθε προστατευμένη κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας, γεγονός που την οδήγησε σε έντονες διαφωνίες με τον Ταραντίνο, τον οποίο κατηγόρησε ότι δεν ενδιαφερόταν για την ασφάλειά της. Στην ανάρτηση στο Instagram με την οποία η ηθοποιός εξέφρασε δημόσια τη χαρά της για τη σύλληψη του Γουάινστιν, χρησιμοποίησε μια φωτογραφία από τη σκηνή στην οποία είχε το ατύχημα.
View this post on Instagram
Σε συνέντευξη της στην εφημερίδα Times, η Θέρμαν είχε πει χαρακτηριστικά: «Ο Κουέντιν ήρθε στο καμαρίνι μου και όπως όλοι οι σκηνοθέτες δεν σήκωνε «όχι» για απάντηση. Ήταν έξαλλος μαζί μου γιατί εγώ ήθελα η σκηνή να γυριστεί από κασκαντέρ κι αυτό σήμαινε επιπλέον χρόνος. Όμως, εγώ φοβόμουν. Τότε ήταν που μου είπε «σου ορκίζομαι ότι το αμάξι είναι μια χαρά. Έχεις μπροστά σου ένα στρωτό κομμάτι δρόμου. Πήγαινε με 40 για να φαίνονται τα μαλλιά σου να ανεμίζουν στην κάμερα(…)Όμως, αυτό δεν ήταν αμάξι, ήταν φέρετρο. Το κάθισμα του οδηγού ήταν σμπαράλια. Και ο δρόμος μόνο στρωτός δεν ήταν».|
*Πηγή: El Pais | Κεντρική φωτογραφία θέματος: Tenor | Κεντρική φωτογραφία θέματος: Lionsgate | Kill Bill
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις