Αγγαρείες και επιφυλακή διαρκείας εξοντώνουν τα πληρώματα των αμερικανικών αρμάτων μάχης

Έως και τρεις φορές περισσότερες πιθανότητες από άλλους στρατιώτες να αυτοκτονήσουν εμφανίζουν τα πληρώματα των αμερικανικών αρμάτων μάχης, εγείροντας έντονες ανησυχίες για τις συνθήκες στον Αμερικανικό Στρατό εν καιρώ ειρήνης.

Μεταξύ 2019 και 2021, οι ταξιαρχίες αρμάτων μάχης παρουσίασαν ποσοστό αυτοκτονιών διπλάσιο από το υπόλοιπο της ενεργού δύναμης, σύμφωνα με τα στρατιωτικά στοιχεία που αποκαλύπτει το Army Times.

Τουλάχιστον 79 στρατιώτες που ανατέθηκαν σε ομάδες μάχης Τεθωρακισμένων Ταξιαρχιών -σε σύνολο 4.000 προσωπικού- αυτοκτόνησαν.

Μιλώντας πάνω από 60 στρατιώτες τεθωρακισμένων μονάδων στον αμερικανικό ιστότοπο, περιέγραψαν έναν υψηλό επιχειρησιακό ρυθμό, δηλαδή τον χρόνο που δαπανάται μακριά από το σπίτι τους για εκπαίδευση ή υπηρεσία.

Οι στρατιώτες είπαν ότι άντεξαν αμέτρητα αργά τα βράδια και τα ξημερώματα συντηρώντας οχήματα μόνο και μόνο για να φτάσουν στο σημείο να λυγίσουν επανειλημμένα εν μέσω εκπαίδευσης. Όπως είπαν αυτός ο αδυσώπητος ρυθμός της δουλειάς έπνιγε το περιβάλλον τους.

Σημειώνεται ότι για μια δεκαετία, οι ταξιαρχίες αρμάτων μάχης των ΗΠΑ είχαν μεγάλη ζήτηση στο εξωτερικό, παρά το γεγονός ότι δεν πολεμούσαν. Παρ΄όλα αυτά πολλοί δεν μπορούν να αντέξουν.

Η δύναμη των τεθωρακισμένων πρέπει να εκπαιδευτεί σκληρά για να είναι έτοιμη, αλλά δεν μπορεί να διατηρήσει αυτό το ρυθμό επ’ αόριστον

Μεταξύ των θανάτων, του ρυθμού εκπαίδευσης και της συντήρησης των οχημάτων, πολλοί στρατιώτες προσπαθούν να κρατήσουν τις προσωπικές τους σχέσεις. Άλλοι έχασαν την πίστη τους στον Στρατό και ραναρωτιούνται εάν η αποστολή σε καιρό ειρήνης αξίζει τον κόπο

Πολλοί πήραν διαζύγιο. «Η γυναίκα μου εκείνη την εποχή, δεν άντεχε… να λείπω για 16 ώρες την ημέρα», είπε ένας διοικητής άρματος μάχης. «Ερχόμουν σπίτι και τσακωνόμασταν γιατί δεν περνούσα χρόνο μαζί της».

«Δεν έχω ξαναδεί μεγαλύτερη εξουθένωση σε μια μονάδα», είπε ο στρατιωτικός γιατρός Collin Pattan, ο οποίος επίσης χώρισε. Είπε ότι είναι ευγνώμων που υπηρέτησε υπό τις διαταγές διοικητών που «θα πέθαιναν για τους στρατιώτες τους», αλλά πιστεύει ότι ο στρατός πρέπει να αντιμετωπίσει τα «θεμελιώδη» προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ταξιαρχίες αρμάτων μάχης.

Περιέγραψε τις αγγαρείες στην τεθωρακισμένη ταξιαρχία ως πιο δύσκολο κομμάτι από την εποχή που η 82η Αερομεταφερόμενη Μεραρχία, είχε αναπτυχθεί το 2019 στο Αφγανιστάν.

Για πολύ καιρό ο γιατρός αρνούνταν να αναζητήσει ιατρική βοήθεια, ώσπου τον Δεκέμβριο του 2021, είδε για πρώτη φορά έναν ειδικό.

Έκτοτε, τηρεί εβδομαδιαία ραντεβού, παρακολουθώντας τα μέσω τηλεφώνου κατά την ανάπτυξη της μονάδας το 2022 στην Ευρώπη. Θέλει οι στρατιώτες να απενεχοποιήσουν την αναζήτηση βοήθειας από έναν ειδικό.

«Η συνολική αποστολή του Στρατού ήταν η ετοιμότητα», θυμάται ένας αξιωματικός. «Λοιπόν, μετά από μερικά χρόνια… το να είσαι έτοιμος δεν αρκεί για να συνεχίσεις».

Ένα συντριπτικός κύκλος

Σύμφωνα με τον ε.α. στρατηγό Ρόμπερτ Άμπραμςs, έχουν ανέβει οι ρυθμοί. Αποστρατεύτηκε το 2021 μετά από θητείες επικεφαλής της Διοίκησης Δυνάμεων, η οποία επιβλέπει τις περισσότερες από τις μάχιμες μονάδες του Στρατού ενώ προετοιμάζονται για αποστολές στην Νότια Κορέα.

Υποστήριξε ότι η ζήτηση για ταξιαρχίες τεθωρακισμένων έγινε δυνατή από περικοπές βάσει προϋπολογισμού σε μονάδες που σταθμεύουν στο εξωτερικό, οδηγώντας την υπηρεσία να αναπτύξει ταξιαρχίες αρμάτων μάχης στην Κορέα με εναλλαγές η μία μετά την άλλη, αρχής γενομένης από το 2013.

Στη συνέχεια, η επιθετικότητα της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας οδήγησε τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής για την καθιέρωση παρόμοιας συνεχούς ανάπτυξης τεθωρακισμένων στην Ευρώπη -Operation Atlantic Resolve- το 2016.

Σε συνδυασμό με αποστολές της Κεντρικής Διοίκησης, αυτές οι απαιτήσεις δημιούργησαν έναν συντριπτικό κύκλο υπηρεσίας: μια ταξιαρχία θα αναπτυσσόταν για εννέα μήνες, θα επέστρεφε στην πατρίδα και στη συνέχεια θα ξεκινούσε αμέσως σε 18 μήνες εκπαίδευση για την επόμενη ανάπτυξή τους.

«Η δύναμη των τεθωρακισμένων πρέπει να εκπαιδευτεί σκληρά για να είναι έτοιμη», είπε. «Αλλά δεν μπορεί να διατηρήσει αυτό το ρυθμό επ’ αόριστον, έτσι ώστε κάθε 18 μήνες, να μπορούν να λείπουν για εννέα μήνες. Αυτό είναι που τους συντρίβει».