Η «πρώτη φορά» του Κβαρατσχέλια και ο «τελικός»

Τρία χρόνια πίσω, τέτοιες μέρες. 31 Μαρτίου του ’21 στην Τούμπα και σε όμιλο για τα προκριματικά του Μουντιάλ. Ελλάδα-Γεωργία. Με τους φιλοξενούμενους, ένα άτι σε ανθρώπινη μορφή που έκανε άνω κάτω την ελληνική άμυνα.

Ποδοσφαιριστής ασύλληπτος και εξαιρετικά ταλαντούχος, τότε έδινε τη συστατική του επιστολή ο Κβαρατσχέλια σε ηλικία μόλις 20 ετών. Αγωνιζόταν στη Ρούμπιν Καζάν, οι «ψαγμένοι» τον γνώριζαν, αλλά το ευρύ κοινό όχι. Ένα γκολ δικής του έμπνευσης, τελικό σκορ 1-1. Οποιος μάλιστα προσπάθησε να τον μαρκάρει, ο Μπακάκης για παράδειγμα, αλλαγή.

Πέρασε καιρός. Ο Γεωργιανός εξτρέμ έγινε «μεγάλος και τρανός» με τη φανέλα της Νάπολι. Τον συγκρίνουν με τον Μαραντόνα για την επιρροή που έχει στο παιχνίδι και στο πώς αγαπά ο ιταλικός νότος το ποδόσφαιρο. Τώρα, από εκείνη την εθνική ομάδα δεν έχουν μείνει και πολλά. Ο Τζαβέλας με τον Μπουχαλάκη και τον Ζέκα στον πάγκο, ο Παυλίδης επίσης, βασικοί μόνον οι Μπακασέτας και Βλαχοδήμος. Ολοι, όμως, με σαφή στόχο να φέρουν ξανά την εθνική ομάδα στον αφρό της επικαιρότητας.

Θα δούμε, άραγε, ένα ελληνικό σύνολο στα τελικά του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος; Ένα ματς έμεινε. Η Τιφλίδα θα είναι μια δύσκολη έδρα και η Γεωργία, παθιασμένη και διψασμένη, ελάχιστα θα μοιάζει με το αναιμικό Καζακστάν που δεν μπορούσε καν να σταθεί στα πόδια του. Ο δε Κβαρατσχέλια, οδηγός και κάπτεν μιας ομάδας που κάποτε είχε προπονητή τον «δικό μας» Τιμούρ Κετσπάγια και τώρα τον πολύπειρο και με θητεία σε Μπάγερν και εθνική Γαλλίας, Βίλι Σανιόλ. Υψηλό το εμπόδιο. Εχει αναβαθμιστεί η Γεωργία. Θα τα καταφέρει η τόσο φορμαρισμένη ομάδα του Πογέτ; Θα κρατήσει στο τέλος το εισιτήριο της πρόκρισης;

Ο προπονητής από την Ουρουγουάη, έκανε κάτι έξυπνο. ‘Η αν προτιμά ο οποισδήποτε να ειπωθεί διαφορετικά, πόνταρε σε αυτούς που γνωρίζουν τι είναι η εθνική ομάδα και το στυλ του δικού του παιχνιδιού. Επρόκειτο για το δίλημμά του. Φάνηκε στα πρόσωπα των Πέλκα και Κωνσταντέλια. Ο πρώην ή ο νυν άσος του ΠΑΟΚ στο αρχικό σχήμα; Ο Πέλκας, έμπειρος και με γνώση του παιχνιδιού των συμπαικτών του. Ο Κωνσταντέλιας …αυτός που έρχεται με φόρα και σαγηνεύει το κοινό. Ο Πογέτ ψήφισε Πέλκα. Του βγήκε. Όχι μόνο με το θεαματικό γκολ, αλλά με τη συνολική του προσφορά, ο Πέλκας ήταν από τους καλύτερους. Όπως έδωσε πάρα πολλά και δύο ασίστ-λουκούμι, ο Μασούρας. Αυτό λέγεται «ψήφος εμπιστοσύνης» στα παιδιά που έφτασαν μέχρι εδώ την ομάδα. Και βέβαια, η αλλαγή που δεν απαιτούσε και ιδιαίτερη τόλμη, ήταν «Ιωαννίδης στην ενδεκάδα». Λογικό. Όταν έχεις έναν φορ σε τοπ κατάσταση, το παράλογο θα ήταν να επένδυες στον όχι ιδιαίτερα εύστοχο Παυλίδη ή τον Γιακουμάκη που παρά τα γκολ που βάζει στις ΗΠΑ, μοιάζει σαφέστατα υποδεέστερος του Ιωαννίδη.