Μπακασέτας: Η μοίρα «χτύπησε» ακόμη ένα σπουδαίο 10άρι στη διαδικασία των πέναλτι

Πέντε μέρες μόνο. Τόσος είναι ο χρόνος που όρισε ο ίδιος ο Πογέτ αναφορικά με το μέλλον του. Τέλη του μήνα λήγει το συμβόλαιό του αν και ήδη, αμέσως μετά το πικρό φινάλε του «τελικού» με τη Γεωργία , άρχισε ο χορός των φημών και δη των διαρροών. Δεν τον θέλουν πλέον στην ομοσπονδία.

Χάθηκε μια σημαντική ευκαιρία. Να αποκλειστείς από τη Γεωργία, ένα χαμηλό, ομολογουμένως, εμπόδιο; Πολλά ακούστηκαν. Υπομονή.

Ναι, αποτυχία να μένεις εκτός νυμφώνος όταν έχεις μπροστά σου ως …σετάκι αντιπάλων το « Καζακστάν –Γεωργία». Στον αντίποδα, αν αρνηθείς πως βελτιώθηκε η ομάδα την εποχή του Πογέτ, μάλλον δεν θέλεις να δεις την πλήρη αλήθεια. Και όλα αυτά ενόσω ρίχνεις και ματιές στον Τάσο Μπακασέτα.

Τον κάπτεν της ομάδας, την ηγετική φυσιογνωμία στα χαφ που και αυτόν λες και τον χτύπησε η κατάρα με τους παίκτες- βαριά χαρτιά που δεν τα καταφέρνουν στα πέναλτι. Αδικο για τον ίδιο και αλίμονο αν κάποιος του ρίξει ευθύνες. Αποτελεί τον παίκτη που εδώ και πολλούς μήνες οδηγεί την εθνική και ανεβαίνει μαζί τις στη συνείδηση του κοινού. Αλλά πώς να ξεχάσεις;

Ζίκο και Σόκρατες στο Μουντιάλ του ’86, ο πρώτος στην κανονική διάρκεια, ο δεύτερος στη διαδικασία των πέναλτι, κατά τον προημιτελικό με τη Γαλλία. Εκεί που πέταξε τη μπάλα στα …πουλιά και ο Πλατινί. Τελικά, βρήκαν δίχτυα οι λιγότερο φαντεζί και πέρασε η Γαλλία στην τετράδα των ημιτελικών.

Το ’90 (Παγκόσμιο Κύπελλο Ιταλίας) ήταν ο Ντράγκαν Στόικοβιτς που αστόχησε για τη Γιουγκοσλαβία. Μετά ήρθε η σειρά του «πολύ» Μαραντόνα. Το κακό χτύπημα του Ντιεγκίτο, ωστόσο, δεν κόστισε στους Αργεντινούς και ο σκόπελος των προημιτελικών ξεπεράστηκε.

Και φτάνουμε στο ’94. Δεν ήταν ο μόνος που αστόχησε ο Ρομπέρτο Μπάτζιο στον τελικό της διοργάνωσης που διεξήχθη στις ΗΠΑ. Ολοι, όμως, τον …κοτσιδάκια θυμούνται. Ένα σουτ άουτ, ένα τρόπαιο στη Βραζιλία, το τρίτο που πανηγύρισε. Μετά το ίσως χειρότερο τετ-α-τετ με έπαθλο το Παγκόσμιο Κύπελλο που είδαμε ποτέ.