Με αυτόν τον Ολυμπιακό, δεν θέλει να παίξει κανείς

Ένα χρόνο πριν ο Ολυμπιακός με 24 νίκες τερμάτιζε πρώτος στην κανονική διάρκεια της Euroleague. Χθες βράδυ επικρατώντας στο Βελιγράδι της Παρτιζάν, έφτασε στις 20 και φιλοδοξεί ως το φινάλε να σκαρφαλώσει στο 22: Σε έναν αριθμό που πέρσι δεν χρειάστηκε καν στην Μονακό (21-13) για να κλείσει την θέση της στην πρώτη τετράδα.

Πέρσι το 21 (σε νίκες) έδωσε πλεονέκτημα έδρας στα playoffs. Φέτος όπως είναι τα πράγματα, δύο στροφές πριν το φινάλε, το 22 μπορεί να εξασφαλίσει μόλις την 5η θέση. Τίποτα χειροπιαστό δηλαδή…

Αυτά όμως δεν τα διαλέγεις. Τα αποδέχεσαι. Η φετινή Euroleague είναι διαφορετική από την προηγούμενη. Και το περιθώριο λάθους στένεψε. Αν οι Ερυθρόλευκοι δεν καταφέρουν να βρουν μια θέση στην πρώτη 4άδα, θα πληρώσουν τοις μετρητοίς το 1-7 φετινό ρεκόρ τους κόντρα στους Ισπανούς και δη τις γκάφες του πρώτου γύρου στο ΣΕΦ με την Μπασκόνια (74-75) και τη Βαλένθια (56-63). Αν πάλι τρυπώσουν στο πλεονέκτημα έδρας θα το οφείλουν στο 8-1 σερί που τρέχουν από τα τέλη Γενάρη –με μοναδική ήττα αυτή στην Πόλη από την Εφές-

Όπως και να έχει όμως τα δύο βασικά δεδομένα δεν αλλάζουν: Το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός είτε με πλεονέκτημα, είτε με μειονέκτημα είναι σταθερά ο αντίπαλος που κανείς δεν θέλει σε best of five σειρά αγώνων. Και ότι αυτό γίνεται ολοένα και πιο κατανοητό όσο ο καιρός περνά. Χθες οι Πειραιώτες εμφάνισαν στο rotation τους μετά από μήνες τον Λουκ Σίκμα για να καλύψουν την απουσία του Πετρούσεφ. Δεν έπαιξαν ακόμη ο Ναζ Μήτρου Λονγκ, ο Ίγκνας Μπραζντέικις και φυσικά ο τραυματίας Νίκολα Μιλουτίνοφ : 4 φετινές μεταγραφές. Αλλά δεν το κατάλαβε κανείς. Γιατί; Διότι είναι πλέον τόσο βαθύ το ρόστερ τους που ο Γιώργος Μπαρτζώκας έχει πραγματικά στα χέρια του αναρίθμητες επιλογές

Η παρτίδα με την Παρτιζάν του Ζέλικο Ομπράντοβιτς για τρεις περιόδους χάνονταν σε όλους τους βασικούς αριθμούς: Τελείωσαν οι Σέρβοι με 18 επιθετικά ριμπάουντ (εκτελώντας έντεκα παραπάνω σουτ εντός πεδιάς) και 39 στο σύνολο. Ανάγκασαν τον Ολυμπιακό στο χειρότερο ratio της τριετίας με 11 ασίστ για 12 λάθη. Τον κράτησαν μόλις στο 30% στο τρίποντο (6/20) και έβγαλαν εκτός παιχνιδιού τον πρώτο σκόρερ του (Από τους 14 πόντους μέσο όρο, ο Πίτερς χθες κύλησε στους 3). Αν υπήρχε manual «έτσι κερδίζεις τον Ολυμπιακό» ο Ζοτς το διάβασε νεράκι και οι παίκτες του, το εκτέλεσαν με ακρίβεια.

Όλα αυτά όμως μέχρι το 30΄. Διότι στο τελευταίο 10λεπτο ο Γιώργος Μπαρτζώκας, εμφάνισε στο παρκέ μια άλλη εκδοχή. Ένα small ball με ταυτόχρονη παρουσία του Γουόκαπ και του Γκος που μετέτρεψε την Παρτιζάν σε… αρνάκι και την καυτή αρένα της σε πασαρέλα. Οι δύο τους και ο Λαρεντζάκης που συμπλήρωσε την τριάδα της περιφέρειας τελείωσαν συνολικά με 8 κλεψίματα. Κάπως έτσι επτά λέι απ και ένα μεγαλοπρεπές κάρφωμα του Φαλ έφεραν τους 16 από τους 28 πόντους της τελευταίας περιόδου. Και μέσα σε ένα εξάλεπτο το 46-59 έγινε 64-61 με 18-2 βγαλμένο από τον περσινό ημιτελικό του Κάουνας με τη Μονακό. Σε αυτό το διάστημα ο Παπανικολάου φορώντας την πανοπλία του «4» έβαλε οκτώ πόντους και τρέχοντας το γήπεδο λες και δεν έχουμε 2024 αλλά 2014.

Απαραίτητη σημείωση: Η Παρτιζάν –χωρίς βεβαίως τον Λεντέι- χθες βράδυ έπαιξε μάλλον το τελευταίο της χαρτί για την 10η θέση της κατάταξης άρα και το προνόμιο της συμμετοχής στο play in tournament. Με το μαχαίρι στα δόντια ήταν οι Σέρβοι. Και με ένα πλήθος 20.000 ανθρώπων να δημιουργούν «ειδικές» συνθήκες γύρω από την αρένα. Τίποτα από αυτά όμως δεν τους γλίτωσε από τον κατήφορο της τελευταίας περιόδου.

Ο Ολυμπιακός είναι ο «λάθος» αντίπαλος για καταστάσεις οριακές. Πολλώ δε μάλλον από εκείνες που τραβούν μακρύτερα από ένα βράδυ. Αν δεν έχει το πλεονέκτημα της έδρας στα playoffs –που είναι και το πιθανότερο- φυσικά και οι πιθανότητες συμμετοχής του σε ένα τρίτο στη σειρά final four ενδεχομένως περιορίζονται. Αλλά που να δεις.. χαρά και ο άλλος. Εκείνος που τελικά θα βρήκε έναν τρόπο να πάρει το πλεονέκτημα της έδρας, αλλά απέναντι μπορεί να του προκύψει ο τρεις φορές πρωταθλητής Ευρώπης. Η πιο compact ομάδα της διοργάνωσης