Ουκρανία: Οι βρισιές του Μπάιντεν, η σφαγή στη Μόσχα και ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος

Μιλώντας σε προεκλογική συγκέντρωση στη Βόρεια Καρολίνα, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, αποκάλεσε «χασάπη» τον ρώσο ομόλογό του, Βλαντιμίρ Πούτιν. Πριν απ’ αυτό, τον είχε χαρακτηρίσει «δολοφόνο δικτάτορα, πραγματικό κακοποιό» και «τρελό σκύλας γιο» (στη φωτογραφία του Reuters/Maxim Shemetov, επάνω, το Crocus City Hall στις φλόγες).

Ανάλογο λεξιλόγιο απαντάται στην πολιτική αρένα και άλλων χωρών του ΝΑΤΟ. Η γερμανική κυβέρνηση δεν θ’ αναφέρει πλέον τον Βλαντιμίρ Πούτιν ως πρόεδρο της Ρωσίας, αλλά θα τον αποκαλεί απλώς «Πούτιν», ούτε καν Βλαντιμίρ Πούτιν.

Η Μόσχα πιστεύει ανοιχτά ότι η σφαγή στο Crocus City Hall οργανώθηκε από τις ΗΠΑ και τη Βρετανία

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, αποκάλεσε τον ρώσο ομόλογό του, Βλαντιμίρ Πούτιν, «χασάπη», «δολοφόνο δικτάτορα, πραγματικό κακοποιό» και «τρελό σκύλας γιο» (φωτογραφία αρχείου Reuters/Elizabeth Frantz)

Ούτε οι ΗΠΑ ούτε το ΝΑΤΟ έχουν κηρύξει τον πόλεμο στη Ρωσία, και η Ρωσία δεν έχει κηρύξει τον πόλεμο στη Δύση.

Οι Ρώσοι γνωρίζουν ότι οι αρχικατάσκοποι του ΝΑΤΟ δουλεύουν υπερωρίες επιχειρώντας ν’ ανατρέψουν τον «Πούτιν», συμπεριλαμβανομένης τουλάχιστον μιας απόπειρας πραξικοπήματος και πολυάριθμων προσπαθειών να τον δολοφονήσουν, σε μια από αυτές με επίθεση drones καμικάζι στο γραφείο του στο Κρεμλίνο.

Φαίνεται οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο «Πούτιν» αποτελεί τον κίνδυνο και όχι η Ρωσία καθ’ εαυτή. Το ΝΑΤΟ, σ’ ορισμένες περιπτώσεις είχε, όπως νόμιζε, υποψήφιους αντικαταστάτες (Ναβάλνι, Πριγκόζιν). Αλλά όχι πάντα. Μερικές φορές η ιδέα ήταν απλώς η αποσταθεροποίηση του «καθεστώτος» και η ελπίδα για ένα θετικό αποτέλεσμα, γράφει σε ανάλυσή του ο Stephen Bryen, πρώην αναπληρωτής υφυπουργός Αμυνας των ΗΠΑ, ειδικός στη στρατηγική και την τεχνολογία ασφαλείας..

Η εξουδετέρωση του «Πούτιν»

Φυσικά, αυτό αναδεικνύει τον κυνικό και αλλόκοτο τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η πολιτική εξουσία και ενεργούν οι μεγάλες δυνάμεις. Κατά μια έννοια, η «υπόθεση» είναι ότι η εξουδετέρωση του «Πούτιν» θα επιφέρει ριζικές αλλαγές και μειωμένη ρωσική «απειλή».

Η Ρωσία είναι μια σημαντική πυρηνική δύναμη με όλα τα είδη ισχυρών όπλων στη διάθεσή της. Το παιχνίδι του «Πούτιν», επίσης, αυξάνει την ένταση που υπάρχει ανάμεσα στο ΝΑΤΟ και τη Μόσχα και τροφοδοτεί τις συζητήσεις για την «πυρηνική επιλογή».

Ο ρώσος πρόεδρος έχει υπενθυμίσει ότι η Ρωσία είναι μια πυρηνική δύναμη, αντιδρώντας σ’ αυτό που ο ίδιος εκλαμβάνει ως πρόκληση των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ.

Στο μεταξύ, στην Ευρώπη κάνουν όλο και περισσότερο λόγο για το ότι θα της επιτεθεί η Ρωσία, ακόμη και πως θα χτυπήσει τις χώρες του ΝΑΤΟ, εάν κερδίσει στην Ουκρανία.

Πρόκειται για ένα ενδιαφέρον επιχείρημα για πολλούς λόγους. Ενας από αυτούς είναι ότι δεν υπάρχει απολύτως καμία συγκεκριμένη απόδειξη πως η Ρωσία σκοπεύει να επιτεθεί σε οποιαδήποτε χώρα του ΝΑΤΟ ή ακόμα και σε άλλα μη μέλη του ΝΑΤΟ όπως η Μολδαβία. Η έλλειψη αποδεικτικών στοιχείων, ωστόσο, δεν φαίνεται να έχει σημασία για όσους προωθούν την ιδέα μιας επερχόμενης ρωσικής επίθεσης.

Επαρκής πρόκληση

Αυτό το επιχείρημα παραβλέπει το γεγονός ότι η Ρωσία δεν χρειάζεται να περιμένει να νικήσει την Ουκρανία για να επιτεθεί, αν στην πραγματικότητα θέλει να το πράξει.

Οι σημαντικές μεταφορές όπλων, η εκπαίδευση των ουκρανικών στρατευμάτων στη Γερμανία, την Πολωνία και το Ηνωμένο Βασίλειο, οι κρίσιμες δραστηριότητες στον τομέα των πληροφοριών από την επικράτεια του ΝΑΤΟ, συμπεριλαμβανομένων ιδίως των αεροσκαφών AWACS και των drones πολλαπλών αισθητήρων που πετούν σε μεγάλο υψόμετρο και χρησιμοποιούνται για να στοχεύουν ρωσικές πόλεις και τη μεγάλη γέφυρα στο στενό του Κερτς, όλα αυτά και ακόμα περισσότερα αποτελούν επαρκή πρόκληση για να δράσει η Ρωσία.

Ο Taurus είναι ένας κατευθυνόμενος πύραυλος μεγάλους βεληνεκούς, βαθιάς κρούσης, που θεωρείται αόρατος (stealth), μπορεί να πετάξει σε πολύ μικρό ύψος, σχεδόν ν’ αγκαλιάσει το έδαφος, με δυνατότητες bunker busting

Η Μόσχα έχει κάνει πολύ λίγα, αφού τα drones και τα AWACS λειτουργούν στον διεθνή εναέριο χώρο. Ο Πούτιν έχει επεκτείνει το όριο της ανοχής, ακυρώνοντας τον χαρακτηρισμό του ως «απερίσκεπτου».

Το δεύτερο επιχείρημα σχετίζεται με την πρόκληση μεταφοράς όπλων μεγάλης εμβέλειας για επίθεση στη Ρωσία. Αυτή η ενέργεια θα μπορούσε να θεωρηθεί πράξη πολέμου του ΝΑΤΟ, ωστόσο οι Ρώσοι δεν έχουν κάνει κάτι περισσότερο από το να διαμαρτυρηθούν.

Ο πύραυλος Taurus

Η πιο ενδιαφέρουσα περίπτωση είναι οι πύραυλοι Taurus, τους οποίους ο γερμανός καγκελάριος Ολαφ Σολτς αρνήθηκε (μέχρι στιγμής) να στείλει στην Ουκρανία.

Ο υπουργός Εξωτερικών και ο υπουργός Αμυνάς του έχουν ταχθεί υπέρ της μεταφοράς τους ώστε να υπάρχει η δυνατότητα πλήγματος σε στόχους εντός της ρωσικής επικράτειας, ενώ και η Ευρωπαϊκή Ενωση ψήφισε για την αποστολή τους.

Ο Taurus είναι ένας κατευθυνόμενος πύραυλος μεγάλους βεληνεκούς, βαθιάς κρούσης, που θεωρείται αόρατος (stealth), μπορεί να πετάξει σε πολύ μικρό ύψος, σχεδόν ν’ αγκαλιάσει το έδαφος, με δυνατότητες bunker busting (διάτρησης ισχυρά προστατευμένων στρατιωτικών στόχων).

Συγκεκριμένα, διαθέτει κεφαλή δύο σταδίων με δύο εκρηκτικά γεμίσματα. Το πρώτο αναλαμβάνει να διασπάσει το έδαφος και το τσιμέντο που προστατεύουν συνήθως τον στόχο και το δεύτερο πετυχαίνει το κυρίως πλήγμα εναντίον του.

Ετσι, για παράδειγμα, μπορεί να διαπεράσει το οδόστρωμα και στη συνέχεια να εκραγεί, καταστρέφοντας ό,τι βρίσκεται από κάτω, όπως τους πυλώνες των γεφυρών. Πρόκειται για το μοναδικό σύστημα μεγάλης εμβέλειας που διαθέτει το γερμανικό οπλοστάσιο.

Πράξη πολέμου

Προφανώς οι Ρώσοι προειδοποίησαν τον Σολτς ότι η αποστολή του Taurus θα συνιστούσε πράξη πολέμου εναντίον της Ρωσίας, επισημαίνοντάς του ότι σ’ αυτήν την περίπτωση θα καθιστούσαν υπεύθυνη τη Γερμανία.

Η προειδοποίηση έχει εκνευρίσει τον γερμανό καγκελάριο. Δεν είναι ξεκάθαρο αν θα επιμείνει στην άρνησή του καθώς ο συνασπισμός του είναι το λιγότερο ασταθής και οι δύο κύριοι υπουργοί του εθνικής ασφαλείας αντιτίθενται ανοιχτά στην απόφασή του.

«Από στρατιωτικο-τεχνική άποψη, είμαστε, φυσικά, έτοιμοι», δήλωσε ο Πούτιν στον τηλεοπτικό σταθμό Rossiya-1 και στο πρακτορείο ειδήσεων RIA Novosti όταν ρωτήθηκε εάν η Ρωσία είναι πραγματικά έτοιμη για έναν πυρηνικό πόλεμο (φωτογραφία Sputnik/Gavriil Grigorov via Reuters)

Τίποτε απ’ αυτά δεν εμπόδισε τον Μακρόν να χτυπήσει τα τύμπανα του πολέμου και ν’ απειλήσει ότι θα στείλει γαλλικά στρατεύματα στην Ουκρανία. Είτε αυτό γίνεται σταδιακά και μυστικά, είτε γίνει ανοιχτά και απότομα, δεν έχει μεγάλη σημασία.

Οι Ρώσοι θα επιδιώξουν να καταστρέψουν τη γαλλική δύναμη, και θα βρεθούν ενώπιον ενός casus belli καθώς η Γαλλία είναι μέλος του ΝΑΤΟ.

Οι ΗΠΑ τάσσονται ενάντια σε οποιαδήποτε ανάπτυξη γαλλικών στρατευμάτων, αλλά δεν είναι ξεκάθαρο εάν η Γαλλία θα «υπακούσει» στην Ουάσιγκτον. Ενας παρορμητικός γάλλος ηγέτης, του οποίου η εσωτερική πολιτική υποστήριξη μειώνεται, μπορεί να το δει ως ευκαιρία, η οποία ωστόσο θα μπορούσε να οδηγήσει στον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Το κρίσιμο στοιχείο

Πέρα από τη χυδαία γλώσσα που χρησιμοποιείται τώρα στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη, και τις απειλές του Μακρόν, και πέρα από τον διαφαινόμενο κίνδυνο πυρηνικού πολέμου, το κρίσιμο είναι η παντελής έλλειψη οποιασδήποτε συνεκτικής εναλλακτικής πολιτικής.

Αυτό γίνεται πιο εμφανές, τουλάχιστον όπως το αντιλαμβάνονται οι Ρώσοι, στην πρόσφατη σφαγή στην αίθουσα συναυλιών Crocus City Hall από τρομοκράτες που συνδέονται κατά κάποιο τρόπο μ’ ένα αφγανικό παρακλάδι του ISIS.

Η Μόσχα το βλέπει ως άλλη μια επιχείρηση αποσταθεροποίησης που στοχεύει στον «Πούτιν». Πιστεύει, ανοιχτά, ότι η επίθεση αυτή οργανώθηκε από τις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο, κατονομάζοντας με κατηγορηματικό τρόπο τη CIA.

Θεωρεί επίσης ότι ήταν οι ουκρανικές μυστικές υπηρεσίες που «έτρεξαν» την επιχείρηση, προσφέροντας την κρύπτη για τα όπλα κι’ ένα ασφαλές λιμάνι στους δράστες προκειμένου να διαφύγουν.

Το αναπάντητο ερώτημα είναι πώς θ’ αντιδράσει η Ρωσία στη σφαγή του Crocus City Hall και στο πολεμοχαρές κλίμα που διαμορφώνεται στις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ;

Το μόνο ξεκάθαρο είναι ότι και οι δύο έχουν καταφύγει σε βρισιές και, τουλάχιστον όπως ισχυρίζονται οι Ρώσοι, σε σκοτεινές επιχειρήσεις με στόχο την αποσταθεροποίηση του Κρεμλίνου. Κανένα απ’ αυτά δεν μπορεί να οδηγήσει σε καλό αποτέλεσμα.