Ζωγράφου: Ανάληψη ευθύνης για την εμπρηστική επίθεση σε σχολικά λεωφορεία

Με κείμενο που αναρτήθηκε σε γνωστή ιστοσελίδα του αντιεξουσιαστικού χώρου γίνεται ανάληψη ευθύνης για την εμπρηστική επίθεση σε 5 σχολικά λεωφορεία ιδιωτικού σχολείου, στην οδό Ταξίλου, στου Ζωγράφου έξω από την Πανεπιστημιούπολη.

Όπως αναφέρεται μεταξύ άλλων στο κείμενο «κάθε σχολείο, κάθε πανεπιστήμιο και κάθε εκπαιδευτικό ίδρυμα εν γένει θα έπρεπε να γίνει στάχτη».

Το κείμενο δεν έχει υπογραφή ενώ φαίνεται να έχει αναρτηθεί από τον συντάκτη «0» (μηδέν).

Συγκεκριμένα το κείμενο αναφέρει:

«Ακόμη και σε επίπεδο λειτουργίας αποδιοργανώθηκε πλήρως το πρόγραμμα της σχολής. Καταρχάς θέλουμε να γίνει ξεκάθαρο ότι δεν τασσόμαστε υπέρ ούτε της ιδιωτικής ούτε της δημόσιας-κρατικής εκπαίδευσης. Στόχος του παρόντος εκπαιδευτικού συστήματος είναι η “εξημέρωση”, ο εκπολιτισμός μέσω της εμπέδωσης των αξιών και των αρχών του συστήματος κυριαρχίας και η παραγωγή πειθαρχημένων σκλάβων, πιστών υπηκόων.

Ο τρόπος διδασκαλίας είναι πλήρως τυποποιημένος και αποστειρωμένος, αποκομμένος από τη βιωματική εμπειρία, προσανατολισμένος στην ευημερία του τεχνοβιομηχανικού συστήματος. Κάθε ίχνος πρωτοβουλίας και δημιουργικότητας εξουδετερώνεται δυσχεραίνοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο την ανάπτυξη και την όξυνση της κριτικής σκέψης. Ένας ακόμη στόχος του εκπαιδευτικού συστήματος είναι η δόμηση προσωπικοτήτων εξ’ ολοκλήρου εναρμονισμένων με τα κανονιστικά πρότυπα και τις νόρμες η οποία υλοποιείται μέσω του διπόλου τιμωρίας-επιβράβευσης.

Το σχολείο απευθείας σε εισαγάγει σ’ έναν προκαθορισμένο τρόπο ζωής εμποτισμένο από τη μιζέρια της ρουτίνας και νοηματοδοτημένο από τη μισθωτή σκλαβιά. Συγχρόνως, σ’ εξαναγκάζει να συμμορφωθείς σ’ ένα μοντέλο εξουσιαστικών σχέσεων βασιζόμενο στις ιεραρχικές φιγούρες των καθηγητών και των διευθυντών οι οποίες εν συνεχεία αντικαθίστανται από τα τιποτένια αφεντικά, τους σιχαμένους πολιτικούς, τους δικαστές, τους μπάτσους και από κάθε προνομιούχο που αποτελεί πιόνι στη σκακιέρα του συστήματος. Αυτό είναι το σχολείο και το αποστερημένο μοτίβο ζωής που προωθεί το οποίο διαιωνίζει την αλλοτρίωση του ανθρώπου. Συμπερασματικά, το σχολείο συντελεί στην οικοδόμηση μίας αποχαυνωμένης κοινωνίας που απαρτίζεται από πειθήνιους και ευκόλως χειραγωγήσιμους πολίτες, οι οποίοι συμβιβάζονται με την παρηκμασμένη τους “ζωή”. Αυτές οι συγκαταβάσεις και αυτές οι παραιτήσεις για μας συνιστούν τον πραγματικό θάνατο.

Γι’ αυτούς τους λόγους, κάθε σχολείο, κάθε πανεπιστήμιο και κάθε εκπαιδευτικό ίδρυμα εν γένει θα έπρεπε να γίνει στάχτη.

Επιπρόσθετα, θέλουμε να γίνει αντιληπτό ότι δε συμμεριζόμαστε τη θέση ορισμένων αναρχικών οι οποίοι περιορίζονται σ΄έναν “αγώνα” για “δικαιώματα” παραχωρημένα από το κράτος για να γευτούν την κοινωνική αποδοχή και την πιθανότητα να κερδίσουν πολιτική επιρροή μέσα στους πανεπιστημιακούς μικροπολιτικούς κύκλους.

Τα ΜΜΕ αμέσως διαμόρφωσαν ένα κλίμα τρομολαγνείας και η αστυνομία προέβη σε τυφλές κινήσεις που βρωμούσαν απελπισία προκειμένου να κατευνάσει την κοινωνική δυσαρέσκεια. Συγκεκριμένα, προχώρησε σε επιχείρηση εισβολής στις φοιτητικές εστίες επί της Ούλωφ Πάλμε προσαγάγοντας και εν τέλει συλλαμβάνοντας άτομα που απλώς διέμεναν εκεί.

Στη συνέχεια, ενώ εντόπισε και συνέλεξε πράγματα απολύτως νόμιμα τα παρουσίασε ως πιθανά ενοχοποιητικά στοιχεία και κατασκεύασε μία ψευδή εικόνα περί “οπλοστασίου” και “γιάφκας κουκουλοφόρων”. Παράλληλα, στη Θεσσαλονίκη, η αστυνομία εισέβαλε αναίτια στο ΑΠΘ συλλαμβάνοντας 49 φοιτητές που βρίσκονταν στον κατειλημμένο πανεπιστημιακό χώρο. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, λοιπόν, οι “ρυθμιστές του νόμου και της τάξης” εγκωμιάζονται ενώ οι ενέργειές τους στην πραγματικότητα είναι εντελώς άκαρπες καταφέρνοντας παρ’ όλα αυτά να αποπροσανατολίσουν και να κατευθύνουν τη γνώμη της κοινωνίας.

Κρατικοί και καπιταλιστικοί στόχοι είναι διαθέσιμοι παντού, το μόνο που μένει είναι να τους επιτιθόμαστε διαρκώς.

Μέχρι την ολοκληρωτική καταστροφή κράτους, κεφαλαίου, κοινωνίας.