Γιατί η διασκευή της Beyoncé στο Blackbird των Beatles είναι το «κλειδί» του νέου της άλμπουμ

Γραμμένο από τον Paul McCartney για το διπλό άλμπουμ The Beatles (White Album) των Beatles το 1968, το Blackbird δεν είναι το πιο προφανές τραγούδι για να εμφανιστεί 55 χρόνια αργότερα (με νέο τίτλο Blackbiird) στο νέο άλμπουμ της Beyoncé. Ωστόσο, είναι απόλυτα λογικό η σούπερ σταρ να το διασκευάσει στο «country άλμπουμ» της, Cowboy Carter.

Ενώ οι περιστασιακοί ακροατές θα μπορούσαν να πιστέψουν ότι το Blackbird είναι ένα τραγούδι για έναν μικρό φτερωτό επισκέπτη του κήπου – το λεπτεπίλεπτα υπέροχο πρωτότυπο των Fab Four ξεκινά, άλλωστε, με το «κοτσύφι που τραγουδάει μέσα στη νεκρή νύχτα …» και περιλαμβάνει το κελάηδισμα των πουλιών – το τραγούδι είναι στην πραγματικότητα εμποτισμένο με το κίνημα των πολιτικών δικαιωμάτων και τη γυναικεία χειραφέτηση, θέματα που έχουν βαθιά απήχηση στην Beyoncé.

Ο McCartney το έγραψε ως φόρο τιμής στους Little Rock Nine, μια ομάδα μαθητών που αντιμετώπισαν φυλετικές διακρίσεις μετά την έναρξη της φοίτησής τους στο αμιγώς λευκό λύκειο του Little Rock το 1957

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Beyoncé (@beyonce)

Η ιστορία του τραγουδιού

Ο McCartney το έγραψε ως φόρο τιμής στους Little Rock Nine, μια ομάδα μαθητών που αντιμετώπισαν φυλετικές διακρίσεις μετά την έναρξη της φοίτησής τους στο αμιγώς λευκό λύκειο του Little Rock το 1957. Το περιστατικό τράβηξε την προσοχή της χώρας, επειδή αποτέλεσε δοκιμαστική περίπτωση της απόφασης του Ανώτατου Δικαστηρίου Brown κατά Board of Education, η οποία έλεγε ότι ο διαχωρισμός σε τέτοια σχολεία ήταν αντισυνταγματικός.

Ο κυβερνήτης του Αρκανά, Όρβαλ Φάουμπους, δεν συμφώνησε και έστειλε την εθνοφρουρά για να εμποδίσει την είσοδο των μαθητών στις εγκαταστάσεις. Ωστόσο, αφού στη συνέχεια επιστρατεύτηκαν ομοσπονδιακά στρατεύματα για να τους συνοδεύσουν, το νεοσύστατο κίνημα για τα πολιτικά δικαιώματα είχε εννέα πρώιμους ήρωες και την προσοχή του κόσμου – συμπεριλαμβανομένου του McCartney.

Λίγη ελπίδα

Το ίδιο το τραγούδι προήλθε από το μυθοποιημένο ταξίδι των Beatles στο Rishikesh της Ινδίας, όπου μελετούσαν τον υπερβατικό διαλογισμό. Ο McCartney έχει περιγράψει πώς ένα πρωί εμπνεύστηκε από το κάλεσμα ενός κοτσύφιου. Αργότερα, πίσω στο σπίτι του, στην κουζίνα της φάρμας του στη Σκωτία, πήρε μια ακουστική κιθάρα και άφησε την ιδέα να αναπτυχθεί χρησιμοποιώντας τις ακολουθίες των συγχορδιών του Μπουρέ σε μι ελάσσονα του Μπαχ, που είχαν μάθει να παίζουν μαζί με τον Τζορτζ Χάρισον στην παιδική τους ηλικία.

«Είχα ακούσει για τα προβλήματα των πολιτικών δικαιωμάτων που συνέβαιναν τη δεκαετία του ’60, στην Αλαμπάμα, το Μισισιπή, το Little Rock, συγκεκριμένα», δήλωσε στο περιοδικό GQ το 2018. «Απλά σκέφτηκα ότι θα ήταν πολύ καλό αν μπορούσα να γράψω κάτι που αν έφτανε ποτέ σε κάποιον από τους ανθρώπους που περνούσαν αυτά τα προβλήματα, ίσως τους έδινε λίγη ελπίδα. Έτσι, έγραψα το Blackbird».

Ακούστε το Blackbiird 

Η ατάκα του Λένον που δεν μάθαμε ποτέ

Γραμμένοι μόλις λίγες εβδομάδες μετά τη δολοφονία του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, οι στίχοι, ειδικά οι αρχικοί στίχοι, είναι γεμάτοι μεταφορές και συμβολισμούς. Ο McCartney συνέχισε να λέει στο GQ πως «στην Αγγλία, ένα πουλί είναι ένα κορίτσι ή ήταν στην αργκό της δεκαετίας του 1960, οπότε σκεφτόμουν ένα μαύρο κορίτσι που περνάει αυτό – ξέρεις, τώρα είναι η ώρα σου να σηκωθείς, να απελευθερωθείς και να πάρεις αυτά τα σπασμένα φτερά».

Υπάρχει ίσως μια εξίσου πλάγια – αν όχι ακριβώς κρυφή – αναφορά στους ίδιους τους μαθητές του Little Rock στη φράση «όλη σου τη ζωή, περίμενες μόνο αυτή τη στιγμή για να ελευθερωθείς». Λίγο πριν δολοφονηθεί ο Τζον Λένον το 1980, ισχυρίστηκε ότι συνέβαλε με μια «σημαντική» ατάκα στο τραγούδι, αν και πήρε την ταυτότητα της ατάκας στον τάφο του.

Μια νέα στιγμή

Η τελική ηχογράφηση – η οποία περιλαμβάνει τον McCartney, την κιθάρα του και το χτύπημα του ποδιού του, μαζί με ήχους από κοτσύφια από μια κασέτα εφέ – χρειάστηκε 32 λήψεις για να είναι ευχαριστημένος ο Beatle. Χρόνια αργότερα, το 2016, ο McCartney έπαιξε στο Little Rock και συνάντησε τη Thelma Mothershed-Wair και την Elizabeth Eckford, δύο από τις αρχικές μαθήτριες, και έγραψε στο Twitter ότι ήταν: «Απίστευτο που συνάντησα δύο από τους Little Rock Nine – πρωτοπόρους του κινήματος για τα πολιτικά δικαιώματα και έμπνευση για το Blackbird».

Η Beyoncé δεν είναι σε καμία περίπτωση ο πρώτος καλλιτέχνης που διασκευάζει το Blackbird. Οι Billy Preston, Sarah McLachlan, Crosby, Stills & Nash, οι Dandy Warhols, ακόμη και ο Dave Grohl έχουν δώσει τη δική τους εκδοχή. Όμως η δική της έχει βαθιά απήχηση: μια πνευματική ερμηνεία με διακριτικά έγχορδα, με έμφαση τις μαύρες Αμερικανίδες σταρ της κάντρι Brittney Spencer, Tanner Adell, Tiera Kennedy και Reyna Roberts – μουσικούς που αγωνίστηκαν να αποκτήσουν μια θέση στο διαβόητο κατεστημένο του Νάσβιλ, στο οποίο οι γυναίκες και οι μαύροι καλλιτέχνες συχνά περιθωριοποιούνται.

Παρουσιάζοντας το τραγούδι και το ιστορικό του νόημα στο τεράστιο, σε μεγάλο βαθμό νεανικό κοινό της, η Beyoncé έδωσε σε αυτό το διαχρονικό, αλλά πάντα επίκαιρο, στολίδι μια νέα στιγμή για να αναδυθεί.

*Με στοιχεία από theguardian.com