Νερό: H κινητήριος δύναμη που δίνει ώθηση στη ζωή

Αν λάβουμε υπόψη τη διαχρονική ρήση του φιλοσόφου Θαλή, «αρχήν των πάντων απεφήνατο το ύδωρ», δηλαδή πως αρχή των πάντων είναι το νερό, καταλαβαίνουμε πως το νερό πρόκειται για τον πιο πολύτιμο φυσικό πόρο πάνω στη Γη, αυτόν που καλύπτει περίπου το 70% του «μπλε πλανήτη» μας, κάτι εξίσου σημαντικό και ζωτικό με το οξυγόνο.

Πράγματι, αρκεί να φανταστούμε τη Γη δίχως νερό, δηλαδή να προσπαθήσουμε να κάνουμε εικόνα έναν έρημο και άγονο πλανήτη ο οποίος θα αποτελείται από απέραντες εκτάσεις και γιγάντιους όγκους σκόνης. Αυτή η δυστοπική υπόθεση εξηγεί και περιγράφει κάπως απλοϊκά, αλλά αρκετά εύστοχα, πως αυτή η απλή, διαυγής, άοσμη και σχεδόν άγευστη ουσία, είναι ο σημαντικότερος φυσικός πόρος, το υπέρτατο θρεπτικό αγαθό, ακόμη και αν δεν περιέχει θρεπτικά στοιχεία, ένα ανεκτίμητο συστατικό το οποίο δίνει ζωή και διατηρεί τη ζωή σε κάθε ζωντανό οργανισμό, φυτικό ή και ζωικό.

Το νερό ή αλλιώς, οξειδάνιο, αποτελείται από το στοιχείο του υδρογόνου και του οξυγόνου και είναι η μόνη ένωση η οποία μας συστήνεται και στις τρεις μορφές, δηλαδή υγρό, στέρεο και αέριο. Κάπως έτσι, το νερό υπάρχει παντού γύρω μας, ακόμα και εκεί που δεν το περιμένουμε ή δεν το βλέπουμε, διαμορφώνοντας και υποστηρίζοντας κάθε μορφή ζωής. Για να εξηγήσουμε στους μικρότερους τι σημαίνει αυτό το «παντού», αρκεί να γεμίσουμε με παγωμένο νερό ένα ποτήρι και να περιμένουμε λίγα δευτερόλεπτα, αφού οι αόρατοι υδρατμοί που υπάρχουν στην ατμόσφαιρα θα καθίσουν πάνω στο ψυχρό γυαλί του ποτηριού και θα συμπυκνωθούν, θα γίνουν ορατά και θα θολώσουν την επιφάνεια του δοχείου.

Ωστόσο, το νερό δεν υπάρχει μόνο γύρω μας αλλά και μέσα μας, καθώς αποτελεί ένα δομικό στοιχείο του κυτταροπλάσματος, σχηματίζοντας και διατηρώντας τη δομή των κυττάρων του ανθρώπινου οργανισμού. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, πως το νερό αποτελεί περίπου τα 2/3 του σωματικού βάρους μας, αλλά και το 80% του μυϊκού ιστού, ενώ χωρίζεται σε ενδοκυττάριο νερό εξωκυττάριο νερό. Σε κάθε περίπτωση, το ποσοστό νερού που υπάρχει και χρειάζεται το ανθρώπινο σώμα εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως είναι το φύλο, η ηλικία, ο τρόπος ζωής ενός ατόμου, ακόμη και η εποχή.

Από την άλλη πλευρά, δεν γίνεται να παραβλέψουμε πως εκτός από τη βιολογική του σημασία, το νερό έχει και μία βαθύτερη πνευματική και συμβολική υπόσταση. Το νερό ήταν αυτό που επηρέαζε πάντοτε τον τρόπο ζωής των ανθρώπινων πληθυσμών, αυτό που έφερε σε επικοινωνία διαφορετικούς πολιτισμούς, συνέβαλε στην πολιτισμική τους ανάπτυξη και σε πολλά σημεία καθόρισε την ιστορική εξέλιξη του ανθρώπινου γένους. Σε πολλούς πολιτισμούς, το νερό συμβίλιζε την ανανέωση, την καθαρότητα, την επανεκκίνηση, ενώ ήδη από την αρχαιότητα οι ποταμοί θεωρούνταν καθαρτικοί και οι θάλασσες μία αστείρευτη πηγή έμπνευσης.

Η ατέρμονη, συνεχής κίνηση του νερού, τα ακατάπαυστα κύματα της θάλασσας, αποτελούν υπενθυμίσεις της φύσης πως η ζωή αλλάζει και προχωρά, για αυτό και εμείς, όπως το νερό, χρειάζεται να προσαρμοζόμαστε και να ακολουθούμε αδιαμαρτύρητα την πορεία που μας υποδεικνύει. Άλλωστε, όπως σοφά είχε πει κάποτε και ο Bruce Lee, « άδειασε το μυαλό σου, να μην έχεις ούτε μορφή ούτε σχήμα, σαν το νερό […] το νερό μπορεί να κυλήσει ή να συγκρουστεί, να είσαι νερό φίλε μου».

Δεν είναι ορατό με «γυμνό» μάτι, όμως, σε κάθε σταγόνα νερού κρύβεται ένας ολόκληρος κόσμος, ένας κόσμος θαυμάτων και μυστηρίων, όλο το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον του πλανήτη. Το νερό είναι η πηγή ζωής που στηρίζει τη φύση και όλα τα ζωντανά οντά, ακριβώς για αυτό είναι υποχρέωσή μας να τη σεβαστούμε και να προστατεύουμε, να τη διαφυλάξουμε για τις επόμενες γενιές, ώστε να είμαστε σίγουροι πως θα συνεχίσει να δίνει ζωή σε κάθε έμβυο ον, θα συνεχίσει να δίνει ώθηση στη ζωή να πηγαίνει μπροστά.