Συνενοχή
Οι πολλαπλοί τρόποι με τους οποίου οπλίζονται τα χέρια των γυναικοκτόνων
- Ανοιχτά τα μαγαζιά σήμερα - Κορυφώνεται η κίνηση, τι να προσέχουμε όταν αγοράζουμε παιχνίδια και τρόφιμα
- Economist: Οι εργαζόμενοι αγαπούν τον Τραμπ, τα συνδικάτα πρέπει να τον φοβούνται
- Πώς διαμορφώνονται οι τιμές από το χωράφι στο ράφι
- «Πιο κοντά από ποτέ» βρίσκεται μια συμφωνία για κατάπαυση του πυρός στη Γάζα, σύμφωνα με την Χαμάς
Η αντίστιξη ανάμεσα στη μαζική παρουσία αστυνομικών έξω από το Αστυνομικό Τμήμα των Αγίων Αναργύρων το απόγευμα της Τρίτης, κατά τη διάρκεια κινητοποίησης διαμαρτυρίας για την γυναικοκτονία που είχε συμβεί ακριβώς εκεί μία μέρα πριν και την οποία θα είχε αποτρέψει η στοιχειώδης αστυνομική παρέμβαση την οποία ζητούσε επιτακτικά το ίδιο το θύμα, αποτυπώνει τραγικά την απόσταση ανάμεσα στις διακηρύξεις για την καταπολέμηση της έμφυλης βίας και το γεγονός ότι αυτή, σε διάφορες μορφές, παραμένει αναπόσπαστο στοιχείο της καθημερινότητάς μας.
Και μπορεί το «ου μπλέξεις» όταν έρχεται από τη μεριά των δημόσιων αρχών που υποτίθεται ότι είναι επιφορτισμένες με το να παρεμβαίνουν για να αποτρέψουν τα χειρότερα, να αποδεικνύεται την κρίσιμη στιγμή μοιραίο, όμως δεν παύει να είναι δηλωτικό μιας ευρύτερης κοινωνικής συνθήκης που εξακολουθεί να αντιμετωπίζει την έμφυλη βία και την κακοποίηση ως κατά βάση ιδιωτική υπόθεση, ως κάτι που όσο δεν βγαίνει στον δημόσιο χώρο δεν μας αφορά επί της ουσίας και ως πρόβλημα που είναι προτιμότερο να επιλυθεί με μηχανισμούς «κοινωνικής αυτορρύθμισης» παρά με θεσμική παρέμβαση.
Το γεγονός ότι εξακολουθούμε να συζητάμε για το δόκιμο ή μη του όρου «γυναικοκτονία», είναι ενδεικτικό της συνεχιζόμενης εθελοτυφλίας απέναντι στο πρόβλημα.
Την ίδια στιγμή αποδεικνύεται ότι η επένδυση στην αυστηροποίηση της σχετικής νομοθεσίας και στην εγκαθίδρυση αυστηρότερων υποτίθεται πρακτικών παρέμβασης δεν μπορεί να απαντήσει στον πυρήνα του προβλήματος.
Όχι γιατί δεν χρειάζεται να σπάσει ο φαύλος κύκλος της ατιμωρησίας της έμφυλης βίας ή γιατί δεν χρειάζεται αναπροσαρμογή των πρακτικών που προσφέρουν ασφάλεια σε υποψήφια θύματα, αλλά γιατί αυτό που απαιτείται είναι μια συνολικότερη «αλλαγή παραδείγματος» μέσα στην κοινωνία που θα αποδομήσει τη βαθιά ριζωμένη κουλτούρα ιεραρχικής και πατριαρχικής «αρρενωπότητας» που τροφοδοτεί την έμφυλη βία και που την κρίσιμη στιγμή οπλίζει τα χέρια γυναικοκτόνων.
Τα θύματα των οποίων πρόσφατα εκτιμήσαμε ότι δεν άξιζαν εικαστικής υπόμνησης εντός ελληνικού διπλωματικού κτιρίου…
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις