Tι συζητάει περισσότερο η Gen Z στην ψυχοθεραπεία όσον αφορά τους γονείς;

Η ζωή φαίνεται πολύ διαφορετική σήμερα για τη Gen Z (που γεννήθηκε μετά το 1996) από ό,τι για τους γονείς της, Gen X (που γεννήθηκαν το 1965 έως το 1981). Οι νέοι ενήλικες της Gen Z αποτελούν την πρώτη γενιά της ψηφιακής εποχής που δεν γνώρισαν ποτέ την εποχή πριν από τα smartphones.

Η ανώτερη εκπαίδευση και οι πρώτες εργασιακές τους εμπειρίες μεταβλήθηκαν δραστικά από την πανδημία. Είναι πιο ποικιλόμορφοι από φυλετική και εθνοτική άποψη και είναι πιο πιθανό να γνωρίζουν ένα άτομο που χρησιμοποιεί τις αντωνυμίες they/them.

Οι γονείς της Gen X αποδέχονται περισσότερο τις διάφορες σεξουαλικές και έμφυλες ταυτότητες απ’ ό,τι οι γονείς τους, αλλά ορισμένα παιδιά της Gen Z εξακολουθούν να αισθάνονται ότι οι γονείς τους δεν τα καταλαβαίνουν ή δεν τα αποδέχονται γι’ αυτό που είναι

Όλες αυτές οι πολιτισμικές αλλαγές μπορούν να οδηγήσουν σε κάποιες γόνιμες συζητήσεις μεταξύ της Gen Z και των γονέων τους, ενισχύοντας τους δεσμούς και καλλιεργώντας τις σχέσεις. Αλλά οι διαφορετικές οπτικές γωνίες μπορούν επίσης να προκαλέσουν ή να εντείνουν τις συγκρούσεις.

Αδυναμία επίλυσης προβλημάτων χωρίς τη βοήθεια ενός γονέα

Ένα θετικό αποτέλεσμα της τεχνολογίας είναι ότι η Gen Z επικοινωνεί πολύ περισσότερο κατά τη διάρκεια της ημέρας με τους γονείς της από ό,τι οι προηγούμενες γενιές. Αυτό παρέχει ευκαιρίες στους γονείς να γνωρίζουν τι συμβαίνει στη ζωή των παιδιών τους και να ενδυναμώνουν τις σχέσεις τους.

«Έχω πελάτες που στέλνουν συνεχώς γραπτά μηνύματα με τους γονείς τους, ζητώντας βοήθεια για τα πάντα, από προβλήματα με φίλους μέχρι συζήτηση με τους καθηγητές», δήλωσε η Melanie McNally, ψυχολόγος και συγγραφέας του βιβλίου «The Emotionally Intelligent Teen».

«Είχα ακόμη και πελάτες που μοιράζονταν το Google doc τους με τον γονέα τους ενώ έγραφαν μια έκθεση στην τάξη, όπου ο γονέας ήταν σε θέση να επεξεργαστεί και να δώσει ανατροφοδότηση σε πραγματικό χρόνο!».

«Έχω μια σειρά από εφήβους που μου λένε ότι οι γονείς τους, τους προτρέπουν να ακολουθήσουν περιοριστικές δίαιτες, κάτι που γνωρίζουμε ότι δεν είναι υγιές για έναν έφηβο»

Όμως η δυνατότητα να ζητούν τη βοήθεια ενός γονέα ανά πάσα στιγμή μπορεί να οδηγήσει σε υπερβολική εξάρτηση από τη βοήθειά τους και σε λιγότερες ευκαιρίες να βρουν μόνοι τους λύση σε δύσκολες καταστάσεις.

«Οι Gen Zers δεν μαθαίνουν πώς να αντιμετωπίζουν τα λάθη (επειδή οι γονείς τους συνήθως παρεμβαίνουν πριν καν έχουν την ευκαιρία να κάνουν ένα) ή να επιλύουν προβλήματα ανεξάρτητα», δήλωσε η McNally.

Με τα smartphones, οι γονείς είναι σε θέση να ελέγχουν τα παιδιά τους όποτε τους δημιουργείται η ανάγκη και να παρακολουθούν το πού βρίσκονται. Αυτές οι δεξιότητες μπορούν να καθησυχάσουν τους γονείς που αγωνιούν για την ασφάλεια του παιδιού τους, αλλά, και πάλι, μπορεί να αποτελέσουν τροχοπέδη στην ανεξαρτησία των παιδιών.

Η McNally πιστεύει ότι η απομόνωση της πανδημίας μπορεί να έχει επιδεινώσει αυτό το ζήτημα: «Δεν περνούν τόσο πολύ χρόνο μακριά από τους γονείς τους ή δεν κάνουν πράγματα που είναι κατάλληλα για την ηλικία τους, όπως η οδήγηση, η εργασία ή οι ανοησίες με τους φίλους τους».

Διαφορετικές οπτικές για την τριτοβάθμια εκπαίδευση

Στις προηγούμενες γενιές, οι γονείς εξέφραζαν παράπονα για την αδιαφορία των παιδιών τους για τους βαθμούς και το μέλλον τους, αλλά η θεραπεύτρια Torri Efron με έδρα την Καλιφόρνια δήλωσε ότι βλέπει στην πραγματικότητα το αντίθετο να συμβαίνει με τη Gen Z και τους γονείς τους.

«Βλέπω κυρίως το παιδί να αισθάνεται τεράστια πίεση να πετύχει και να επιτύχει για να μπει στο κολέγιο, ενώ οι γονείς είναι αυτοί που στην πραγματικότητα ενθαρρύνουν τα παιδιά τους να επιβραδύνουν και να μην αφήνουν την πίεση να τους καταβάλει», είπε.

Αν και αυτό είναι γενικά μια θετική εξέλιξη, «μερικές φορές μπορεί να κάνει το παιδί να αισθάνεται ότι οι γονείς του δεν καταλαβαίνουν τις πιέσεις της σημερινής κοινωνίας και πόσο πιο δύσκολο είναι πλέον να μπει στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, να το αντέξει οικονομικά και να ενταχθεί μια μέρα στο εργατικό δυναμικό. Όταν το παιδί αισθάνεται ότι οι γονείς του δεν κατανοούν το επίπεδο του άγχους και της πίεσης που δέχεται, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αισθήματα αποξένωσης και απογοήτευσης τόσο από το παιδί όσο και από τους γονείς».

Η γλώσσα γύρω από το φαγητό και την εικόνα του σώματος

«Ένα θέμα που αντιμετωπίζω για πολλούς πελάτες της Gen Z είναι η σχέση τους με το φαγητό και την εικόνα του σώματος, η οποία μπορεί να διαφέρει σημαντικά από τις απόψεις των γονέων τους», δήλωσε η Efron.

Από τη μία πλευρά, οι γονείς μπορεί να μην κατανοούν το body positivity ή να έχουν παλέψει με τη χοντροφοβία. «Έχω μια σειρά από εφήβους που μου λένε ότι οι γονείς τους, τους προτρέπουν  να ακολουθήσουν περιοριστικές δίαιτες, κάτι που γνωρίζουμε ότι δεν είναι υγιές για έναν έφηβο», δήλωσε η Efron.

Ταυτόχρονα, είπε, «βλέπω επίσης παιδιά που θέλουν να κάνουν δίαιτα και να μοιάσουν στις ψεύτικες εικόνες στις οποίες εκτίθενται».

Οι γονείς και οι έφηβοι μπορεί να έχουν πολύ διαφορετικές θέσεις όσον αφορά την εικόνα του σώματος, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε παρεξηγήσεις και συγκρούσεις. Το να συζητάτε ανοιχτά και χωρίς κριτική για αυτά τα θέματα είναι ένας τρόπος με τον οποίο οι γονείς και τα παιδιά μπορούν να κατανοήσουν ο ένας την οπτική γωνία του άλλου.

Έλλειψη κατανόησης σχετικά με το φύλο και τη σεξουαλική τους ταυτότητα

Οι γονείς της Gen X αποδέχονται περισσότερο τις διάφορες σεξουαλικές και έμφυλες ταυτότητες απ’ ό,τι οι γονείς τους, αλλά ορισμένα παιδιά της Gen Z εξακολουθούν να αισθάνονται ότι οι γονείς τους δεν τα καταλαβαίνουν ή δεν τα αποδέχονται γι’ αυτό που είναι. «Συχνά κάποιοι νεότεροι πελάτες αναφέρουν ότι ακούνε τους γονείς τους να κάνουν ακόμα ομοφοβικά αστεία, με αποτέλεσμα να νιώθουν αναστατωμένοι με το ποιοι είναι οι γονείς τους και ανασφαλείς να είναι ο εαυτός τους», δήλωσε η Efron.

»Αυτού του είδους οι εμπειρίες μπορεί να οδηγήσουν στο να «τα παιδιά δεν αισθάνονται ασφαλή να ανοιχτούν στους γονείς τους για την ταυτότητα φύλου και τη σεξουαλικότητα», πρόσθεσε.
Το να λέτε στα παιδιά σας ότι αποδέχεστε τα queer και τρανς άτομα γι’ αυτό που είναι, δεν είναι ένα one-time event που μπορείτε να κάνε τσεκ στην γονεϊκή λίστα σας και μετά να ξεχάσετε.

Τα παιδιά πρέπει να σας βλέπουν να υποδεικνύετε την αποδοχή, ρωτώντας (και χρησιμοποιώντας) συνεχώς τις αντωνυμίες που επιλέγουν οι άνθρωποι και μη κάνοντας υποθέσεις για την ταυτότητά τους.

Πηγή: Huffpost.com | Kεντρική φωτογραφία θέματος: SHOWTIME