Ποια ήταν η Μόνικα Ντάνεμαν και γιατί ήταν ύποπτη για τον θάνατο του Τζίμι Χέντριξ;

Η σχέση της με τον Τζίμι Χέντριξ είναι αξιοσημείωτη στους μουσικούς και πέριξ αυτών κύκλους, όχι μόνο για την προσωπική τους σχέση αλλά και για τα γεγονότα γύρω από τις τελευταίες ημέρες της ζωής του ανυπέρβλητου κιθαρίστα.

Η σύνδεση μεταξύ της Μόνικα Ντάνεμαν (Monika Dannemann) και του Τζίμι Χέντριξ μπορεί να αποδοθεί σε μια τυχαία συνάντηση. Η Μόνικα και ο Τζίμι συναντήθηκαν για πρώτη φορά στο αεροδρόμιο του Ντίσελντορφ τον Ιανουάριο του 1969.

Εκείνη την εποχή, ο Χέντριξ βρισκόταν σε περιοδεία με το συγκρότημά του, The Jimi Hendrix Experience, και είχε μόλις εμφανιστεί στη Στοκχόλμη της Σουηδίας. Η συνάντησή τους πυροδότησε μια ρομαντική σχέση που θα γινόταν το επίκεντρο της ζωής της Μόνικα.

Πέρα από τη σχέση ροκ σταρ-θαυμάστριας

Καθώς η σχέση τους βάθαινε, η Ντάνεμαν και ο Χέντριξ περνούσαν χρόνο μαζί στο Λονδίνο, όπου είχε την έδρα του ο μουσικός κατά το τελευταίο μέρος της καριέρας του. Μοιράστηκαν έναν δεσμό που ξεπερνούσε τη δυναμική ροκ σταρ-θαυμάστριας. Η Ντάνεμαν δεν ήταν μόνο η κοπέλα του, αλλά και κάποια με την οποία μπορούσε να βρει παρηγοριά και σύνδεση μέσα στη δίνη της μουσικής του καριέρας.

Με έναν τραγικό τρόπο, το όνομα της Μόνικα συνδέθηκε για πάντα με τις τελευταίες στιγμές της ζωής του Τζίμι. Το πρωί της 18ης Σεπτεμβρίου 1970, ο Χέντριξ βρέθηκε χωρίς σφυγμό στο διαμέρισμά της Ντάνεμαν, στο ξενοδοχείο Samarkand στο Λονδίνο. Ο Τζίμι Χέντριξ μεταφέρθηκε εσπευσμένα σε κοντινό νοσοκομείο, αλλά λίγο αργότερα διαπιστώθηκε ο θάνατός του.

Ο απολογισμός της ίδιας για τα γεγονότα που οδήγησαν στον θάνατο του θρύλου έχει αποτελέσει αντικείμενο διαμάχης και αντιπαράθεσης. Ισχυρίστηκε ότι ο Τζίμι είχε πάρει υπνωτικά χάπια και ότι τον βρήκε σε δυσφορία. Ωστόσο, οι ακριβείς συνθήκες του θανάτου του παραμένουν ασαφείς μέχρι σήμερα.

Μετά τον θάνατο του Τζίμι Χέντριξ, η Μόνικα Ντάνεμαν έγινε κεντρικό πρόσωπο στις έρευνες και τις νομικές διαδικασίες που ακολούθησαν. Οι αναμνήσεις, οι κινήσεις και οι ενέργειές της κατά τη διάρκεια εκείνων των κρίσιμων ωρών εξετάστηκαν εξονυχιστικά

Ο θάνατός του τη σημάδεψε για πάντα

Μετά τον θάνατο του Τζίμι Χέντριξ, η Μόνικα Ντάνεμαν έγινε κεντρικό πρόσωπο στις έρευνες και τις νομικές διαδικασίες που ακολούθησαν. Οι αναμνήσεις, οι κινήσεις και οι ενέργειές της κατά τη διάρκεια εκείνων των κρίσιμων ωρών εξετάστηκαν εξονυχιστικά και αντιμετώπισε ερωτήματα σχετικά με τα γεγονότα που οδήγησαν στον θάνατό του.

Τελικά, η επίσημη αιτία θανάτου αναφέρθηκε ως ασφυξία από εμετό λόγω δηλητηρίασης από βαρβιτουρικά, γεγονός που υποδηλώνει ότι τα υπνωτικά χάπια μπορεί να έπαιξαν κάποιο ρόλο.

Η ζωή της Ντάνεμαν συνέχισε να είναι συνυφασμένη με την κληρονομιά του Χέντριξ. Διατήρησε τη σύνδεσή της με τη μνήμη του μέσα από την τέχνη της, δημιουργώντας πίνακες που συχνά απεικόνιζαν τον μουσικό και στοιχεία από τον χρόνο που πέρασαν μαζί. Αυτά τα καλλιτεχνικά έργα προσέφεραν μια μοναδική προοπτική για τη σχέση τους και τον αντίκτυπο που είχε στη ζωή της.

Το μοναδικό της στυλ συνδυάζει στοιχεία ψυχεδελικά και σουρεαλιστικά, αντανακλώντας το πνεύμα των τελών της δεκαετίας του 1960 και των αρχών της δεκαετίας του 1970.

Είχε μια στρωμένη, καλλιτεχνική ζωή

Η Μόνικα Ντάνεμαν είχε μια ζωή και μια ταυτότητα που ξεπερνούσε κατά πολύ τη σχέση της με τον Τζίμι Χέντριξ. Πριν διασταυρωθούν οι δρόμοι τους, είχε καθιερωθεί ως αθλήτρια του καλλιτεχνικού πατινάζ και καλλιτέχνις με αναγνωρισμένη δυναμική.

Γεννημένη στις 24 Ιουνίου του 1945 στο Ντίσελντορφ της Γερμανίας, η Ντάνεμαν ακολούθησε αρχικά καριέρα στο καλλιτεχνικό πατινάζ. Επέδειξε αξιοσημείωτο ταλέντο στον πάγο και οι ικανότητές της την ώθησαν στον κόσμο του ανταγωνιστικού καλλιτεχνικού πατινάζ κατά τη διάρκεια της νεότητάς της. Αυτή η περίοδος της ζωής της σημαδεύτηκε από αφοσίωση και δέσμευση στην τέχνη της, καθώς τελειοποίησε τις ικανότητές της και έγινε γνωστή στην κοινότητα του καλλιτεχνικού πατινάζ.

Οι αναζητήσεις της Μόνικα επεκτάθηκαν πέρα από το παγοδρόμιο. Ήταν, όπως είπαμε, φιλόδοξη καλλιτέχνις, εκφράζοντας τον εαυτό της μέσω της ζωγραφικής και άλλων μορφών καλλιτεχνικής δημιουργίας. Το πάθος της για την τέχνη θα γινόταν αργότερα ένα σημαντικό μέρος της ταυτότητάς της και ένα μέσο αντιμετώπισης των προκλήσεων που παρουσίαζε η ζωή.

Μεταξύ των αντιφάσεων και των ποικίλων δηλώσεων που έκανε η Μόνικα κατά τη διάρκεια των ετών που ακολούθησαν τον θάνατο του Τζίμι, η συνέντευξή της το 1975 ξεχωρίζει ως ιδιαίτερα περίπλοκη από άποψη εξήγησης

«Πιστεύω ότι δολοφονήθηκε»

Παρά τις αντιπαραθέσεις και τις συζητήσεις γύρω από τη σχέση της με τον Τζίμι Χέντριξ και τα γεγονότα που οδήγησαν στον πρόωρο θάνατό του, τα έργα της Ντάνεμαν παραμένουν μια αυθεντική έκφραση των συναισθημάτων και των αναμνήσεών της. Οι πίνακές της έχουν εκτεθεί σε διάφορες γκαλερί με την πάροδο των ετών, επιτρέποντας στους οπαδούς και τους λάτρεις της τέχνης να εκτιμήσουν το καλλιτεχνικό της ταλέντο και την οπτική της για ένα σημαντικό κεφάλαιο της ροκ ιστορίας.

Μεταξύ των αντιφάσεων και των ποικίλων δηλώσεων που έκανε η Μόνικα κατά τη διάρκεια των ετών που ακολούθησαν τον θάνατο του Τζίμι, η συνέντευξή της το 1975 ξεχωρίζει ως ιδιαίτερα περίπλοκη από άποψη εξήγησης. Σε αυτή τη συνέντευξη, ισχυρίστηκε ότι ο Χέντριξ είχε δολοφονηθεί από μαφιόζους και τα λόγια της ήταν: «Πιστεύω ότι δηλητηριάστηκε, ότι πραγματικά δολοφονήθηκε. Υπάρχει κάτι πραγματικά πίσω από το όλο θέμα, και υπάρχει μια αρκετά ισχυρή ομάδα πίσω από όλα αυτά».

Μετατόπιση των ευθυνών

Η δήλωση αυτή εισήγαγε ένα νέο επίπεδο πολυπλοκότητας και ίντριγκας στις συνεχιζόμενες συζητήσεις σχετικά με το θάνατο του μουσικού. Μετατόπισε την αφήγηση από την αρχικά αναφερόμενη αιτία θανάτου (δηλητηρίαση από βαρβιτουρικά) στην υπόνοια εγκληματικής ενέργειας στην οποία εμπλέκεται μια ισχυρή ομάδα.

Ωστόσο, ο ισχυρισμός της Ντάνεμαν στερούνταν ουσιαστικών αποδείξεων και συνέβαλε στην ευρύτερη διαμάχη και σύγχυση γύρω από τις συνθήκες θανάτου του θρύλου της ροκ.

Το θέμα του θανάτου του Τζίμι Χέντριξ αποτελεί αντικείμενο εικασιών και συζητήσεων εδώ και δεκαετίες, με διάφορα άτομα να προσφέρουν διαφορετικές αφηγήσεις και θεωρίες.

Στο δικαστήριο, η αντίθεση μεταξύ των γυναικών ήταν έντονη – η Ντάμεναν, μια υπεραιωνόβια χίπισσα, έναντι της Έτσινγκχαμ με το κομψό outfit της δεκαετίας του ’90 και το κοστούμι της γυναίκας καριέρας

Οι έρωτες της ζωής του Τζίμι Χέντριξ   

Η επικρατέστερη άποψη (μέχρι σήμερα)

Όταν η Μόνικα Ντάνεμαν αυτοκτόνησε, στις 5 Απριλίου του 1996, από δηλητηρίαση με μονοξείδιο του άνθρακα δύο ημέρες μετά την ήττα της σε δικαστική υπόθεση, τα περισσότερα δημοσιεύματα του Τύπου κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο θάνατός της έβαλε τέλος σε έναν γατοπόλεμο 26 ετών για τον Τζίμι Χέντριξ μεταξύ δύο πρώην φιλενάδων του.

Η Ντάμεμαν, 50 ετών, βρέθηκε νεκρή μέσα στην γεμάτη καπνό Mercedes της, αφού κρίθηκε ένοχη για περιφρόνηση δικαστηρίου επειδή επανέλαβε μια συκοφαντική δυσφήμιση εναντίον της συζύγου ενός 49χρονου γιατρού από το Surrey, της Κάθι Έτσινγκχαμ. Και οι δύο γυναίκες ήταν φίλες του Τζίμι Χέντριξ μέσα στην τρέλα των swinging sixties του Λονδίνου.

Ο Χέντριξ είχε ζήσει με την Έτσινγκχαμ στα τέλη της δεκαετίας του ’60. Η σχέση τους διήρκεσε σχεδόν τρία χρόνια. Είχε ακόμα σχέση μαζί της όταν η Ντάμεμαν ξεκίνησε η ερωτική τους σχέση με τη Ντάμεμαν. Η ύπαρξη της Κάθι ήταν αρκετά ενοχλητική για την Μόνικα. Αλλά η πολύ διαφορετική της άποψη της πρώτης για τον Χέντριξ – ένας προβληματικός άνθρωπος που έκανε χρήση αλκοόλ και ναρκωτικών και ο όχι γαλήνιος, πνευματικά ανώτερος, ημίθεος – αναμφίβολα εκνεύριζε περισσότερο την Ντάμεμαν.

Στο δικαστήριο, η αντίθεση μεταξύ των γυναικών ήταν έντονη – η Ντάμεναν, μια υπεραιωνόβια χίπισσα, έναντι της Έτσινγκχαμ με το κομψό outfit της δεκαετίας του ’90 και το κοστούμι της γυναίκας καριέρας. Ενώ η ζωή της Ντάμεμαν έμοιαζε να παγώνει την ημέρα που πέθανε ο Χέντριξ, η Κάθι, μητέρα δύο παιδιών, είχε αποφασίσει να αφήσει πίσω της τη δεκαετία του ’60 για πάντα.

«Νομίζω ότι η Μόνικα πραγματικά πίστευε ότι η Κάθι ήταν παράλληλη σχέση του Τζίμι, αν και δεν υπήρχαν πραγματικές αποδείξεις» δήλωσε άνθρωπος του στενού κύκλου του μουσικού. «Ο Τζίμι ήταν απλώς ένας κιθαρίστας. Αν ζούσε, θα γελούσε με όλα αυτά. Του άρεσαν οι γυναίκες, αλλά η μουσική ερχόταν πάντα πρώτη».

Μια συνέντευξη της Μόνικα το 1990

*Με στοιχεία από musiclipse.com και independent.co.uk