Ο Πασχάλης Τσαρούχας είναι ο Στάθης Καπερνάρος στη Γη της Ελιάς

«Αν κάπου διαφέρουμε, νομίζω ότι εγώ είμαι λίγο πιο νευρικός από τον Στάθη» ξεκαθαρίζει ο Πασχάλης Τσαρούχας, ο οποίος έχει ταυτιστεί τα τελευταία τρία χρόνια με τον ήρωά του, τον Στάθη Καπερνάρο στη Γη της Ελιάς του MEGA.

«Δηλαδή εγώ το τερματίζω. Ενώ εκείνος πάντα βάζει ένα φρένο» εξηγεί ο ηθοποιός σκιαγραφώντας το ψυχολογικό προφίλ του ίδιου και του «άλλου» που υποδύεται.

Αφού ο Πασχάλης Τσαρούχας μας αποκάλυψε με τι χάνει τον ύπνο του ο Στάθης Καπερνάρος βγήκε από το κοστούμι του ρόλου και μας μίλησε για τα βαρίδια που έχει αφήσει πίσω του μέσα στα χρόνια, τα «δώρα» που του χάρισε η ηθοποιία, τη σχέση του με τον Μπίλη Καντίλη, τον φουριόζο μηχανόβιο τύπο και πρωταγωνιστή των παιδικών βιβλίων που έχει γράψει, τη θέση του για την πορεία των υποθέσεων του ελληνικού #metoo ως Πρόεδρος του Συμβουλίου των Ηθοποιών, τη νέα θεατρική δουλειά του, την πατρότητα και τι τον κάνει, τελικά, να ονειρεύεται.

Από την κουβέντα μαζί του κρατάμε τη φράση «όποιος κάνει δουλειές κάνει και ζημιές», την οποία σίγουρα θα χρησιμοποιήσουμε ξανά –δίνοντας, φυσικά, το credit.

«Η Αρετή θα με δεχτεί στη φυλακή. Θα με δεχτεί για να με βρίσει. Και να με καταραστεί. Ναι, της αρέσει αυτό. Γιατί κάθε άνθρωπος παίρνει δύναμη από κάτι. Η Αρετή παίρνει από αυτό» – Στάθης Καπερνάρος

Ο Πασχάλης Τσαρούχας ως Στάθης Καπερνάρος με τη δημοσιογράφο του in, Έφη Αλεβίζου.

Στάθης Καπερνάρος – Για τις δουλειές με τις ελιές

Οι δουλειές με τις ελιές; Όταν έχει καλό καιρό πάνε καλά. Ποτίζουμε… Όταν βγάλει ήλιο απότομα θα πρέπει να φροντίσουμε τα δέντρα, να μην ανάψουν, ειδικά όταν έχει καρπό επάνω.

Στάθης Καπερνάρος – Για τη σχέση του με την Αρετή τώρα που αυτή βρίσκεται στη φυλακή

Από τις ελιές πήγαμε στην Αρετή… Πάμε… Στα σκληρά… Η ζωή πάντα είναι σκληρή, εκτός αν μπορείς να την μαλακώσεις… Η Αρετή θα με δεχτεί στη φυλακή. Θα με δεχτεί για να με βρίσει. Και να με καταραστεί. Ναι, της αρέσει αυτό. Γιατί κάθε άνθρωπος παίρνει δύναμη από κάτι. Η Αρετή παίρνει από αυτό.

Στάθης Καπερνάρος – Για το να πιστεύει ότι η Αρετή έβαλε τη φωτιά στον φούρνο του πρώην αρραβωνιαστικού της και αυτός κάηκε ζωντανός  

Νομίζω ότι η Αρετή θα μπορούσε να έχει βάλει τη φωτιά, αλλά δεν το έχει κάνει. Δεν την έχω ικανή να κάνει τέτοιο πράγμα. Θα ήθελα να μην το έχει κάνει, εν πάση περιπτώσει. Νομίζω ότι αυτό υπερτερεί, το ότι δεν θα ήθελα να το έχει κάνει εκείνη.

Στάθης Καπερνάρος – Για τη σχέση του με την Ιουλία και γιατί δεν γίνονται επίσημα ζευγάρι

Εντάξει, με την Ιουλία αγαπιόμαστε πάρα πολύ. Νομίζω ότι έχουμε περάσει στο επόμενο level. Και στην ουσία είμαστε ζευγάρι από απόσταση. Θα πρέπει να συντρέξουν πολλοί λόγοι για να μείνουμε και στο ίδιο σπίτι.

Στάθης Καπερνάρος – Για τον λόγο που η Αρετή δεν ήθελε την Ιουλία, τη μητέρα της

Η Αριάδνη, δεν ήθελε τη μητέρα της γιατί θεωρούσε ότι την έχει παρατήσει. Ότι την έχει πουλήσει, την έχει προδώσει. Αλλά νομίζω ότι έκανα καλή δουλειά σε αυτό, επέμεινα πολύ. Αυτός είναι ο Στάθης. Ο Στάθης γεφυρώνει, δεν καταστρέφει ποτέ.

«Τα τρωτά του Στάθη; Μην τον θίξεις το φιλότιμό του. Εκεί γίνεται και αρνητικός πολλές φορές. Μην τον προσβάλλεις. Αυτά… Και τα παιδιά του… Υποφέρει για τα παιδιά του. Τα πονάει πολύ τα παιδιά του» – Στάθης Καπερνάρος

«Ε ναι, δεν είναι ανήθικο που ο Χρήστος είχε σχέση με την Αριάδνη ενώ ήταν παντρεμένος;» – Στάθης Καπερνάρος

Στάθης Καπερνάρος – Για τα τρωτά του

Τα τρωτά του Στάθη; Μην τον θίξεις το φιλότιμό του. Εκεί γίνεται και αρνητικός πολλές φορές. Μην τον προσβάλλεις. Αυτά… Και τα παιδιά του… Υποφέρει για τα παιδιά του. Τα πονάει πολύ τα παιδιά του.

Στάθης Καπερνάρος – Για την αρνητική θέση του στη σχέση του Χρήστου και της Αριάδνης

Ε ναι, δεν είναι ανήθικο που ο Χρήστος είχε σχέση με την Αριάδνη ενώ ήταν παντρεμένος;

Στάθης Καπερνάρος – Για το ίδιο μοντέλο απιστίας που είχε κι αυτός υιοθετήσει με την Αρετή και την Ιουλία

Πότε; Εγώ με την Ιουλία είχαμε σχέση από παιδιά. Όταν με έδιωξαν τα αδέρφια της, εγώ έφυγα. Μετά παντρεύτηκα. Και όταν ολοκληρώθηκε η σχέση μου με τη σύζυγό μου (Αρετή), άσχετα αν είχαμε χωρίσει, δεν είχαμε χωρίσει… είχε τελειώσει αυτό το πράγμα, τότε επανασυνδεθήκαμε με την Ιουλία. Βέβαια, για ένα διάστημα, υπήρξα μαζί… και στο σπίτι μου με τη γυναίκα μου και με την Ιουλία.

Αλλά ήταν πολύ καθαρό αυτό το πράγμα και είναι μια ιστορία 20 ετών. Δεν είναι σε είδα, με είδες, σου άρεσα, ήρθα στον γάμο σου, άντε να σε πάρω και εγώ λίγο. Είναι πολύ ουσιαστική η σχέση της Ιουλίας με εμένα. Είναι άλλη βάση. Δεν λέω ότι είναι οκέι, αλλά εν πάσει περιπτώση είναι άλλο το πλαίσιο.

Στάθης Καπερνάρος –Για τη σχέση του με τα άλλα δύο παιδιά του, τον Στέφανο και τη Βασιλική

Εντάξει, ο Στέφανος, ο γιος μου, είναι μια πληγή. Το ότι αρνείται να μου μιλήσει είναι μια πληγή.  Δεν μπορώ να το διαχειριστώ αυτό το πράγμα. Κάνω υπομονή.

Με τη Βασιλική, την κόρη μου, εντάξει, εξισορροπήσαμε. Ζήλευε την Αριάδνη, την άλλη μου κόρη, δυσκολεύτηκε να την αποδεχτεί. Αλλά αυτή τη στιγμή είναι κοντά και είναι οκέι. Είναι μια χαρά τα πράγματα.

Στάθης Καπερνάρος – Για το τι μπορεί να τον κάνει να χάσει τον ύπνο του

Ο Στάθης Καπερνάρος με τι χάνει τον ύπνο του; Με μια ζημιά στον Ελαιώνα. Η ανασφάλεια, αν θα καταφέρει να τα βγάλει πέρα και την επόμενη μέρα. Η αγωνία μου να μπορώ να ανταπεξέρχομαι στις προσδοκίες των παιδιών μου.

Στάθης Καπερνάρος – Για το μήνυμα που θα ήθελε να στείλει στον Πασχάλη Τσαρούχα

Ναι, να του ευχηθώ καλή επιτυχία, γιατί 25 Ιουνίου έχει πρεμιέρα στην Κύπρο. Στην παράσταση «Δάφνες και πικροδάφνες» των Δημήτρη Κεχαΐδη και Ελένης Χαβιαρά. Σκηνοθετεί και παίζει μαζί με τον Γιώργο Παρσαλάκη, τον Απόστολο Γκλέτσο και τον Κούλλη Νικολάου. Να πάνε καλά τα παιδιά. Και να έρθουν και στην Ελλάδα.

«Καλό είναι να καταφέρεις να απεξαρτηθείς από υλικά αγαθά. Καλό είναι να καταφέρεις να απεξαρτηθείς από τη γνώμη του κόσμου. Καλό είναι να απεξαρτηθείς από το κάπνισμα, ας πούμε» – Πασχάλης Τσαρούχας

«Καμία βεβαιότητα; Όχι ακριβώς. Οφείλουμε να είμαστε βέβαιοι όταν κάνουμε την επιλογή μας» – Πασχάλης Τσαρούχας

Πασχάλης Τσαρούχας – Για την «ταύτισή του» με τον ρόλο του Στάθη Καπερνάρου

Όταν έχεις τρία χρόνια τον ίδιο ρόλο δεν έχεις πολλά περιθώρια να διαφοροποιηθείς. Ξέρεις, κλέβει ο ένας από τον άλλον. Νομίζω ότι είμαι κοντά με τον Στάθη στα περισσότερα χαρακτηριστικά του. Αν κάπου διαφέρουμε, νομίζω ότι εγώ είμαι λίγο πιο νευρικός από τον Στάθη. Δηλαδή, το τερματίζω. Ενώ εκείνος πάντα βάζει ένα φρένο. Βάζει τη λογική μπροστά και το σταματάει κάπου το πράγμα. Νομίζω ότι είναι η μόνη διαφορά που έχουμε τελικά.

Όχι, όχι, δεν σκέφτομαι σαν τον Στάθη στη ζωή μου. Όχι, απλώς κάποιες φορές που πρέπει να διαχειριστώ το σενάριο, το ρόλο, λέω τι θα έκανα εγώ στη θέση του. Κάποιες φορές διαφωνούμε, κάποιες φορές συμφωνούμε. Στο τέλος κάνω αυτό που λέει η Βάνα (Δημητρίου).

Πασχάλης Τσαρούχας – Για τα βαρίδια που αφήνουμε πίσω μας με τα χρόνια  

Οφείλουμε να αφήνουμε βαρίδια πίσω μας με τα χρόνια. Καλό είναι να καταφέρεις να απεξαρτηθείς από υλικά αγαθά. Καλό είναι να καταφέρεις να απεξαρτηθείς από τη γνώμη του κόσμου. Καλό είναι να απεξαρτηθείς από το κάπνισμα, ας πούμε. Καλό είναι να διεκδικείς και να πετυχαίνεις χρόνο για σένα και τους ανθρώπους που αγαπάς και όχι να σκορπίζεσαι. Επειδή πρέπει κοινωνικά, επειδή, επειδή, επειδή…

Αυτά είναι τα βαρίδια μου. Εντάξει… Νομίζω ότι ένα πολύ καλό εργαλείο, σε αυτή την κατεύθυνση είναι το να είσαι πάντα διαθέσιμος να αναθεωρήσεις πράγματα τα οποία θεωρούσες σίγουρα.

Πασχάλης Τσαρούχας – Για τις βεβαιότητες

Καμία βεβαιότητα; Όχι ακριβώς. Οφείλουμε να είμαστε βέβαιοι όταν κάνουμε την επιλογή μας. Κάθε στιγμή οφείλουμε να είμαστε βέβαιοι για αυτό που επιλέγουμε. Ωστόσο η αμφιβολία είναι ένα καλό εργαλείο. Χρήσιμο. Αν το χρησιμοποιείς σωστά. Και η ετοιμότητα να παραδεχθείς το λάθος σου. Γιατί όλοι κάνουμε λάθη. Όποιος κάνει δουλειές κάνει και ζημιές.

Το να στυλώσεις τα πόδια για να πεις όχι, εγώ έτσι το έκανα, είναι απαραίτητα σωστό, δεν είναι έξυπνο. Για σένα τον ίδιο, πρώτα απ’ όλα.

Πασχάλης Τσαρούχας – Για την απεξάρτηση από τη γνώμη του κόσμου

Κοιτάξτε, η δουλειά η δική μου, το επάγγελμα μου είναι να είμαι εκτεθειμένος. Το ζήτημα ξεκινάει από το γιατί κάνεις αυτό το επάγγελμα. Το κάνεις για να κάνεις τη χάρη στο θεατή ή το κάνεις γιατί έχεις να πεις, να προτείνεις κάτι στο θεατή.

Αν έχεις να προτείνεις κάτι στο θεατή οφείλεις να είσαι σίγουρος για αυτό που προτείνεις. Όσο σίγουρος μπορεί να είναι κανείς… Και να το υπερασπίζεσαι έως τέλους. Άρα η γνώμη του κόσμου ενδιαφέρει στο επίπεδο του πόσο κατάφερες να περάσεις αυτό που ήθελες.

Αν ξεκινάς από το τι αρέσει στο θεατή για να ενεργήσεις, τότε νομίζω ότι είναι χαμένο το παιχνίδι γιατί δεν είναι αυτή η δουλειά σου. Έτσι όπως την αντιλαμβάνομαι εγώ.

Σε κοινωνικό επίπεδο, από την άλλη, κάθε ένας έχει τη ζωή του, τα προσωπικά του, τα κουσούρια του, τα προτερήματά του… γιατί πρέπει να σε νοιάζει τι κάνει ο άλλος. Όπως δεν με ενδιαφέρει τι γίνεται στο δίπλα σπίτι ας πούμε ή στη δίπλα πόλη, ή στο δίπλα μαχαλά Έτσι δεν θεωρώ απαραίτητο να ενδιαφέρει και τους άλλους τι κάνω εγώ, πόσο περισσότερο το να με απασχολεί, κιόλας, ότι νομίζουν για μένα. Είναι αδιάφορο.

Εντάξει, αυτό νομίζω ότι προϋποθέτει να έχεις μια σιγουριά για τον εαυτό σου, για τη ζωή σου, για τις επιλογές σου. Ή απλώς να λες εγώ έτσι θέλω να κάνω και έτσι κάνω και να το υποστηρίζεις.

«Εντάξει, ήταν λίγο σκοτεινά στη σχολή Θεάτρου Κουν. Εγώ ήμουν μαθημένος στο φως.  Ήμουν μαθημένος στην αλάνα, στη γειτονιά, ό,τι σκέφτομαι να το λέω. Ό,τι θέλω να το μπορώ» – Πασχάλης Τσαρούχας

«Να, ήρθαμε εδώ στην αυλή, δεν τον ξέραμε το χώρο. Και μόλις μπήκα κοίταξα να δω πού με βολεύει να καθίσω, πού αισθάνομαι ασφαλής, πού, πώς… Έτσι είναι όταν μπαίνεις και σε μια σχολή υποκριτικής τέχνης» – Πασχάλης Τσαρούχας

Πασχάλης Τσαρούχας – Για τα «δώρα» της ηθοποιίας  

Η δουλειά του ηθοποιού μου έχει χαρίσει πολύ μεγάλες χαρές, πολύ μεγάλες στεναχώριες και ένα πολύ ουσιαστικό σκάψιμο στην εαυτό μου. Εννοείται ότι είμαι άλλος άνθρωπος πλέον. Όταν μπήκα στον χώρο ήμουν παιδί. Και πια έχω μεγαλώσει αρκετά. Έχω ωριμάσει αρκετά. Έχω αλλάξει θέση απέναντι στο περιβάλλον, στην κοινωνία, στις αξίες, στα πάντα. Δεν έχω την ίδια μανία που είχα ξεκινώντας να κάνω πράγματα. Έχω πολύ μεγαλύτερη μανία όμως να κάνω πράγματα τα οποία πραγματικά με ενδιαφέρουν.

Πασχάλης Τσαρούχας – Για την τυχαία είσοδό του στον χώρο του θεάτρου

Είχα πει ότι μπήκα στον χώρο από μια απερισκεψία; Εντάξει, για να το λέτε θα το έχω πει. Η αλήθεια είναι ότι δεν το πολυσκέφτηκα. Δεν το πολυσκέφτηκα. Αλλά το αγάπησα και με αγάπησε. Δηλαδή νομίζω ότι καλά πήγαμε μέχρι τώρα μαζί. Τυχαίνει.

Άλλος τυχαίνει από μια απερισκεψία να γίνει πολιτικός μηχανικός, ας πούμε. Εκεί υπάρχει και ο κίνδυνος αν δεν είναι τόσο καλός όσο άλλος να πάρει και κόσμο στο λαιμό του. Στη δική μου δουλειά δεν ισχύει τόσο πολύ. Είναι επικίνδυνο αλλά με μια άλλη έννοια…

Πασχάλης Τσαρούχας – Για την προσπάθεια του να «ματσάρει» στο Θέατρο Κουν

Δεν νομίζω ότι όταν κανείς μπαίνει σε ένα χώρο είναι πολύ εύκολο να αισθανθεί οικεία από την πρώτη στιγμή. Να, ήρθαμε εδώ στην αυλή, δεν τον ξέραμε το χώρο. Και μόλις μπήκα κοίταξα να δω πού με βολεύει να καθίσω, πού αισθάνομαι ασφαλής, πού, πώς… Έτσι είναι όταν μπαίνεις και σε μια σχολή υποκριτικής τέχνης.

Τότε το Θέατρο Τέχνης ήταν μια από τις δύο μεγαλύτερες στην Ελλάδα. Ήταν του Εθνικού και του Θεάτρου Τέχνης, Καρόλος Κουν, δύο αντίπαλα δέη ας πούμε. Εντάξει, ήταν λίγο σκοτεινά εκεί. Εγώ ήμουν μαθημένος στο φως.  Ήμουν μαθημένος στην αλάνα, στη γειτονιά, ό,τι σκέφτομαι να το λέω. Ό,τι θέλω να το μπορώ.

Κι εκεί τα πράγματα δεν εξαρτώνταν τόσο πολύ από μένα, αλλά δεν ήταν μόνο εκεί, ήταν παντού. Και στις άλλες σχολές έτσι ήταν. Θέλω να πω ότι και σε άλλη σχολή να πήγαινα πάλι θα έπρεπε να δω πώς μπορώ να προσαρμοστώ. Να μην λέω πάντα αυτό που σκέφτομαι.

Βέβαια αυτό που κατάφερα να αποφύγω σε αυτή τη διαδικασία ήταν ότι πάντα διατήρησα για τον εαυτό μου την πολυτέλεια να σκέφτομαι αυτό που θέλω. Και να το λέω. Με έναν ή άλλο τρόπο να το λέω. Και το κάνω ακόμα.

Πασχάλης Τσαρούχας – Για το πόσο τον άλλαξε η πατρότητα

Όταν γίνεσαι γονιός αρχίζεις να σκέφτεσαι δύο και τρεις φορές πράγματα τα οποία τα έκανες κουτουρού. Δεν νομίζω ότι με έχει αλλάξει σε κάτι άλλο.

Πασχάλης Τσαρούχας – Για τη συγγραφή των παιδικών βιβλίων

Η συγγραφή των παιδικών βιβλίων ολοκληρώθηκε με τον ερχομό των παιδιών. Γιατί προφανώς έπαιρνε την ενέργειά μου η έννοια μου για τα παιδιά παρά το να καθίσω να γράφω βιβλία.  Ήταν ένα.. πώς να πω.. ένας άλλος τρόπος έκφρασης για μένα. Δεν φοβάμαι να αλλάζω τρόπους. Τώρα είμαι στην φάση που γράφω τραγούδια ας πούμε. Δεν φοβάμαι να αλλάξω.

Δεν υποστηρίζω ότι είμαι επαγγελματίας του άλλου είδους αλλά προσπαθώ να μαθαίνω στο βαθμό που μπορώ. Να πηγαίνω σχολείο ξανά από την αρχή και να μαθαίνω πράγματα.

«Έχω την αίσθηση, την βεβαιότητα, ότι όσοι πρέπει να ασχολούνται με τα ζητήματα του ελληνικού #metto, ασχολούνται. Απλώς δεν τα λένε στα πρωινάδικα» – Πασχάλης Τσαρούχας

«Τι με κάνει να ονειρεύομαι; Η ανάμνηση ενός πολύ ωραίου φιλιού. Η προσμονή να κάνω ένα ταξίδι. Η επιθυμία να μοιραστώ πράγματα» – Πασχάλης Τσαρούχας

Πασχάλης Τσαρούχας – Για την ταύτισή του με τον κεντρικό ήρωα των βιβλίων του

Όχι, ο Μπίλης Καντίλης δεν είμαι εγώ. Είμαι ο μπαμπάς του Μπίλη Καντίλη. Ναι, ναι. Ο ρόλος μου εκεί ήταν ο μπαμπάς του Μπίλη Καντίλη. Ίσως να ήμουν ο ιππότης Αρχοντίνος, ας πούμε, από το «Η παράσταση αρχίζει τώρα».  Ήταν ένας ιππότης ο οποίος είχε τον καημό ότι η μαμά του τού είχε βάλει μια πανοπλία όταν ήταν μικρός και αυτός μεγαλώνει και δεν έχει το κλειδί να λύσει λίγο την πανοπλία για να μεγαλώσει μαζί του. Και ερωτεύεται μια κούκλα.

Πασχάλης Τσαρούχας – Για τη «σιωπή» μετά την εκδίκαση των υποθέσεων του ελληνικού #metoo

Έχω την αίσθηση, την βεβαιότητα, ότι όσοι πρέπει να ασχολούνται με αυτά τα ζητήματα, ασχολούνται. Απλώς δεν τα λένε στα πρωινάδικα. Γιατί δεν πουλάει πια. Έρχονται άλλα θέματα κι άλλα θέματα κι άλλα θέματα. Για εμάς στο σωματείο οι διαδικασίες έχουν ολοκληρωθεί. Δεν έχουμε να κάνουμε κάτι παραπέρα. Ποτέ δεν είχαμε αρμοδιότητα, ποινική…

Από την άλλη υπάρχουν δύο δίκες οι οποίες είναι σε εκκρεμότητα. Δηλαδή εκκρεμούν οι εφέσεις. Είναι λογικό και η κοινή γνώμη να περιμένει να δει τι θα αποφασίσει η δικαιοσύνη.

Δεν νομίζω ότι υπάρχει η σιωπή όμως. Απλώς τα πράγματα σε επίπεδο δημοσιότητας είναι έτσι όπως θα έπρεπε να είναι απ’ την αρχή. Κάτι για το οποίο πασχίζαμε κι εμείς στο σωματείο. Λέγαμε παιδιά ήσυχα, ήσυχα μη φωνάζετε. Ό,τι είναι να γίνει… θα το βρει η δικαιοσύνη. Όχι με τον μετρητή, το μηχανάκι, με τι πουλάει τι δεν πουλάει.

Από την αρχή το διεκδικούσαμε αυτό το πράγμα. Γι’ αυτό και δεν μιλούσαμε, δεν βγαίναμε, δεν είχαμε κανένα λόγο να το κάνουμε αυτό. Έτσι έπρεπε να είναι το πράγμα.

Στο επίπεδο του σωματείου που έχουν ολοκληρωθεί διαδικασίες εδώ και πάρα πολύ καιρό. Το υπόλοιπο είναι της δικαιοσύνης… ό,τι πουν οι δικαστές.

Πασχάλης Τσαρούχας – Για τη σχέση του με τον χρόνο

Πώς βλέπετε εσείς να τα πηγαίνω με τον χρόνο; Μια χαρά αισθάνομαι. Μεγαλώνω. Δεν γερνάω.

Πασχάλης Τσαρούχας – Για το αν ωριμάζει ο άνθρωπος ή είναι ένας ευφημισμός;

Αυτό είναι μια πολύ μεγάλη συζήτηση. Είναι μια συζήτηση 15 συνεντεύξεων. Το ζήτημα είναι πόσο αγαπάμε το μέσα μας, τον πυρήνα μας και πόσο τον προστατεύουμε στη διάρκεια της ζωής μας. Αν δεν τον προστατεύσουμε, το ζήτημα αλλάζει. Και ο πυρήνας μπορεί να αλλάξει.

Αν τον αγαπάμε και τον φροντίζουμε και βρίσκουμε και ανθρώπους να είμαστε κοντά, που αγαπάνε κι εκείνοι και τον δικό μας και τον δικό τους πυρήνα, δηλαδή κάπου να είμαστε στην ίδια κατεύθυνση νοητικά, νομίζω ότι δεν μεγαλώνουμε. Ωριμάζουμε. Μαθαίνουμε. Κάνουμε λάθη και σε έναν βαθμό τα αποφεύγουμε στην επόμενη κίνησή μας. Η αλήθεια μας όμως είναι μία.

Πασχάλης Τσαρούχας – Για το τι τον κάνει να ονειρεύεται;

Τι με κάνει να ονειρεύομαι; Η ανάμνηση ενός πολύ ωραίου φιλιού. Η προσμονή να κάνω ένα ταξίδι. Η επιθυμία να μοιραστώ πράγματα.

*Ευχαριστούμε το Μπαρ για τη φιλοξενία, Μαυρομιχάλη 111, Αθήνα