Ο Γιάννης Λασπιάς μετά το «Ιστορία έρωτα και αναρχίας» και το «Δικό της δωμάτιο» επιστρέφει στη σκηνοθεσία με το βραβευμένο ψυχολογικό δράμα του Andrew Keatley «Αλιγάτορες» το οποίο θα παρουσιαστεί, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, στην κεντρική σκηνή του θεάτρου Γκλόρια από 9 Μαΐου.
Στο δυνατό ψυχολογικό δράμα του Keatley πρωταγωνιστούν ο Γεράσιμος Γεννατάς και η Φαίη Ξυλά μαζί με τους Αθηνά Χατζηαθανασίου, Σάντυ Χατζηϊωάννου και Παναγιώτα Χαϊδεμένου. Τη σύνθεση της μουσικής έχει αναλάβει η Incirrina Band και το ηχητικό περιβάλλον ζωντανεύει επί σκηνής στα συνθεσάιζερ η Ειρήνη Τηνιακού.
Συναντήσαμε τον σκηνοθέτη λίγο πριν την πρεμιέρα.
Στις πρόβες
Μιλήστε μας για «Αλιγάτορες»
«Ο καθηγητής Ντάνιελ Τέρνερ (Γεράσιμος Γεννατάς) φαίνεται να τα έχει όλα∙ μια δουλειά που υπηρετεί με αγάπη και αφοσίωση και μια υπέροχη σύζυγο (Φαίη Ξυλά) που τον αγαπά και τον στηρίζει.
Όλα ανατρέπονται όταν μια πρώην μαθήτριά του τον καταγγέλλει για σεξουαλική κακοποίηση. Ο σπόρος της αμφιβολίας φυτεύεται σε αυτόν τον, φαινομενικά, οικογενειακό παράδεισο. Μέσα σε λίγες ώρες, η ζωή του αλλάζει, καθώς ο ίδιος, παρότι αρνείται την καταγγελία, βρίσκεται ξαφνικά στη δίνη της προβολής των ΜΜΕ και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.
Απομακρύνεται από τη δουλειά του, παλιοί του φίλοι και συνεργάτες τού γυρνούν την πλάτη, μυστικά και ψέματα βγαίνουν στην επιφάνεια και οι υποψίες εναντίον του αρχίζουν να γίνονται βεβαιότητες. Την υπόθεση αναλαμβάνει η δικηγόρος Ρέιτσελ (Αθηνά Χατζηαθανασίου), η οποία καλείται ν’ ανακαλύψει την αλήθεια. Είναι οι φήμες πιο ισχυρές από τα αποδεικτικά στοιχεία;
Οι συντελεστές της παράστασης
Το έργο «Αλιγάτορες» θίγει ένα τόσο επίκαιρο και φλέγον ζήτημα αυτό της σεξουαλικής κακοποίησης. Ποιος ήταν ο λόγος που επιλάξατε να το σκηνοθετήσετε;
«Είναι ένα καλογραμμένο και φοβερά δομημένο έργο που «μιλάει στο σήμερα». Κατά τη διάρκεια του έργου εμφανίζονται στοιχεία που θέτουν υπό αμφισβήτηση ή προς υπεράσπιση τις απαντήσεις που δίνει ο ήρωας στην καταγγελία της σεξουαλικής κακοποίησης.
Οι θεατές καλούνται να καταδικάσουν ή να αθωώσουν τον Ντάνιελ, την ώρα που η κοινή γνώμη παραληρεί εναντίον του και ο ίδιος υπερασπίζεται με μανία την αθωότητα του. Θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε και ως δικαστικό δράμα ωστόσο θέτει και ερωτήματα που όλους μας έχουν απασχολήσει.
Αρκεί μια καταγγελία για ν’ αλλάξει όλη σου η ζωή; Πόσο εύκολα «κατασκευάζεται» μια πληροφορία, πού ξεκινάει και πού σταματάει η αλήθεια; Πού οδηγεί η πόλωση και η καταδίκη της κοινής γνώμης προτού υπολογιστεί το τεκμήριο της αθωότητας; Ποια είναι τα θύματα και ποιοι οι θύτες;»
Η ζούγκλα μεταφέρεται στα πολιτισμένα σπίτια μας και το πιο επικίνδυνο ζώο παραμένει η «σκοτεινή» φύση του ανθρώπου
Το έργο παρουσιάζεται μέσα από τη μνήμη της κόρης του ζευγαριού 12 χρόνια μετά το συμβάν
«Ναι και ακριβώς εδώ βρίσκεται για μένα το σκηνοθετικό κλειδί του έργου. 12 χρόνια μετά, η Άλις (Σάντυ Χατζηϊωάννου) προσπαθεί ν’ αντιμετωπίσει και να ανασυνθέσει τις μνήμες της παιδικής της ηλικίας. Ποιος πραγματικά είναι ο πατέρας της;
Ποιες μνήμες είναι πραγματικές και ποιες φανταστικές; Όλα αυτά φαίνονται ακόμα σαν ένα σκοτεινό παραμύθι για εκείνη, όπως τότε που ήταν 9 χρονών. Ψάχνει να βρει την αλήθεια για να μπορέσει να τ’ αφήσει όλα πίσω της.»
Θεωρείτε τα φαντάσματα της παιδικής ηλικίας θεωρείς πως μας ακολουθούν και στην ενήλικη ζωή μας
«Φυσικά! Θεωρώ πως είμαστε η παιδική μας ηλικία, κουβαλάμε αρκετά στοιχεία από τον χαρακτήρα, τις πράξεις και τις αποφάσεις των γονιών μας. Στο έργο του Andrew Keatley ο άγριος και δαιδαλώδης κόσμος των ενηλίκων επιτίθεται κατά μέτωπο στον αθώο και φωτεινό κόσμο των παιδιών.
Αυτά που φοβόμαστε να πούμε δυνατά, γίνονται οι χειρότεροί μας φόβοι και τα παραμύθια μπλέκονται με την πραγματικότητα. Η ζούγκλα μεταφέρεται στα πολιτισμένα σπίτια μας και το πιο επικίνδυνο ζώο παραμένει η «σκοτεινή» φύση του ανθρώπου. Ικανός για το καλύτερο, αλλά και για το χειρότερο.»
Η ποσότητα γλυκού νερού που χάθηκε σε μια δεκαετία ξεπερνά κατά 35.000 φορές τη λίμνη του Μαραθώνα. Η προειδοποίηση του ΟΗΕ και ο ρόλος της κλιματικής αλλαγής.
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Τα συνδικάτα επιμένουν να μιλάνε για κρίση αξιοπρεπούς διαβίωσης, ζητώντας Συλλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, που θα οδηγήσουν σε πραγματικές αυξήσεις μισθών, αντίστοιχες με τις ανάγκες των νοικοκυριών.
Μετά από 24 χρόνια αναμονής, ο «Μονομάχος» επέστρεψε στις σκοτεινές αίθουσες. Το θέμα είναι αν το sequel του Ρίντλεϊ Σκοτ θα φανεί αντάξιο της ιστορίας του.
