Παλαιστίνη: Ο παράλληλος «πόλεμος» του Ισραήλ στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη

Ενόσω ο πόλεμος στη Λωρίδα της Γάζας διανύει πια τον έβδομο μήνα, στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη συντελείται ένας δεύτερος σε βάρος των Παλαιστινίων, μπροστά στα μάτια όλων, αν και λιγότερο εμφανής.

Διαρκής εδώ και δεκαετίες, εντεινόμενος επί των κυβερνήσεων Νετανιάχου, είναι πλέον σε πλήρη εξέλιξη, με ώθηση από τους ακροδεξιούς κυβερνητικούς εταίρους του.

Δεν συνίσταται μόνο στις φονικές επιδρομές των ισραηλινών δυνάμεων και ένοπλων εβραίων εποίκων ή στις αθρόες -συχνά αυθαίρετες- συλλήψεις Παλαιστινίων, συμπεριλαμβανομένων ανηλίκων.

Μέρα με την ημέρα η σημερινή κυβέρνηση του Ισραήλ επιδιώκει μεθοδικά να «θάψει» την λύση των δύο κρατών και την προοπτική δημιουργίας ανεξάρτητου παλαιστικού κράτους, «ροκανίζοντας» παράνομα όλο και περισσότερα εδάφη.

«Υπάρχουν εκείνοι στο Ισραήλ και στον κόσμο που επιδιώκουν να υπονομεύσουν το δικαίωμά μας στην περιοχή της Ιουδαίας και της Σαμάρειας και στη χώρα γενικά», δήλωσε τις προάλλες ο Ισραηλινός υπουργός Οικονομικών, Μπεζαλέλ Σμότριχ, αναφερόμενος στη Δυτική Όχθη.

Διακήρυξε την αποφασιστικότητα του Τελ Αβίβ να προχωρήσει μέχρι τέλους.

«Προωθούμε τον εποικισμό μέσω σκληρής δουλειάς και με στρατηγικό τρόπο».

Αρχηγός του ακροδεξιού Θρησκευτικού Σιωνισμού, έποικος ο ίδιος,  ο Σμότριχ είναι επίσης επικεφαλής της Ισραηλινής Πολιτικής Διοίκησης: του ισραηλινού κυβερνητικού οργάνου στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη.

Ήταν με αυτή την ιδιότητα που ανακοίνωσε -κατά κατάφωρη παραβίαση του διεθνούς δικαίου- τη δήμευση παλαιστινιακής γης, έκτασης 8.000 στρεμμάτων, στην εύφορη Κοιλάδα του Ιορδάνη.

Λίγες ημέρες νωρίτερα, στα τέλη Φεβρουάριου, η κυβέρνηση Νετανιάχου είχε κάνει ανάλογη μονομερή κίνηση χαρακτηρίζοντας κρατική γη άλλα 2.640 στρέμματα στην κατεχόμενη Ανατολική Ιερουσαλήμ.

Συνδυαστικά, αποτελούν την μεγαλύτερη έκταση που το Ισραήλ έχει κηρύξει κρατική γη από το 1993 και τις Συμφωνίες του Όσλο.

Απουσία ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων, τις τελευταίες έχουν καταστήσει de facto κενό γράμμα οι μονομερείς κινήσεις του Τελ Αβίβ, συμπεριλαμβανομένου του παράνομου εποικισμού.

Γενική άποψη από το εποικιστικό μπλοκ Γκους Ετζιόν στην κατεχόμενη από το Ισραήλ Δυτική Όχθη, με φόντο τη Βηθλεέμ (REUTERS/Ronen Zvulun/File Photo)

Παράνομες μεθοδεύσεις

«Σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, μια κατοχική δύναμη δεν πρέπει να κατάσχει γη για τις ανάγκες του κατοχικού λαού», επισημαίνει στην ιστοσελίδα της η ισραηλινή ΜΚΟ Peace Now.

Ως εκ τούτου, εξηγεί, το Ισραήλ επινόησε μια νομική ακροβασία περί «δήλωσης» αντί «δήμευσης» γης.

Βασίστηκε «σε μια πολύ αυστηρή ερμηνεία του νόμου περί γης, από το 1858», εξηγεί.

«Ορίζει ότι αν η γη δεν καλλιεργείται για πολλά συνεχόμενα χρόνια, γίνεται ιδιοκτησία της αυτοκρατορίας».

Ακόμη κι όταν δεν ισχύει αυτό, για τους Παλαιστίνιους -που συχνά δεν διαθέτουν τίτλους κτήσης- η μάχη για να σώσουν τις περιουσίες τους είναι άνιση, σε μια διαδικασία που χαρακτηρίζεται «στημένη». Κάπως έτσι υπολογίζεται ότι το Ισραήλ έχει «δηλώσει» ως κρατική γη το 16% της κατεχόμενης Δυτικής Όχθης -πάνω από 900.000 στρέμματα.

Η παράνομη πρακτική σταμάτησε το 1992 επί πρωθυπουργίας του Γιτσχάκ Ραμπίν.

Όταν ωστόσο ο Μπενιαμίν Νετανιάχου εξελέγη πρώτη φορά πρωθυπουργός, το 1996, πάτησε… «τέρμα γκάζι».

Στις συνολικά έξι θητείες του, περίπου 40.000 στρέμματα παλαιστινιακής γης έχουν χαρακτηριστεί κρατική γη από το Ισραήλ.

Τα περισσότερα έχουν δηλωθεί φέτος, ταυτόχρονα με τον πόλεμο στη μαρτυρική Λωρίδα της Γάζας.

Παρά τη διεθνή κατακραυγή, προφανής στόχος είναι η εντατικοποίηση του εποικισμού στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη.

Το ισραηλινό υπουργείο Στέγασης έχει καθιερώσει επιδοτούμενα προγράμματα, μέχρι και λαχειοφόρο αγορά για νέους εποίκους.

Από τότε που ο ΟΗΕ άρχισε να καταγράφει την κατάσταση, το 2017, η περίοδος μεταξύ Νοεμβρίου του 2022 και Οκτωβρίου του 2023 σηματοδότησε υψηλό ιστορικό ως προς την ανέγερση κατοικιών σε παράνομους εβραϊκούς οικισμούς στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη.

Σύμφωνα με έκθεση της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (UNHCHR), εκείνη την περίοδο έφτασαν σε αριθμό τις 24.300.

Οι εκτιμήσεις είναι ότι σύντομα το «μαύρο» αυτό ρεκόρ μπορεί να καταρριφθεί από την ακροδεξιά κυβέρνηση Νετανιάχου, στους κόλπους της οποίας αυξάνονται οι φωνές για μαζικό εκτοπισμό των Παλαιστινίων.

Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός, Μπενιαμίν Νετανιάχου, και με τον ακροδεξιό υπουργό Οικονομικών, Μπεζαλέλ Σμότριχ (REUTERS/Amir Cohen/File Photo)

Επαπειλούμενος ξεριζωμός

Οι δημεύσεις γης από το Ισραήλ, οι παράνομοι εβραϊκοί οικισμοί και τα διάσπαρτα σημεία ελέγχου καθιστούν τις μετακινήσεις όλο και πιο δύσκολες εντός της Δυτικής Όχθης.

Μετά το ξέσπασμα του πολέμου, εν τω μεταξύ, τα σύνορα έκλεισαν για τους Παλαιστίνιους εργάτες.

Σχεδόν 160.000 είχαν άδειες εργασίας στο Ισραήλ. Τώρα οι περισσότεροι έχουν μείνει άνεργοι, χωρίς κοινωνικά επιδόματα.

Δεν είναι ωστόσο καν οι μόνοι που έχουν μείνει χωρίς δουλειά και εισόδημα.

Η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας εκτιμά ότι πάνω από το ένα τρίτο των θέσεων εργασίας στην ίδια τη Δυτική Όχθη -περίπου 300.000- χάθηκαν εν μέσω του πολέμου.

Η ανεργία κυμαίνεται στο 29%, σύμφωνα με τα στοιχεία της παλαιστινιακής Υπηρεσίας Στατιστικής.

Έχουν πληγεί κυρίως τομείς όπως η παροχή υπηρεσιών και ο κατασκευαστικός τομέας.

Ακόμη και όσοι εργάζονται στο δημόσιο βρίσκονται αντιμέτωποι με αυξανόμενη αβεβαιότητα, εν μέσω οικονομικού «στραγγαλισμού» της Παλαιστινιακής Αρχής από το Ισραήλ, με την παρακράτηση μέρους των φορολογικών εσόδων.

Αυτά, ενώ υπάρχει κρίση ακρίβειας. Το κόστος των καταναλωτικών αγαθών έχει αυξηθεί σχεδόν κατά 5% στη Δυτική Όχθη.

Σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, το παλαιστινιακό ΑΠΕ θα μπορούσε να μειωθεί κατά 6%.

Η αγοραστική δύναμη έχει πέσει. Η οργή κοχλάζει.

Αντιμέτωπη με έλλειμμα νομιμοποίησης και αξιοπιστίας, η Παλαιστινιακή Αρχή συγκρότησε μόλις μια νέα κυβέρνηση, στο πλαίσιο της «ανανέωσης» που αξίωσαν οι ΗΠΑ.

Παραμένει ωστόσο εξαιρετικά αμφίβολο ο ανασχηματισμός της να κάμψει την εμμονική άρνηση του Ισραήλ να αποδεχθεί την ανάληψη από την Παλαιστινιακή Αρχή, μεταπολεμικά, της διακυβέρνησης και της Λωρίδας της Γάζας.

Σε αυτό το θολό φόντο, η Γαλλία φέρεται -σύμφωνα με το ισραηλινό δίκτυο Channel 12- να ετοιμάζει σχέδιο ψηφίσματος στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ για κατάπαυση του πυρός και αναγνώριση παλαιστινιακού κράτους.

Ακόμη όμως κι εάν ένα τέτοιο ψήφισμα εγκριθεί, θα πιέσει η διεθνής κοινότητα για την εφαρμογή του; Κι εάν ναι, υπό ποιους όρους;