Αντιμέτωπος -ξανά- με το «βαθύ κράτος»

Ας αρχίσουμε από τα βασικά. Όσο κι αν ψάξει κανείς δεν θα βρει πουθενά να υφίσταται επιστημονικά ο όρος «βαθύ κράτος» ή το αντίθετό του, κάτι σαν το «επιφανειακό κράτος». Υπάρχει το κράτος και με αυτό ορίζουμε μια οργανωμένη οντότητα, με συγκεκριμένη δομή, υπηρεσίες, οργανισμούς, υπεύθυνο για τη στελέχωση, την αντίληψη και την αποτελεσματικότητα των δημόσιων λειτουργών. Αν αυτό δεν λειτουργεί δεν είναι θέμα βάθους, μήκους ή πλάτους, αλλά ανεπάρκειας.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης στη συνέντευξη που έδωσε στον Antenna υποσχέθηκε ότι αυτή την τετραετία θα τα βάλει με το «βαθύ κράτος». Από την άλλη δεν ξεκαθάρισε ποιο είναι αυτό. Αποτελείται από συγκεκριμένα πρόσωπα, έχει κάποιον αρχηγό, μιλάμε για κάποια μυστική αδελφότητα της οποίας στόχος είναι το ξεχαρβάλωμα του κράτους και η πτώση της κυβέρνησης; Από τα συμφραζόμενά του καταλαβαίνουμε ότι κατά κύριο λόγο αναφερόταν στις διαβόητες «χρόνιες παθογένειες» του συστήματος, που διοικεί ο ίδιος εδώ και πέντε χρόνια. Και πριν απ’ αυτόν άλλοι πρωθυπουργοί της Δεξιάς, άλλοι τόσοι του ΠΑΣΟΚ κι ένας του ΣΥΡΙΖΑ.

Με το σκεπτικό του πρωθυπουργού κατά βάση μιλάμε για τις «παθογένειες», που  άφησαν απροστάτευτη την άτυχη κοπέλα έξω από το Α.Τ. των Αγίων Αναργύρων ή για τους 57 νεκρούς στα Τέμπη. Η ατάκα «πάμε κι όπου βγει» είναι χαρακτηριστική, όχι του «ωχαρδερφισμού» που επικαλέστηκε στη συνέντευξή του ο κ. Μητσοτάκης, αλλά στην απόγνωση ενός ολόκληρου συστήματος που πολλές φορές δείχνει να λειτουργεί χωρίς καμία πυξίδα.

Ας θυμίσουμε ένα περιστατικό. Το βίντεο με τον κ. Μιχάλη Παπαδόπουλο, υφυπουργό Μεταφορών τον Μάρτιο του 2023, ο οποίος -λίγες μέρες μετά το δυστύχημα στα Τέμπη- και μπροστά στις κάμερες προφανώς ενοχλήθηκε από τα όσα έλεγε ο υπάλληλος του ΟΣΕ στο σταθμαρχείο της Λάρισας, καθώς αποκάλυπτε ότι ο χώρος στον οποίο βρίσκονταν εκείνη την ώρα δεν ήταν κάποια τηλεδιοίκηση (όπως υποστήριζε η κυβέρνηση), αλλά ένα σύστημα τοπικού χειρισμού λίγων χιλιομέτρων.

Η κάμερα πιάνει τον κ. Παπαδόπουλο να λέει σε διπλανό του «πες του να σταματήσει, εντάξει φτάνει». Ο πιστός παρατρεχάμενος ανταποκρίνεται άμεσα, αγγίζει προειδοποιητικά στο χέρι τον υπάλληλο του ΟΣΕ και λέει «τέλος».  Είναι άραγε αυτό ένα δείγμα αυτού που αποκαλούμε «βαθύ κράτος», το οποίο θα πολεμήσει ο πρωθυπουργός;

Για να επανέλθουμε στο σήμερα, ο κ. Μητσοτάκης στη συνέντευξή του κάλυψε πλήρως τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη. Λογικό από την πλευρά του, ειδικά από τη στιγμή που μόλις σε 6 μήνες έχει αλλάξει τρεις υπουργούς σε αυτή τη θέση. Μια νέα αλλαγή θα ήταν καταστροφική για το ήδη τραυματισμένο προφίλ του, με αποτέλεσμα η απογοήτευση ή η οργή της κοινωνίας να μην στοχεύει πλέον τον εκάστοτε υπουργό, αλλά εκείνον που τον επιλέγει.

Στο ίδιο πλαίσιο, το σκάνδαλο των υποκλοπών τι ακριβώς ήταν; Δημιούργημα αυτού που ο κ. Μητσοτάκης αποκαλεί «βαθύ κράτος» ή μήπως ήταν σκέτο παρακράτος; Στην προκειμένη περίπτωση δεν μπορεί κανείς να αποδώσει τα όσα έγιναν (παρακολουθήσεις πολιτικών αντιπάλων, εκδοτών, δημοσιογράφων, υπουργών, ανώτατων στρατιωτικών κλπ.) στον «ωχαδερφισμό» ή στις χρόνιες παθογένειες.

Τα όσα συνέβησαν, αποδείχθηκε ότι αποτελούσαν προμελετημένο σχέδιο. Δεν ανέλαβε π.χ. τυχαία ο πρωθυπουργός την ΕΥΠ, την ΕΡΤ και το ΑΠΕ από την πρώτη στιγμή που εκλέχτηκε. Δεν άλλαξε τυχαία ο νόμος προκειμένου να προσαρμοστεί στα μουσικά προσόντα του Παναγιώτη Κοντολέοντα ώστε ν’ αναλάβει τη διοίκηση της ΕΥΠ. Δεν επιλέχθηκαν τυχαία ως στόχοι ο κ. Χατζηδάκης, ο αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων, ο αρχηγός ΓΕΣ, ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ κ.α. Δεν επιλέχθηκε εξίσου τυχαία ο κ. Δημητριάδης ως ο ενδιάμεσος του Μαξίμου με την ΕΥΠ. Γι’ αυτό άλλωστε και η καρατόμησή τους δεν ήταν τυχαία όταν όλη η επιχείρηση άρχισε να ξεφεύγει εντελώς, με το τεράστιο ρίσκο οι συνέπειές της να αγγίξουν τον ίδιο τον κ. Μητσοτάκη.

Τα παραδείγματα της κυβερνητικής ανεπάρκειας –θελημένης ή όχι- είναι πάρα πολλά. Οι δικαιολογίες του πρωθυπουργού είναι που έχουν λιγοστέψει κι επαναλαμβάνονται μονότονα.  Κατά συνέπεια κινδυνεύει, αν πραγματικά πιστέψει κανείς ότι επιθυμεί να καταπολεμήσει το «βαθύ κράτος» να βρεθεί αντιμέτωπος με τον ίδιο του τον εαυτό.