Ενώ η υπόλοιπη Αμερική, πέρασε ένα ανήσυχο 2023, περιμένοντας μια ύφεση που δεν ήρθε ποτέ, οι προμαχώνες της γαστρονομικής ελίτ της Νέας Υόρκης βγήκαν από την πανδημία πιο δυνατά, πιο περήφανα και πιο εξωφρενικά από ποτέ, σύμφωνα με το Business Insider.

Η αύξηση της ζήτησης δεν σημαίνει ότι όλα ήταν εύκολα. Οι τιμές των τροφίμων αυξάνονται σταθερά, οι εργαζόμενοι είναι δυσεύρετοι, και, φυσικά, υπάρχει η αδυσώπητη αύξηση των ενοικίων στη Νέα Υόρκη. Ωστόσο, νέα εστιατόρια συνέχισαν να ανοίγουν. Και όχι ότι να ‘ναι – πολυτελή, μαξιμαλιστικά εστιατόρια με υλικά τόσο διεθνή όσο η ίδια η πόλη.

Το νέο κύμα των εστιατορίων είναι επίσης μια έντονη αντίθεση με την προηγούμενη εποχή εστίασης στη Νέα Υόρκη. Μετά την οικονομική κρίση, η πόλη έχει επιστρέψει σε κάτι που μοιάζει περισσότερο με την Χρυσή Εποχή και μάλιστα καθ’ υπερβολή.

Μετά την πανδημία και την ένδοξη επιστροφή του φαγητού ως το αγαπημένο χόμπι της πόλης, εξακολουθεί να υπάρχει μεγάλος διαχωρισμός μεταξύ των εχόντων και των μη εχόντων. Καθώς η κατάσταση έκτακτης ανάγκης της πανδημίας υποχώρησε, η παράξενη νέα μας οικονομία αποκάλυψε τη δραματική διαφορά μεταξύ των Αμερικανών που πιστεύουν ότι μπορούν να διαχειριστούν ένα πληθωριστικό σοκ και εκείνων που δεν μπορούν. Είναι λοιπόν λογικό ότι το Μανχάταν, όπου το εισοδηματικό χάσμα είναι μεγαλύτερο από οποιαδήποτε άλλη κομητεία της χώρας, υπήρξε πρωτοπόρο σε αυτή την αμερικανική επανάσταση. Είναι ένα νησί πεινασμένων πλουσίων που αναζητούν κάτι να κάνουν και παρά τις ανησυχίες για την ύφεση, όσοι βρίσκονται στην κορυφή απλά δεν δίνουν δεκάρα.

Το μεγάλο Μήλο αντεπιτίθεται

Για μια βιομηχανία που ήταν ήδη στην κόψη του μαχαιριού, η πανδημία φαινόταν ότι θα μπορούσε να είναι καταστροφή. Αν δεν υπήρχαν οι εφαρμογές ντελίβερι, τα υπαίθρια τραπέζια και η πεισματική αντίσταση πολλών Νεοϋορκέζων στο να μάθουν να χρησιμοποιούν τις κουζίνες τους, μπορεί να είχαν κλείσει περισσότερα εστιατόρια.

Έκτοτε, οι Νεοϋορκέζοι απέτρεψαν τους φόβους για την ύφεση ξοδεύοντας λες και δεν υπήρχε αύριο – ειδικά σε φαγητό, ποτά και διασκέδαση. Μέχρι το τέλος Μαρτίου 2023, οι δαπάνες για νυχτερινή ζωή έφτασαν το 11% πάνω από τα προ πανδημίας επίπεδα, σύμφωνα με έκθεση της Mastercard. Δεν είναι δύσκολο να καταλάβουμε γιατί. Λίγοι άνθρωποι στη χώρα έζησαν τόσο περιορισμένη ζωή εν μέσω πανδημίας όσο οι Νεοϋορκέζοι. Μόλις τελείωσε, πόνταραν τα πάντα στην επιστροφή των θεσμών που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά του

Οι εύποροι Νεοϋορκέζοι μπορεί να είναι οι ίδιοι αλλά τα γούστα τους έχουν αλλάξει. Οι κοινωνικές λέσχες και τα εστιατόρια μόνο για μέλη αφθονούν. Τα ιδιωτικά κλαμπ που ήταν χαρακτηριστικό της πρώτης Χρυσής Εποχής, επανήλθαν.

Μια έρευνα στα πιο λαμπερά εστιατόρια και ανταγωνιστικά κοκτέιλμπαρτης Νέας Υόρκης είναι, φυσικά, μια ελλιπής εικόνα του πώς η πόλη ανακάμπτει. Η πανδημία ήταν ένα βίαιο μάθημα για το πώς ένα πληθωριστικό σοκ επηρεάζει τους εύπορους πολύ λιγότερο από όλους τους άλλους.

Η βιομηχανία εστιατορίων είναι ο καθρέφτης της πόλης. Οι εύποροι απολαμβάνουν τα νέα εστιατόρια. Οι μη έχοντες βιώνουν το τραύμα ενός ρεκόρ εξώσεων, ειδικά στο Μπρούκλιν και το Μπρονξ, και τη πίεση των ενοικίων ρεκόρ.

Σε μια στιγμή που οι τιμές των τροφίμων είναι ασταθείς στην καλύτερη περίπτωση και οι εργαζόμενοι είναι δύσκολο να βρεθούν, το μεγαλύτερο μέρος της βιομηχανίας εστιατορίων πρέπει να λάβει σκληρές αποφάσεις, όπως περισσότερη αυτοεξυπηρέτηση και υψηλότερες τιμές.

Η τελευταία Χρυσή Εποχή της πόλης ήταν τόσο εποχή ανάπτυξης και ζωτικότητας όσο και εποχή διαφθοράς και ανισότητας

Τα εστιατόρια δυσκολεύονται, εν μέρει, επειδή δυσκολεύονται και οι θαμώνες τους. Αλλά όπως φαίνεται τα χειρότερα τελείωσαν. Ο δείκτης καταναλωτικού κλίματος του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν παρουσίασε σημαντική βελτίωση τους τελευταίους δύο μήνες και οι προοπτικές για τον πληθωρισμό συνεχίζουν να βελτιώνονται.

Ο πληθωρισμός βλάπτει τους πάντες, αλλά είναι καταστροφικός για τους ανθρώπους που μόλις τα βγάζουν πέρα. Σε μια εξαιρετικά ανατριχιαστική συνέντευξη, ο Διευθύνων Σύμβουλος της WK Kellogg, Γκάρι ΠίλνικGary Pilnick, φάνηκε ενθουσιασμένος για το ότι αυξάνεται η κατανάλωση δημητριακών για δείπνο, λόγω ένδειας.

Εάν μια πανδημία δεν μπορεί να νικήσει την πόλη της Νέας Υόρκης, σίγουρα δεν πρόκειται να το κάνει λίγος πληθωρισμός. Αυτό που θα κάνει, όμως, είναι να αποκαλύψει τις δομικές αδυναμίες στην αμερικανική κοινωνία. Η τελευταία Χρυσή Εποχή της πόλης ήταν τόσο εποχή ανάπτυξης και ζωτικότητας όσο και εποχή διαφθοράς και ανισότητας. Ήταν μια προειδοποίηση για αυτήν την πόλη και ολόκληρη τη χώρα. Η παρακολούθηση του πληθωρισμού μετά την πανδημία είναι επίσης μια προειδοποίηση. Έδειξε πώς μοιάζει όταν η αμερικανική οικονομία βιώνει ένα σύντομο, απότομο σοκ. Και αυτό που φαίνεται είναι ότι οι εύποροι στη Νέα Υόρκη τρώνε χαβιάρι και οι φτωχότεροι Αμερικανοί τρώνε δημητριακά.

Πηγή: ΟΤ

Headlines