Το σύνδρομο που μας… κλέβει τη ζωή

Πόσες φορές έχετε πιάσει τον εαυτό σας να προσμένει να γίνει κάτι, όπως για παράδειγμα να αποκτήσετε περισσότερα χρήματα, να αλλάξετε σπίτι ή δουλειά για να ξεκινήσετε να ζείτε τη ζωή σας όπως θέλετε και να κάνετε τα όνειρά σας πραγματικότητα;

Πόσες φορές πιστεύετε ότι μπαίνοντας σε μια σχέση όλα θα γίνουν πολύ καλύτερα και ευνοϊκότερα για να αρχίσετε να απολαμβάνετε τις στιγμές σας και να αποκτήσει νόημα η καθημερινότητά σας;

Και πόσες φορές έχετε καταλήξει ότι σίγουρα δεν είναι η κατάλληλη στιγμή τη συγκεκριμένη περίοδο για να ξεκινήσετε να αθλείστε, να τρώτε υγιεινά, να περιποιείστε περισσότερο τον εαυτό σας; Άλλωστε, έχετε πείσει τον εαυτό σας, ότι μέσα στο επόμενο τρίμηνο ή εξάμηνο, που θα έχει ανοίξει και ο καιρός και θα έχετε πάρει εκείνη την αύξηση που έχετε ζητήσει και θα έχετε βρει και ένα καλύτερο σπίτι, τότε θα είναι σίγουρα η καταλληλότερη στιγμή να πραγματοποιηθούν όλα αυτά…

Από πού πηγάζει άραγε η τόση αναβλητικότητα;

 Αναβλητική ψευδαίσθηση- Πώς λειτουργεί

Με τον όρο αναβλητική ψευδαίσθηση, αναφερόμαστε σε οτιδήποτε περιμένουμε κάθε φορά να αποτελέσει το σωστό «timing», την αφετηρία για να αρχίσουμε να απολαμβάνουμε τη ζωή που λαχταρούμε και ονειρευόμαστε, ενώ θα μπορούσαμε να κινητοποιηθούμε και να αξιοποιήσουμε καθημερινά το χρόνο που περνάει, το πολύτιμο παρόν που δεν γυρίζει πίσω.

Για να ανακαλύψουμε απο πού πηγάζει αυτή η λαθεμένη ψευδαίσθηση, θα ανατρέξουμε μερικά χρόνια πίσω. Τότε που οι γονείς μας, οι δάσκαλοί μας και γενικότερα οι σημαντικοί άνθρωποι της ζωής μας, μας προέτρεπαν να είμαστε ευγενικά παιδιά, επιμελείς μαθητές και συνεπείς στις όποιες δραστηριότητές μας, με πολλά υποσχόμενα ανταλλάγματα, όπως οι διακοπές στο αγαπημένο μας νησί το καλοκαίρι, το αγαπημένο blue jean που ζητούσαμε να μας αγοράσουν κ.τλ.

Η μέθοδος αυτή προκαλούσε στο μυαλό μας μια συνθήκη αναμονής και της πεποίθησης, ότι πάντα στο παρόν κάτι έλειπε και μας εκπαίδευσε να ζούμε καρτερικά για την  ημέρα που θα έπαιρναν σάρκα και οστά όλα αυτά που θα μας έκαναν τα πιο ευτυχισμένα παιδιά του κόσμου!

Με αυτό τον τρόπο χτίστηκε μια γνωστική αντίληψη γύρω απο όσα επιθυμούμε και δεν έχουμε στο σήμερα. Μια αντίληψη του να ζούμε προσδοκώντας και εστιάζοντας σε όσα δεν έχουμε σήμερα, αλλά ταυτόχρονα και μια αντίληψη που μας φέρνει αντιμέτωπους, στην ενήλικη ζωή μας πλέον, με τη σημασία και την αξία του παρόντος, καθώς μας αναλώνει και μας καθηλώνει σε ένα συνεχές και ουτοπικό κυνήγι της ευτυχίας και του νοήματος της ίδιας της ζωής.

Γιατί η εν λόγω γνωστική αντίληψη θεωρείται ακατάλληλη στην ενήλικη ζωή

• Δημιουργεί και ενισχύει το φόβο της αποτυχίας εάν κινηθούμε έξω από το δίχτυ ασφαλείας του μυαλού μας και μια ψευδή νόηση ότι η μόνη επιλογή που υπάρχει για να είναι κανείς ευτυχισμένος και πετυχημένος είναι να προσμένει πάντα αυτό το κάτι που θα λείπει από το παρόν του.
• Βασίζεται στην ασφάλεια που παρέχει ένα παρόν που δεν μεταβάλλεται, ενισχύοντας την ανάγκη για απραξία και προκαλώντας ένα βάλτωμα στην καθημερινότητα , που με την σειρά τους προκαλούν μια στασιμότητα στα πάντα. Αυτό αυτομάτως, ως γνωστόν , δεν επιτρέπει καμία προσωπική εξέλιξη σε όλους τους τομείς, καθώς όταν δεν υπάρχει αλλαγή, δεν υπάρχει και πρόοδος.
• Αναβάλλει επ’αόριστον την ανάληψη της ευθύνης των επιλογών που κάνουμε κάθε μέρα στη ζωή μας, καθώς το παρόν είναι αυτό που θα καθορίσει και θα προνοήσει για τα αποτελέσματα του μέλλοντος.

Τι μπορούμε αλήθεια  να κάνουμε για να βγούμε απο αυτή την παγιωμένη συλλογιστική;

Αρχικά, ας απαντήσουμε σε τρία βασικά ερωτήματα, τοποθετώντας  χρονικά τον εαυτό μας στο σήμερα :

• Τι θέλω, τι χρειάζομαι πραγματικά για να είμαι υγιής, σωματικά και ψυχικά, ασχέτως χρονικού προσδιορισμού,παρόντος ή μέλλοντος, στη ζωή μου;
• Αυτό που περιμένω να συμβεί στο μέλλον, εάν συμβεί σήμερα , πιστεύω ότι θα με κάνει πραγματικά ευτυχισμένη/ο και θα δώσει νόημα και αξία στη ζωή μου από εδώ και πέρα;
• Πώς μπορεί στο σήμερα η καθημερινότητά μου να δομηθεί με τα υπάρχοντα δεδομένα, έτσι ώστε να ζω όπως επιθυμώ, χωρίς να περιμένω πάντα αυτό το κάτι που πιστεύω ότι θα την καλυτερεύσει- μεταμορφώσει;

Αφού απαντήσουμε στα ανωτέρω ερωτήματα, ένα δεύτερο βήμα, είναι να παροτρύνουμε τον εαυτό μας να βγεί απο το «comfort zone» του, φροντίζοντας για την ενεργοποίησή του και την επίτευξη μικρών αλλαγών.

Απλά tips για να βγείτε από το «comfort zone» σας

• Ξεκινήστε να κρατάτε ημερολόγιο με τις καθημερινές σας υποχρεώσεις με σειρά προτεραιότητας και στο τέλος κάθε ημέρας, όποιες δεν καταφέρατε να υλοποιήσετε, μεταφέρετέ τες για την αμέσως επόμενη ημέρα.
• Παραδεχτείτε ότι δεν είναι αυτό που περιμένετε να συμβεί που θα σας κάνει στην πραγματικότητα ευτυχισμένους και αυτάρκεις. Αλλάξτε τον τρόπο που λειτουργείτε στο παρόν, κάνοντας ένα βήμα διαφορετικό την ημέρα, για να φτάσετε σε αυτό που προσδοκάτε στο μέλλον. Για παράδειγμα, ξεκινήστε να κάνετε αποταμίευση, μαγειρέψτε υγιεινά, κλείστε εισιτήρια για το θέατρο ή το cinema το βράδυ, ανοίξτε την ντουλάπα σας και επιλέξτε για την σημερινή σας βόλτα το αγαπημένο σας outfit που το αγοράσατε μήνες πριν και περιμένετε αυτή την… super έξοδο για να το φορέσετε.
• Μπείτε στο internet, κάντε έρευνα, ρωτήστε και μάθετε όσες περισσότερες πληροφορίες χρειάζεστε για τα μαθήματα που σκέφτεστε τόσους μήνες να ξεκινήσετε όπως χορού, οδήγησης, ισπανικών κ.τλ., και που αναβάλλετε προτάσσοντας κάθε φορά νέες δικαιολογίες.
• Φροντίστε η λίστα του super market αυτή τη φορά να περιλαμβάνει μόνο όσα θα σας βοηθήσουν να ξεκινήσετε εκείνη την ισορροπημένη διατροφή που υποσχεθήκατε στον εαυτό σας για τον Ιούνιο, λίγο πριν βγείτε στην παραλία.
• Βάλτε μουσική και ένα πρόγραμμα εκγύμνασης στο you tube και ξεκινήστε να γυμνάζεστε μισή ωρίτσα κάθε μέρα, αντί να προσπαθείτε να πείσετε τον εαυτό σας ότι θα γραφτείτε στο γυμναστήριο όταν θα έχετε περισσότερο χρόνο και διάθεση.

Με απλά λόγια, το κλειδί είναι να σκέφτεστε και να ενεργείτε διαφορετικά στο σήμερα, για να έρθει σταδιακά η εξέλιξη που περιμένετε στο αύριο.

Μην περιμένετε άλλο… Το μόνο που έχετε είναι το τώρα. Ζήστε το!

*Με τη συνεργασία της Ιωάννας Ψωμιάδη, MSC ψυχοθεραπεύτρια

Πηγή Vita.gr