Σωτήρης Συλαϊδόπουλος: Ο Ολυμπιακός είναι Formula 1

Για να συγκεντρώσεις όλη την απαραίτητη φαντασία που απαιτεί η κατανόηση της πιο όμορφης ποδοσφαιρικής πραγματικότητας της σεζόν, εκείνης που το πρωί μοίρασε κάρτες επιβίβασης για την Γενεύη στον Σωτήρη Συλαϊδόπουλο και την ομάδα Νέων του Ολυμπιακού, δεν θέλεις –και δεν θα βρεις κάποιο-… manual.

Φτάνει να κλείσεις τα μάτια και να θυμηθείς ότι για κάθε αθλητική υπέρβαση, δεν χρειάζονται μόνο η συστηματική εκπαίδευση, η ικανότητα και το ταλέντο. Ότι απαιτείται όραμα εναρμονισμένο με εκείνο το «συνεχίζουμε να ονειρευόμαστε» moto που συναντάς στην είσοδο του football factory του Ρέντη. Η πίστη ότι μπορείς να καταφέρεις πράγματα που μοιάζουν ακατόρθωτα…

Είμαι ευλογημένος που είμαι προπονητής της Κ-19. Έχουν επενδυθεί χρήματα και χρόνος στου Ρέντη. Το προπονητικό κέντρο εφάμιλλο κορυφαίων ευρωπαϊκών ομάδων

Η ίδια που δύο χρόνια πριν, έβαλε τον οργανισμό Ολυμπιακό στον «πειρασμό» της δημιουργίας μιας ομάδας πρότυπο για την «παραγωγική» διαδικασία: 14χρονοι και 15χρονοι στην καρδιά ενός συνόλου με ταβάνι τον ουρανό ήταν η «κεντρική» ιδέα. Η ομάδα που πέρσι κατέκτησε ταυτόχρονα το πρωτάθλημα κ-17 και κ-19 στην Ελλάδα κεντρίζοντας το ενδιαφέρον. Εκείνη που το μεσημέρι της Παρασκευής, στην κορύφωση της επιτυχίας της, κόντρα στην κλασική Ναντ, διεκδικεί το εισιτήριο για τον τελικό του Youth League.

Η Κ-19 είναι στις 4 καλύτερες της Ευρώπης και εκπροσωπεί το ελληνικό ταλέντο. Θα ήταν ονειρικό να είμαστε στον τελικό στις 22 Απριλίου

O προπονητής της Κ-19 του Ολυμπιακού κ. Σωτήρης Συλαϊδόπουλος με τον δημοσιογράφο του in κ. Διονύση Δελλή

Το Champions League των πιτσιρικάδων με την υπογραφή της UEFA που όπως ο καθένας καταλαβαίνει αποτελεί (και αυτό) προνόμιο της ποδοσφαιρικής μπουρζουαζίας. Της διοργάνωσης που παρακολουθεί στενά η κεντρική σκηνή καταγράφοντας τους πιο ενδιαφέροντες teenagers της Ευρώπης. Ολυμπιακός-Ναντ το ένα ζευγάρι, Πόρτο-Μίλαν το άλλο. Και μια ελληνική ομάδα που έφτασε εκεί που καμιά άλλη δεν τόλμησε ποτέ να φανταστεί…

«Συναρμολόγησε» με υπομονή και ακρίβεια η μέθοδος του Ρέντη ένα παζλ- γκρουπ ποδοσφαιριστών που πριν ενηλικιωθούν μιλά για εκείνους όλος ο κόσμος με θαυμασμό. Από τον Ούλι Χένες και τον Τόμας Τούχελ που έμειναν με το στόμα ανοιχτό από την παράσταση των Ερυθρόλευκων στον προημιτελικό της διοργάνωσης, στο Campus του Μονάχου, με αντίπαλο την δική τους –πανάκριβη- Μπάγερν Μονάχου. Ως τους χιλιάδες που έσπευσαν στο «Καραϊσκάκης» να παρακολουθήσουν ζωντανά τις νοκ άουτ αναμετρήσεις που προηγήθηκαν με την Ίντερ και την Λανς.

Eίμαστε δίκαια στην τετράδα του τελικού του UEFA Youth League. Με τη Ναντ στις 19 Απριλίου είμαστε 90 λεπτά μακριά από τον τελικό

O προπονητής της K-19 του Ολυμπιακού κ. Σωτήρης Συλαϊδόπουλος στο προπονητικό κέντρο στον Ρέντη

Και με τον καιρό σχημάτισε μια κανονική μανία: Για τον Μπάμπη Κωστούλα, τον Χρήστο Μουζακίτη, τον Αντώνη Παπακανέλλο, τον Ισίδωρο Κουτσίδη και τα άλλα παιδιά μιας ποδοσφαιρικής παρέας από εκείνες που σε κάνουν να καμαρώνεις για όσα έρχονται. Ου μην να αγαπήσεις ξανά το ποδόσφαιρο.

Πως νιώθει λοιπόν για όλα αυτά ο άνθρωπος που έφτιαξε με τα χέρια του, αυτή την ομάδα; Ο Σωτήρης Συλαϊδόπουλος, ίσως η πιο ενδιαφέρουσα περίπτωση της ελληνικής νουβέλ βαγκ των προπονητών, είναι η απόδειξη πως τίποτα δεν γίνεται τυχαία. Και ο πρώτος που ενστερνίζεται αυτή την άποψη, όπως αποδείχθηκε στην κουβέντα που ανοίξαμε λίγες ημέρες πριν για λογαριασμό του in στο αθλητικό κέντρο του Ρέντη.

Ένας καταρτισμένος τεχνοκράτης του αντικειμένου που έχει αφιερώσει ως εδώ το μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής του στην παραγωγική διαδικασία. Σε εκείνο που ο ίδιος περιγράφει ως εγχείρημα «ολιστικής εκπαίδευσης» έχοντας κατά νου την μέθοδο που μια ακαδημία υποδέχεται παιδιά 10 χρονών με στόχο να δημιουργήσει τους ποδοσφαιριστές του μέλλοντος.

Έχουμε επιτυχημένο πρόγραμμα ολιστικής εκπαίδευσης που ξεκινά από την Κ-10. Θέλω τα παιδιά μας να πρεσβεύουν αξίες και να ακολουθήσουν το όνειρό τους

Προνομιούχος επαγγελματίας στο περιβάλλον-υπόδειγμα του Ολυμπιακού με αφετηρία το υπερσύγχρονο αθλητικό κέντρο του Ρέντη.

Προνομιούχος συνομιλητής προσωπικοτήτων όπως ο Ζοζέ Ανιγκό, ο Ντάρκο Κοβάσεβιτς, ο Κριστιάν Καρεμπέ ή ακόμη ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ που από την πρώτη στιγμή τον έχει επιλέξει (και) για το τεχνικό τιμ της πρώτης ομάδας.

Συμπαίκτης σε μια δουλειά που πριν από όλα είναι ομαδική.

Μαθητής του δόγματος «πως δεν μπορείς να εξελίξεις οτιδήποτε, αν δεν εξελίξεις ο ίδιος τον εαυτό σου».

Προπονητής αλλά και δάσκαλος για την τάξη 2004-2007 που έχει ήδη δημιουργήσει μεγάλες προσδοκίες.

Ένας λόγος με όνομα και επώνυμο για να αφήσεις στην άκρη κάθε τι άλλο για την επόμενη μισή ώρα και να αφιερώσεις τον χρόνο σε μια κουβέντα γεμάτη ποδόσφαιρο. Και όνειρα που καμιά φορά γίνονται με μάτια ανοιχτά.