Καθηγητής του Χάρβαρντ: «Απεχθάνομαι το ιρανικό καθεστώς, αλλά έχει δίκιο – Ένοχες οι ΗΠΑ»

Περίπου 320 ρουκέτες και drones του Ιράν βομβαρδίζουν το Ισραήλ, 33.000 άμαχοι Παλαιστίνιοι είναι νεκροί από ισραηλινά πυρά, ενώ δύο Ιρανοί στρατηγοί δολοφονήθηκαν από Ισραηλινούς στο ιρανικό προξενείο της Δαμασκού. Ποιος φταίει γι’ αυτό το μεσανατολικό χάος;

Μπορεί σήμερα Αμερικανοί και Ευρωπαίοι να ακούν στα ΜΜΕ ότι το Ιράν αποτελεί την μετενσάρκωση του κακού στη Μέση Ανατολή, αλλά σύμφωνα με τον διακεκριμένο καθηγητή Πολιτικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ και έναν εκ των δύο συγγραφέων του best seller το «Ισραηλινό Λόμπι και η Εξωτερική Πολιτική των ΗΠΑ», Στήβεν Γουόλτ, η αλήθεια είναι διαφορετική «δείχνοντας» την ίδια του την πατρίδα.

Αν και ο Στήβεν Γουόλτ δεν τρέφει καμία συμπάθεια για το «βάναυσο θεοκρατικό» -όπως το χαρακτηρίζει- ιρανικό καθεστώς, αλλά δεν διαφωνεί, σε καμία περίπτωση, με την αποστολή ιρανικών όπλων στους Παλαιστινίους, ούτε εκπλήσσεται από την ιρανική απάντηση στην ισραηλινή επίθεση στο ιρανικό προξενείο στη Δαμασκό.

Με ανάλυσή του στο αμερικανικό περιοδικό Foreign Policy, ο Γουόλτ επιρρίπτει ευθύνες στην χώρα του που έχει επιτρέψει στο Ισραήλ να λειτουργεί με ασυδοσία.

«Σύμφωνα με τις Συμβάσεις της Γενεύης, ένας πληθυσμός που ζει υπό «στρατιωτική κατοχή» έχει το δικαίωμα να αντισταθεί στις κατοχικές δυνάμεις» λέει ο ίδιος δικαιολογώντας την αντίσταση των Παλαιστινίων.

«Δεδομένου ότι το Ισραήλ ελέγχει τη Δυτική Όχθη και την Ανατολική Ιερουσαλήμ από το 1967, αποίκισε αυτά τα εδάφη με περισσότερους από 700.000 παράνομους εποίκους και σκότωσε χιλιάδες Παλαιστίνιους στη διαδικασία» για τον Γουόλτ «δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πρόκειται για στρατιωτική κατοχή».

Οι πιο ένθερμοι οπαδοί του Ισραήλ στην πραγματικότητα έβλαψαν τόσο το Ισραήλ όσο και τις ΗΠΑ

Ο Αμερικανός επιστήμονας μπορεί να παραδέχεται ότι η Χαμάς και άλλες παλαιστινιακές ομάδες παραβιάζουν το δίκαιο του πολέμου όταν επιτίθενται σε Ισραηλινούς αμάχους, ωστόσο, «η αντίσταση στην κατοχή είναι θεμιτή, και το να βοηθάς έναν πολιορκημένο πληθυσμό να το κάνει αυτό» όπως κάνει το Ιράν «δεν είναι απαραίτητα λάθος, ακόμα κι αν το Ιράν το έχει κάνει για τους δικούς του λόγους και όχι από μια βαθιά δέσμευση στον παλαιστινιακό σκοπό» υποστηρίζει ο Γουόλτ.

Για τον ίδιο, ακριβώς αυτό ισχύει και για την ιρανική επίθεση στο Ισραήλ το Σάββατο 14 Απριλίου, η οποία ήρθε μετά τον βομβαρδισμό του προξενείου του από το Ισραήλ και τον θάνατο δύο Ιρανών στρατηγών.

Αυτό λέει ο Γουόλτ «δεν αποτελεί απόδειξη εγγενούς επιθετικότητας, ειδικά δεδομένου ότι η Τεχεράνη έχει επανειλημμένα εκφράσει ότι δεν επιθυμεί να διευρύνει τον πόλεμο. Πράγματι, τα αντίποινα της διεξήχθησαν με τρόπο που προειδοποίησε το Ισραήλ και φαίνεται ότι σχεδιάστηκε για να σηματοδοτήσει ότι η Τεχεράνη δεν ήθελε να κλιμακωθεί περαιτέρω».

Η εξαιρετικά επιζήμια ειδική σχέση με του Ισραηλινούς

Ο Αμερικανός επιστήμονας άλλωστε παροτρύνει τον κόσμο να μην ξεχνάει πως και οι ΗΠΑ «πλημμυρίζουν» τη Μέση Ανατολή με όπλα εδώ και δεκαετίες, παρέχοντας στο Ισραήλ δισεκατομμύρια δολάρια εξελιγμένου στρατιωτικού εξοπλισμού κάθε χρόνο, μαζί με επανειλημμένες διαβεβαιώσεις ότι η υποστήριξη των ΗΠΑ είναι άνευ όρων.

«Αυτή η υποστήριξη δεν σταμάτησε ακόμα και όταν το Ισραήλ βομβάρδισε και λιμοκτονούσε τον άμαχο πληθυσμό στη Γάζα, ούτε επηρεάστηκε όταν το Ισραήλ χαιρέτισε την πρόσφατη επίσκεψη του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ ανακοινώνοντας τη μεγαλύτερη δήμευση παλαιστινιακής γης στη Δυτική Όχθη από το 1993» τονίζει ο ίδιος.

«Η Ουάσιγκτον δεν αντέδρασε όταν το Ισραήλ βομβάρδισε το προξενείο του Ιράν. Αντίθετα, ανώτατα στελέχη του Πενταγώνου κατευθύνθηκαν προς την Ιερουσαλήμ σε ένδειξη υποστήριξης και ο Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν τόνισε ότι η δέσμευσή του στο Ισραήλ παραμένει «σιδηρά»» λέει ο ίδιος και γι΄αυτό τονίζει πως δεν είναι έτσι περίεργο που οι Ισραηλινοί αξιωματούχοι πιστεύουν ότι μπορούν να αγνοήσουν τις συμβουλές των ΗΠΑ.

«Τα κράτη με ανεξέλεγκτη ισχύ τείνουν να την καταχρώνται και το Ισραήλ δεν αποτελεί εξαίρεση. Επειδή το Ισραήλ είναι πολύ ισχυρότερο από τους Παλαιστίνιους υπηκόους του μπορεί να ενεργήσει ατιμώρητα εναντίον τους, και συνήθως το κάνει» λέει ο Γουόλτ.

«Δεκαετίες γενναιόδωρης και άνευ όρων υποστήριξης των ΗΠΑ επέτρεψαν στο Ισραήλ να κάνει ό,τι θέλει, κάτι που συνέβαλε στην πολιτική του καθώς και στη συμπεριφορά του προς τους Παλαιστίνιους να γίνονται όλο και πιο ακραίες με την πάροδο του χρόνου».

Μόνο σε εκείνες τις σπάνιες περιπτώσεις που οι Παλαιστίνιοι μπόρεσαν να κινητοποιήσουν αποτελεσματική αντίσταση -όπως έκαναν κατά την Πρώτη Ιντιφάντα (1987-1993)- αναγκάστηκαν οι Ισραηλινοί ηγέτες, πχ ο πρώην πρωθυπουργός Γιτζάκ Ραμπίν, να συμβιβαστούν.

Για τον Στήβεν Γουόλτ, τραγική ειρωνεία είναι ότι άτομα και οι οργανώσεις στις ΗΠΑ που ήταν οι πιο ένθερμοι στο να προστατεύσουν το Ισραήλ από την κριτική και να ωθήσουν τη μια κυβέρνηση μετά την άλλη να υποστηρίζουν το Ισραήλ, ό,τι κι αν κάνει, στην πραγματικότητα έχουν κάνει τεράστια ζημιά στη χώρα ότι προσπαθούσαν να βοηθήσουν.

Εμείς οι «αντισημίτες» θέλαμε το καλό το Ισραήλ

Ο Αμερικανός καθηγητής παροτρύνει, λοιπόν, να σκεφτεί ο κόσμος που οδήγησε σήμερα αυτή η ειδική σχέση ΗΠΑ-Ισραήλ εδώ και μισό αιώνα.

«Η λύση των δύο κρατών απέτυχε και το ζήτημα του μέλλοντος των Παλαιστινίων παραμένει άλυτο, σε μεγάλο βαθμό επειδή το λόμπι κατέστησε αδύνατο για τους προέδρους των ΗΠΑ να ασκήσουν ουσιαστική πίεση στο Ισραήλ. Η άστοχη εισβολή του Ισραήλ στον Λίβανο το 1982 (μέρος ενός ανόητου σχεδίου για την εδραίωση του ισραηλινού ελέγχου στη Δυτική Όχθη) οδήγησε στην εμφάνιση της Χεζμπολάχ, η οποία απειλεί τώρα το Ισραήλ από τον Βορρά».

Ο καθηγητής αναφέρει ότι ο Πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου και άλλοι Ισραηλινοί αξιωματούχοι προσπάθησαν να αποδυναμώσουν την Παλαιστινιακή Αρχή και να εμποδίσουν την πρόοδο προς μια λύση δύο κρατών υποστηρίζοντας κρυφά τη Χαμάς, συμβάλλοντας έτσι στην τραγωδία της 7ης Οκτωβρίου.

Συνεπώς, δεν πρέπει να φαίνεται παράλογο που το Ιράν αναγκάστηκε να υπερασπιστεί την παλαιστινιακή υπόθεση και ταυτόχρονα να επιδιώξει την απόκτηση πυρηνικών όπλων.  Την ίδια στιγμή που το ισραηλινό/εβραϊκό λόμπι ωθούσε ακριβώς προς αυτή την αρνητική εξέλιξη, ο καθηγητής σημειώνει με απογοήτευση, πως όσοι από επικρίνανε ορισμένες από τις ενέργειες του Ισραήλ στην πραγματικότητα συνιστούσανε πολιτικές που ήταν προς το συμφέρον τόσο των ΗΠΑ όσο και του Ισραήλ.

Αυτοί μάλιστα χαρακτηρίζονταν ως αντισημίτες, μεταξύ αυτών και ο ίδιος που προειδοποιούσε για τις συνέπεις της επιρροής του ισραηλινού λόμπι στις ΗΠΑ.

«Αν ακολουθούσαν τη συμβουλή μας, το Ισραήλ θα ήταν πιο ασφαλές σήμερα, δεκάδες χιλιάδες Παλαιστίνιοι θα ήταν ακόμα ζωντανοί, το Ιράν θα ήταν πιο μακριά από το να είχε τη βόμβα, η Μέση Ανατολή θα ήταν σχεδόν σίγουρα πιο ήρεμη και η φήμη των ΗΠΑ ως αρχών υπερασπιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και μιας τάξης βασισμένης σε κανόνες θα εξακολουθούσε να είναι άθικτη».