Όταν φτάνεις σε έναν ευρωπαϊκό τελικό στόχος είναι η κατάκτηση του τροπαίου. Μέσα σε δυο μέρες ο Ολυμπιακός πανηγύρισε δυο μεγάλες προκρίσεις. Οι άνδρες πέρασαν στα ημιτελικά του Κόνφερενς Λιγκ και οι Νέοι στον τελικό του Youth League. Η χαρά τεράστια και η προσμονή για πολλά παραπάνω ακόμη μεγαλύτερη. Ανεξάρτητα από το τι θα γίνει κόντρα σε Άστον Βίλα και Μίλαν ο Ολυμπιακός έχει γράψει ιστορία. Αυτό το μοναδικό «νταμπλ» φέτος το έχει καταφέρει μια ομάδα και αυτός είναι ο Ολυμπιακός. Μοναδικό για τα ελληνικά δεδομένα, από τις ελάχιστες φορές που συμβαίνει κάτι τέτοιο πανευρωπαϊκά. Ένας σύλλογος από μια τόσο μικρή χώρα όπως η Ελλάδα έχει καταφέρει τόσα πολλά.

Όλα αυτά βέβαια έχουν την υπογραφή ενός άνδρα. Κι αυτός δεν είναι άλλος από τον Βαγγέλη Μαρινάκη.

Ολοι πανηγυρίζουν και τραγουδούν το όνομα του Τζολάκη και του Σίνα και καλά κάνουν αφού αυτοί με τους συμπαίκτες του έδωσαν τις ιστορικές προκρίσεις, αλλά καλό είναι όλοι να θυμούνται πως ήρθαν αυτές οι επιτυχίες. Υπάρχει σκληρή δουλειά στου Ρέντη από όλους όσους δουλεύουν μαζί με τους ποδοσφαιριστές, αλλά κάποιος πληρώνει και τα έχει στήσει όλα αυτά. Δεν ήρθαν από τον ουρανό. Δεν είναι προϊόν μιας μέρας. Ο κόσμος λατρεύει τους ήρωες. Φυσιολογικό. Αυτοί απολαμβάνουν τα φώτα της δημοσιότητας. Εκείνοι βάζουν την μπάλα στα δίχτυα (ή χάνουν σίγουρα γκολ). Χωρίς διοίκηση, προγραμματισμό, χρήματα και πάθος για τους στόχους ενός συλλόγου δεν γίνεται τίποτα. Οι ακαδημίες που βγάζουν ταλέντα και δίνουν τίτλους και προκρίσεις (και μια χαρά τα καταφέρνουν) δεν είναι… τζάμπα.

Εκατομμύρια ευρώ κοστίζουν. Εγκαταστάσεις και καθημερινή ροή σε αυτή την παραγωγική διαδικασία είναι μια δύσκολη και κοστοβόρα διαδικασία. Για τον Ολυμπιακό, εγγυητής όλων αυτών είναι ο Βαγγέλης Μαρινάκης. Λάθη θα γίνουν. Ανθρώπινο είναι. Κανείς δεν έχει συμβόλαιο με την επιτυχία μήτε παίζει μόνος του. Σε ένα άθλημα όπως το ποδόσφαιρο με τόσες μεταβλητές η σταθερότητα έχει τη μεγαλύτερη σημασία. «Κάνε τη ζωή σου ένα όνειρο και το όνειρό σου πραγματικότητα», έχει γράψει ο Αντουάν ντε Σαιν-Εξπερύ.

«Το μέλλον ανήκει σ’ αυτούς που πιστεύουν στα όνειρά τους», συμπλήρωσε η Ελέανορ Ρούζβελτ. Αυτό το όνειρο το είχε ο πρόεδρος του Ολυμπιακού από την πρώτη μέρα που ανέλαβε τον πειραϊκό σύλλογο. Όλα τα μοναδικά που ζει ο κόσμος των «ερυθρολεύκων» αυτές τις μέρες είναι και μια προσωπική δικαίωση για τον Βαγγέλη Μαρινάκη που δεν σταμάτησε να ονειρεύεται και να παλεύει για την υπέρβαση του Ολυμπιακού σε όλα τα επίπεδα. Που δεν σταμάτησε στιγμή να παλεύει για το μεγαλείο του Ολυμπιακού, δεν σταμάτησε να ονειρεύεται για ακόμη μεγαλύτερες επιτυχίες.

Ο Σωτήρης Συλαϊδόπουλος που οδήγησε τον Ολυμπιακό στον τελικό του «μικρού Τσάμπιονς Λιγκ» το είπε για το για τον Βαγγέλη Μαρινάκη: «Ήταν ο πρώτος άνθρωπος που πίστεψε σε αυτό, να φτάσουμε μέχρι το τέλος». Από το 2010 το πίστεψε, το στήριξε, μάτωσε οικονομικά με μια μνημονιακή Ελλάδα για να έρθουν αυτοί οι θρίαμβοι. Πρωταθλήματα, κύπελλα, ρεκόρ, διακρίσεις και μια σταθερότητα αξιοσημείωτη στην Ευρώπη. Κάποιες φορές η μπάλα δεν θα πάει μέσα, αλλά αυτό δεν αναιρεί την προσπάθεια, το σχέδιο και την επιμονή και την πίστη στο όνειρο. Το «Δεν σταματάμε να ονειρευόμαστε» δεν είναι φράση της στιγμής, αλλά καθημερινό σύνθημα για δουλειά και διαρκείς υπερβάσεις.

Υπέρβαση είναι το φετινό. Σε όλα τα επίπεδα. Τόσο σε νέους όσο και σε άνδρες. Ο ανταγωνισμός είναι τρομακτικός. Απέναντι είναι μεγαθήρια του παγκόσμιου ποδοσφαίρου με παράδοση και ατελείωτο μπάτζετ. Κι όλα αυτό δεν είναι φωτοβολίδα. Υπάρχει παρελθόν και υπάρχει και μέλλον. Οι βάσεις για τις διαρκείς υπερβάσεις έχουν μπει για τα καλά. Στην Ελλάδα βέβαια ξεχνάμε τη ρήση του Αριστοτέλη: «Μάλλον φιλούσιν οι ποιήσαντες ευ τους παθόντας ή οι παθόντες ευ τους ποιήσαντας (Περισσότερο αγαπούν οι ευεργέτες τους ευεργετούμενους παρά οι ευεργετούμενοι τους ευεργέτες)…

Headlines