Στον σκηνοθέτη θα απονεμηθεί το Τιμητικό Βραβείο Heart of Sarajevo και θα τιμηθεί με μια αναδρομική προβολή επιλεγμένων έργων του στο πρόγραμμα «Tribute to…» του φεστιβάλ.

Ο Ελία Σουλεϊμάν ήταν καλεσμένος στο Σαράγεβο το 2019, όπου η ταινία του «It Must Be Heaven» προβλήθηκε στο πρόγραμμα Open Air. Η ταινία είχε λάβει την ειδική μνεία της κριτικής επιτροπής στις Κάννες την ίδια χρονιά.

Διετέλεσε επίσης πρόεδρος της κριτικής επιτροπής στο Σαράγεβο το 2016, ενώ ήταν προσκεκλημένος στο φεστιβάλ το 2013.

«Φόβος και ελπίδα, σπίτι και πατρίδα»

Ο Jovan Marjanović, διευθυντής του φεστιβάλ, δήλωσε ότι η «οικουμενική γλώσσα του κινηματογράφου του Σουλεϊμάν μιλάει για θεμελιώδεις ανθρώπινες αξίες και συναισθήματα: φόβος και ελπίδα, σπίτι και πατρίδα».

Και πρόσθεσε: «Με το χαρακτηριστικό του πνεύμα, το χιούμορ και τη βαθιά διορατικότητα, περιηγείται στην πολυπλοκότητα της ύπαρξής μας, ρίχνοντας φως στους παραλογισμούς της ζωής με απαράμιλλη σαφήνεια και οξυδέρκεια, απεικονίζοντας το πνεύμα και την ταυτότητα της Παλαιστίνης με ένα μοναδικό συγγραφικό ύφος.

»Τώρα, στους πιο σκοτεινούς καιρούς της πατρίδας του, το έργο του λειτουργεί ως φάρος κατανόησης, υπενθυμίζοντάς μας τη δύναμη της αφήγησης, η οποία εμπνέει ουσιαστικό διάλογο».

«Με το χαρακτηριστικό του πνεύμα, το χιούμορ και τη βαθιά διορατικότητα, περιηγείται στην πολυπλοκότητα της ύπαρξής μας, ρίχνοντας φως στους παραλογισμούς της ζωής με απαράμιλλη σαφήνεια και οξυδέρκεια, απεικονίζοντας το πνεύμα και την ταυτότητα της Παλαιστίνης με ένα μοναδικό συγγραφικό ύφος»

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Elia Suleiman (@it_must_be_heaven)

Από τη Ναζαρέτ στη Νέα Υόρκη

Ο Elia Suleiman γεννήθηκε το 1960 στη Ναζαρέτ και έζησε στη Νέα Υόρκη από το 1981 έως το 1993. Ενώ βρισκόταν στις ΗΠΑ, σκηνοθέτησε τις δύο πρώτες του ταινίες μικρού μήκους, «Εισαγωγή στο τέλος μιας διαφωνίας» και «Homage by Assassination», κερδίζοντας πολλά βραβεία.

Το 1994 εγκαταστάθηκε στην Ιερουσαλήμ, όπου η Ευρωπαϊκή Επιτροπή του είχε αναθέσει την αποστολή της δημιουργίας ενός Τμήματος Κινηματογράφου και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης στο Πανεπιστήμιο Birzeit.

Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, «Το χρονικό μιας εξαφάνισης», κέρδισε το βραβείο καλύτερης πρώτης ταινίας στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας το 1996. Το 2002, η ταινία «Divine Intervention» κέρδισε το βραβείο της κριτικής επιτροπής και το Διεθνές Βραβείο Κριτικών Fipresci στις Κάννες, καθώς και το βραβείο καλύτερης ξένης ταινίας στα Ευρωπαϊκά Βραβεία Κινηματογράφου.

Δείτε το τρέιλερ του It Must Be Heaven 

Λατρεία για την εικόνα 

Το 2007, επιλέχθηκε ως ένας από τους 35 σκηνοθέτες του «To Each His Own Cinema», μιας συλλογικής ταινίας για την 60ή επέτειο των Καννών. Η μεγάλου μήκους ταινία του «The Time That Remains» συμμετείχε στο επίσημο διαγωνιστικό τμήμα των Καννών το 2009.

Το 2012 ολοκλήρωσε την ταινία μικρού μήκους «Diary of a Beginner», μέρος μιας συλλογικής ταινίας μεγάλου μήκους με τίτλο «7 Days in Havana». Η ταινία συμμετείχε στο Un Certain Regard στις Κάννες. Η τελευταία μεγάλου μήκους ταινία του, «It Must Be Heaven», κέρδισε την ειδική μνεία της κριτικής επιτροπής στις Κάννες το 2019 και το βραβείο Fipresci.

Ο Ελία Σουλεϊμάν έχει συμμετάσχει σε πολυάριθμα φεστιβάλ ως μέλος της κριτικής επιτροπής, συμπεριλαμβανομένων των Καννών και της Βενετίας. Ονομάστηκε Officier de l’Ordre des Arts et des Lettres από το γαλλικό Υπουργείο Πολιτισμού το 2020. Ήταν ο αποδέκτης του βραβείου της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου για το επίτευγμα στον παγκόσμιο κινηματογράφο το 2022.

Επί του παρόντος υπηρετεί ως καλλιτεχνικός σύμβουλος του Ινστιτούτου Κινηματογράφου της Ντόχα.

*Με στοιχεία από variety.com

Headlines