«Τι ακριβώς συμβαίνει με τα στήθη;» ρωτούν οι καλλιτέχνες στην Μπιενάλε της Βενετίας

Ποιο είναι ένα από τα παλαιότερα και διαχρονικά θέματα στην τέχνη και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης – καθώς και ένα από τα πιο λογοκριμένα; Τα στήθη. Σκαλισμένα για πρώτη φορά σε μεγάλο μέγεθος πάνω σε μικρά ειδώλια «Αφροδίτης» πριν από περίπου 25.000 χρόνια ως τοτέμ γονιμότητας, σήμερα θεωρούνται (ή κρύβονται) ως ισχυρό σύμβολο της επιθυμίας, της μητρότητας, του φεμινισμού, του σεξισμού, των ιδανικών ομορφιάς, της προκλητικότητας, της διαμάχης ή της ασθένειας, ανάλογα με το πλαίσιο.

Και όλα αυτά είναι θέματα που διερευνώνται ευρέως στην έκθεση «Breasts», μια στιβαρή έρευνα που παρουσιάζεται στην 60ή Μπιενάλε της Βενετίας. Η έκθεση, που φιλοξενείται στο Palazzo Franchetti, περιλαμβάνει έργα τέχνης από γνωστά ονόματα όπως η Cindy Sherman, ο Robert Mapplethorpe και ο Salvador Dalí, καθώς και από καλλιτέχνες που βρίσκονται στο ξεκίνημα της καριέρας τους, όπως η Anna Weyant, η Chloe Wise και η Lakin Ogunbanwo. Χωρισμένα σε πέντε αίθουσες ενάντια στα art deco σχέδια του κτιρίου, τα έργα τέχνης έχουν σκοπό να συνομιλούν μεταξύ τους – και με τους επισκέπτες της έκθεσης – σύμφωνα με την επιμελήτρια της έκθεσης Carolina Pasti.

«Λαμβάνοντας υπόψη το στήθος, ως ένα οικουμενικό θέμα που ανάγεται στους προϊστορικούς χρόνους, ήταν πρόκληση να αποφασίσουμε ποιες περιόδους θα καλύψουμε στην έκθεση»

Anna Weyant, «Chest,» 2020 Courtesy private collection, Europe

Η ομαδική έκθεση στη Βενετία καταπιάνεται με το στήθος στην τέχνη

«Ξεκινώντας από ένα κυκλαδικό ειδώλιο και φτάνοντας σε μια Γαλακτοτροφούσα Παναγία, η απεικόνιση του στήθους επικεντρώνεται κυρίως σε μεταπολεμικούς και σύγχρονους καλλιτέχνες και στην προσέγγισή τους σε εξαιρετικά επίκαιρα θέματα όπως ο φεμινισμός, ο καρκίνος του μαστού, ο θηλασμός, η μητρότητα, η σεξουαλικότητα και οι αλλαγές που έχουν συντελεστεί κατά τη διάρκεια των δεκαετιών σε όλο τον κόσμο», λέει η Pasti, η οποία στοχεύει τόσο στον εορτασμό της εικονογραφίας του στήθους όσο και στην ευαισθητοποίηση για τον καρκίνο του μαστού.

H έκθεση εξετάζει την αναπαράσταση του στήθους στο πέρασμα του χρόνου, ξεκινώντας από τους Παλαιούς Δασκάλους, συμπεριλαμβανομένης της Madonna del Latte (Madonna θηλάζει το παιδί), ένα έργο που επηρέασε τη Σίντι Σέρμαν, καθώς και την Teniqua Clementine Crawford και τη Sherrie Levine να επανεξετάσουν αναγεννησιακά στοιχεία στο έργο τους.

Η έκθεση προχωρά στη γλυπτική μετάφραση του στήθους, με έργα όπως το μικτής τεχνικής Prière de toucher (Παρακαλώ αγγίξτε) του Marcel Duchamp και τον φορετό θώρακα του Claude Lalanne.

Cindy Sherman, «Untitled 205,» 1989 Cindy Sherman

Το στήθος και η ανθρώπινη ζωή

Ο Robert Mapplethorpe και ο Irving Penn είναι δύο από τους φωτογράφους που προσδίδουν μια σουρεαλιστική αφήγηση στο στήθος στην τρίτη αίθουσα, παράλληλα με την ανατροπή της παραδοσιακής πραγματικότητας από τους φωτογράφους μόδας, ενώ η τέταρτη αίθουσα εξετάζει εκείνους που αποδομούν το στήθος.

Εδώ, η Louise Bourgeois, μεταξύ άλλων, φέρνει μια αίσθηση του χιούμορ στη συζήτηση γύρω από τα γυναικεία σώματα. Στην πέμπτη αίθουσα παίζεται η συγκινητική ταινία της Laure Prouvost, Four For See Beauties, που υπενθυμίζει τον κρίσιμο ρόλο του στήθους στην ανθρώπινη ζωή.

«Λαμβάνοντας υπόψη το στήθος, ως ένα οικουμενικό θέμα που ανάγεται στους προϊστορικούς χρόνους, ήταν πρόκληση να αποφασίσουμε ποιες περιόδους θα καλύψουμε στην έκθεση», προσθέτει η Pasti.

«Αλλά από την άποψη της επιμελήτριας, εξέτασα κυρίως έργα από τη σύγχρονη εποχή, δημιουργώντας μια στενή ανταλλαγή μεταξύ διαφορετικών μέσων, όπως η ζωγραφική, η γλυπτική, η φωτογραφία και το βίντεο».

*Η έκθεση «Breasts» παρουσιάζεται στο ACP Palazzo από τις 18 Απριλίου έως τις 24 Νοεμβρίου 2024.

*Με στοιχεία από wallpaper.com