Τραμπούκοι ήταν πάντα οι ακροδεξιοί – όλων των αποχρώσεων

Τα όσα έγιναν στη Βουλή με τον πρωτοφανή διαπληκτισμό ανάμεσα σε έναν βουλευτή της Ελληνικής Λύσης και έναν πρώην βουλευτή των «Σπαρτιατών», που κατέληξαν στο να βρίσκεται ο δεύτερος κατηγορούμενος για κακούργημα, ήρθαν απλώς να υπογραμμίσουν το πραγματικό πρόσωπο της Ακροδεξιάς στη χώρα μας και όχι μόνο: λούμπεν αισθητική (με την ευρύτερη έννοια του όρου που περιέχει και την ηθική), υβρεολόγιο, παντελής έλλειψη πολιτικού -και εν γένει- πολιτισμού και φτηνός τσαμπουκάς.

Γιατί παρ’ όλη την προσπάθεια να παρουσιαστούν οι ακροδεξιοί, σε όλες τις αποχρώσεις τους, ως κόμματα που σέβονται την κοινοβουλευτική δημοκρατία και κατά βάση διεκδικούν να γίνουν αποδεκτά ως πολιτικοί φορείς που θα μπορούσαν ακόμη και να συμμετάσχουν στη διακυβέρνηση, στην πραγματικότητα δεν παύουν να είναι κόμματα που μισούν τη δημοκρατία, που απεχθάνονται τον κοινοβουλευτισμό και που η αντίληψή τους για την πολιτική στηρίζεται κυρίως στην επίδειξη δύναμης, στον χειρότερης μορφής λαϊκισμό και στον τραμπουκισμό.

Αυτό δεν έχει να κάνει προφανώς με το ότι είναι «λαϊκά παιδιά» και δεν έχουν «καλούς τρόπους».

Η συμπεριφορά αυτή πηγάζει από την ακροδεξιά ιδεολογία που εμπεριέχει τη βία, τον αυταρχισμό, την επιβολή και τη λατρεία της «ιεραρχίας» ως θιασώτες του μιλιταρισμού.

Όλα αυτά είναι ακόμη πιο έντονα απέναντι στους αδύναμους και τις μειονότητες: τους μετανάστες, τους πρόσφυγες, τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα, αλλά και τους φτωχούς ή τους ανάπηρους.

Και είναι μια βία που όπως έδειξε η δολοφονία του Παύλου Φύσσα εύκολα μπορεί να γίνει δολοφονική.

Τώρα εκφράσεις αυτής της βίας καταγράφονται και εντός του κοινοβουλίου, δηλητηριάζοντας το πολιτικό κλίμα και οδηγώντας την κοινοβουλευτική διαδικασία στον πλήρη ξεπεσμό. Και σαφώς αφορούν όλες τις παραλλαγές της ακροδεξιάς μέσα στη Βουλή.

Σε αυτό το φόντο αποκτά ξεχωριστή σημασία το γεγονός ότι την ίδια μέρα που έγιναν οι αθλιότητες στη Βουλή ο Άρειος Πάγος δεν επέτρεψε τη συμμετοχή των «Σπαρτιατών» στις Ευρωεκλογές αναγνωρίζοντας την αλήθεια που εξαρχής «φώναζε» ότι πίσω από αυτό το κόμμα είναι ο καταδικασμένος για συμμετοχή στην εγκληματική νεοναζιστική οργάνωση Χρυσή Αυγή, Ηλίας Κασιδιάρης. Δηλαδή, αναγνώρισε ότι το συγκεκριμένο κόμμα είναι στην πραγματικότητα προέκταση μιας εγκληματικής οργάνωσης.

Το γεγονός βέβαια ότι ακόμη απαιτείται απαγόρευση ακροδεξιών κομμάτων προκειμένου να προστατευθεί η Δημοκρατία δεν είναι καθόλου τιμητικό για τον ανθρώπινο πολιτισμό, είναι ανησυχητικό και πρέπει να ερευνηθεί σε βάθος.

Ωστόσο, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει η απαγόρευση συμμετοχής για τους «Σπαρτιάτες» να οδηγήσει στη νομιμοποίηση των άλλων τάσεων της ακροδεξιάς, πολύ περισσότερο να παραπλανήσει ότι είναι καλύτεροι ή λιγότερο επικίνδυνοι. Γιατί η τραμπούκικη αντίληψη για την πολιτική, η βαθιά αντιδημοκρατική ιδεολογία, η ρατσιστική, εθνικιστική, σεξιστική και μισαλλόδοξη ρητορική διαπερνά το σύνολο των κομμάτων και των σχηματισμών της Ακροδεξιάς.

Γι’ αυτό τον λόγο και έχει μεγάλη σημασία να δουν ευρύτερα κομμάτια της κοινωνίας την Ακροδεξιά ως αυτό που πραγματικά είναι: ένα ρεύμα που στηρίζεται στη βία και που μισεί τη δημοκρατία, την συμπερίληψη, την αλληλεγγύη, τη δικαιοσύνη.

Να συνειδητοποιήσουν έτσι γιατί δεν πρέπει να θεωρούν τον «τσαμπουκά» ως δήθεν αντισυστημική πρακτική.

Το ακριβώς αντίθετο: η ακροδεξιά πάντα αντιπροσωπεύει την αυταρχική, την πιο αυθαίρετη, την πιο εξαρτημένη από συμφέροντα, την πιο συστημική και την πιο τραμπούκικη εκδοχή εξουσίας. Αυτό επιδιώκει, αυτό έχει ως όραμα, αυτή είναι η ιστορία της όποτε βρέθηκε στην εξουσία. Οι ισχυροί να γίνονται ισχυρότεροι και οι αδύναμοι να γίνονται ανήμποροι.

View this post on Instagram

A post shared by In.gr (@in.gr_)