Μακάμπι όπως λέμε… Σιένα

Τελευταίο φάιναλ φορ όπου βρέθηκαν οι Πράσινοι ήταν πριν από 12 χρόνια στην Κωνσταντινούπολη όπου έχασαν στον ημιτελικό από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας την οποία δύο μέρες αργότερα «σόκαρε» ο Ολυμπιακός με το «πεταχτάρι» του Πρίντεζη στην εκπνοή.

Τότε ο Παναθηναϊκός στο δρόμο προς την Πόλη είχε διασταυρωθεί στα πλέι οφ με τη Μακάμπι με πλεονέκτημα έδρας.

Η «ομάδα του λαού» είχε κάνει το μπρέικ στο ΟΑΚΑ, αλλά το Τριφύλλι απάντησε με ένα δικό του στα «καυτό» Γιάντ Ελιάου σε μια επική σειρά που τελείωσε με 3-2 στο ΟΑΚΑ χάρις σε 1 βολή του Δημήτρη Διαμαντίδη 5’’ πριν το τέλος που έγραψε το τελικό 86-85!

Άρα το πρώτο δεδομένο είναι ότι και πάλι κόντρα στη Μακάμπι σε σειρά best of 5 ο Παναθηναϊκός έχει χάσει ένα ματς στην Αθήνα και ψάχνει να απαντήσει εκτός έδρας με τη διαφορά ότι τώρα θα αποφύγει να βρεθεί σε μια από τις πιο «καυτές» έδρες της Ευρωλίγκας.

Δεδομένου όμως ότι το φάιναλ φορ γίνεται στο Βερολίνο, εκεί όπου η ομάδα του Ζέλικο Ομπράντοβιτς το 2009 «έραψε» το 5ο αστέρι ίσως στο πιο δύσκολο και απαιτητικό φάιναλ φορ της ιστορίας, τα σημάδια και εδώ είναι ενδεικτικά.

Στα πλέι οφ στο δρόμο προς τη γερμανική πρωτεύουσα ο Παναθηναϊκός βρήκε την ιταλική Σιένα από την οποία έχασε ένα μάτς στο ΟΑΚΑ και πήγε στην Ιταλία για να ανακτήσει το πλεονέκτημα, αλλά τελικά πήρε και την πρόκριση με δύο εμφατικές νίκες στην «Palaestra» της Σιένα, αυτής της πανέμορφης μεσαιωνικής πόλης-κόσμημα της Τοσκάνης.

Ο Παναθηναϊκός πρέπει να δει τη Μακάμπι ως…Σιένα και να επιχειρήσει να επιστρέψει μόνος στο σπίτι. Χωρίς παρέα και μπελάδες ενός 5ου αγώνα όπου πάντα υπάρχει το άγχος στο γηπεδούχο (θυμίζουμε το 86-85 του 2012 σε παιχνίδι που έσπασαν καρδιές).

Βέβαια η σάλα «Αλεξάντερ Νίκολιτς» του Βελιγραδίου (που επιλέχθηκε σκόπιμα από την Μακάμπι ως πιο μικρή και «καυτή») με τουλάχιστον 1000 φανατικούς φίλους της δεν θα θυμίζει με τίποτε την εκδρομή στη Σιένα και την Palaestra όσο και αν οι Ιταλοί ήταν φωνακλάδες.

Το πολύ θετικό για τον Παναθηναϊκό είναι ότι την ώρα που η μπάλα έχει αρχίσει να «καίει» βγήκαν μπροστά οι Έλληνες με αρχηγό (όνομα και πράγμα) τον Κώστα Σλούκα που ήδη στα δύο πρώτα παιχνίδια της σειρά έκανε ισάριθμα ρεκόρ καριέρας σε ασίστ (13 στο πρώτο ματς) και πόντους (29 στο δεύτερο ματς) αλλά το κυριότερο ότι δεν τον επηρέασε στο ελάχιστο το καθοριστικό λάθος (πάσα στον αντίπαλο) που έκανε στο φινάλε του πρώτου αγώνα και τον έκρινε υπέρ της Μακάμπι. Εμφανίστηκε πολύ καλύτερος δύο μέρες αργότερα και «καθάρισε» τη μπουγάδα με 42 πόντους ουσιαστικά (29 δικοί του και άλλοι 13 από τις ασίστ που μοίρασε). Αλλά παράλληλα έπαιξε και τρομερή άμυνα φτάνοντας μάλιστα γρήγορα τα 4 φάουλ.

«Είναι ένας από τους μεγαλύτερους παίκτες που έχω συνεργαστεί στην καριέρα μου. Σαφώς είχα και άλλους, απλά με τον Κώστα μου αρέσει ότι εκτός από τεράστιος παίκτης που ήταν έτσι και αλλιώς πριν έρθει στον Παναθηναϊκό, έχει τρομερή ηγετική φυσιογνωμία και το παίρνει πάνω στα δύσκολα» είπε με έμφαση ο κόουτς Αταμάν.

Όμως η ευχάριστη έκπληξη ήταν ο Ιωάννης Παπαπέτρου ο οποίος έκανε μια από τις πιο μεστές εμφανίσεις του στη χρονιά την κατάλληλη στιγμή και όλοι περιμένουν συνέχεια.

Δεν είναι…εκδρομή η αποστολή στο Βελιγράδι το αντίθετο, αλλά ο Παναθηναϊκός έχει τα φόντα να το μετατρέψει σε τόπο θριάμβου, αρκεί να έχει το μυαλό μέσα στο κεφάλι και να θυμηθεί την άμυνα που έπαιξε όλη τη χρονιά και με τη Μακάμπι την έδειξε για 20 περίπου λεπτά στην 4η εφετινή τους συνάντηση κρατώντας την για πρώτη φορά κάτω από τους 80 πόντους μετά από τρεις αποτυχημένες προσπάθειες στις προηγούμενες αναμετρήσεις.