Αγωνίες, προσδοκίες και σενάρια

Οσο πλησιάζει η τελική ευθεία για την ευρωκάλπη και ξεκαθαρίζονται στοχεύσεις, αφηγήματα και στρατηγικές τόσο τα κομματικά επιτελεία σκέφτονται ή, ακριβέστερα, προετοιμάζονται για την επομένη της αναμέτρησης, τη 10η Ιουνίου.  Η επικείμενη εκλογική μάχη θα θέσει αυτομάτως τα κόμματα σε νέα πολιτική αφετηρία, κλείνοντας τον μακρύ κύκλο που άνοιξε τον Μάιο του 2023.

Το μετεκλογικό τοπίο είναι δύσκολο και ακόμη νωρίς να προσδιοριστεί με σαφήνεια, καθώς τόσο η ουσία όσο και οι εντυπώσεις της ευρωκάλπης είναι εκείνα που είτε θα δυσκολέψουν είτε θα διευκολύνουν πολιτικούς αρχηγούς και κόμματα στην καινούργια διαδρομή προς τις εθνικές εκλογές.

Ο στόχος της κυβέρνησης

Για τη ΝΔ είναι κυρίαρχο ζητούμενο να επαναβεβαιωθούν χωρίς… παρενθέσεις όχι μόνο η πολιτική κυριαρχία της αλλά ευρύτερα οι συσχετισμοί στην αντιπολίτευση, όπως προέκυψαν πριν από έναν χρόνο.

Να μη θέσουν, δηλαδή, οι ευρωεκλογές εσωτερικά θέματα – με τα λόγια του Κυριάκου Μητσοτάκη, να μη γίνει «πιο δύσκολη η ζωή» της κυβέρνησής του. Η επόμενη μέρα μετά την ευρωκάλπη είναι ακόμα κρισιμότερη για το εύρος και το περιεχόμενο της κινητικότητας στην Κεντροαριστερά και για πιθανές πρωτοβουλίες από τους μονομάχους της δεύτερης θέσης, τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ.

Οσο το κυβερνών κόμμα διεκδικεί μια αδιατάραχτη πορεία – τριών ετών, σύμφωνα με τις δημόσιες τοποθετήσεις του Μητσοτάκη για εθνική κάλπη το 2027 – απέναντι σε μια κατακερματισμένη αντιπολίτευση τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ διεκδικούν μια δυναμική νίκης με εξελισσόμενη τη σύγκρουση για το μέλλον του προοδευτικού χώρου.

Ψήφος – μήνυμα

Κυβέρνηση και ΝΔ δεν μπορούν, άρα, παρά να εξετάζουν και σενάρια, που θα απειλούσαν – το λιγότερο – με κλυδωνισμούς το πρωθυπουργικό γραφείο και την Πειραιώς. Παρότι ο Πρωθυπουργός σπεύδει να διαμηνύσει ότι «δεν θα πέσει η κυβέρνηση» από μια εκλογική αποτυχία της ΝΔ (εάν κινηθεί έξω από τη ζώνη της εκλογικής επίδοσής της στις προηγούμενες ευρωεκλογές, δηλαδή), είναι σαφές ότι μια ψήφος-μήνυμα στο Μαξίμου, μαζί με τον βαθμό της κομματικής συνοχής και τη συσπείρωση της γαλάζιας βάσης, όπως θα διαπιστωθούν το βράδυ της 9ης Ιουνίου, θα επηρεάσουν το εύρος της πρωτοβουλίας κινήσεων και αποφάσεων του Μητσοτάκη: από το πόσο «μεταρρυθμιστική ορμή» θα έχει η κυβερνητική ατζέντα των επόμενων μηνών απέναντι σε κοινωνικές και επαγγελματικές ομάδες που θα έχουν εκφραστεί με την ψήφο τους και το περιεχόμενο των φθινοπωρινών εξαγγελιών για το 2025 μέχρι το πόσο «απελευθερωμένος» θα νιώθει ο ίδιος σε ένα νέο περιβάλλον εσωτερικών (αν)ισορροπιών.

Ο Μητσοτάκης θέλει έναν «καθαρό» τριετή κύκλο

Είναι σαφές ότι ο Μητσοτάκης θέλει την ευρωκάλπη ως αφετηρία για έναν «καθαρό» τριετή κύκλο, με το αποτέλεσμά της – ακόμα και με αρκετά ψαλιδισμένα νούμερα σε σχέση με τις τελευταίες εθνικές εκλογές – να αποτελεί το πρώτο crash test για την προοπτική ανανέωσης της κυβερνητικής θητείας.

Η… ζωή θα γίνει δύσκολη με ένα κακό αποτέλεσμα, υπό την έννοια ότι θα απαιτηθούν έκτακτη διαχείριση – επικοινωνιακή σε πρώτη φάση, επί της ουσίας σε δεύτερο χρόνο – και αναλύσεις πολιτικές και «γεωγραφικές» της ψήφου.

Οι γαλάζιες εκτιμήσεις συμφωνούν ότι εάν οι πολίτες στείλουν «μηνύματα» στη ΝΔ θα είναι μονόδρομος τουλάχιστον το κυβερνητικό λίφτινγκ, πιθανώς (και) με δομικά χαρακτηριστικά. Και ανάλογα με τη βαρύτητα των «μηνυμάτων», κατά τις ίδιες εκτιμήσεις, δεν αποκλείονται γενικότερες συζητήσεις πολιτικο-ιδεολογικού περιεχομένου για την κατεύθυνση της ΝΔ επί Μητσοτάκη και για τις μέχρι σήμερα κυβερνητικές επιλογές, εσωτερικός αποσυντονισμός έως δημιουργία «πόλων» αμφισβήτησης και αναταράξεις εντός της κυβερνητικής έδρας, χωρίς να αποκλείονται τα ερωτήματα για τον χρονικό ορίζοντα των εθνικών εκλογών.

Ανασύνταξη δυνάμεων

Προσώρας οι πληροφορίες λένε ότι η προετοιμασία για την επομένη της ευρωκάλπης περιλαμβάνει οπωσδήποτε μια ανασύνταξη δυνάμεων στον κυβερνητικό «πυρήνα». Το σενάριο για καλοκαιρινές ανακατατάξεις στο επιτελείο του Μητσοτάκη ενισχύεται από τις σημειακές κινήσεις ισορροπίας που επέλεξε ο ίδιος προεκλογικά μετά τις «εξόδους» δύο από τους εξ απορρήτων του – του Σταύρου Παπασταύρου και του Γιάννη Μπρατάκου – αφήνοντας ως «όπλο» για μετά ή ως διέξοδο από τυχόν εσωστρέφεια τις ευρύτερες παρεμβάσεις.

Ο διαμοιρασμός αρμοδιοτήτων του Παπασταύρου στους έτερους υπουργούς Επικρατείας Μάκη Βορίδη και Ακη Σκέρτσο και η είσοδος του Στέλιου Κουτνατζή στη γενική γραμματεία του Πρωθυπουργού θεωρούνται «διορθώσεις» που θα ανατραπούν μετεκλογικά.

Premium Έκδοση Τα Νέα