Μαρόκο και Τουρκία πιέζουν και την ισπανική ντομάτα

Είναι χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά μας, αλλά έμμεσα μας επηρεάζουν. Οι εμπορικές εντάσεις μεταξύ Ισπανίας και Μαρόκου για τις ντομάτες έχουν αυξηθεί στην αγροτική κοινότητα. Ο ανταγωνισμός στην εθνική αγορά, αλλά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, έχει προκαλέσει διαφωνίες και οργή κάθε είδους, με παράπονα για τις συνθήκες εργασίας στη γειτονική, στην Ισπανία χώρα, το κόστος εργασίας, τους υγειονομικούς ελέγχους ή τα πρότυπα παραγωγής.

Η μάχη αυτή βιώνει ένα νέο κεφάλαιο, με τους Ισπανούς ντοματοπαραγωγούς να καταγγέλλουν την ανυπεράσπιστη κατάστασή τους, δεδομένης της μεγάλης αύξησης των εισαγωγών τα τελευταία 10 χρόνια. Από το 2014, η αγορά ντομάτας από τρίτες χώρες στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχει αυξηθεί εκθετικά, ενώ οι ισπανικές πωλήσεις αυτού του προϊόντος στις ίδιες χώρες έχουν μειωθεί κατά 43%.

Το λάθος σύμφωνα με τους παραγωγούς είναι το καθεστώς τιμών εισόδου

Σε εκείνη την περίοδο, η μαροκινή ντομάτα πολλαπλασίασε τα μεγέθη της κατά 221%, πηγαίνοντας από 18.000 τόνους σε σχεδόν 58.000, σύμφωνα με στοιχεία που συλλέγονται από τα τελωνεία που επεξεργάζεται η Ισπανική Ομοσπονδία Ενώσεων Εξαγωγέων Φρούτων και Λαχανικών (Fepex). Μια περίπλοκη κατάσταση για χιλιάδες παραγωγούς, που υποφέρουν στο νέο σενάριο. Και το λάθος, επισημαίνουν, είναι το καθεστώς τιμών εισόδου.Αυτό το καθεστώς, σκοπός του οποίου είναι να εγγυηθεί

ελάχιστες τιμές στην κοινοτική αγορά εισαγωγών, δεν είναι αποτελεσματικό, λόγω των παραχωρήσεων που έγιναν στο Μαρόκο στη μέθοδο υπολογισμού της τυπικής αξίας εισαγωγής, σύμφωνα με τη Fepex.

Το πρόβλημα

Στην πραγματικότητα, αυτό το πρόβλημα ξεκινά το 2013, το πρώτο έτος μετά την έναρξη ισχύος της συμφωνίας σύνδεσης μεταξύ της ΕΕ και του Μαρόκου, όταν τροποποιήθηκε η μέθοδος υπολογισμού της κατ’ αποκοπή αξίας εισαγωγής, αλλαγή που δεν προβλέπεται στη συμφωνία. Από εκείνη τη στιγμή, οι τιμές εισόδου ορίστηκαν αποκλειστικά λαμβάνοντας υπόψη τη στρογγυλή ντομάτα, δηλαδή αυτή με τη χαμηλότερη τιμή. Με αυτόν τον τρόπο, το σύστημα προστασίας της αγοράς ακυρώνεται, όπως υπενθυμίζει η Fepex.

Οι επιπτώσεις της αύξησης των εισαγωγών φαίνονται άμεσα στις εργασίες στα χωράφια και στις παραγωγικές εταιρείες, με την απώλεια εργατικού δυναμικού και την αντικατάσταση νέων ποικιλιών. Σε αυτά τα 10 χρόνια, σύμφωνα με τον συνεταιρισμό ντομάτας Casi, τον μεγαλύτερο στην Ευρώπη, έπρεπε να αλλάξουν το χαρτοφυλάκιο των προϊόντων με τα οποία συνεργάζονται.

Για παράδειγμα, υπάρχουν καλλιέργειες που έχουν εγκαταλειφθεί στην Ισπανία και καλλιεργούνται τώρα στο Μαρόκο. Αυτή είναι η περίπτωση για τα ντοματίνια, των οποίων το κόστος παραγωγής είναι πολύ υψηλό και απαιτεί πολλή εργασία.

Δεδομένης αυτής της συγκυρίας, έπρεπε να επιλέξουν πιο κερδοφόρες ποικιλίες, οι οποίες απαιτούν επίσης λιγότερη εργασία, με επακόλουθες συνέπειες για την απασχόληση που δημιουργεί ο κλάδος.

Και η Τουρκία

Σαν να μην ήταν αρκετά περίπλοκη η κατάσταση, ο τομέας αντιμετώπισε επίσης αυξανόμενο ανταγωνισμό από την Τουρκία, έναν άλλο παράγοντα που αποκτά όλο και μεγαλύτερη σημασία στην ευρωπαϊκή αγορά, σε βάρος του ισπανικού προϊόντος. Στην περίπτωσή της, οι εισαγωγές στην ΕΕ έχουν αυξηθεί κατά 40% τα τελευταία 10 χρόνια, εδραιώνοντας τον εαυτό της ως τον τρίτο μεγαλύτερο παίκτη στην Ευρώπη.

Τέλος, ο κλάδος ανησυχεί και για τον ιό της ρουγκόσα, ο οποίος παρενοχλεί τους παραγωγούς εδώ και δύο σοδειές και επηρεάζει την ισπανική ντομάτα. Ούτε τα έκτακτα μέτρα που ελήφθησαν από το 2021 από την Ισπανία και την Ευρωπαϊκή Ένωση δεν κατάφεραν να σταματήσουν την εμφάνισή του, επιβαρύνοντας τις αποδόσεις των καλλιεργειών.

Αυτά για τις συγκρίσεις και με την ελληνική παραγωγή…