Πώς έμοιαζαν οι γυναίκες στον σοβιετικό κινηματογράφο

Υπήρχαν κάποιοι γυναικείοι χαρακτήρες στον σοβιετικό κινηματογράφο, που έμειναν ανεξίτηλοι στον χρόνο.

Σε μια συζήτηση με τη μητέρα της υποστηρίζει ότι η σεξεργασία είναι χαρακτηριστικό όλων των επαγγελμάτων, «όλοι πουλάνε τον εαυτό τους», αλλά η μητέρα της δεν μπορεί να το δεχτεί

Από το κορίτσι με τα έντονα γαλάζια μάτια και την ηχηρή φωνή, που υποδύθηκε η ηθοποιός Natalya Guseva την δεκαετία του ’80 μέχρι μια νεαρή κομμουνίστρια από ορφανοτροφείο, την οποία ενσάρκωσε η ηθοποιός Nadezhda Rumyantseva, αυτές οι ηρωίδες όχι μόνο έμειναν στην ιστορία και αγαπήθηκαν από το κοινό της ΕΣΣΔ, αλλά οι ατάκες τους ακούγονται μέχρι και σήμερα.

Δεκαετίες αργότερα.

Vera | Little Vera | 1988

Ο ρόλος σε αυτή την ταινία απέφερε δόξα στη νεαρή ηθοποιό Natalia Negoda, ακόμη και λίγο σκάνδαλο. Εξάλλου, ήταν η πρώτη σοβιετική ταινία με ερωτικές σκηνές. Και η φιγούρα της ελεύθερης Vera έγινε άθελά της ένα από τα σύμβολα της περεστρόικα.

Tanya Zaitseva | Intergirl | 1989

Η Tanya, από το Λένινγκραντ, την οποία υποδύεται η ηθοποιός Elena Yakovleva,  είναι νοσοκόμα την ημέρα και σεξεργάτρια τη νύχτα. Μια από τις πιο δημοφιλείς ταινίες της εποχής της περεστρόικα απεικόνισε νέες πραγματικότητες και σύστησε στο κοινό νέες αξίες, κανόνες και συνθήκες.

Μια νεαρή κομμουνίστρια,  η οποία είναι ορφανή, καταφθάνει σε ένα μεγάλο σοβιετικό εργοτάξιο και, αμέσως, αναγκάζεται να γίνει ενήλικη. Μαθαίνει να επικοινωνεί με τους γείτονες του κοιτώνα και, φυσικά, με τους άνδρες

Ένα «καλό» κορίτσι – για την σαφώς πιο οπισθοδρομική κοινωνία του τότε- που βγάζει έτσι τα προς το ζην, όντας, ταυτόχρονα, πολύ κυνική και χωρίς να ντρέπεται γι’ αυτό.

Σε μια συζήτηση με τη μητέρα της υποστηρίζει ότι η σεξεργασία είναι χαρακτηριστικό όλων των επαγγελμάτων, «όλοι πουλάνε τον εαυτό τους», αλλά η μητέρα της δεν μπορεί να το δεχτεί.

Tosya | The Girls |  1962

Μια νεαρή κομμουνίστρια,  η οποία είναι ορφανή, καταφθάνει σε ένα μεγάλο σοβιετικό εργοτάξιο και, αμέσως, αναγκάζεται να γίνει ενήλικη. Μαθαίνει να επικοινωνεί με τους γείτονες του κοιτώνα και, φυσικά, με τους άνδρες.

Φοβάται τα πάντα, αλλά παραμένει επίσης πιστή στον εαυτό της. Και έχοντας δει τις περίπλοκες ερωτικές σχέσεις των άλλων, λέει την εμβληματική φράση πώς δεν θα παντρευόταν ποτέ, γιατί το να είσαι ελεύθερη είναι πιο γαλήνιο και μπορείς να τρως ό,τι θέλεις.

Milady | ‘D’Artagnan and the Three Musketeers |  1978

Το περιπετειώδες μυθιστόρημα του Αλέξανδρου Δουμά [ Oι Τρεις Σωματοφύλακες: Ντ’Αρτανιάν ] αγαπήθηκε τόσο πολύ στη Ρωσία που θεωρείται σχεδόν δικό της.

Μάλιστα, η σοβιετική διασκευή έχει γίνει πραγματικά cult. Η Milady, την οποία υποδύεται η ηθοποιός Margarita Terekhova, είναι μια femme fatale ύπαρξη και έχει μείνει στην ιστορία ως η πιο διάσημη «κακούργα και πανούργα» του σοβιετικού κινηματογράφου.

Varvara Pliushch | The Diamond Arm | 1969

Αυτός ο χαρακτήρας μετουσιώνει άριστα τη σατιρική εικόνα μιας σοβιετικής γυναίκας με αρχές, ένα προπύργιο της τάξης και των ηθικής, που οδηγείται στον παραλογισμό.

Χώνει κυριολεκτικά τη μύτη της στις προσωπικές υποθέσεις των άλλων και παρακολουθεί τους πάντες γύρω της. Η εξαιρετική ερμηνεία της ηθοποιού Nonna Mordyukova έμεινε περισσότερο στη μνήμη των Ρώσων για τη φράση: «Οι δικοί μας άνθρωποι δεν παίρνουν ταξί για να πάνε στον φούρνο!».

Alisa Selezneva |  Guest from the Future |  1985

Το κορίτσι με τα καταγάλανα μάτια και την επιβλητική φωνή, που υποδύθηκε η ηθοποιός Natalya Guseva τη δεκαετία του 1980, κατέκτησε ολόκληρη τη χώρα. Η «εξωγήινη» Alisa από τα φανταστικά μυθιστορήματα του Kir Bulychev είναι η κόρη ενός διαστημικού ζωολόγου. Έχει ήδη βρεθεί σε άλλους πλανήτες και στο μέλλον, αλλά τώρα, σπουδάζει σε σοβιετικό σχολείο και φορά γραβάτα.

Lyalya | The Foundling | 1939

Η θρυλική ηθοποιός Faina Ranevskaya έχει μείνει αξέχαστη κυρίως από τη φράση: «Mulya, μη με αγχώνεις», την οποία η ηρωίδα λέει στον σύζυγο της. Η Ranevskaya στη συνέχεια την άκουγε για το υπόλοιπο της ζωής της όταν βρισκόταν σε δημόσιο χώρο. Υπάρχει ένας θρύλος που λέει ότι ακόμη και ο σοβιετικός ηγέτης  Λεονίντ Μπρέζνιεφ την ξεστόμισε όταν απένειμε στην ηθοποιό ένα βραβείο.

Ellochka Shchukina |  The Twelve Chairs | 1971

Αυτή η λαίδη νοιάζεται μονάχα για την υψηλή ραπτική και τα κοσμήματα. Το λεξιλόγιο της, όπως φαίνεται, αποτελείται μόνο από τριάντα λέξεις. Ωστόσο, φωτεινές παρεμβάσεις όπως το «Χο-χο!» εκφράζουν όλες τις αποχρώσεις των σκέψεων και των συναισθημάτων της.

Η ηρωίδα του καλτ μυθιστορήματος των Ilya Ilf και Yevgeny Petrov, την οποία υποδύθηκε η ηθοποιός Natalia Vorobyeva στη διασκευή του Leonid Gaidai στη μεγάλη οθόνη, κατάφερε να γίνει παγκοσμίως διάσημη.

*Mε πληροφορίες από Russian Beyond | Κεντρική φωτογραφία θέματος: Ellochka Shchukina |  The Twelve Chairs | 1971 | IMDB