Όταν ο Joe, 37 ετών, και η σύζυγός του δοκίμασαν MDMA μαζί για πρώτη φορά πριν από δύο χρόνια, περίμενε να «χαλαρώσουν λίγο και να διασκεδάσουν». Αντ’ αυτού, μίλησαν για τα σκουπίδια: Γιατί ο Joe δεν τα έβγαζε συχνά, γιατί αυτό ενοχλούσε τη γυναίκα του και πώς θα μπορούσαν να συμβιβαστούν προχωρώντας μπροστά.

«Απλώς το ξεκαθαρίσαμε», λέει ο Joe, ο οποίος ζήτησε να χρησιμοποιήσει ψεύτικο όνομα, καθώς η ψυχαγωγική χρήση MDMA δεν είναι νόμιμη στις ΗΠΑ. «Άνοιξε πόρτες που δεν ξέραμε καν ότι υπήρχαν».

Υπό την επήρεια του MDMA, του ναρκωτικού που είναι επίσης γνωστό ως έκσταση, ο Joe και η σύζυγός του μπόρεσαν να φτάσουν σε νέα κατανόηση, εκφράζοντας τα αληθινά τους συναισθήματα και ακούγοντας τον άλλον. Τώρα, μερικές φορές το χρόνο, το ζευγάρι από το Νέο Μεξικό καλεί μια μπέιμπι σίτερ, βγαίνει για φαγητό και περνάει τη νύχτα σε ένα φανταχτερό δωμάτιο ξενοδοχείου, όπου παίρνουν το ναρκωτικό και συζητούν θέματα του σχεδόν δεκαετούς γάμου τους, από τις δουλειές του σπιτιού μέχρι την ανατροφή των παιδιών και το σεξ. «Η ανάληψη αυτών των μεγαλύτερων ζητημάτων δεν είναι πλέον μεγάλη υπόθεση», λέει ο Joe.

Συμβουλευτική ζευγαριών με MDMA

Ο Joe και η σύζυγός του κάνουν μια DIY εκδοχή μιας αναδυόμενης πρακτικής ψυχικής υγείας: Συμβουλευτική ζευγαριών με MDMA, η οποία μπορεί κάποια μέρα να είναι νόμιμα διαθέσιμη σε ένα γραφείο θεραπευτή κοντά σας.

Οι υποστηρικτές της χρήσης ψυχεδελικών αναμένουν ότι η αμερικανική Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) θα εγκρίνει το MDMA ως θεραπεία για τη διαταραχή μετατραυματικού στρες (PTSD) μέσα στα επόμενα δύο χρόνια. Αν συμβεί αυτό, θα μπορούσε ενδεχομένως να ανοίξει την πόρτα και σε άλλες θεραπευτικές χρήσεις του φαρμάκου – ενδεχομένως συμπεριλαμβανομένης της θεραπείας ζευγαριών.

«Υπάρχουν πολλοί νευροβιολογικοί λόγοι για να σκεφτούμε ότι αυτό το φάρμακο θα ήταν χρήσιμο για τη θεραπεία ζευγαριών», λέει ο Albert Garcia-Romeu, επίκουρος καθηγητής ψυχιατρικής και επιστημών συμπεριφοράς στο Johns Hopkins Medicine που μελετά τα ψυχεδελικά. Το MDMA υποδαυλίζει τη δραστηριότητα των νευροδιαβιβαστών που προκαλούν ευεξία στον εγκέφαλο, ενώ ταυτόχρονα ηρεμεί τα τμήματα του εγκεφάλου που ανταποκρίνονται στις απειλές, εξηγεί. Μπορεί επίσης να πυροδοτήσει την απελευθέρωση ορμονών που σχετίζονται με το δέσιμο, όπως η ωκυτοκίνη. «Το MDMA κάνει τους ανθρώπους να αισθάνονται πιο συναισθηματικά ανοιχτοί και ενσυναισθητικοί και να πυροδοτούνται λιγότερο από απειλές ή δύσκολες συναισθηματικές καταστάσεις», λέει.

Το MDMA υποδαυλίζει τη δραστηριότητα των νευροδιαβιβαστών που προκαλούν ευεξία στον εγκέφαλο, ενώ ταυτόχρονα ηρεμεί τα τμήματα του εγκεφάλου που ανταποκρίνονται στις απειλές

Δείτε το σχετικό βίντεο 

Eπιτρέπει στους ανθρώπους να επανεξετάζουν δύσκολα ή τραυματικά θέματα

Το MDMA μπορεί να οικοδομήσει εμπιστοσύνη, να απελευθερώσει την ένταση και τον φόβο και να διαβρώσει τις αναστολές, επιτρέποντας στους συντρόφους να κάνουν δύσκολες συζητήσεις με συμπόνια και χωρίς κριτική, λέει η Catherine Auman, ψυχοθεραπεύτρια από την Καλιφόρνια, η οποία καθοδηγεί τους πελάτες της σχετικά με το πώς να ενσωματώσουν τα ψυχεδελικά στη ζωή τους.

Και τα αποτελέσματα της θεραπείας μπορεί να διαρκέσουν περισσότερο από την υψηλή δόση του ναρκωτικού: H έρευνα δείχνει ότι το MDMA επιτρέπει στους ανθρώπους να επανεξετάζουν δύσκολα ή τραυματικά θέματα χωρίς να αντιδρούν τόσο συναισθηματικά, γεγονός που μπορεί να εξηγήσει, εν μέρει, γιατί μπορεί να είναι αποτελεσματικό για άτομα με PTSD.

Αυτό είναι επίσης ένα πιθανό πλεονέκτημα για τη θεραπεία ζευγαριών. «Εάν υπάρχει μια μακροχρόνια δυσαρέσκεια ή διαφωνία σε ένα ζευγάρι και οι άνθρωποι είναι πολύ πληγωμένοι ή πολύ πληγωμένοι ή πολύ προστατευμένοι για να μιλήσουν γι’ αυτό, αλλά στη συνέχεια είστε σε θέση να χρησιμοποιήσετε το ναρκωτικό για να ρίξετε προσωρινά τις φρουρές… αυτό μπορεί πραγματικά να βοηθήσει να ξεκαθαρίσουν πολλές συναισθηματικές αποσκευές», λέει η Garcia-Romeu.

«Ευκολότερο να δέχονται κομπλιμέντα και κριτική»

Αλλά το MDMA δεν είναι εγγυημένο ερωτικό φίλτρο, λέει η Auman. Μερικές φορές, η ειλικρίνεια που τροφοδοτείται από το MDMA αποκαλύπτει θεμελιώδεις ασυμβατότητες και οδηγεί σε αποκαλύψεις, όπως, «ίσως αυτός ο γάμος δεν είναι για μένα».

Η έρευνα για το MDMA στη θεραπεία ζευγαριών είναι περιορισμένη, αλλά η πρακτική έχει μακρά ιστορία. Ορισμένοι θεραπευτές χρησιμοποιούσαν νόμιμα MDMA στη συμβουλευτική ζευγαριών στις δεκαετίες του 1970 και 1980.

Ένας από αυτούς ήταν ο ψυχίατρος Dr. George Greer, ο οποίος δημοσίευσε μια εργασία που τεκμηριώνει τις επιδράσεις του φαρμάκου σε 29 άτομα – 21 από τα οποία έλαβαν το φάρμακο σε ζευγάρια ή ομάδες – που έκαναν θεραπεία από το 1980 έως το 1983. Κάθε άτομο που πήρε MDMA με τον σύντροφό του ή σε μια ομάδα «βίωσε μεγαλύτερη εγγύτητα ή/και βελτιωμένη επικοινωνία και δύο βρήκαν ευκολότερο να δέχονται κομπλιμέντα και κριτική», έγραψε ο Greer. Όλοι όσοι έκαναν θεραπεία στον Greer ανέφεραν επίσης τουλάχιστον μία αρνητική παρενέργεια, που κυμαίνονταν από την ένταση των σαγονιών μέχρι την κόπωση και το άγχος.

Άλλοι πιθανοί κίνδυνοι από τη χρήση του MDMA περιλαμβάνουν υψηλή αρτηριακή πίεση, λιποθυμία, κρίσεις πανικού και διαταραχή της αντίληψης, σύμφωνα με το Εθνικό Ινστιτούτο για την Κατάχρηση Ναρκωτικών (NIDA)

Τα μειονεκτήματα και οι σοβαροί κίνδυνοι

Άλλοι πιθανοί κίνδυνοι από τη χρήση του MDMA περιλαμβάνουν υψηλή αρτηριακή πίεση, λιποθυμία, κρίσεις πανικού και διαταραχή της αντίληψης, σύμφωνα με το Εθνικό Ινστιτούτο για την Κατάχρηση Ναρκωτικών (NIDA)- σε σπάνιες περιπτώσεις, μπορεί να συμβάλει σε σοβαρές ή θανατηφόρες επιπλοκές, συμπεριλαμβανομένων των επιληπτικών κρίσεων και της επικίνδυνα αυξημένης θερμοκρασίας του σώματος.

Ορισμένοι άνθρωποι αναφέρουν επίσης καταθλιπτική διάθεση μετά τη χρήση του MDMA. Η έρευνα δεν έχει αποδείξει οριστικά αν το MDMA είναι εθιστικό, σύμφωνα με το NIDA.

Το 1985, η αμερικανική κυβέρνηση κατέταξε το MDMA στα ναρκωτικά του Πίνακα Ι, μια κατηγορία για ουσίες με υψηλό δυναμικό κατάχρησης και χωρίς αποδεκτή ιατρική χρήση. (Πολλοί επικριτές, συμπεριλαμβανομένων επιστημόνων και πολιτικών, υποστηρίζουν ότι η ταξινόμηση αυτή θα πρέπει να αναπροσαρμοστεί, δεδομένης της πολλά υποσχόμενης έρευνας γύρω από τα ψυχιατρικά οφέλη του MDMA). Η χρήση της MDMA δεν σταμάτησε, ψυχαγωγικά ή θεραπευτικά, αλλά οδηγήθηκε σε μεγάλο βαθμό στην παρανομία.

Διαταραχή Μετατραυματικού στρες

Τα τελευταία χρόνια, ωστόσο, υπάρχει μια αυξανόμενη αποδοχή του ρόλου που μπορούν να διαδραματίσουν τα ψυχεδελικά φάρμακα στη θεραπεία σύνθετων καταστάσεων ψυχικής υγείας, συμπεριλαμβανομένης της κατάθλιψης και της μετατραυματικής διαταραχής. Καθώς αυτή η αποδοχή αυξάνεται, ορισμένοι ερευνητές έχουν επίσης στρέψει την προσοχή τους πίσω στη θεραπεία ζευγαριών με τη βοήθεια του MDMA.

Μια πρόσφατη δοκιμή επικεντρώθηκε σε έξι ζευγάρια στα οποία ο ένας σύντροφος είχε PTSD (διαταραχή μετατραυματικού στρες). Τα ζευγάρια οδηγήθηκαν σε θεραπεία με τη βοήθεια ναρκωτικών και στη συνέχεια ρωτήθηκαν πώς άλλαξε η σχέση τους μετά. Όχι μόνο βελτιώθηκαν τα συμπτώματα του PTSD, αλλά τα ζευγάρια ανέφεραν επίσης βελτιώσεις στην υποστήριξη και την οικειότητα, ενώ οι περισσότεροι από τους συντρόφους χωρίς PTSD δήλωσαν ότι βίωναν λιγότερες συγκρούσεις στις σχέσεις τους.

Η μελέτη αυτή ήταν μικρή και συγκεκριμένη, αλλά η συν-συγγραφέας Anne Wagner, ψυχολόγος που ασκεί το επάγγελμα στον Καναδά και καθοδηγεί πελάτες σχετικά με τη χρήση ψυχεδελικών στην καθημερινή τους ζωή, λέει ότι τα ευρήματά της είναι αρκετά ενδιαφέροντα ώστε να δικαιολογούν περαιτέρω έρευνα. Η Wagner σκοπεύει να ξεκινήσει μια μεγαλύτερη δοκιμή για τη θεραπεία με MDMA για ζευγάρια που αντιμετωπίζουν μετατραυματικό στρες, προτού ελπίζει ότι θα μελετήσει τη χρήση της για ζευγάρια χωρίς μετατραυματικό στρες.

Πολλά ζευγάρια -και θεραπευτές- δεν περιμένουν την έρευνα

Αφού διάβασε το How to Change Your Mind, το best seller του Michael Pollan για τα ψυχεδελικά, ο David Ford, ένας 55χρονος επιχειρηματίας με έδρα το Λος Άντζελες, άρχισε να ψάχνει για έμπειρους θεραπευτές που προσφέρουν ψυχεδελικά υποβοηθούμενη θεραπεία ζευγαριών. Ο Ford και η σύζυγός του κατέληξαν να πετάξουν στη Νέα Υόρκη, όπου ένα ζευγάρι κλινικών συμφώνησε να τους καθοδηγήσει σε μια συνεδρία με MDMA.

Αρχικά, το ζευγάρι χώρισε και συναντήθηκε με μεμονωμένους θεραπευτές ενώ βρισκόταν υπό την επήρεια- σε αυτή τη συνεδρία, ο Ford θυμάται να μιλάει για τις παιδικές του αναμνήσεις και για το πώς το παρελθόν του τον έκανε τον ενήλικα που είναι σήμερα. Στη συνέχεια, με την καθοδήγηση των γιατρών τους, επανήλθαν μαζί για να αναλύσουν τα συναισθήματά τους, την προσωπική τους ιστορία και τον τρόπο με τον οποίο θα τα βγάλουν πέρα στο γάμο, την αγάπη και την οικογένεια.

«Φανταστείτε να μπορούσατε να κάνετε μια συζήτηση με τον σύντροφό σας, όπου θα μπορούσατε να μιλήσετε για όλα τα δύσκολα σημεία της σχέσης σας, αλλά θα μπορούσατε να μιλήσετε γι’ αυτά χωρίς να επιβαρύνεστε από δυσαρέσκεια ή προσδοκίες ή οποιοδήποτε από τα πράγματα που συνήθως, τουλάχιστον στη δική μου περίπτωση, εκτροχιάζουν αυτές τις συζητήσεις», λέει ο Ford.

Αυτές οι επιπτώσεις ήταν «μεταμορφωτικές» για το γάμο του ζευγαριού, ο οποίος, σύμφωνα με τη Ford, ήταν ισχυρός αλλά δοκιμάστηκε από τις πολυπλοκότητες του συνδυασμού των οικογενειών τους. Μετά από μερικές ακόμη συνεδρίες με MDMA, λέει, έχουν τα εργαλεία για να αντιμετωπίζουν τις προκλήσεις με αγάπη, ευγνωμοσύνη και ειλικρινή επικοινωνία -ακόμη και όταν δεν παίρνουν MDMA.

Η Auman λέει ότι και οι δύο σύντροφοι πρέπει να είναι στην ίδια σελίδα σχετικά με το τι μπορούν και τι δεν μπορούν να κάνουν τα ψυχεδελικά. Όταν οι δεσμοί εμπιστοσύνης έχουν σπάσει, για παράδειγμα, τα ναρκωτικά μπορεί να μην είναι αρκετά για να τους επιδιορθώσουν

Τα ζευγάρια μπορεί να μην βιώσουν τα πλήρη οφέλη του ναρκωτικού χωρίς καθοδήγηση από έναν ειδικό

Παρά τη φήμη του MDMA ως ναρκωτικού των κλαμπ, «υπάρχει μια ολόκληρη υποκουλτούρα χρήσης που είναι υπεύθυνοι ενήλικες με οικογένειες και παιδιά», λέει η Σάνον Χιουζ, αναπληρώτρια καθηγήτρια κοινωνικής εργασίας στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Κολοράντο. Μαζί με τον σύμβουλο Rob Colbert από το Κολοράντο, η Hughes συνέγραψε μια εργασία του 2022 σχετικά με ζευγάρια που κάνουν ανεπίσημη χρήση MDMA μαζί, η οποία διαπίστωσε ότι τα περισσότερα ζευγάρια ανέφεραν ισχυρότερους δεσμούς και καλύτερη επικοινωνία μετά τις συνεδρίες τους.

Όμως, σημειώνει η Hughes, τα άτομα που συμμετείχαν στη μελέτη της ήταν υγιείς ενήλικες που εργάζονταν για τη γενική διατήρηση των σχέσεων- λέει ότι θα είχε περισσότερες επιφυλάξεις σχετικά με τη χρήση χωρίς επίβλεψη για άτομα που προσπαθούν να ξεπεράσουν σημαντικά τραύματα ή προβλήματα ψυχικής υγείας. (Οι περισσότεροι θεραπευτές δεν συνιστούν στους ανθρώπους να χρησιμοποιούν ψυχεδελικά όταν βιώνουν ενεργή ψύχωση, αυτοκτονική συμπεριφορά ή διπολική μανία, μεταξύ άλλων). «Αυτό είναι ένα διαφορετικό επίπεδο φροντίδας από το “Θέλουμε να γιορτάσουμε την αγάπη μας μαζί και να βελτιώσουμε την επικοινωνία μας”», λέει.

Η Garcia-Romeu προσθέτει ότι τα ζευγάρια μπορεί να μην βιώσουν τα πλήρη οφέλη του ναρκωτικού χωρίς καθοδήγηση από έναν ειδικό και ότι είναι δύσκολο να γνωρίζουμε την ακριβή δόση και το περιεχόμενο του MDMA που αγοράζεται για ψυχαγωγική χρήση.

Τα λεγόμενα «κλασικά» ψυχεδελικά

Η Talea Cornelius, κοινωνική ψυχολόγος στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια, διεξάγει επίσης ανώνυμη έρευνα σε άτομα που έχουν πάρει ψυχεδελικά ενώ βρίσκονται σε ρομαντικές σχέσεις. Η Cornelius ενδιαφέρεται περισσότερο να μάθει για τις επιδράσεις των λεγόμενων «κλασικών» ψυχεδελικών όπως η ψιλοκυβίνη (το ψυχοδραστικό συστατικό στα «μαγικά» μανιτάρια), η αγιαχουάσκα και το LSD. Αυτά τα ναρκωτικά την ιντριγκάρουν επειδή είναι λιγότερο προφανώς κατάλληλα για χρήση μεταξύ ζευγαριών, δεδομένου ότι δεν προάγουν απαραίτητα την ερωτική διάθεση και την επικοινωνία, αλλά μπορούν ακόμα να ανοίξουν το μυαλό των ανθρώπων σε νέες δυνατότητες.

«Αν δώσεις σε κάποιον μια δόση πέντε γραμμαρίων μανιταριών, δεν πρόκειται να τον κάνεις να μιλήσει», λέει. «Αλλά μετά, ή ίσως κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, μπορεί να δουν πράγματα ή να νιώσουν πράγματα ή να είναι ανοιχτοί σε πράγματα» που δεν ήταν πριν.

Η Sarah Tilley, ψυχεδελική θεραπεύτρια που προσφέρει συμβουλευτική ζευγαριών με ψυλοκυβίνη στην Ολλανδία, εμπνεύστηκε να ξεκινήσει αφού πέρασε ένα διαζύγιο. Βρήκε τη συμβουλευτική ζευγαριών μη ικανοποιητική και, ως μακροχρόνια θεραπεύτρια εναλλακτικής ιατρικής, σκέφτηκε ότι η ψιλοκυβίνη θα μπορούσε να βελτιώσει και να εμβαθύνει την εμπειρία.

Η «ημέρα του φαρμάκου»

Όταν εργάζεται με τους πελάτες της, η Tilley ξεκινά με νηφάλιες συνεδρίες προετοιμασίας για να συζητήσει το οικογενειακό τους ιστορικό, τα τραύματα και τις σχέσεις τους. Την «ημέρα του φαρμάκου», όπως την αποκαλεί, η Tilley καθοδηγεί τα ζευγάρια μέσα από τελετουργίες όπως η ακρόαση μουσικής, ο διαλογισμός και η κοινή αναπνοή, και στη συνέχεια τους παρακολουθεί καθώς πηγαίνουν σε πολύωρα ταξίδια, συνήθως με δεμένα μάτια και ακούγοντας μουσική – βιώνοντας το ναρκωτικό ξεχωριστά, αλλά μαζί. Μετά τα ταξίδια τους, τους βοηθάει να ξεδιαλύνουν τις εμπειρίες τους και το πώς να δουλέψουν πάνω στη σχέση τους στο μέλλον.

Η Tilley δεν έχει δημοσιεύσει ακόμη δεδομένα σχετικά με την αποτελεσματικότητα της προσέγγισής της, αν και συνεργάζεται με ερευνητές για να ξεκινήσει μια μελέτη. Λέει όμως ότι πολλά ζευγάρια βιώνουν αυξημένη εγγύτητα, συμπόνια και επιθυμία να αφήσουν πίσω τους θέματα του παρελθόντος. «Εδώ επαναπροσδιορίζουμε πραγματικά την οικειότητα», λέει.

Όσο αποτελεσματικά και αν είναι, ωστόσο, οι ειδικοί λένε ότι είναι λάθος να πιστεύουμε ότι τα ψυχεδελικά προσφέρουν μονόδρομο για τη συζυγική ευτυχία.

Η θεραπεία με MDMA δεν είναι σαν να «λοβοτομείται κανείς με κάποιο χαρούμενο χάπι

Η Auman λέει ότι και οι δύο σύντροφοι πρέπει να είναι στην ίδια σελίδα σχετικά με το τι μπορούν και τι δεν μπορούν να κάνουν τα ψυχεδελικά. Όταν οι δεσμοί εμπιστοσύνης έχουν σπάσει, για παράδειγμα, τα ναρκωτικά μπορεί να μην είναι αρκετά για να τους επιδιορθώσουν.

Ορισμένα ζευγάρια χωρίζουν ακόμη και ως αποτέλεσμα των ψυχεδελικών ξεσπασμάτων. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, λέει ο Wagner, αν και μπορεί να μην είναι το αποτέλεσμα που ελπίζουν τα ζευγάρια. «Η ψυχεδελική εργασία τείνει να επιταχύνει ό,τι πρόκειται να συμβεί», λέει. «Μπορεί οι άνθρωποι να είναι σε θέση να φτάσουν στα φυσικά συμπεράσματα για κάτι πιο γρήγορα, και ελπίζω με περισσότερη ευγένεια».

Η θεραπεία με MDMA δεν είναι σαν να «λοβοτομείται κανείς με κάποιο χαρούμενο χάπι», συμφωνεί ο Ford. Αυτός και η σύζυγός του εξακολουθούν να τσακώνονται και η σχέση τους δεν είναι τέλεια. Αλλά, λέει, είναι θεμελιωδώς ισχυρότερη.

«Υπήρχαν απλά αυτές οι πέτρες στη σχέση μας, στις οποίες σκοντάφταμε ξανά και ξανά», λέει ο Ford. «Αυτοί οι βράχοι υπάρχουν ακόμα, και περιστασιακά σκοντάφτουμε πάνω τους, αλλά είμαστε πολύ καλύτεροι στο να ανακάμπτουμε».

*Με στοιχεία από time.com

Headlines