Έκανε αίτηση για εργασία σε 100 δουλειές, αλλά… ατύχησε

Τι μπορεί να φταίει εάν ψάχνεις εργασία για τρία χρόνια, έχοντας χτυπήσει την πόρτα σε 100 εργοδότες, δίχως να αποτέλεσμα;

Ενώ το ποσοστό ανεργίας των ανδρών στις ΗΠΑ είναι χαμηλό σε σύγκριση με τις προηγούμενες δεκαετίες, έχει πέσει σημαντικά το ποσοστό των Αμερικανών που ψάχνουν εργασία.

Το 1950, περίπου το 97% των Αμερικανών ανδρών μεταξύ 25 και 54 ετών είχαν δουλειά ή αναζητούσαν δουλειά, αλλά σήμερα το ποσοστό αυτό έχει μειωθεί σε περίπου 89%, σύμφωνα με το αμερικανικό Γραφείο Στατιστικών Εργασίας.

Ο 34χρονος Dan Colflesh είναι μεταξύ των ανδρών που δυσκολεύονται να βρουν εργασία ή έχουν σταματήσει να ψάχνουν εντελώς.

Μεταξύ των πολλών εξηγήσεων για αυτή την τάση είναι ότι τις τελευταίες δεκαετίες, έχει γίνει πιο δύσκολο να βρεις μια υψηλά αμειβόμενη δουλειά χωρίς πτυχίο κολεγίου – μια εξέλιξη που συνέβαλε στο να εγκαταλείψουν ορισμένοι άνδρες το εργατικό δυναμικό.

Αυτές οι προκλήσεις εξακολουθούν να υφίστανται σήμερα για τους άνδρες, οι οποίοι πλέον αντιπροσωπεύουν λιγότερους από τους μισούς εγγεγραμμένους στα κολέγια, παρόλο που περισσότερες εταιρείες έχουν αρχίσει να προσλαμβάνουν υποψηφίους χωρίς πτυχίο.

Μερικοί άνδρες ηλικίας 25 ετών και άνω δεν είναι στο εργατικό δυναμικό επειδή επιδιώκουν πτυχίο ή ανώτερο πτυχίο.

«Πόρτα» από κάβα ποτών

Όμως, όπως μπορεί να επιβεβαιώσει η Colfesh, η κατοχή πτυχίου δεν εγγυάται την επιτυχία στην αγορά εργασίας.

Ο Colfesh άφησε την εργασία του το 2015 για να σπουδάσει, ώστε να κυνηγήσει μια καλύτερα αμοιβόμενη εργασία, δίχως αποτέλεσμα.

Ειδικά τον περασμένο χρόνο, έχει γίνει πιο δύσκολο για ορισμένους Αμερικανούς να βρουν υψηλές θέσεις εργασίας. Πρόσφατη έκθεση διαπίστωσε ότι το ποσοστό προσλήψεων παρέμεινε σταθερό το περασμένο έτος για εργαζομένους που έβγαζαν λιγότερα από 55.000 δολ. ετησίως, αλλά ότι έχει πέσει στα χαμηλότερα επίπεδα για εργαζόμενους, που έπαιρναν περισσότερα από 96.000 δολ..

Σήμερα, η Colflesh εξακολουθεί να επικεντρώνεται στην εύρεση εργασίας προσπαθώντας να εξηγήσει γιατί δυσκολεύεται να βρει εργασία παρά το γεγονός ότι πήρε πτυχίο.

Η έλλειψη εμπειρίας και τα κενά απασχόλησης στο βιογραφικό παίζουν ενδεχομένως ρόλο

Ο Colflesh είπε ότι πίστευε ότι ένας από τους λόγους για τους οποίους η αναζήτηση εργασίας του ήταν δύσκολη ήταν ότι το εργασιακό τοπίο είχε αλλάξει τα τελευταία χρόνια.

«Μόλις μπορούσες να έχεις ένα πτυχίο σε σχεδόν οτιδήποτε και να βρεις κάποιο είδος καλοπληρωμένης δουλειάς», είπε, προσθέτοντας, «Τώρα πρέπει να έχεις μια τρελή εμπειρία». Είπε ότι αυτό το έκανε δύσκολο να βρει δουλειά με το πτυχίο του στις πολιτικές επιστήμες, αλλά δεν ήθελε να πάρει νέο φοιτητικό δάνειο για κάνει μεταπτυχιακό.

Έτσι αποφάσισε να προχωρήσει στο κυνήγι εργασίας, είπε, επεκτείνοντας την αναζήτησή του και τροποποιώντας τις στρατηγικές εφαρμογής του.

Υποστηρίζει ότι προσπάθησε να προσαρμόσει το βιογραφικό του και τις συστατικές του επιστολές για κάθε εργοδότη και έκανε αίτηση για κάποιες θέσεις εργασίας που δεν απαιτούσαν πτυχίο, αλλά είχαν λίγη τύχη.

Για παράδειγμα, είπε ότι έκανε αίτηση για να γίνει ταμίας σε δύο κάβες ποτών, έχοντας συστάσεις, αλλά δεν έγινε καν συνέντευξη.

«Συνεχίζω να ακούω εργοδότες να μιλούν ότι κανείς δεν θέλει να εργαστεί και θέλω απεγνωσμένα να δουλέψω και δεν μπορώ να κάνω κάποιον να καθίσει ποτέ να μου μιλήσει», είπε.

«Ο αυτισμός μου δεν βοηθάει»

Οι σωματικοί περιορισμοί θα τον δυσκόλευαν να ασχοληθεί με την εργασία, είπε, προσθέτοντας ότι πιστεύει ότι ο αυτισμός του θα μπορούσε να συμβάλει στις προκλήσεις του στην αγορά εργασίας. «Πάντα θα φαίνομαι περίεργος στους περισσότερους μη αυτιστικούς», είπε. «Η γενική έλλειψη αποδοχής των αυτιστικών ατόμων κάνει την κοινωνική δικτύωση δύσκολη και αυτό επηρεάζει τις ευκαιρίες εργασίας».

Ο ίδιος εξηγεί ότι δυσκολεύεται ενδεχομένως διότι είναι πολύ ειλικρινής σχετικά με το βιογραφικό του.

Είπε επίσης ότι ζούσε σε μια περιοχή όπου «το ποιον ξέρεις έχει σημασία» και ότι το να μην έχει μεγαλώσει στην κοινότητα δεν τον ωφέλησε. Επίσης, κάποια κενά  στο βιογραφικό, όσον αφορά τις θέσεις που έχει αναλάβει δεν ήταν υπέρ του, είπε.

Τέλος, είπε ότι το να μεγαλώσει στην περιοχή των Αππαλαχίων των ΗΠΑ, μια περιοχή που έχει δυσκολευτεί οικονομικά τις τελευταίες δεκαετίες, ήταν ένα επιπλέον εμπόδιο.

«Θα έλεγα ότι ο Νο. 1 προγνωστικός παράγοντας της οικονομικής επιτυχίας είναι ο ταχυδρομικός κώδικας στον οποίο μεγαλώνεις», είπε.

Ανυπομονώντας, ο Colflesh είπε ότι πρόσφατα είχε μια δεύτερη συνέντευξη για δουλειά. Είπε ότι σκέφτεται επίσης να επιστρέψει στον τομέα που εργαζόταν πριν τις σπουδές. «Θα συνεχίσω να ψάχνω όσο δύσκολο κι αν γίνει», είπε, «γιατί πρέπει».

Με πληροφορίες από Business Insider