Βρετανία: Το φιλοδώρημα αμερικανικού στιλ δοκιμάζει την κουλτούρα των παμπ

Για τους επισκέπτες παμπ στο Ηνωμένο Βασίλειο, οι αποφάσεις είναι γενικά απλές: μπύρα ή ουίσκι, βαρέλι ή μπουκάλι, μέγεθος ποτηριού.

Αλλά τώρα, οι Βρετανοί, οι οποίοι δεν… φημίζονται για τη γενναιοδωρία τους, πηγαίνοντας στις παμπ αντιμετωπίζουν ένα νέο, ολοένα και πιο συχνό δίλημμα – να δώσουν φιλοδώρημα ή όχι.

Μερικές από τις μεγαλύτερες αλυσίδες παμπ της χώρας ζητούν από τους επισκέπτες να δώσουν  φιλοδώρημα 10% ή περισσότερο, δημιουργώντας άβολες στιγμές στη παμπ, ένα ίδρυμα ριζωμένο στον ιστό της βρετανικής παράδοσης.

«Δεν είναι φυσιολογικό να δίνω φιλοδώρημα, όταν πρέπει να πάω στο μπαρ και να περιμένω σε μια ουρά και το μόνο που κάνουν είναι να μου δίνουν ένα ποτό», λέει στο Bloomberg η 59χρονη Juliette Layne, καθώς πίνει ρούμι με κόκα κόλα με φίλους στο Phoenix, μια παμπ λίγα βήματα από τα Ανάκτορα του Μπάκιγχαμ.

Άγνωστο το φιλοδώρημα

Μέχρι πρόσφατα, τα φιλοδωρήματα στις παμπ ήταν κάποια ψιλά που ρίχνονταν σε βάζο στον πάγκο, αφού παραλάμβαναν τα ποτήρια τους με την μπύρα οι θαμώνες. Αλλά αυτό αλλάζει, καθώς οι συναλλαγές γίνονται χωρίς μετρητά και καθώς οι συνήθειες αμερικανικών μπαρ και εστιατορίων διεισδύουν στην κουλτούρα των παμπ στο Ηνωμένο Βασίλειο. Η αλλαγή έχει προκαλέσει σύγχυση στους πελάτες που δεν έχουν συνηθίσει να ξοδεύουν επιπλέον χρήματα για μια μπύρα.

Η πανδημία έπαιξε επίσης ρόλο, καθώς μετά το lockdown, οι κωδικοί QR είχαν αντικαταστήσει τα φυσικά μενού σε πολλά σημεία, δίνοντας στα καταστήματα την ευκαιρία να αναγκάσουν τους πελάτες να δώσουν φιλοδωρήματα καθώς πλήρωναν μέσω τηλεφώνου.

Το φιλοδώρημα δίνεται τώρα σε παμπ, μπαρ και νυχτερινά κέντρα με τη δεύτερη μεγαλύτερη συχνότητα μεταξύ όλων των κατηγοριών καταστημάτων. Οι κορυφαίοι τομείς, που περιλαμβάνουν εστιατόρια, καφέ, παμπ και μπαρ, αντιπροσωπεύουν περισσότερο από το 90% των φιλοδωρημάτων σε όλη τη χώρα.

Το φιλοδώρημα κίνητρο παραμονής εργαζομένων

Οι αλυσίδες παμπ προσπαθούν να αυξήσουν τα φιλοδωρήματα ή τις σχετικές αμοιβές για να βοηθήσουν στην προσέλκυση προσωπικού σε μια εποχή που τα δικά τους κέρδη βρίσκονται υπό πίεση από τον πληθωρισμό.

«Η ευκαιρία για φιλοδώρημα είναι ένας μεγάλος παράγοντας παραμονής στον κλάδο», είπε ο Σάιμον Έμενι, διευθύνων σύμβουλος της αλυσίδας παμπ Fuller Smith & Turner.

Όπως συμβαίνει με πολλούς άλλους κλάδους, η τεχνολογία ήταν ο κύριος μοχλός αλλαγής. Οι συσκευές ανάγνωσης καρτών χειρός επιτρέπουν πλέον στους εμπόρους να προτείνουν επιπλέον φιλοδώρημα.

Οι πελάτες χρησιμοποιούν επίσης ανέπαφες πληρωμές για μικρότερες συναλλαγές, όπως για μια μπύρα, ενώ προηγουμένως μπορεί να χρησιμοποιούσαν πληρωμή με κάρτα μόνο όταν αγοράζαν γεύμα. Αυτό με τη σειρά του δίνει στους επισκέπτες τη δυνατότητα να προσθέσουν ένα φιλοδώρημα για μια μπύρα στην κάρτα τους.

Μεταξύ των εταιρειών που διευκολύνουν το κίνημα φιλοδωρήματος στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι η Tipjar, μια πλατφόρμα φιλοδωρήματος που προσφέρει ειδικούς αναγνώστες καρτών σε πελάτες μπαρ ώστε να δίνουν ένα τυπικό ποσό όπως £2 ηλεκτρονικά, χωρίς να καθυστερούν την κύρια πληρωμή για ποτά και φαγητό. Με αυτόν τον τρόπο, η συναλλαγή από μέλος του προσωπικού σε πελάτη δεν επιβραδύνεται.

Ορισμένες παμπ αντιστέκονται στην τάση των φιλοδωρημάτων

Τα εστιατόρια του Ηνωμένου Βασιλείου έχουν υιοθετήσει σε μεγάλο βαθμό τα φιλοδωρήματα ως κανόνα. Το προαιρετικό 10% φιλοδώρημα σε μετρητά έχει μεταμορφωθεί σε μια όχι και τόσο διακριτική χρέωση υπηρεσιών 12,5%, προστίθεται αυτόματα στον λογαριασμό και πληρώνεται με το πάτημα μιας κάρτας ή ενός τηλεφώνου. Το ίδιο ισχύει και στις παμπ με φαγητό.

Το φιλοδώρημα έχει γίνει ακόμη πιο διαδεδομένο στις ΗΠΑ μετά την πανδημία, εντείνοντας τη συζήτηση για το πότε θα πρέπει να δίνεται φιλοδώρημα και πόσο, καθώς και για τους νόμους περί κατώτατου μισθού που επιτρέπουν στους εργοδότες να πληρώνουν εργαζόμενους εστίασης μόλις 2,13 δολάρια την ώρα.

Στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπου ο κατώτατος μισθός για όλους τους εργαζόμενους ηλικίας 21 ετών και άνω είναι 11,44 λίρες την ώρα, το ποσοστό των εμπόρων που ζητούν φιλοδώρημα έχει αυξηθεί σταθερά τα τελευταία αρκετά χρόνια, αν και εξακολουθεί να είναι σχετικά χαμηλό.

«Είναι πολύ σημαντικό για τις παμπ του Ηνωμένου Βασιλείου να διατηρούν τις αξίες τους», λέει ο Έμενι, «και στην πραγματικότητα να μην μοιάζουν με τη Νέα Υόρκη ή τη Βοστώνη» λέει ο CEO των παμπ του Fuller.