Όσον αφορά τα συγγράμματα που κληροδοτήθηκαν στους επιγενομένους με το όνομα του Ιπποκράτη, ένα μεγάλο μέρος αυτών, τα μισά και πλέον από τα περίπου εκατόν τριάντα, απορρίπτονται εκ των προτέρων ως προϊόντα κατοπινής νόθευσης. Τα υπόλοιπα, γραμμένα εξ ολοκλήρου σε ιωνική διάλεκτο, συνθέτουν το αποκαλούμενο Corpus Hippocraticum, άλλως πως την Ιπποκρατική Συλλογή. Τα συγγράμματα που περιλαμβάνονται στο εν λόγω σώμα κειμένων χρονολογούνται ως επί το πλείστον στον 5ο και τον 4ο αιώνα π.Χ., αλλά υπάρχουν και έργα πολύ μεταγενέστερα, ακόμα και του 2ου αιώνα μ.Χ.

Στην Ιπποκρατική Συλλογή παρατηρείται ποικιλία από απόψεως περιεχομένου: η προγνωστική ιατρική, η χειρουργική, η γυναικολογία και η διαιτητική συνυπάρχουν με συγγράμματα που αφορούν την επαγγελματική εκπαίδευση στο πεδίο της ιατρικής. Επίσης, δίπλα σε καλοδουλεμένα συγγραφικά έργα απαντούν εγχειρίδια ιατρικής, λόγοι και μάλλον ασύνδετες μεταξύ τους σημειώσεις. Αξιοπρόσεκτη είναι η ύπαρξη και συγγραμμάτων της ιατρικής σχολής της Κνίδου, που εντρυφούσε κυρίως στην ειδική παθολογία και στην οποία ανήκαν οι διάσημοι Ευρυφών και Κτησίας (ο δεύτερος υπήρξε προσωπικός ιατρός του πέρση βασιλιά Αρταξέρξη Β’, γνωστού ως Μνήμονος, και συγγραφέας των Περσικών και των Ινδικών).

Ως προς τη γένεση του ιπποκρατικού corpus, το πότε και το πώς άρχισε να σχηματίζεται, έχουν διατυπωθεί διάφορες υποθέσεις, ενίοτε εντελώς αντικρουόμενες. Σύμφωνα με μία από τις θεωρίες αυτές, ο κύριος όγκος των ιπποκρατικών συγγραμμάτων που έφθασαν στα χέρια των αλεξανδρινών γραμματικών –πριν από την Αλεξανδρινή Περίοδο κανένα ιπποκρατικό κείμενο δε μαρτυρείται μετά βεβαιότητος– προήλθε από τη βιβλιοθήκη της ιατρικής σχολής της Κω, ενώ προϊόντος του χρόνου προστέθηκαν και διάφορα άλλα έργα.

Ιπποκράτης: Το πνεύμα της κλασικής ιατρικής (Μέρος Α’)

Headlines