Όλοι χρειάζονται ανθρώπους στο πλευρό τους που να ξέρουν ότι νοιάζονται για εκείνους – το ίδιο ισχύει και για τους γονείς μας.

Ωστόσο, όσο μικρότεροι είμαστε σε ηλικία δεν αντιλαμβανόμαστε αυτή τους την ανάγκη. Ίσως φταίει η άγνοια επί του θέματος λόγω του νεαρού της ηλικίας, πιθανόν και η «επαναστατική» διάθεση και η ανάγκη να μεγαλώσουμε γρηγορότερα και να ανακαλύψουμε μόνοι μας τον κόσμο, που δεν μας αφήνουν να συναισθανθούμε τόσο έντονα τις ανάγκες τους.

Όσο μεγαλώνουμε όμως αντιλαμβανόμαστε καλύτερα τον αγώνα που έκαναν για να μας αναθρέψουν και επιθυμούμε να έρθουμε πιο κοντά τους, αποκτώντας στενότερους δεσμούς μαζί τους.

Αλλά, τι είναι αυτό που οι γονείς λατρεύουν να ακούν από τα ενήλικα παιδιά τους; Θεραπευτές γάμου και οικογένειας απαριθμούν τις τέσσερις φράσεις που λαχταρούν να ακούν και που προσθέτουν πόντους στην ευτυχία τους, ενώ ταυτόχρονα εξηγούν και τους λόγους για τους οποίους συμβαίνει αυτό.

Ποιες είναι αυτές

1. «Πες μου, τι νέο υπάρχει στη ζωή σου;»

Αυτό το απλό ξεκίνημα, ακόμα κι αν δεν μας φαίνεται σπουδαίο, στην πραγματικότητα σημαίνει πολλά για τους γονείς μας. Θέλουν να ξέρουν ότι τα ενήλικα παιδιά τους ενδιαφέρονται για το πώς τα πάνε και τι συμβαίνει στη ζωή τους. Οι γονείς μας θέλουν να μπορούν να μοιραστούν μαζί μας πληροφορίες για τα νέα τους ενδιαφέροντα και τις καινούργιες φιλίες τους. Και όταν επικοινωνούμε ουσιαστικά με τους γονείς μας και μιλάμε γύρω από τα ενδιαφέροντά μας αναπτύσσεται μια πολύ δυνατή σχέση που μοιάζει με φιλία, αλλά είναι πολύ-πολύ καλύτερη.

2. «Ευχαριστώ για όλα όσα έκανες για μένα»

Το να μεγαλώνεις παιδιά είναι απίστευτα ικανοποιητικό, αλλά και απίστευτα δύσκολο. Ως εκ τούτου, το να αναγνωρίζουμε ως ενήλικες τις προσπάθειες των γονιών μας και να τους εκφράζουμε την ευγνωμοσύνη μας, σημαίνει πολλά. Αυτή η φράση κρύβει μια βαθιά αναγνώριση του δώρου της ζωής που μας χάρισαν οι γονείς μας. Ξεπερνά την απλή ευγνωμοσύνη για την υλική υποστήριξη ή την ανατροφή και αγγίζει τον υπαρξιακό δεσμό μεταξύ γονέα και παιδιού.

3. «Η καθοδήγησή σας με βοήθησε να βρω τον δρόμο μου»

Αυτή είναι μια δυνατή στιγμή για τους γονείς: Nα συνειδητοποιήσουν ότι η καθοδήγησή τους βοήθησε το παιδί τους να γίνει ανεξάρτητο και ολοκληρωμένο. Βλέποντας τo «μικρό» τους να ξεπερνάει με επιτυχία τα σκαμπανεβάσματα της ζωής δίνει στους γονείς μας μια αίσθηση αυτοσκοπού και επιβεβαιώνει ότι οι αξίες που μας δίδαξαν στην παιδική ηλικία καθοδηγούν τις αποφάσεις μας και στην ενήλικη ζωή.

4. «Τι θα έκανες στη θέση μου;»

Όταν είμαστε ανοιχτοί σε συμβουλές από τους γονείς μας, αυτό τους κάνει να νιώθουν σημαντικοί και παρόντες στη ζωή μας. Αισθάνονται ότι τους εκτιμάμε για τη σοφία που μας προσφέρουν. Και επιπλέον έχουμε και εμείς την ευκαιρία να λάβουμε αξιόπιστες και καλόβουλες συμβουλές, από ανθρώπους που θέλουν μόνο την ευτυχία μας.

Headlines