Πρώτα ο Ντεπαρντιέ, τώρα ο Τριφό – Η MeToo καταιγίδα που κατακλύζει τον γαλλικό κινηματογράφο

Υπήρξε απογοήτευση αλλά και μια μικρή έκπληξη, τον Μάρτιο του 2024, μετά την τελευταία αποκάλυψη ενός ακόμα αρπακτικού στην καθυστερημένη σχετικά με το κίνημα #MeToo αγκαλιά της Γαλλίας στον κόσμο του κινηματογράφου.

Ο αείμνηστος Φρανσουά Τριφό, ένας θρύλος του γαλλικού κινηματογράφου, αναφέρθηκε ως αρπακτικό από την Μάτσα Μέριλ, μια 83χρονη ηθοποιό. «Ο τόσο σεβαστός Φρανσουά Τριφό δεν εξαιρείται από τον κατάλογο των κινηματογραφιστών που κακοποίησαν γυναίκες», δήλωσε η Μέριλ.

Ο πρωτοπόρος της Nouvelle Vague της δεκαετίας του ’60 και του ’70, ο οποίος πέθανε σε ηλικία 52 ετών το 1984, κυνήγησε την Méril όταν ήταν νεαρή ηθοποιός για να εκδικηθεί τον Ζαν-Λυκ Γκοντάρ, τον αρχικό του αντίπαλο, αφού ο Ελβετός σκηνοθέτης την κέρδισε από τον Τριφό για έναν ρόλο, είπε.

«Είχαν τραβήξει μαχαίρια. Ο Τριφό έπρεπε να του πάρει την ηθοποιό», δήλωσε η Méril στην εφημερίδα Le Parisien. «Αυτά τα παιχνίδια εξουσίας πρέπει να σταματήσουν»

«Ο Τριφό έπρεπε να του πάρει την ηθοποιό»

Η Μέριλ, κόρη λευκών Ρώσων αριστοκρατών που κατέφυγαν στη Γαλλία μετά την επανάσταση του 1917, αρνήθηκε να δώσει περισσότερες λεπτομέρειες, αλλά πιθανότατα υπονοούσε τον πρωταγωνιστικό της ρόλο στην όγδοη ταινία του Γκοντάρ, Une femme mariée, που γυρίστηκε το 1964 όταν ήταν 23 ετών. «Είχαν τραβήξει μαχαίρια. Ο Τριφό έπρεπε να του πάρει την ηθοποιό», δήλωσε η Méril στην εφημερίδα Le Parisien. «Αυτά τα παιχνίδια εξουσίας πρέπει να σταματήσουν».

Δεν εμφανίστηκε ποτέ σε ταινία του Τριφό, αλλά έχει προηγουμένως παραδεχτεί ότι είχε μια σύντομη σχέση μαζί του. Τον περασμένο Οκτώβριο, αναφέρθηκε σε αυτό σε ραδιοφωνική συνέντευξη και ρωτήθηκε αν ο Τριφό ήταν καλός μαζί της. Απάντησε μόνο: «Αν υπήρχε το #MeToo εκείνη την εποχή, θα ήταν στο εδώλιο του κατηγορουμένου».

Ο νέος ισχυρισμός δεν προκαλεί έκπληξη, δεδομένου ότι ο Τριφό, ο οποίος δημιούργησε τα κινηματογραφικά διαμαντάκια Ζυλ και Τζιμ, Φαρενάιτ 451, Η Γυναίκα της Διπλανής Πόρτας και Τελευταίο Μετρό, μεταξύ πολλών κλασικών ταινιών, ήταν υπέρμαχος του δόγματος της αποπλάνησης στο όνομα της τέχνης. Το δόγμα του χρησιμοποιείται τώρα ως δικαιολογία από μια γενιά της οποίας οι αμαρτίες μόλις έρχονται στο φως.

Η άποψη του Τριφό για τον σκηνοθέτη ως Πυγμαλίωνα που προετοιμάζει μια έφηβη τύπου Λολίτα βρισκόταν στην καρδιά της Nouvelle Vague και της γενιάς των κινηματογραφιστών που ακολούθησε

Ο σκηνοθέτης ως Πυγμαλίωνας

«Όταν εργάζομαι, γίνομαι σαγηνευτικός και αποπλανητικός», έγραψε κάποτε ο Truffaut. «Απέναντί μου, υπάρχει συνήθως ένα νεαρό κορίτσι, σε κατάσταση συγκίνησης, φοβισμένο και υπάκουο, που εμπιστεύεται και είναι έτοιμο να εγκαταλείψει τον εαυτό του».

Η άποψη του Τριφό για τον σκηνοθέτη ως Πυγμαλίωνα που προετοιμάζει μια έφηβη τύπου Λολίτα βρισκόταν στην καρδιά της Nouvelle Vague και της γενιάς των κινηματογραφιστών που ακολούθησε.

Τώρα, έχει ανακάμψει στην αναμέτρηση του 2024 που προκλήθηκε από την απόφαση της Τζουντίθ Γκοντρές, γνωστής ηθοποιού της οθόνης, 51 ετών, να καταγγείλει τον δικό της υποτιθέμενο Πυγμαλίωνα, τον 77χρονο σκηνοθέτη Μπενουά Ζακό, έχοντας οργανώσει μια εκστρατεία για να σταματήσει η επιείκεια που ο κινηματογραφικός κόσμος παρέχει εδώ και πολύ καιρό στα αρπακτικά του.

Η Γαλλία απέναντι στον αμερικανικό πουριτανισμό;

Ο αγώνας της Γκοντρές, η οποία περιελάμβανε μια συγκλονιστική ομιλία στην τελετή απονομής των βραβείων Σεζάρ τον περασμένο μήνα – τα «γαλλικά Όσκαρ» – και μια κατάθεση σε επιτροπή της Γερουσίας, φαίνεται να αναγκάζει το κινηματογραφικό κατεστημένο σε μια στιγμή αλήθειας.

Ο απολογισμός του Χόλιγουντ το 2017 για τον Χάρβεϊ Γουάινστιν είχε την πρώτη του γαλλική απογείωση το 2020. Στα Σεζάρ εκείνης της χρονιάς, η Αντέλ Ενέλ, μια ηθοποιός που είχε κατηγορήσει έναν παλαιότερο σκηνοθέτη ότι την κακοποίησε, μίλησε κατά της «ντροπής» της βράβευσης του Ρομάν Πολάνσκι, του σκηνοθέτη που ζει στη Γαλλία από το 1978 για να αποφύγει τη δίκη για κατηγορίες βιασμού παιδιών στην Καλιφόρνια.

Ωστόσο, μεγάλο μέρος του κινηματογραφικού κόσμου απέφευγε τη Ενέλ – έκτοτε έχει εγκαταλείψει τη βιομηχανία με αηδία – και έκλεισε τις γραμμές. Πολλοί συντάχθηκαν με την Κατρίν Ντενέβ και άλλες παλαιότερες ηθοποιούς που υποστήριξαν ότι το «πέσιμο» από επίδοξους αποπλανητές εκτιμάται από τις Γαλλίδες και ότι η Γαλλία, με την πολιτιστική «exception française», δεν πρέπει να υποκύψει στον αμερικανικό πουριτανισμό.

O Ντεπαρντιέ, ο οποίος αρνείται τα πάντα, έχει υπερασπιστεί από ισχυρές προσωπικότητες, ιδίως τον πρόεδρο Μακρόν, ο οποίος τον Δεκέμβριο τον αποκάλεσε θύμα ενός κυνηγιού μαγισσών

Ο Μακρόν στηρίζει τον Ντεπαρντιέ

Οι αποκαλύψεις και οι ισχυρισμοί ωστόσο συνεχίστηκαν, ρίχνοντας μερικά μεγάλα ονόματα, κυρίως τον Ζεράρ Ντεπαρντιέ, τον κορυφαίο ηθοποιό της οθόνης στα τέλη του 20ού αιώνα. Ο 75χρονος παραπέμφθηκε σε δίκη με την κατηγορία του βιασμού της Σαρλότ Αρνούλ, μιας νεαρής ηθοποιού, και τελεί υπό έρευνα αφού 15 γυναίκες τον κατηγόρησαν δημοσίως για αρπακτική σεξουαλική συμπεριφορά.

Ωστόσο, ο Ντεπαρντιέ, ο οποίος αρνείται τα πάντα, έχει υπερασπιστεί από ισχυρές προσωπικότητες, ιδίως τον πρόεδρο Μακρόν, ο οποίος τον Δεκέμβριο τον αποκάλεσε θύμα ενός κυνηγιού μαγισσών.

Η κατάσταση άλλαξε τον Νοέμβριο με την κυκλοφορία του Icon of French Cinema, μιας σειράς για το γαλλογερμανικό δίκτυο Arte, στην οποία η Τζουντίθ Γκοντρές σκηνοθέτησε και πρωταγωνίστησε. Αφηγείται με ανάλαφρο τρόπο τη δική της ιστορία της επιστροφής στη Γαλλία μετά από μια δεκαετία στο Λος Άντζελες για να αντιμετωπίσει το παρελθόν της ως θύμα ενός κακοποιού του σινεμά.

«Κατέληξα μαζί του, στο κρεβάτι του, και ήμουν η παιδική του σύζυγος»

Αφού είδε μια συνέντευξη στην οποία ο σκηνοθέτης Μπενουά Ζακό καυχιόταν για τη δύναμη που έδινε στους σκηνοθέτες να αποπλανούν έφηβες κοπέλες, κατονόμασε τον άνδρα που άρχισε να ζει μαζί της όταν εκείνη ήταν μόλις 14 ετών και εκείνος 39, και βάλθηκε να τον καταστρέψει.

«Κατέληξα μαζί του, στο κρεβάτι του, και ήμουν η παιδική του σύζυγος», είπε. «Είχα κατηχηθεί, ήταν σαν να είχα ενταχθεί σε μια αίρεση». Ο Ζακό έχει αρνηθεί όλους τους ισχυρισμούς. Προσπαθώντας να δικαιολογήσει τις προηγούμενες πράξεις του στην εφημερίδα Le Monde, ανέφερε τα δόγματα του Τριφό για τη δημιουργική αποπλάνηση.

Η Γκοντρές περιέγραψε επίσης λεπτομερώς τον υποτιθέμενο βιασμό της από τον Ζακ Ντουαγιόν, έναν σκηνοθέτη 79 ετών σήμερα, στα τέλη της δεκαετίας του ’80. Η τότε σύντροφος του Ντουαγιόν, η Τζέιν Μπίρκιν, ήταν παρούσα και θορυβήθηκε αλλά δεν παρενέβη, είπε η Γκοντρές. Ο Ντουαγιόν αρνείται τον ισχυρισμό.

Δείτε το βίντεο 

Ένας κακοποιός μεταμφιεσμένος σε σκηνοθέτη

Με τη βιομηχανία να βρίσκεται σε άμυνα και τη νεότερη γενιά ηθοποιών σε πολεμική τροχιά, η Γκοντρές χειροκροτήθηκε όρθια αφού έριξε τα πυρά της στο κατεστημένο στα βραβεία Σεζάρ. «Γιατί να δεχτούμε ότι αυτή η τέχνη που αγαπάμε τόσο πολύ μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως κάλυψη για την παράνομη διακίνηση νεαρών γυναικών;» είπε.

«Μπορούμε να αποφασίσουμε ότι οι άνδρες που κατηγορούνται για βιασμό δεν θα κυβερνούν πλέον τον κινηματογράφο».

Κατά την έρευνα της Γερουσίας για τη μεταχείριση των γυναικών στον κινηματογράφο, απαίτησε μεταρρυθμίσεις της βιομηχανίας με επίκεντρο την προστασία των ανηλίκων, συμπεριλαμβανομένων υποχρεωτικών προπονητών οικειότητας και συνοδών κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων. «Όλοι γνωρίζουν ότι στην κινηματογραφική βιομηχανία ένας κακοποιός μεταμφιεσμένος σε σκηνοθέτη κάνει τα μικρά κορίτσια να υποφέρουν για να κλαίνε. Στη συνέχεια κανονίζει να τα συναντήσει σε ένα δωμάτιο σοφίτας και τα κυριεύει πραγματικά», δήλωσε η Γκοντρές στους γερουσιαστές.

Η περίπτωση του Ντομινίκ Μπουτονά

Απαίτησε την απομάκρυνση του Ντομινίκ Μπουτονά, 54 ετών, επικεφαλής του Εθνικού Κέντρου Κινηματογράφου (CNC), του πανίσχυρου κρατικού φορέα που διαχειρίζεται μεγάλο μέρος της τεράστιας οικονομικής βοήθειας που διατηρεί τη γαλλική κινηματογραφική βιομηχανία την πιο παραγωγική στην Ευρώπη.

«Ο τύπος που είναι επικεφαλής του CNC αντιμετωπίζει κατηγορίες για σεξουαλική επίθεση και κανείς δεν αντιδρά. Είναι τρελό αυτό που συμβαίνει στη Γαλλία», δήλωσε η Γκοντρές. Ο Μπουτονά διορίστηκε πρόσφατα εκ νέου από την κυβέρνηση, παρόλο που βρίσκεται υπό αστυνομική έρευνα για ισχυρισμούς, τους οποίους αρνείται, ότι είχε κακοποιήσει σεξουαλικά το 21χρονο βαφτιστήρι του. Αυτή την εβδομάδα αποφασίστηκε η δίκη για τον Ιούνιο.

Οι άντρες θύματα κακοποίησης από ισχυρούς άνδρες μόλις δημιούργησαν το δικό τους κίνημα, που ονομάζεται #MeTooGarçons. Ο Ορελιέν Βιίκ, 43 ετών, δήλωσε ότι ως νεαρός ηθοποιός του είχαν προσφερθεί ρόλοι με αντάλλαγμα σεξουαλικές χάρες. «Τα αγόρια του κινηματογράφου ξυπνούν», είπε.

Το 77ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών υπό το νέο κύμα #MeToo

Ένοχο το Νέο Κύμα;

Η Γκοντρές δήλωσε ότι το φαινόμενο της κακοποίησης από Γάλλους σκηνοθέτες ξεπήδησε από τη Nouvelle Vague και τη γενιά που την ακολούθησε. «Νομίζω ότι υπάρχει αυτό το ρομαντικό όραμα στη Γαλλία γύρω από το πώς ο καλλιτέχνης πρέπει να καταναλώνει τη μούσα», δήλωσε στο Deadline Hollywood.

«Αισθάνομαι ότι αυτό είναι κάτι που συνέβη μετά το Νέο Κύμα. Και οι δύο σκηνοθέτες με τους οποίους συνεργάστηκα, οι οποίοι με κακοποίησαν, ήταν μετά το Νέο Κύμα. Έλεγαν ότι η έμπνευσή τους ήταν οι γυναίκες που συνάντησαν. Με πήραν ως αντικείμενο και με διαμόρφωσαν σε μια εκδοχή που τροφοδοτούσε τον δικό τους κινηματογράφο, αλλά και τις δικές τους φαντασιώσεις και την προσωπική τους αφήγηση».

Άλλο τέχνη άλλο παιδοφιλική εγκληματικότητα

Η σταυροφορία της ηθοποιού έχει κερδίσει την υποστήριξη της κυβέρνησης Μακρόν. Η Ρασιντά Ντατί, η νέα συντηρητική υπουργός Πολιτισμού του Μακρόν, δήλωσε ότι ήρθε η ώρα να πατάξουμε το θέμα, αφού «κάναμε συλλογικά τα στραβά μάτια για δεκαετίες» στην κακοποίηση των γυναικών στη βιομηχανία. «Η δημιουργική ελευθερία είναι απόλυτη, αλλά εδώ δεν μιλάμε για τέχνη, μιλάμε για παιδοφιλική εγκληματικότητα» δήλωσε.

Η Γκοντές  λέει ότι θα πιστέψει ότι υπήρξε πραγματική αφύπνιση όταν ληφθούν μέτρα. «Δεν θα το αφήσω. Περιμένω να δω την αλλαγή» είπε.

Η Μάτσα Μέριλ, η μεταθανάτια κατήγορος του Τριφό, δήλωσε ότι πιστεύει ότι η Γαλλία βιώνει μια καμπή. Ήταν φεμινίστρια από τη δεκαετία του ’60, είπε. «Το 1966 η άφιξη του χαπιού ήταν το πρώτο μεγάλο ραντεβού. Το δεύτερο είναι τώρα με το #MeToo. Το θαυμάζω πολύ».

*Με στοιχεία από thetimes.co.uk