Τα εθνικά θέματα τα παίζουμε στα ζάρια, στο ραδιομέγαρο δεν βγήκε η ζαριά και στη Ζούλα πάνε να περάσουν πολλά

Στις πόσες κουΖΟΥΛΑδες καίγεται;

Στο ‘χω πει χρυσό μου, στο τραπέζι και στη Eurovision δεν θέλω να λέτε πολιτικά… Να τα τώρα! Έμειναν στον μπουφέ τα μαχαιροπήρουνα christofle, στη σειρά να περιμένουν τη ζεστασιά του αντίχειρα. Βλέπετε δεν είχα καλέσει και τον Ζούλα που ξέρει να εκτιμά την πολυτέλεια. Κιμπάρης στις παραγωγές, έχουν να το λένε για τις εταιρείες – φαρμακείο που επιλέγει, φίλοι με πρόσβαση στα οικονομικά στοιχεία της ΕΡΤ, την οποία παρεμπιπτόντως πληρώνουν και όσοι αλλάζουν τρία σούπερ μάρκετ μπας και βρουν την προσφορά και φάει την Κυριακή όλο το σόι και όχι όσοι έχουν τον λήγοντα.

Μερακλής και στα ταξίδια του ο Κωνσταντίνος, με αυτό το τελευταίο στο Μάλμε της Σουηδίας λένε οι κακές (;) γλώσσες και κουνάνε και κάτι χαρτιά από τη Διαύγεια ως ντοκουμέντα, να το καλύπτει η ΕΡΤ, δηλαδή οι ταλαίπωροι που από όσα αναγκάζονται να αφήσουν όταν φτάνουν στο ταμείο του σούπερ μάρκετ, πλέον για να βρεις τις τσίχλες στα σταντ δίπλα στα ταμεία κάνεις μπράτσα. Και άντε πες πήγε να σώσει την κατάσταση, μαζί με τη σύμβουλό του μάλιστα, μετά το χασμουρητό της Σάττι. Ήρθε στο πουλέν του Ζούλα να οξυγονώσει τον εγκέφαλό της την ώρα που μιλούσε η εκπρόσωπος του Ισραήλ… Την καφίγια να την καταλάβω το χασμουρητό όμως; Πολλά λέγονται και για το υπέρογκο ποσό που στοίχισε το «Ζάρι» που έφερε ασσόδυο…

Εκεί όμως που ακόμη και οι λάτρεις της πολυτέλειας, γιατί εγώ τη φθήνια δεν την μπορώ ούτε στη σακούλα σκουπιδιών και τον καταλαβαίνω τον Κωνσταντίνο, στραβοκαταπίνουμε είναι στα όσα έγιναν με την Κύπρο. Όχι μόνο γιατί σπάει η παράδοση Cyprus 12 πόιντς, με την οποία μεγαλώσαμε, αλλά κυρίως γιατί αν δεν μπορεί να εξασφαλιστεί διαφάνεια και τήρηση κανόνων ούτε στο πανηγύρι της Eurovision, τότε Κυριάκο μου, κύριε πρωθυπουργέ μου, κάτι πολύ σάπιο υπάρχει στο Βασίλειο της Δανιμαρκίας.

Γιατί η γνωστοποίηση Ζούλα στον πρεσβευτή της Κύπρου ότι η Ελλάδα δεν θα της δώσει υψηλή βαθμολογία, αν ήταν προαναγγελία επιφέρει κυρώσεις βάσει των κανονισμών της ευρωπαϊκής ένωσης ραδιοτηλεοπτικών φορέων (EBU). Αλλά και ως μαντεψιά αποτελεί παρέμβαση και σε κάθε περίπτωση παραβίαση των κανόνων ηθικής (code of ethics) EBU, της οποίας μέλος είναι η ΕΡΤ και οι οποίοι ξεκάθαρα αναφέρουν «ότι οι διοικήσεις των μελών της EBU οφείλουν να λειτουργούν με τη μέγιστη δυνατή διαφάνεια, αποτελεσματικότητα, νομιμότητα και ουδετερότητα».

Και μπορεί με τόσα που τη βρήκαν με αυτήν τη Eurovision να μην έχει ασχοληθεί ακόμη η EBU, αλλά ποτέ δεν ξέρεις… Θα γίνουμε ρεζίλι διεθνώς και για τον Ζούλα ή ήρθε η ώρα για παραιτησούλα; Αναρωτιέμαι. Αλλιώς θα μου κουνάνε το δάχτυλο όσοι συσχετίζουν την ανοχή στις κουΖΟΥΛΑδες με τη σκηνοθετική τομή στα δελτία ειδήσεων, στα οποία η Αντιπολίτευση καταλαμβάνει ελάχιστο χρόνο σε σχέση με την κυβέρνηση και πάλι με εμβόλιμα πλάνα υπουργών.

Βras de fer

Δεν γνωρίζω αν το έχετε προσέξει, αλλά μεταξύ του Μεγάρου Μαξίμου και της αντιπολίτευσης γενικότερα – του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ και του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ ειδικότερα – στη διάρκεια των τελευταίων ημερών εξελίσσεται ένα ιδιότυπο bras de fer. Πώς θα διαμορφωθεί η προεκλογική ατζέντα. Από την μία πλευρά η κυβέρνηση και το θηριώδες σύστημα που διαθέτει επιχειρεί να διαμορφώσει μία «θετική ατζέντα» – όπως την έχει συμβουλεύσει ο κ. Σταν – κι από την άλλη η αντιπολίτευση προεξάρχοντος του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ επιδιώκει να αναδείξει τα βασικά προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας….

Αρνητικά

Να σας θυμίσω ότι η προεκλογική περίοδος ξεκίνησε με αρνητική ατζέντα για την κυβέρνηση. Επί παραδείγματι το θέμα της ακρίβειας ήταν από τα βασικά. Όπως επίσης και το έγκλημα των Τεμπών με τις διάφορες παραμέτρους του. Και τα δύο θέματα έχουν απομακρυνθεί προς το παρόν (;) από τη δημόσια συζήτηση. Αντιθέτως έχουν «εισβάλει» – πρωτίστως – τα θέματα της εξωτερικής πολιτικής!

Το «μακεδονικό»

Κι ενώ αρχίζουν να «σβήνουν» σιγά – σιγά γεγονότα όπως είναι η επίσκεψη του αλβανού πρωθυπουργού κ. Εντι Ράμα – η παρουσία του οποίου στην Αθήνα ενίσχυσε δημοσκοπικά τον κ. Φρέντι Μπελέρη – αλλά και το ταξίδι του πρωθυπουργού κ. Κυριάκου Μητσοτάκη στην Αγκυρα, το «μακεδονικό» ενεγράφη πλέον και θα έλεγα με ισχυρό τρόπο, στην προεκλογική ατζέντα. Κι έχει ενδιαφέρον η διαχείριση του από την πλευρά του Μεγάρου Μαξίμου, το οποίο επιχειρεί να το μετατρέψει από μειονέκτημα σε πλεονέκτημα – βοηθούντος βεβαίως και του «συστήματος» που διαθέτει!

Δεν θα αργήσει

Ενώ η πραγματικότητα δεν είναι άλλη από το γεγονός ότι η πραγματική πενταετής αδράνεια που επέδειξε προσωπικά ο κ. Μητσοτάκης, μεταξύ των άλλων, ενίσχυσε το VMRO – που σάρωσε στις εκλογές. Με αποτέλεσμα να βρίσκεται … «κλινήρης» η Συμφωνία των Πρεσπών – και δεν αποκλείεται να εισαχθεί εκτάκτως και στην … εντατική! Κι οι συνέπειες θα φανούν σύντομα. Η κλιμάκωση της σύγκρουσης μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ευρωπαϊκής Ενωσης με τη Ρωσία, δεν θα αργήσει να παράξει αποτελέσματα και στις … σχέσεις της Ελλάδας με τη Βόρεια Μακεδονία!

Διχογνωμία

Από την άλλη πλευρά η Κουμουνδούρου επιδιώκοντας να εκθέσει ουσιαστικά την κυβέρνηση στο διεθνή παράγοντα αποφάσισε να καταθέσει προς ψήφιση στη Βουλή τα τρία εφαρμοστικά μνημόνια, που εκκρεμούν τα τελευταία πέντε χρόνια, από το 2019. Εχουν ενδιαφέρον στην προκειμένη περίπτωση οι κυβερνητικές αντιδράσεις. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κ. Παύλος Μαρινάκης απέκλεισε την ψήφιση τους, όπως και ο υπουργός Επικρατείας κ. Μάκης Βορίδης, ο οποίος δήλωσε πως «έχουν κατασκευαστικά προβλήματα» – δεν γνωρίζω αν είναι τα … φρένα ή το σασί! Σε σαφώς διαφορετικό μήκος κύματος, η πρώην υπουργός Εξωτερικών, η κυρία Ντόρα Μπακογιάννη δήλωσε πως «θα μπορούσαμε να τα είχαμε ψηφίσει νωρίτερα». Όμως, κατά τη γνώμη της δεν είναι τώρα η κατάλληλη στιγμή.

Το «πουλάει»

Το σύστημα, λοιπόν, του Μεγάρου Μαξίμου «γυρίζει τούμπα» το θέμα και επιχειρεί να το «πουλήσει» ως «ακραιφνή εθνικοφροσύνη» στην ακροδεξιά της! Είναι γνωστό ότι ο κ. Βορίδης … «κουβαλάει τη γραμμή» του νεοκλασικού της Ηρώδου του Αττικού. Με την δήλωση για «κατασκευαστικά προβλήματα» προσπαθεί να ενισχύσει τη δεξιά ατζέντα της Νέας Δημοκρατίας – συμπληρώνοντας την υποψηφιότητα του κ. Μπελέρη – επαναφέροντας εμμέσως το «μακεδονικό» στην προ του 2019 φάση. Αυτό λέει στους ακροδεξιούς ψηφοφόρους της Νέας Δημοκρατίας της Μακεδονίας, οι οποίοι νιώθουν «γοητευμένοι» από τον κ. Κυριάκο Βελόπουλο.

Νόμος και τάξη

Και την δεξιά ατζέντα την ενίσχυσε χθες ο κ. Μητσοτάκης από τον Εβρο, που «καμάρωνε» για την εισβολή της αστυνομίας στην κατάληψη της Νομικής. Λέγοντας μάλιστα ότι «γελιούνται όσοι νομίζουν ότι θα επαναλάβουν το μοντέλο άλλων χωρών με καταλήψεις πανεπιστημίων». Νόμος και Τάξη! Να σημειώσω πως το διεθνές φοιτητικό κίνημα συνεχίζει να εκδηλώνει με κάθε τρόπο την αλληλεγγύη του στον παλαιστινιακό λαό και φυσικά συνεχίζεται και η καταστολή. Διαφέρει βέβαια από χώρα σε χώρα.

Πίεση

Η Νέα Δημοκρατία, λοιπόν, ολοκληρώνει το ακροδεξιό της αφήγημα και ασκεί πίεση στην «Ελληνική Λύση» και τη «Νίκη». Αν θα υπάρξουν και πόσα θα είναι τα οφέλη θα φανεί τουλάχιστον δημοσκοπικά στις επόμενες ημέρες. Νομίζω πως στο προσεχές διάστημα θα διαβάσουμε αρκετές δημοσκοπήσεις. Δώστε μεγαλύτερη προσοχή στις τάσεις περισσότερο απ΄ ότι στα ποσοστά.

Το εκκρεμές

Ετσι το εκκρεμές της προεκλογικής περιόδου ως προς τη διαμόρφωση της ατζέντας, σ΄ αυτή τη φάση, φαίνεται να κινείται προς τη Νέα Δημοκρατία. Για πόσες μέρες δεν το γνωρίζω – δεν έχω εξάλλου το κληρονομικό χάρισμα. Μπορώ όμως να σας διαβεβαιώσω – όπως εξάλλου γνωρίζετε και σεις – πως προβλήματα όπως είναι η ακρίβεια ή η συγκάλυψη του εγκλήματος των Τεμπών, είτε γίνονται αντιληπτά από τους πολίτες κάθε μέρα, είτε παραμένουν στη συλλογική μνήμη. Ως εκ τούτου η δημιουργία μιας virtual πραγματικότητας έχει σύντομη διάρκεια ζωής!

Αδύναμος

Μου έλεγαν ακόμη από την Κουμουνδούρου ότι ενώ ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ κ. Στέφανος Κασσελάκης οργώνει την Ελλάδα απ΄ άκρου εις άκρον και φαίνεται να έχει «ισχυρό πέρασμα» σε νέες κατηγορίες του πληθυσμού, από την άλλη πλευρά ο κομματικός μηχανισμός δεν φαίνεται να είναι ικανός να μετατρέψει αυτή την αποδοχή σε «πολιτική υπεραξία». Εξ αυτού του λόγου υπάρχουν και οι αμφιβολίες αν οι «γοητευμένοι» από τον κ. Κασσελάκη πολίτες θα προσέλθουν τελικώς στην κάλπη. Γι΄ αυτό κι οι δημοσκοπικές εταιρείες δίνουν μεγάλο εύρος – «από…μέχρι» – εκλογικής δύναμης.