Ο αρραβωνιαστικός μου πέθανε την ημέρα του γάμου μας και μετά ανακάλυψα τη μυστική του ζωή

Γνώρισα τον Έρικ σε μια εφαρμογή γνωριμιών στις αρχές του 2018, όταν ζούσα στη Νέα Υόρκη. Ήταν όμορφος, ομιλητικός και ενδιαφέρων. Τον ερωτεύτηκα – αλλά υπήρχε κάτι που έπρεπε να μάθει. Το 2015, είχα ερωτευτεί έναν τύπο που λεγόταν Μάικ. ΄

Στα 30ά μου γενέθλια, οι γονείς μου μού έκαναν ένα πάρτι στο σπίτι τους. Όλοι περνούσαν υπέροχα μέχρι που άκουσα τον αδελφό μου να φωνάζει το όνομα του Μάικ. Καθώς έτρεξα προς το σημείο της φασαρίας, είδα τον Μάικ στο έδαφος δίπλα στην πισίνα των γονιών μου. Είχε γλιστρήσει στο νερό και δεν ανέπνεε. Προσπάθησα μανιωδώς να του κάνω καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση, αλλά παρέμενε αναίσθητος.

Στο νοσοκομείο, μου είπαν ότι ο Μάικ δεν θα ξυπνούσε ποτέ. Κανείς δεν ξέρει πώς χτύπησε. Έσπασε μερικά κόκαλα στην πλάτη του και υπέστη εγκεφαλική βλάβη, αλλά δεν ξέρουμε πώς συνέβη αυτό.

Ο Έρικ ήταν υπέροχος

Έξι ημέρες μετά τα γενέθλιά μου, κρατούσα το χέρι του Μάικ, ενώ το μηχάνημα υποστήριξης ζωής είχε απενεργοποιηθεί. Το σοκ και η θλίψη μου ήταν αβάσταχτα.

Ήταν τρομερό να τα ξαναζώ όλα αυτά από την αρχή όταν τα αφηγούμουν στον Έρικ. Αλλά αν επρόκειτο να έχουμε μέλλον, αυτό έπρεπε να βασίζεται στην απόλυτη ειλικρίνεια. Ο Έρικ ήταν υπέροχος. Ο τρόπος που με άκουγε με έκανε να νιώθω ασφαλής. Πέντε μήνες αργότερα, μετακομίσαμε μαζί. Όταν μου έκανε πρόταση γάμου στο Σέντραλ Παρκ τον Δεκέμβριο του 2019, έμοιαζε με παραμύθι.

Είχα ξαναβρεί την αγάπη.

Το επόμενο πρωί, με ξύπνησε το τηλέφωνο. Άκουσα τη φωνή της μητέρας μου. «Κέιτλιν», είπε, ακούγοντάς με περίεργα. «Πρέπει να κατέβεις στο λόμπι». Ο τρόμος με κυρίευσε

Kaitlin Palmieri/Instagram

Το χτύπημα του τηλεφώνου

Προετοιμαστήκαμε να παντρευτούμε τον Αύγουστο του 2020. Στο δείπνο με φίλους και συγγενείς το βράδυ πριν από το γάμο μας, ο Έρικ έβγαλε λόγο για το πόσο πολύ με αγαπούσε. Στη συνέχεια, τον φίλησα για καληνύχτα και πήγα στο δωμάτιο του ξενοδοχείου μου.

Ο Έρικ έμενε με τον αδελφό του.

Το επόμενο πρωί, με ξύπνησε το τηλέφωνο. Άκουσα τη φωνή της μητέρας μου. «Κέιτλιν», είπε, ακούγοντάς με περίεργα. «Πρέπει να κατέβεις στο λόμπι». Ο τρόμος με κυρίευσε. «Όχι μέχρι να μου πεις τι συμβαίνει».

Μου φάνηκε ότι πέρασε μια αιωνιότητα μέχρι να μου απαντήσει. «Ο Έρικ πέθανε νωρίς σήμερα το πρωί».

Θυμάμαι τι ακολούθησε σε στιγμιότυπα. Να καταρρέω στο κρεβάτι και να παλεύω να αναπνεύσω. Τη μαμά να έρχεται στην πόρτα και σχεδόν να με κουβαλάει πίσω στο σπίτι της.

Η διαχείριση της θλίψης

Η νεκροψία διαπίστωσε ότι ο Έρικ πέθανε από καρδιακή προσβολή στα 33 του χρόνια, εξαιτίας μιας πάθησης που κανείς δεν γνώριζε. Το σοκ και ο σπαραγμός μου ήταν βαθιά. Πώς θα μπορούσα να είμαι στην κηδεία του Έρικ ενώ θα έπρεπε να βρισκόμαστε στο ταξίδι του μέλιτος;

Καθώς περνούσαν τα χρόνια, έμαθα να διαχειρίζομαι τη θλίψη μου. Το αφόρετο νυφικό μου εξακολουθούσε να κρέμεται στην ντουλάπα μου, αλλά φορούσα τη βέρα μου σε ειδικές περιστάσεις. Ένιωθα σαν να τιμούσα τον Έρικ.

Ήμουν σίγουρη ότι εκεί θα τελείωνε η ιστορία μας – με την αποδοχή της απώλειάς μου και τον εορτασμό του υπέροχου ανθρώπου που ήταν. Αλλά υπήρξε μια ανατροπή.

Δύο ώρες αργότερα, είχα την απάντησή μου – με στιγμιότυπα οθόνης. Γνώρισε τον Έρικ σε μια εφαρμογή γνωριμιών τον Μάρτιο του 2019

Kaitlin Palmieri/Instagram

«Τι παράξενη σύμπτωση», σκέφτηκα

Πέρυσι, στις 20 Νοεμβρίου -που ήταν τα γενέθλια του Έρικ- ήμουν στο Instagram όταν είδα μια ανάρτηση που μνημόνευε κάποιον που είχε πεθάνει και ο οποίος είχε το ίδιο επώνυμο και τα ίδια γενέθλια με τον Έρικ.

Η ανάρτηση έλεγε ότι ήταν μαζί του στα τελευταία του γενέθλια.

«Τι παράξενη σύμπτωση», σκέφτηκα, ιδίως επειδή η ανάρτηση ήταν από κάποια που είχε ακούσει για την ιστορία μου χρόνια πριν και είχε επικοινωνήσει μαζί μου. Από τότε είχαμε σποραδική επαφή.

Έκανα κλικ στην ιστορία της στο Instagram, η οποία αποκάλυψε ότι η ανάρτησή της αφορούσε στην πραγματικότητα τον Έρικ. Της έστειλα μήνυμα για να της ζητήσω να μου εξηγήσει.

Ένιωσα αηδία

Δύο ώρες αργότερα, είχα την απάντησή μου – με στιγμιότυπα οθόνης. Γνώρισε τον Έρικ σε μια εφαρμογή γνωριμιών τον Μάρτιο του 2019. Άρχισαν να βλέπονται και εξακολουθούσαν να μιλούν 15 ημέρες πριν από το γάμο μας. Βλέποντας τα μηνύματα που της είχε στείλει καθώς καθόμασταν μαζί στο σπίτι, ένιωσα αηδία.

Ήταν σαν να ήμουν παγιδευμένη σε μια ταινία, μια ταινία με μια φρικτή ανατροπή της πλοκής. Η σχέση που πίστευα ότι είχα, ο άνθρωπος που θρηνούσα – το όλο πράγμα ήταν ένα ψέμα. Ήθελα απεγνωσμένα να μοιραστούν όλοι την οργή μου, αλλά πολλοί άνθρωποι δεν ήθελαν να μάθουν. Όταν κάποιος πεθαίνει, οι άνθρωποι δεν θέλουν να ακούσουν τα άσχημα πράγματα που έκανε.

«Σε αγαπούσε», άκουγα ξανά και ξανά. Αλλά αυτό δεν ήταν αγάπη.

Είναι σαν ένας ξένος για μένα τώρα

Προσπαθώ να αποδεχτώ ότι δεν θα μάθω ποτέ πώς ένιωθε ο Έρικ για μένα. Δεν ξέρω ποια ήταν η δική του εκδοχή της αγάπης, αλλά ήξερε ότι δεν θα τη δεχόμουν. Είναι σαν ένας ξένος για μένα τώρα.

Έχω μείνει με ένα είδος θυμού, επειδή δεν μπορώ να εκφράσω στον Έρικ πώς με έκανε να νιώσω. Είναι οργή από τόσα χαμένα χρόνια.

Στους μήνες που ακολούθησαν, πάλεψα με την κατάθλιψη και το άγχος και κάνω ψυχοθεραπεία. Θέλω όμως να μιλήσω γι’ αυτό και χαίρομαι που γνωρίζω την αλήθεια. Μπορώ πλέον να βγαίνω ραντεβού χωρίς να με στοιχειώνει η σκιά του «τέλειου» άντρα μου.

Υπό αυτή την έννοια, είμαι πλέον ελεύθερη.

 *Η ιστορία όπως ειπώθηκε στην Kate Graham και δημοσιεύθηκε στην theguardian.com