Τορόντο: Οι κατοικίες είναι απλησίαστες γι’ αυτό αγόρασε πλωτό σπίτι – «Είναι η καλύτερη απόφαση που πήρα»

Πέρασε μεγάλο μέρος της ζωής της στο νερό. Έκανε μαθήματα ιστιοπλοΐας από παιδί, πέρασε 10 μήνες ζώντας και σπουδάζοντας πάνω σε ένα μεγάλο πλοίο και εργάστηκε ως συνοδός σε ένα γιοτ για δυόμισι χρόνια μετά το πανεπιστήμιο.

Όταν άφησε τον υδάτινο κόσμο για να μετακομίσει στη μεγαλύτερη πόλη του Καναδά, στο Τορόντο, το 2013, σκέφτηκε ότι η ζωή στο σκάφος ήταν πίσω όμως η ζωή της επεφύλασσε άλλη τύχη.

Το Τορόντο σε ότι αφορά την αγορά κατοικίας, είναι από τους ακριβότερους προορισμούς στον κόσμο. Η Κέιτ παρόλο που είχε εξοικονομήσει χρήματα χρειάστηκε να νοικιάσει σπίτι ξεκινώντας μια νέα ζωή.

Το 2020, μετά από αρκετούς μήνες που ζούσε σε καραντίνα λόγω Covid με τους τρεις συγκατοίκους της, έπεσα πάνω σε ένα άρθρο σχετικά με σκάφη προς πώληση μόλις 30 λεπτά από το κέντρο της πόλης. Οι τιμές των πλωτών σπιτιών κυμαίνονταν από 235.000 δολάρια έως 286.000 δολάρια.

Δαπάνησε περίπου 250.000 δολάρια και δεν το μετάνιωσε

Με το μέσο όρο αγοράς κατοικίας στο Τορόντο να βρίσκεται σχεδόν στα 700.000 δολάρια τα σκάφη – σπίτια ήταν μία από τις λίγες προσιτές επιλογές. Μέσα σε λίγους μήνες, ένα από αυτά, θα γινόταν το νέο σπίτι της Κέιτ.

Δεν έχασε την ευκαιρία και επισκέφτηκε τα σκάφη – σπίτια. Η μαρίνα έσφυζε από ζωή. «Ένιωθα ότι ήταν το τέλειο μέρος για μένα. Όμως, παρά τα χρόνια που ζούσα σε σκάφη, δεν είχα καμία απολύτως εμπειρία με τα πλωτά σπίτια. Ήμουν πολύ έξω από τα νερά μου», ανέφερε η Κέιτ στο CNBC make it.

Κάνει καγιάκ και πικνίκ στην παραλία το καλοκαίρι και απολαμβάνει τη φωτιά παρέα με τις γάτες της το χειμώνα

Παρά τις αρχικές επιφυλάξεις που είχε έριξε μια ματιά στις αποταμιεύσεις της και φρόντισε να εξασφαλίσει ένα δάνειο από μέλος της οικογένειας (περίπου 25.000 δολάρια). Η προσφορά ύψους 248.159 δολαρίων για το πλωτό σπίτι των 625 τετραγωνικών μέτρων έγινε δεκτή και μετακόμισε εκεί τον Νοέμβριο του 2020.

Τρία χρόνια μετά την αγορά λέει πως «ήταν η καλύτερη απόφαση που πήρα ποτέ».

Η Κέιτ εργάζεται κυρίως εξ αποστάσεως και χρησιμοποιεί το γραφείο της με θέα το λιμάνι. «Αν χρειαστεί να πάω στο γραφείο, μπορώ να πάρω ένα γρήγορο τρένο προς το κέντρο της πόλης. Παρά την εγγύτητα με την πόλη, νιώθω σαν να ζω σε έναν άλλο κόσμο. Περνάω τα καλοκαίρια μου κάνοντας καγιάκ με την ανατολή του ήλιου και πικνίκ στην παραλία μετά τη δουλειά. Το χειμώνα, κάθομαι δίπλα στη φωτιά με τις δύο γάτες μου, τον Τσάρλι και τον Φιν, και εξερευνώ το πάρκο και κάνω σκι όταν το επιτρέπει ο καιρός», λέει.