Η σύντροφος του παίκτη της Άρσεναλ Ντέκλαν Ράις, Λόρεν Φράιερ, δέχθηκε επιθέσεις με χοντροφοβικά σχόλια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Προφανώς, δεν ανταποκρίνεται στα πρότυπα ομορφιάς που υποτίθεται ότι ισχύουν για τη φίλη ενός επαγγελματία ποδοσφαιριστή.

«Μας κάνει να νιώθουμε άβολα να βλέπουμε ότι κάποιος που θεωρούμε ελκυστικό (ο ποδοσφαιριστής) δεν ακολουθεί τα πρότυπα του δικού του κύκλου. Αυτό δημιουργεί κοινωνική απόρριψη»

Το φαινόμενο αυτό διαιωνίζει το επιβλαβές στερεότυπο ότι ένας επιτυχημένος και ελκυστικός άνδρας πρέπει να είναι με μια λεπτή γυναίκα.

«Η γυναίκα μου είναι ο έρωτας της ζωής μου και δεν υπάρχει καλύτερη για μένα». Με αυτά τα λόγια, ο Ντέκλαν Ράις – επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνίζεται με την Άρσεναλ, ομάδα της Premier League – ύψωσε το ανάστημα του απέναντι στον καταιγισμό χοντροφοβικών μηνυμάτων που στρέφονται κατά της φίλης του.

Οι κοινωνικοί κύκλοι

Ως αποτέλεσμα της πίεσης από τέτοια σχόλια, διέγραψε όλες τις φωτογραφίες από το προφίλ της στο Instagram. Αυτό το διαδικτυακό μίσος είναι άλλο ένα παράδειγμα ότι η κοινωνία δεν αποδέχεται την ιδέα ότι διάσημοι άνδρες ερωτεύονται γυναίκες με καμπύλες, οι οποίες δεν πληρούν τα θεωρούμενα ως «φυσιολογικά πρότυπα» ομορφιάς.

Η Ana de Miguel – συγγραφέας και φιλόσοφος – εξηγεί τους λόγους αυτής της κοινωνικής κρίσης, χρησιμοποιώντας την ειρωνεία. «Τι θα γινόταν αν, ιστορικά, υπήρχε πάντα ένα σύστημα στο οποίο οι άνδρες είχαν όλη την εξουσία και, στο πλαίσιο αυτής της εξουσίας, έλεγαν ότι οι μεγαλύτεροι σε ηλικία άνδρες και οι άνδρες με κοιλιά ήταν ελκυστικοί; Οι άνδρες μπορούν πάντα να είναι ελκυστικοί, επειδή [ορίζουν τη δική τους] ελκυστικότητα με πράγματα που δεν σχετίζονται με το σώμα τους»

«Οι κοινωνικοί κύκλοι – όπως θα έλεγε ο [Γάλλος κοινωνιολόγος] Pierre Bourdieu – είναι άτυπες ομάδες που εξασφαλίζουν στα μέλη τους κοινωνικό κεφάλαιο [social capital: «τα δίκτυα σχέσεων μεταξύ των ανθρώπων που ζουν και εργάζονται σε μια κοινωνία, επιτρέποντας σε αυτήν την κοινωνία να λειτουργεί αποτελεσματικά] και παίζουν σημαντικό ρόλο στην κοινωνική αναπαραγωγή.

Αν φωτογραφίζαμε την πλειονότητα των κορυφαίων ποδοσφαιριστών, θα ακολουθούσαν το ίδιο μοτίβο κοινωνικής συμπεριφοράς -συμπεριλαμβανομένης και της προσωπικής συμπεριφοράς- και, στο πλαίσιο αυτό, οι δυτικές κοινωνίες είναι εμποτισμένες με πρότυπα ομορφιάς που προκρίνουν τη λεπτότητα, ιδίως για τις γυναίκες», εξηγεί ο Ulixēs Fernández García, δημοσιογράφος και κοινωνικός ανθρωπολόγος.

«Αυτός ο κανόνας – βαθιά ριζωμένος στη ποπ κουλτούρα, καθώς και στα μέσα μαζικής ενημέρωσης και στη διαφήμιση – ασκεί σημαντική κοινωνική πίεση στις γυναίκες, εσωτερικεύοντας την ιδέα ότι η ατομική αξία συνδέεται στενά με το σωματικό βάρος. Η έκπληξη ή η δυσφορία με τους «μη-συνηθισμένους» συντρόφους μπορεί να αποκαλύψει τις δικές μας ανασφάλειες σχετικά με την εικόνα του σώματος και την αυτοεκτίμηση. Μας κάνει να νιώθουμε άβολα να βλέπουμε ότι κάποιος που θεωρούμε ελκυστικό (ο ποδοσφαιριστής) δεν ακολουθεί τα πρότυπα του δικού του κύκλου. Αυτό δημιουργεί κοινωνική απόρριψη», εξηγεί.

«Φλερτάρουν κι αυτοί, χωρίς πρόβλημα»

Υπάρχει ένας εκπληκτικά τεράστιος αριθμός διαδικτυακών φόρουμ, οι χρήστες των οποίων αναρωτιούνται γιατί οι γυμνασμένοι άνδρες βγαίνουν με γυναίκες που δεν είναι. Έχουμε επίσης πολλές μαρτυρίες από γυναίκες με καμπύλες, οι οποίες περιγράφουν πώς είναι να βγαίνεις ραντεβού όταν το βάρος σου δεν ταιριάζει με την επικρατούσα νόρμα.

Στη σειρά Louie (2010-2015), η ηθοποιός Sarah Baker -σε μια σκηνή όπου ο Louis CK την επιπλήττει που αναφέρεται στον εαυτό της ως «χοντρή»- δίνει έναν θεαματικό μονόλογο: «Ξέρετε τι είναι αστείο; Φλερτάρω συνέχεια με άντρες. Και εννοώ τους ωραίους. Φλερτάρουν κι αυτοί, χωρίς πρόβλημα. Γιατί ξέρουν ότι η θέση τους δεν θα αμφισβητηθεί ποτέ. Αλλά τύποι σαν κι εσένα δεν φλερτάρουν ποτέ μαζί μου, γιατί φοβούνται ότι ίσως θα έπρεπε να είναι με μια κοπέλα σαν κι εμένα… Έχεις βγει ποτέ με χοντρή κοπέλα; Έχεις φιλήσει ποτέ ένα χοντρό κορίτσι; Έχεις φλερτάρει ποτέ ένα χοντρό κορίτσι; Έχεις κρατήσει ποτέ το χέρι μιας χοντρής κοπέλας; Έχεις περπατήσει ποτέ στο δρόμο στο φως της ημέρας, πιασμένος χέρι-χέρι, με ένα χοντρό κορίτσι σαν εμένα;».

Φυσικά, τα χοντροφοβικά σχόλια δεν απευθύνονται ποτέ σε άνδρες – που μπορεί να μην γυμνάζονται, να είναι φαλακροί, και όχι πολύ ψηλοί – που έχουν συνήθως έχουν φίλες που ανταποκρίνονται στα mainstream πρότυπα ομορφιάς.

«Παρόμοιο ζευγάρωμα»

Η Ana de Miguel – συγγραφέας και φιλόσοφος – εξηγεί τους λόγους αυτής της κοινωνικής κρίσης, χρησιμοποιώντας την ειρωνεία. «Τι θα γινόταν αν, ιστορικά, υπήρχε πάντα ένα σύστημα στο οποίο οι άνδρες είχαν όλη την εξουσία και, στο πλαίσιο αυτής της εξουσίας, έλεγαν ότι οι μεγαλύτεροι σε ηλικία άνδρες και οι άνδρες με κοιλιά ήταν ελκυστικοί; Οι άνδρες μπορούν πάντα να είναι ελκυστικοί, επειδή [ορίζουν τη δική τους] ελκυστικότητα με πράγματα που δεν σχετίζονται με το σώμα τους», επισημαίνει.

Η αλήθεια είναι ότι είναι σύνηθες για τους ανθρώπους να εφαρμόζουν μια στρατηγική «παρόμοιου ζευγαρώματος», η οποία ανταποκρίνεται στην ιδέα ότι «το όμοιο προσελκύει το όμοιο».

Αυτό εξηγεί ο Ryan Anderson, από το Πανεπιστήμιο του Queensland (Αυστραλία), σε άρθρο που δημοσιεύεται στο Psychology Today: «Μελέτες έχουν δείξει ότι οι άνθρωποι επιλέγουν άλλους με παρόμοιο μορφωτικό επίπεδο, ηλικία, φυλή κ.λπ. (Μια μελέτη διαπίστωσε ακόμη ότι οι άνθρωποι τείνουν να παντρεύονται άλλους με παρόμοιο DNA)».

»Σε αυτή την περίπτωση, μπορούμε να πούμε ότι οι ερωτικά επιθυμητοί άνθρωποι γενικά συνάπτουν σχέσεις με άλλους ερωτικά επιθυμητούς ανθρώπους. Αυτό είναι λογικό: είμαι βέβαιος ότι μπορείτε να σκεφτείτε παραδείγματα ρομαντικών σχέσεων στις οποίες ο ένας φαίνεται να είναι πιο επιθυμητός (για το αντίθετο φύλο) από τον άλλον, αλλά πιθανώς μπορείτε να σκεφτείτε περισσότερα στα οποία ο κάθε σύντροφος είναι συγκριτικά επιθυμητός. Σκεφτείτε τις ελκυστικές, πλούσιες, διασημότητες – συχνά βγαίνουν με άλλες ελκυστικές, πλούσιες, διασημότητες».

*Με πληροφορίες από El Pais | Κεντρική φωτογραφία θέματος: Shallow Ηal | 20TH CENTURY FOX