«Συγγνώμη» ζήτησε ο  Βρετανός Πρωθυπουργός, Ρίσι Σούνακ, από τα θύματα του σκανδάλου με το μολυσμένο αίμα, που χρησιμοποιήθηκε σε περισσότερες από 30.000 θεραπείες ασθενών, εκ των οποίων 3.000 κατέληξαν, από τη δεκαετία του 1970 έως τις αρχές της δεκαετίας του 1990.

Απαντώντας σήμερα Δευτέρα στη Βουλή των Κοινοτήτων για τις αποκαλύψεις της επιστημονικής έκθεσης που συγκλονίζει τη Βρετανική κοινωνία, ο Σούνακ έκανε λόγο για μια «ηθική αποτυχία δεκαετιών». Σε σχέση με τη συγκάλυψη του σκανδάλου από την πλευρά των αρμόδιων Αρχών υγείας, ο Πρωθυπουργός της Βρετανίας εμφανίστηκε καταγγελτικός, υπογραμμίζοντας ότι «είναι μια ημέρα που αποτελεί ντροπή για το κράτος».

Αποζημίωση σε όσους μολύνθηκαν

Την ίδια ώρα, ο Ρίσι Σούνακ, στον απόηχο των αποκαλύψεων της έκθεσης – κόλαφος που είδε το φως της δημοσιότητας και έκανε λόγο για συγκάλυψη  από τους αρμόδιους υγειονομικούς φορείς, προανήγγειλε καταβολή αποζημιώσεων σε όσους μολύνθηκαν από το ακατάλληλο αίμα, προσθέτοντας ότι «θα πληρώσουμε ό,τι χρειάζεται» σε μια προσπάθεια «εξαγνισμού των αμαρτιών» της Κυβέρνησης.

Συγκεκριμένα, ο Πρωθυπουργός της Μ. Βρετανίας φέρεται να έχει εγκρίνει κονδύλι ύψους 10 δις. λιρών, ενώ το σχέδιο έχει δηλώσει πως θα στηρίξει και ο ηγέτης των Εργατικών, Κιρ Στάρμερ, ο οποίος επιπρόσθετα δεσμεύτηκε πως θα το διατηρήσει εάν έρθει στην εξουσία.

Τι  έλεγε η έκθεση

Στο πόρισμα της έκθεσης, που αριθμούσε περισσότερες από 2.000 σελίδες,  η επιστημονική επιτροπή απεφάνθη πως η μετάγγιση αίματος με μολυσμένο αίμα σε εκτεταμένο βαθμό θα μπορούσε να αποφευχθεί, ωστόσο όπως επισημαίνει στο πόρισμα ο επικεφαλής της έρευνας, Σερ Μπράιαν Λάνγκσταφ, οι διαδοχικές κυβερνήσεις και άλλοι αρμόδιοι «δεν έθεσαν την ασφάλεια των ασθενών σε προτεραιότητα».

Αξίζει να σημειωθεί ότι, από την έρευνα που διεξήχθη, πιστοποιήθηκε πως οι πολίτες δεν γνώριζαν τους κινδύνους που ελλοχεύουν από τη μετάγγιση του αίματος, πριν προχωρήσουν σε μετάγγιση ή χειρουργική επέμβαση. Μάλιστα, πολλοί εξ αυτών μολύνθηκαν κατά τη διάρκεια ερευνών που πραγματοποιήθηκαν χωρίς τη συγκατάθεσή τους ή, στην περίπτωση των παιδιών, χωρίς τη συγκατάθεση των γονέων τους. Υπήρχαν, επίσης, καθυστερήσεις στην ενημέρωση των ασθενών για τις μολύνσεις τους που, σε ορισμένες περιπτώσεις, έφταναν τα χρόνια.

Πολλοί από αυτούς που μολύνθηκαν δεν γνώριζαν τους κινδύνους

Ο Σερ Μπράιαν Λάνγκσταφ πρόσθεσε, επίσης: «Αν κάνουμε ένα βήμα πίσω και δούμε την αντίδραση του NHS και της κυβέρνησης, η απάντηση στο ερώτημα «υπήρξε συγκάλυψη;» είναι ότι υπήρξε. Όχι με την έννοια μιας χούφτας ανθρώπων που συνωμοτούσαν σε μια ενορχηστρωμένη συνωμοσία για να παραπλανήσουν, αλλά με έναν τρόπο που ήταν πιο λεπτός, πιο διάχυτος και πιο ανατριχιαστικός στις επιπτώσεις του. Για να σωθούν τα προσχήματα και να εξοικονομηθούν τα έξοδα, υπήρξε απόκρυψη μεγάλου μέρους της αλήθειας».

Headlines